EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017TN0764

Sprawa T-764/17: Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2017 r. – Autoridad Portuaria de Vigo / Komisja

Dz.U. C 134 z 16.4.2018, p. 21–22 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

16.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 134/21


Skarga wniesiona w dniu 22 listopada 2017 r. – Autoridad Portuaria de Vigo / Komisja

(Sprawa T-764/17)

(2018/C 134/29)

Język postępowania: hiszpański

Strony

Strona skarżąca: Autoridad Portuaria de Vigo (Vigo, Hiszpania) (przedstawiciel: adwokat J. Costas Alonso)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

stwierdzenie nieważności sprostowania do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz.U. 2004, L 139, s. 55), opublikowanego w  Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 243 z dnia 21 września 2017 r. ;

stwierdzenie nieważności sprostowania do rozporządzenia (WE) nr 854/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące organizacji urzędowych kontroli w odniesieniu do produktów pochodzenia zwierzęcego przeznaczonych do spożycia przez ludzi (Dz.U. 2004, L 139, s. 206), opublikowanego w  Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej L 243 z dnia 21 września 2017 r.

Zarzuty i główne argumenty

Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi, że:

1.

Należy zwrócić uwagę na dorozumiane przyzwolenie Komisji na odmienne stosowanie norm dotyczących przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego przez państwa członkowskie w konkretnych przypadkach, takich jak kontenery mrożonych produktów rybnych pochodzące z Chin, co ma negatywne skutki dla uczciwej konkurencji między państwami członkowskimi.

2.

Największy problemu stwierdzono w odniesieniu do przywozu produktów pochodzenia zwierzęcego i wymogu tzw. „podwójnego wykazu” statków, które dostarczają zakłady z państw trzecich.

3.

Podmiot prowadzący przedsiębiorstwo z branży spożywczej, który sprowadza produkty pochodzenia wierzącego pochodzące spoza Wspólnoty może dokonywać przywozu produktów rybnych z państwa trzeciego jedynie jeżeli w wykazie znajduje się zarówno dane państwo trzecie, z którego wysyłane są produkty, jak i zakład, z którego wysłano produkty i w którym produkty zostały pozyskane lub przygotowane.


Top