EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62016CN0465
Case C-465/16 P: Appeal brought on 20 August 2016 by Council of the European Union against the judgment of the General Court (Fifth Chamber) delivered on 9 June 2016 in Case T-276/13: Growth Energy and Renewable Fuels Association v Council of the European Union
Sprawa C-465/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 czerwca 2016 r. w sprawie T-276/13 Growth Energy i Renewable Fuels Association/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 20 sierpnia 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej
Sprawa C-465/16 P: Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 czerwca 2016 r. w sprawie T-276/13 Growth Energy i Renewable Fuels Association/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 20 sierpnia 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej
Dz.U. C 402 z 31.10.2016, p. 21–22
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
31.10.2016 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 402/21 |
Odwołanie od wyroku Sądu (piąta izba) wydanego w dniu 9 czerwca 2016 r. w sprawie T-276/13 Growth Energy i Renewable Fuels Association/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 20 sierpnia 2016 r. przez Radę Unii Europejskiej
(Sprawa C-465/16 P)
(2016/C 402/23)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnosząca odwołanie: Rada Unii Europejskiej (przedstawiciele: S. Boelaert, pełnomocnik, N. Tuominen, adwokat)
Druga strona postępowania: Growth Energy, Renewable Fuels Association, Komisja Europejska, ePURE, de Europese Producenten Unie van Hernieuwbare Ethanol
Żądania wnoszącej odwołanie
— |
uchylenie wyroku Sądu z dnia 9 czerwca 2016 r., doręczonego Radzie w dniu 10 czerwca 2016 r., w sprawie T-276/13, Growth Energy i Renewable Fuels Association/Rada Unii Europejskiej; |
— |
oddalenie skargi wniesionej w pierwszej instancji przez Growth Energy i Renewable Fuels Association o stwierdzenie nieważności zaskarżonego rozporządzenia (1); |
— |
obciążenie Growth Energy i Renewable Fuels Association poniesionymi przez Radę kosztami postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego. |
Tytułem żądania ewentualnego,
— |
przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania; |
— |
w przypadku przekazania sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania – rozstrzygnięcie o kosztach postępowania w pierwszej instancji i postępowania odwoławczego w orzeczeniu kończącym postępowanie w sprawie. |
Zarzuty i główne argumenty
W niniejszym odwołaniu Rada wnosi o uchylenie zaskarżonego wyroku z następujących powodów:
Ustalenia Sądu o dopuszczalności skargi, a zwłaszcza jego wnioski dotyczące bezpośredniego i pośredniego oddziaływania na skarżących są błędne pod względem prawnym.
a) |
Po pierwsze, Sąd stoi na stanowisku, iż w celu stwierdzenia bezpośredniego oddziaływania, wystarczy, że czterej amerykańscy producenci objęci próbą są producentami bioetanolu. Jednakże takie stwierdzenie bezpośredniego wpływu nie może zostać uznane za zgodne z utrwalonym orzecznictwem, które odrzuca istnienie bezpośredniego wpływu opartego na czysto gospodarczych konsekwencjach. |
b) |
Po drugie, nie jest jasne, w jaki sposób sama okoliczność, iż amerykańscy producenci sprzedawali swój bioetanol krajowym przedsiębiorstwom handlowym/przedsiębiorstwom zajmującym się mieszaniem, które następnie odsprzedawały go w kraju lub wywoziły go w znaczących ilościach do Unii, przed nałożeniem cła, miałaby istotnie naruszyć ich pozycję na rynku. W celu wykazania istotnego naruszenia ich pozycji na rynku w związku z wprowadzeniem cła konieczne byłoby, aby skarżący określili przynajmniej wpływ ceł na poziom przywozu do Unii po nałożeniu ceł antydumpingowych. Jednakże skarżący nie udzielili żadnych informacji w tym zakresie, a zaskarżony wyrok również nie zawiera żadnych ustaleń w tym względzie. Stanowi to zarówno naruszenie prawa przy stosowaniu kryteriów bezpośredniego odziaływania, jak i brak uzasadnienia. |
Analizując istotę sprawy, Sąd naruszył prawo przy dokonywaniu wykładni rozporządzenia podstawowego (2) oraz dopuścił się dwóch kolejnych naruszeń prawa w zakresie prawa WTO.
a) |
Po pierwsze, Sąd dokonał błędnej wykładni rozporządzenia podstawowego, uznając, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego wdraża art. 9.2 i 6.10 porozumienia antydumpingowego. Z jednej strony, jak wynika z brzmienia art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego, ten ostatni przepis nie dotyczy kontroli wyrywkowej. Z drugiej strony, art. 6.10 porozumienia antydumpingowego został wdrożony przez art. 17 i art. 9 ust. 6 rozporządzenia podstawowego, a nie przez art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego. |
b) |
Po drugie, Sąd dokonał błędnej wykładni terminu „dostawca” użytego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego. Z logiki i ogólnej systematyki art. 9 ust. 5 wynika, że jedynie źródło, „co do którego stwierdzono, że jest dumpingow[e] i powoduje szkodę”, może być dostawcą. Jednakże, ponieważ amerykańscy producenci nie mieli cen eksportowych, nie można było im przypisać praktyk dumpingowych. W konsekwencji, Sąd naruszył prawo, kwalifikując ich jako „dostawców” w rozumieniu art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego. |
c) |
Po trzecie, Sąd dokonał błędnej wykładni terminu „niewykonalne” użytego w art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego i art. 9.2 porozumienia antydumpingowego, opierając się na błędnej wykładni art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego dokonanej w świetle art. 6.10 porozumienia antydumpingowego, jak i na sprawozdaniu organu odwoławczego w sprawie elementów złącznych (3). Sprawozdanie to dotyczy tylko art. 9.2 porozumienia antydumpingowego, a zatem badanie w jego ramach terminu „niewykonalne” odnosi się tylko do sytuacji i założenia, że art. 9 ust. 5 rozporządzenia podstawowego ma zastosowanie do eksporterów w państwach nieposiadających gospodarki rynkowej. Organ odwoławczy nie dokonał więc wykładni terminu „niewykonalne”, która mogłaby zostać mieć zastosowanie w niniejszym postępowaniu, niedotyczącym eksporterów w państwach nieposiadających gospodarki rynkowej. |
Wreszcie, Sąd dokonał nieprawidłowych ustaleń faktycznych, stwierdzając, że obliczenie ceł indywidualnych było „wykonalne”. Sytuacja, w której producenci bioetanolu nie mają ceny eksportowej, a jedynie cenę krajową, sprawia, że ustalenie indywidualnych marginesów dumpingu staje się niewykonalne i niemożliwe, i upoważnia Komisję do ustalenia jednego ogólnokrajowego marginesu dumpingu.
(1) Rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) nr 157/2013 z dnia 18 lutego 2013 r. nakładające ostateczne cło antydumpingowe na przywóz bioetanolu pochodzącego ze Stanów Zjednoczonych Ameryki.Dz.U. L 49, s.10.
(2) Rozporządzenie Rady (WE) nr 1225/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. w sprawie ochrony przed przywozem produktów po cenach dumpingowych z krajów niebędących członkami Wspólnoty Europejskiej.Dz.U. L 343, s. 51
(3) Wspólnoty Europejskie – Ostateczne środki antydumpingowe nałożone na przywóz niektórych elementów złącznych z żeliwa lub stali z Chin – AB-20112- Sprawozdanie organu odwoławczego, WT/DS397/AB/R („WE – elementy złączne, WT/DS397/AB/R”)