16.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 134/26

—

stwierdzenie, że skarga jest dopuszczalna i zasadna;

—

stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny strony skarżącej za 2016 r. w zakresie, w jakim wyniki pracy skarżącego oceniono jako „niezadowalające”;

—

jednocześnie, o ile jest to niezbędne, stwierdzenie nieważności decyzji ESMA z dnia 6 listopada 2017 r. oddalającej zażalenie strony skarżącej;

—

przyznanie zadośćuczynienia z doznaną przez stronę skarżącą krzywdę, szacowaną ex aequo et bono na 10 000 EUR oraz

—

obciążenie kosztami poniesionymi przez adwokatów niniejszej instancji.

1.

Zarzut niezgodności z prawem ze względu na to, że ESMA przyjęła podręcznik ws. oceny nie przedłożywszy go wcześniej komitetowi pracowniczemu zgodnie z art. 110 regulaminu pracowniczego.

2.

Naruszenie art. 43 ust. 1 regulaminu pracowniczego i podręcznika ws. oceny poprzez popełnienie przez pozwaną szeregu oczywistych błędów w ocenie:

3.

Naruszenie obowiązku staranności i dobrej administracji w odniesieniu do problemów zdrowotnych strony skarżącej oraz braku udzielenia jej porad i niekorzystnych warunków pracy oraz braku właściwego szkolenia.