EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CA0518

Sprawa C-518/15: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 21 lutego 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour du travail de Bruxelles – Belgia) – Ville de Nivelles / Rudy Matzak (Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 2003/88/WE — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Organizacja czasu pracy — Artykuł 2 — Pojęcia „czasu pracy” i „okresu odpoczynku” — Artykuł 17 — Odstępstwa — Strażacy — Czas pełnienia dyżuru — Dyżur w miejsca zamieszkania)

Dz.U. C 134 z 16.4.2018, p. 2–2 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

16.4.2018   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 134/2


Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 21 lutego 2018 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour du travail de Bruxelles – Belgia) – Ville de Nivelles / Rudy Matzak

(Sprawa C-518/15) (1)

((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 2003/88/WE - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Artykuł 2 - Pojęcia „czasu pracy” i „okresu odpoczynku” - Artykuł 17 - Odstępstwa - Strażacy - Czas pełnienia dyżuru - Dyżur w miejsca zamieszkania))

(2018/C 134/02)

Język postępowania: francuski

Sąd odsyłający

Cour du travail de Bruxelles

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: Ville de Nivelles

Strona pozwana: Rudy Matzak

Sentencja

1)

Wykładni art. 17 ust. 3 lit. c) pkt iii) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy dokonywać w ten sposób, że państwa członkowskie nie mogą wyłączyć niektórych kategorii strażaków zatrudnionych w publicznych służbach ochrony przeciwpożarowej spod zakresu zastosowania obowiązków wynikających z przepisów tej dyrektywy, w tym jej art. 2, w którym zdefiniowano między innymi pojęcia „czasu pracy” i „okresów odpoczynku”.

2)

Wykładni art. 15 dyrektywy 2003/88 należy dokonywać w ten sposób, że nie zezwala on państwom członkowskim na utrzymanie lub przyjęcie mniej restrykcyjnej definicji pojęcia „czasu pracy” niż definicja określona w art. 2 tej dyrektywy.

3)

Wykładni art. 2 dyrektywy 2003/88 należy dokonywać w ten sposób, że nie nakłada on na państwa członkowskie obowiązku określenia wynagrodzenia przysługującego pracownikowi za okresy dyżuru domowego takie jak rozpatrywane w postępowaniu głównym w zależności od wstępnej kwalifikacji tych okresów jako „czas pracy” i „okres odpoczynku”.

4)

Wykładni art. 2 dyrektywy 2003/88 należy dokonywać w ten sposób, że okres dyżuru pełnionego przez pracownika w miejscu zamieszkania w połączeniu z obowiązkiem stawienia się na wezwanie pracodawcy w ciągu ośmiu minut – który to obowiązek znacząco ogranicza możliwość skupienia się pracownika na innych sprawach – należy traktować jako „czas pracy”.


(1)  Dz.U. C 414 z 14.12.2015.


Top