31.10.2016   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 402/48

—

να κρίνει την προσφυγή παραδεκτή και βάσιμη·

—

να ακυρώσει την προσβαλλόμενη απόφαση (1) και να κρίνει ότι i) η έγκριση της δραστικής ουσίας isoproturon (στο εξής: IPU) πρέπει να ανανεωθεί, ή, επικουρικώς, ii) να αναπέμψει την αξιολόγηση της ανανεώσεως της εγκρίσεως της ουσίας IPU στην καθής και να αναστείλει οποιαδήποτε προβλεπόμενη στον κανονισμό 1107/2009 και στους εκτελεστικούς του κανονισμούς σχετική προθεσμία, προκειμένου να καταστεί δυνατή η εφαρμογή κατάλληλου χρονικού πλαισίου για την έκδοση νέας αποφάσεως σχετικά με την ανανέωση της εγκρίσεως της ουσίας IPU· και

—

να καταδικάσει την καθής στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Με τον πρώτο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως: κατά τις αιτιολογικές σκέψεις 8, 9 και 10 της προσβαλλόμενης αποφάσεως, η ουσία IPU απαγορεύθηκε λόγω i) του κινδύνου που απορρέει από την έκθεση της ουσίας σε μεταβολίτη στα υπόγεια ύδατα, ii) του κινδύνου για τα πτηνά, τα άγρια θηλαστικά και τους υδρόβιους οργανισμούς, καθώς και iii) της προταθείσας ταξινομήσεως της ουσίας IPU ως τοξικής ουσίας για την αναπαραγωγή κατηγορίας 2. Πάντως, όλες οι ανησυχίες στις οποίες βασίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση είναι από τυπικής και/ή ουσιαστικής απόψεως εσφαλμένες και δεν λαμβάνουν υπόψη πληροφοριακά στοιχεία που είχαν υποβάλει οι προσφεύγουσες.

2.

Με τον δεύτερο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παράβαση της διαδικασίας του κανονισμού (ΕΚ) 1272/2008 (2) — υπέρβαση αρμοδιοτήτων: προτείνοντας την ταξινόμηση της ουσίας IPU ως τοξικής για την αναπαραγωγή και επικαλούμενη την εν λόγω πρόταση ως αιτιολογία για τη μη ανανέωση της εγκρίσεως της ουσίας IPU, η καθής παρέβη τόσο τον κανονισμό 1272/2008 όσο και τον κανονισμό (ΕΚ) 1107/2009 (3) σχετικά με τη διάθεση φυτοπροστατευτικών προϊόντων στην αγορά, και επομένως ενήργησε καθ’ υπέρβαση των αρμοδιοτήτων της.

3.

Με τον τρίτο λόγο ακυρώσεως προβάλλονται προσβολή του δικαιώματος άμυνας και παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως: με τη συμπεριφορά του κράτους μέλους εισηγητή, της EFSA και της Επιτροπής, τόσο μεμονωμένα όσο και από κοινού, προσβλήθηκαν το δικαίωμα ακροάσεως και το δικαίωμα άμυνας των προσφευγουσών επειδή αυτές στερήθηκαν των δικαιωμάτων τους για δίκαιη δίκη και νομότυπη διαδικασία. Ειδικότερα, παρά επανειλημμένες προσπάθειες προδραστικής επικοινωνίας με το κράτος μέλος εισηγητή και την EFSA, οι προσφεύγουσες δεν έλαβαν έγκαιρη απάντηση. Επίσης, δεν ελήφθησαν υπόψη οι παρατηρήσεις που υποβλήθηκαν από τις προσφεύγουσες.

4.

Με τον τέταρτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων και της ίσης μεταχειρίσεως: ενώ η Επιτροπή επέλεξε αυστηρή προσέγγιση ως προς την ουσία IPU (στηριζόμενη σε πρόδηλα σφάλματα εκτιμήσεως και σε διαδικαστικές πλημμέλειες), δεν έπραξε το ίδιο σε παρόμοιες καταστάσεις/προηγούμενες αποφάσεις σχετικά με ουσίες ως προς τις οποίες υπήρχαν παρόμοιες ανησυχίες, πράγμα το οποίο συνιστά παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως και της απαγορεύσεως των δυσμενών διακρίσεων.

5.

Με τον πέμπτο λόγο ακυρώσεως προβάλλεται παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας: μη επιλέγοντας λιγότερο αυστηρά μέτρα με τα οποία θα είχαν επιτευχθεί οι ίδιοι στόχοι (π.χ. η έγκριση να εξαρτάται από όρους που πρέπει να αξιολογούνται σε επίπεδο κράτους μέλους ή από την υποβολή επιβεβαιωτικών πληροφοριών σε επίπεδο Ένωσης σύμφωνα με το άρθρο 6 του κανονισμού 1107/2009), και αντιθέτως απαγορεύοντας την ουσία IPU, η Επιτροπή παραβίασε την αρχή της αναλογικότητας.