3.12.2013   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

CE 353/1

—

έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), και ιδίως τα άρθρα 2, 3, 4, 6, 7 και 21,

—

έχοντας υπόψη το Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, και ειδικότερα τα άρθρα 1, 2, 3, 4, 18 και 19 αυτού,

—

έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και τα πρωτόκολλα αυτής,

—

έχοντας υπόψη τα σχετικά όργανα του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και ειδικότερα το Διεθνές Σύμφωνο για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα της 16ης Δεκεμβρίου 1966, τη σύμβαση κατά των βασανιστηρίων και άλλης σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας της 10ης Δεκεμβρίου 1984 και τα σχετικά πρωτόκολλα αυτής, καθώς και τη διεθνή σύμβαση σχετικά με την προστασία των προσώπων από τη βίαιη εξαφάνιση της 20ής Δεκεμβρίου 2006,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο 5 της συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού του 1949,

—

έχοντας υπόψη τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1236/2005 του Συμβουλίου, της 27ης Ιουνίου 2005, για το εμπόριο ορισμένων αντικειμένων δυναμένων να χρησιμοποιηθούν για τη θανατική ποινή, για βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία (1),

—

έχοντας υπόψη το πρόγραμμα της Στοκχόλμης – Μια ανοικτή και ασφαλής Ευρώπη που εξυπηρετεί και προστατεύει τους πολίτες (2) και την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών της 20ής Απριλίου 2010«Για ένα χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών της Ευρώπης: Σχέδιο δράσης για την εφαρμογή του προγράμματος της Στοκχόλμης» (COM(2010)0171),

—

έχοντας υπόψη τις κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με την πολιτική της ΕΕ έναντι τρίτων χωρών όσον αφορά τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας και τις κατευθυντήριες γραμμές της ΕΕ για τη θανατική ποινή,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση των Βρυξελλών της 1ης Οκτωβρίου 2010 που εγκρίθηκε στην 6η διάσκεψης των κοινοβουλευτικών επιτροπών για την εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

—

έχοντας υπόψη τη συλλογική μελέτη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις διεθνείς πρακτικές όσον αφορά τη μυστική κράτηση στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, που εκπονήθηκε από τον ειδικό εισηγητή για την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, Martin Scheinin· από τον ειδικό εισηγητή για τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, Manfred Nowak· την ομάδα εργασίας για την αυθαίρετη κράτηση, που εκπροσωπήθηκε από την αντιπρόεδρό της, Shaheen Sardar Ali· και την ομάδα εργασίας για τις βίαιες ή ακούσιες εξαφανίσεις, που εκπροσωπήθηκε από τον πρόεδρό της, Jeremy Sarkin (3),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ του ειδικού εισηγητή για τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, που εστιάζει στις επιτροπές έρευνας για μεθόδους και πρακτικές βασανιστηρίων και λοιπών μορφών κακής μεταχείρισης (4),

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του ειδικού εισηγητή για την προώθηση και προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, Martin Scheinin, με τίτλο «Συλλογή ορθών πρακτικών για τα νομικά και θεσμικά πλαίσια και τα μέτρα που εξασφαλίζουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τις υπηρεσίες πληροφοριών στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης της εποπτείας τους» (5),

—

έχοντας υπόψη τη συνεισφορά του Συμβουλίου της Ευρώπης, και ειδικότερα το έργο του πρώην Ύπατου Αρμοστή για τα ανθρώπινα δικαιώματα, Thomas Hammarberg, και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Πρόληψη των Βασανιστηρίων (ΕΠΒ), καθώς και τα σχετικά ψηφίσματα της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης, και ειδικότερα αυτά με τον τίτλο «Εικαζόμενες μυστικές κρατήσεις και παράνομες διακρατικές μεταφορές κρατουμένων με τη συμμετοχή των κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης» (6) και «Μυστικές κρατήσεις και παράνομες μεταφορές κρατουμένων με τη συμμετοχή κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης: δεύτερη έκθεση» (7), και την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Υποθέσεων και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης με τίτλο «Κατάχρηση του κρατικού απορρήτου και της εθνικής ασφάλειας: εμπόδια στον κοινοβουλευτικό και δικαστικό έλεγχο των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» (8),

—

έχοντας υπόψη τις υποθέσεις στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων al-Nashiri κατά Πολωνίας, Abu Zubaydah κατά Λιθουανίας, Abu Zubaydah κατά Πολωνίας και el-Masri κατά της «Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας» η οποία εκδικάστηκε από το τμήμα μείζονος συνθέσεως στις 16 Μαΐου 2012,

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο με τίτλο «Ένας χώρος ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης στην υπηρεσία των πολιτών – το πρόγραμμα της Στοκχόλμης» (9),

—

έχοντας υπόψη τα ψήφισματά του της 14ης Φεβρουαρίου 2007 (10) και της 19ης Φεβρουαρίου 2009 (11) σχετικά με την εικαζόμενη χρήση ευρωπαϊκών κρατών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων,

—

έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του σχετικά με το Γκουαντάναμο, και ειδικότερα αυτά της 9ης Ιουνίου 2011 για το «Γκουαντάναμο: επικείμενη απαγγελία θανατικής ποινής» (12), της 4ης Φεβρουαρίου 2009 σχετικά με την επιστροφή και επανεγκατάσταση των κρατουμένων στις εγκαταστάσεις του Γκουαντάναμο (13) και της 13ης Ιουνίου 2006 σχετικά με την κατάσταση των κρατουμένων στο Γκουαντάναμο (14), και τις συστάσεις του προς το Συμβούλιο της 10ης Μαρτίου 2004, για το δικαίωμα των κρατουμένων του Γκουαντάναμο για δίκαιη δίκη (15),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 15ης Δεκεμβρίου 2010 σχετικά με «την κατάσταση όσον αφορά τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (2009) – ουσιαστική εφαρμογή μετά την έναρξη ισχύος της Συνθήκης της Λισαβόνας» (16),

—

έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 14ης Δεκεμβρίου 2011 σχετικά με «την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ: κυριότερα επιτεύγματα και μελλοντικές προκλήσεις» (17),

—

έχοντας υπόψη την ομιλία του Jacques Barrot, αντιπροέδρου της Επιτροπής, στο Στρασβούργο την 17η Σεπτεμβρίου 2008 (18),

—

έχοντας υπόψη τις δηλώσεις της Επιτροπής σχετικά με την ανάγκη να διεξαγάγουν τα ενεχόμενα κράτη μέλη έρευνες για εικαζόμενη συμμετοχή στο πρόγραμμα παράδοσης κρατουμένων και μυστικής κράτησης της CIA, και τα έγγραφα που γνωστοποίησε η Επιτροπή στον εισηγητή, περιλαμβανομένων τεσσάρων επιστολών προς την Πολωνία, τεσσάρων προς τη Ρουμανία και δύο προς τη Λιθουανία την περίοδο μεταξύ 2007 και 2010,

—

έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Συμβούλιο και το Κοινοβούλιο της 15ης Οκτωβρίου 2003 σχετικά με «το άρθρο 7 της συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση: Σεβασμός και προώθηση των αξιών στις οποίες βασίζεται η Ένωση» (COM(2003)0606),

—

έχοντας υπόψη την επιστολή της 29ης Νοεμβρίου 2005 της Προεδρίας της ΕΕ προς την Υπουργό Εξωτερικών των ΗΠΑ, Condoleezza Rice, με την οποία ζητούσε οποιαδήποτε «διευκρίνιση μπορούσαν να παράσχουν οι ΗΠΑ σχετικά με τις εν λόγω αναφορές [σχετικά με την εικαζόμενη κράτηση και μεταφορά ατόμων υπόπτων για τρομοκρατία σε κράτη μέλη ή μέσω κρατών μελών της ΕΕ] με την προσδοκία να καθησυχαστούν τα κοινοβούλια και το κοινό»,

—

έχοντας υπόψη την 2748η/2749η συνεδρίαση του Συμβουλίου Γενικών Υποθέσεων και Εξωτερικών Σχέσεων της 15ης Σεπτεμβρίου 2006, όπου συζητήθηκε το θέμα «Καταπολέμηση της τρομοκρατίας – Εγκαταστάσεις μυστικής κράτησης»,

—

έχοντας υπόψη τη δήλωση της ΕΕ της 7ης Μαρτίου 2011 κατά την 16η συνεδρίαση του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων σχετικά με την προαναφερθείσα συλλογική μελέτη του ΟΗΕ για τις μυστικές κρατήσεις,

—

έχοντας υπόψη το άρθρο με τίτλο «Καταστολή της τρομοκρατίας και δικαιώματα του ανθρώπου» των Villy Sovndal, Gilles de Kerchove και Ben Emmerson, που δημοσιεύτηκε στο τεύχος της 19ης Μαρτίου 2012 του εντύπου European Voice,

—

έχοντας υπόψη την απάντηση της Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ, Condoleezza Rice, της 5ης Δεκεμβρίου 2005 στην επιστολή της Προεδρίας της ΕΕ της 29ης Νοεμβρίου 2005, όπου αναφέρεται ότι «[…] η παράδοση κρατουμένων αποτελεί ένα καίριο μέσο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Δεν χρησιμοποιείται μόνο από τις Ηνωμένες Πολιτείες ή μόνο από τη σημερινή κυβέρνηση», απορρίπτοντας τους ισχυρισμούς για άμεση συμμετοχή των ΗΠΑ σε βασανιστήρια και τονίζοντας ότι ο «σκοπός» της παράδοσης κρατουμένων δεν είναι ο βασανισμός του παραδιδόμενου ατόμου, και τις δηλώσεις της Υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Condoleezza Rice που επιβεβαιώνουν ότι «εμείς [οι Ηνωμένες Πολιτείες] σεβόμαστε την εθνική κυριαρχία των εταίρων μας» (19),

—

έχοντας υπόψη την παραδοχή του πρώην Προέδρου των ΗΠΑ, George W. Bush, στην ομιλία του από την Ανατολική Αίθουσα του Λευκού Οίκου της 6ης Σεπτεμβρίου 2006, σχετικά με την ύπαρξη προγράμματος παράδοσης και μυστικής κράτησης της CIA, στο οποίο περιλαμβάνονταν υπερπόντιες επιχειρήσεις,

—

έχοντας υπόψη τα απομνημονεύματα του George W. Bush, τα οποία δημοσιεύτηκαν την 9η Νοεμβρίου 2010,

—

έχοντας υπόψη την μη εμπιστευτική έκδοση, που εκδόθηκε τον Αύγουστο 2009, της έκθεσης του Γενικού Επιθεωρητή της CIA John Helgerson για το 2004 σχετικά με τις ανακριτικές δραστηριότητες της CIA κατά τη διάρκεια της θητείας του Bush,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση του 2007 της Διεθνούς Επιτροπής Ερυθρού Σταυρού σχετικά με τη μεταχείριση 14 κρατουμένων υψίστης αξίας υπό κράτηση της CIA, η οποία δημοσιοποιήθηκε το 2009,

—

έχοντας υπόψη τις διάφορες πρωτοβουλίες σε εθνικό επίπεδο να αναφέρεται η συμμετοχή κρατών μελών στο πρόγραμμα παράδοσης και μυστικής κράτησης της CIA, συμπεριλαμβανομένης της συνεχιζόμενης έρευνας στη Δανία και παλαιότερων ερευνών στη Σουηδία, των συνεχιζόμενων δικαστικών ερευνών στην Πολωνία και το Ηνωμένο Βασίλειο, των παλαιότερων ποινικών διαδικασιών στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Λιθουανία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, της διακομματικής κοινοβουλευτικής έρευνας στο Ηνωμένο Βασίλειο και των παλαιότερων κοινοβουλευτικών ερευνών στη Γερμανία, τη Λιθουανία, την Πολωνία και τη Ρουμανία,

—

έχοντας υπόψη τη διετή δικαστική έρευνα στη Πορτογαλία, η οποία έκλεισε αιφνιδίως το 2009,

—

έχοντας υπόψη τα πορίσματα των εθνικών ερευνών που έχουν ήδη διεξαχθεί σε ορισμένα κράτη μέλη,

—

έχοντας υπόψη τις πολυάριθμες αναφορές του Τύπου και τις πράξεις ερευνητικής δημοσιογραφίας, και ειδικότερα - αν και όχι μόνο - τις αναφορές στο δελτίο ειδήσεων του ABC το 2005 (20) και το 2009 (21), και τις εκθέσεις της Washington Post το 2005 (22), χωρίς τις οποίες οι πράξεις της παράδοσης και κράτησης θα είχαν παραμείνει πραγματικά μυστικές,

—

έχοντας υπόψη τη μελέτη και τις έρευνες που διεξήχθησαν και τις αναφορές που συντάχθηκαν από ανεξάρτητους ερευνητές, οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, εθνικές και διεθνείς μη κυβερνητικές οργανώσεις από το 2005, και ειδικότερα από το Παρατηρητήριο της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα (23), τη Διεθνή Αμνηστία και τη Reprieve,

—

έχοντας υπόψη τις ακροάσεις της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στις 27 Μαρτίου 2012 και της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στις 12 Απριλίου 2012, την αποστολή αντιπροσωπίας της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων στη Λιθουανία στις 25-27 Απριλίου 2012, την επίσκεψη της εισηγήτριας στην Πολωνία τη 16η Μαΐου 2012 και όλες τις γραπτές και προφορικές αναφορές που έλαβε η εισηγήτρια,

—

έχοντας υπόψη την κοινή αίτηση για τα δεδομένα πτήσεων που υποβλήθηκε στον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας (Eurocontrol) από τον πρόεδρο της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και την εισηγήτρια τη 16η Απριλίου 2012 και την ολοκληρωμένη απάντηση που ελήφθη από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό για την Ασφάλεια της Αεροναυτιλίας την 26η Απριλίου 2012,

—

έχοντας υπόψη το υπόμνημα της ΓΔ IPOL με τίτλο «Τα αποτελέσματα των ερευνών για το πρόγραμμα παράνομων μεταφορών και μυστικών κέντρων κράτησης της CIA σε ευρωπαϊκά κράτη λαμβάνοντας υπόψη το νέο νομικό πλαίσιο που εφαρμόζει τη συνθήκη της Λισαβόνας» (PE462.456),

—

έχοντας υπόψη τα άρθρα 48 και 50 του Κανονισμού του,

—

έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A7-0266/2012),

Α.

εκτιμώντας ότι το Κοινοβούλιο έχει καταδικάσει το πρόγραμμα παράδοσης και μυστικής κράτησης της CIA υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ που συνεπάγεται πολλαπλές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στις οποίες περιλαμβάνονται η παράνομη και αυθαίρετη κράτηση, βασανιστήρια και άλλες μορφές κακής μεταχείρισης, παραβιάσεις της αρχής μη επαναπροώθησης, και βίαιες εξαφανίσεις· εκτιμώντας ότι η προσωρινή επιτροπή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την εικαζόμενη χρήση ευρωπαϊκών κρατών από τη CIA για τη μεταφορά και την παράνομη κράτηση ατόμων (στο εξής «Προσωρινή Επιτροπή») έχει αποδείξει τη χρήση του εναέριου χώρου και της επικράτειας της Ευρώπης από τη CIA και εκτιμώντας ότι το Κοινοβούλιο έχει επαναλάβει έκτοτε την απαίτησή του για ενδελεχείς έρευνες για τη συνεργασία εθνικών κυβερνήσεων και υπηρεσιών με το πρόγραμμα της CIA·

Β.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει ζητήσει επανειλημμένως η καταπολέμηση της τρομοκρατίας να σέβεται πλήρως την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, μεταξύ άλλων και στο πλαίσιο της διεθνούς συνεργασίας στον εν λόγω τομέα, βάσει της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και των εθνικών συνταγμάτων και νόμων για τα θεμελιώδη δικαιώματα, και λαμβάνοντας υπόψη ότι επανέλαβε πρόσφατα την εν λόγω έκκληση στην έκθεσή του σχετικά με την αντιτρομοκρατική πολιτική της ΕΕ, στην οποία ανέφερε επίσης ότι ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων συνιστά προϋπόθεση για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας της πολιτικής·

Γ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα και έντονα καταδικάσει παράνομες πρακτικές, μεταξύ άλλων τις «κατ’ εξαίρεση παραδόσεις», τις απαγωγές, τις κρατήσεις χωρίς δίκη, τις εξαφανίσεις, τις μυστικές φυλακές και τα βασανιστήρια, και έχει ζητήσει την πλήρη διερεύνηση του εικαζόμενου βαθμού εμπλοκής ορισμένων κρατών μελών σε συνεργασία με τις αρχές των ΗΠΑ, ιδίως με τη CIA, συμπεριλαμβανομένης της εμπλοκής εντός της επικράτειας της ΕΕ·

Δ.

εκτιμώντας ότι στόχος του παρόντος ψηφίσματος είναι να «δώσει πολιτικά συνέχεια στις διαδικασίες της προσωρινής επιτροπής και να παρακολουθεί τις εξελίξεις και ειδικότερα, σε περίπτωση που δεν αναληφθεί κατάλληλη δράση από το Συμβούλιο και/ή την Επιτροπή, να αποφανθεί εάν υπάρχει σαφής κίνδυνος σοβαρής παραβίασης των αρχών και αξιών επί των οποίων εδράζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και να συστήσει στο Κοινοβούλιο τυχόν ψήφισμα, λαμβάνοντας ως βάση τα άρθρα 6 και 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση που μπορεί να αποδειχθεί απαραίτητο στο πλαίσιο αυτό» (24)·

Ε.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ βασίζεται στη δέσμευση τήρησης της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών, του σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του διεθνούς δικαίου, τόσο στις εσωτερικές πολιτικές της όσο και στη εξωτερική διάστασή της· λαμβάνοντας υπόψη ότι η δέσμευση της ΕΕ όσον αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, που ενισχύθηκε από τη θέση σε ισχύ του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ και από τη διαδικασία προσχώρησης στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, πρέπει να αντικατοπτρίζεται σε όλους τους τομείς πολιτικής προκειμένου να καταστεί αποτελεσματική και αξιόπιστη η πολιτική της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα·

ΣΤ.

εκτιμώντας ότι μία δέουσα διαδικασία λογοδοσίας κρίνεται απαραίτητη με σκοπό τη διατήρηση της εμπιστοσύνης των πολιτών στους δημοκρατικούς θεσμούς της ΕΕ, την αποτελεσματική προστασία και προώθηση των δικαιωμάτων του ανθρώπου στις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ, και τη διασφάλιση νόμιμων και αποτελεσματικών πολιτικών ασφαλείας βάσει των κανόνων δικαίου·

Ζ.

εκτιμώντας ότι κανένα κράτος μέλος δεν έχει εκπληρώσει μέχρι στιγμής εξολοκλήρου τις υποχρεώσεις του όσον αφορά την προστασία, τη διατήρηση και τον σεβασμό των διεθνών ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την αποτροπή των παραβιάσεων των δικαιωμάτων αυτών·

Η.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι βασικές πράξεις που διέπουν την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφαλείας της ΕΕ (ΚΕΠΠΑ) περιλαμβάνουν την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, το Διεθνές Σύμφωνο Ατομικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων του ΟΗΕ (ICCPR), και τα δύο προαιρετικά πρωτόκολλά του, τη Σύμβαση κατά των βασανιστηρίων (CAT), και το προαιρετικό πρωτόκολλό της, την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τον Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση για την πρόληψη των βασανιστηρίων και της απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, που όλες μαζί δεν επιτάσσουν μόνο την πλήρη απαγόρευση των βασανιστηρίων αλλά συνεπάγονται επίσης μια θετική υποχρέωση για τη διενέργεια έρευνας όταν γίνονται καταγγελίες περί βασανιστηρίων και για την παροχή ενδίκων μέσων και αποζημίωσης· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κατευθυντήριες γραμμές της πολιτικής της ΕΕ για τα βασανιστήρια καθορίζουν το πλαίσιο των προσπαθειών της ΕΕ με σκοπό «την πρόληψη και την εξάλειψη των βασανιστηρίων και της κακομεταχείρισης σε κάθε γωνιά του πλανήτη»·

Θ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι για να διασφαλίζεται η προαγωγή του διεθνούς δικαίου και του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων, κάθε συμφωνία σύνδεσης, εμπορικών συναλλαγών και συνεργασίας περιλαμβάνει ρήτρες για τα ανθρώπινα δικαιώματα, και έχοντας υπόψη ότι η ΕΕ διεξάγει επίσης πολιτικό διάλογο με τρίτες χώρες βάσει των κατευθυντήριων γραμμών για τα ανθρώπινα δικαιώματα, μεταξύ άλλων για την καταπολέμηση της θανατικής ποινής και των βασανιστηρίων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Μέσου για τη Δημοκρατία και τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΜΔΔΑ), η ΕΕ υποστηρίζει τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών που δρουν κατά των βασανιστηρίων και παρέχουν υποστήριξη για την επανένταξη των θυμάτων βασανιστηρίων·

Ι.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η μυστική κράτηση, που αποτελεί μορφή βίαιης εξαφάνισης, ενδέχεται να συνιστά, εφόσον διαπράττεται ευρέως ή συστηματικά, έγκλημα κατά της ανθρωπότητας· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης και η καταπολέμηση της τρομοκρατίας συνιστούν περιβάλλον που διευκολύνει τις μυστικές κρατήσεις·

ΙΑ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι παρότι η ΕΕ έχει επιδείξει τη δέσμευσή της όσον αφορά την αποφυγή της σύμπραξης σε βασανιστήρια μέσω του κανονισμού (ΕΚ) αριθ. 1236/2005 (25) του Συμβουλίου, όπως τροποποιήθηκε τελευταία φορά τον Δεκέμβριο του 2011 (26), ο οποίος απαγορεύει κάθε εξαγωγή ή εισαγωγή αντικειμένων που στην πράξη χρησιμοποιούνται μόνο για την επιβολή της θανατικής ποινής, για βασανιστήρια ή άλλη σκληρή, απάνθρωπη ή ταπεινωτική μεταχείριση ή τιμωρία, χρειάζεται να καταβληθούν περαιτέρω προσπάθειες για να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη κάλυψη·

ΙΒ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκδοση ή η απέλαση ενός προσώπου προς μια χώρα όπου υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι τα άτομα διατρέχουν κίνδυνο να υποβληθούν σε βασανιστήρια ή κακομεταχείριση, η οποία βασίζεται αποκλειστικά σε διπλωματικές διαβεβαιώσεις, δεν συνάδει με την πλήρη απαγόρευση των βασανιστηρίων στο διεθνές δίκαιο, στο δίκαιο της ΕΕ και στα εθνικά συντάγματα και τα δίκαια των κρατών μελών (27)·

ΙΓ.

εκτιμώντας ότι το Συμβούλιο της 15ης Σεπτεμβρίου 2006 παραδέχτηκε ότι «η ύπαρξη εγκαταστάσεων μυστικής κράτησης όπου οι αιχμάλωτοι κρατούνται σε ένα νομικό κενό δεν είναι σύννομη με τη διεθνή ανθρωπιστική νομοθεσία και το διεθνές ποινικό δίκαιο», αλλά μέχρι στιγμής δεν έχει αναγνωρίσει και καταδικάσει τη συμμετοχή κρατών μελών στο πρόγραμμα της CIA, παρότι η χρήση του εναέριου χώρου και των εδαφών της Ευρώπης από τη CIA έχει αναγνωριστεί από τις πολιτικές και δικαστικές αρχές των κρατών μελών·

ΙΔ.

εκτιμώντας ότι υπάρχουν συνεχείς παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λόγω του προγράμματος της CIA, όπως αποδείχθηκε ειδικότερα από τη συνεχιζόμενη διοικητική κράτηση στο Γκουαντάναμο του Abu Zubaydah και του Abd al-Rahim al-Nashiri, στους οποίους έχει αναγνωριστεί η ιδιότητα του θύματος στη δικαστική έρευνα της Πολωνίας για τις μυστικές φυλακές της CIA·

ΙΕ.

εκτιμώντας ότι έρευνα από τον ΟΗΕ, το Συμβούλιο της Ευρώπης, εθνικά και διεθνή μέσα ενημέρωσης, δημοσιογράφους που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ερευνητικής δημοσιογραφίας και την κοινωνία των πολιτών φανέρωσε νέες, συγκεκριμένες πληροφορίες για την τοποθεσία των χώρων μυστικής κράτησης της CIA στην Ευρώπη, για πτήσεις παράδοσης κρατουμένων μέσω του ευρωπαϊκού εναέριου χώρου και για τα άτομα που μεταφέρθηκαν ή κρατούνταν·

ΙΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι ενδέχεται να έχουν διαπραχθεί παράνομες πράξεις εντός της επικράτειας της ΕΕ στο πλαίσιο πολυμερών και διμερών συμφωνιών με το ΝΑΤΟ·

ΙΖ.

εκτιμώντας ότι εθνικές έρευνες και διεθνής διερεύνηση αποδεικνύουν ότι μέλη του Οργανισμού Βορειοανατολικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ) συμφώνησαν να δεσμευτούν για τη λήψη μέτρων στην εκστρατεία κατά της τρομοκρατίας, η οποία κατέστησε δυνατές μυστικές αερομεταφορές και τη χρήση εδαφών κρατών μελών της ΕΕ στο πρόγραμμα παράδοσης υπό την καθοδήγηση της CIA, γεγονός που υποδηλώνει συλλογική γνώση του προγράμματος από κράτη μέλη που είναι επίσης μέλη του ΝΑΤΟ·

ΙΗ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι η συλλογική μελέτη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις διεθνείς πρακτικές όσον αφορά τη μυστική κράτηση στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας (A/HRC/13/42) που καταρτίστηκε από τον ειδικό εισηγητή για την προώθηση και την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου και των θεμελιωδών ελευθεριών στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, τον ειδικό εισηγητή για τα βασανιστήρια και άλλες μορφές σκληρής, απάνθρωπης ή ταπεινωτικής μεταχείρισης ή τιμωρίας, την ομάδα εργασίας για την αυθαίρετη κράτηση και την ομάδα εργασίας για τις βίαιες ή ακούσιες εξαφανίσεις, περιέγραψε λεπτομερώς τη χρήση τοποθεσιών μυστικής κράτησης στην επικράτεια κρατών μελών της ΕΕ στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA, και λαμβάνοντας επίσης υπόψη ότι απεστάλησαν επιστολές ως συνέχεια προς τα κράτη μέλη ζητώντας συμπληρωματικές πληροφορίες, όπως περιγράφεται αναλυτικά στις εκθέσεις ανακοίνωσης των Ειδικών Διαδικασιών, συμπεριλαμβανομένης εκείνης της 23ης Φεβρουαρίου 2012 (28)·

ΙΘ.

εκτιμώντας ότι η έκθεση του 2011 του Συμβουλίου της Ευρώπης αναφέρει ότι τα στοιχεία που ελήφθησαν από τις πολωνικές υπηρεσίες το 2009 και το 2010 «παρέχουν βάσιμες αποδείξεις» ότι επτά αεροσκάφη που συνδέονται με τη CIA προσγειώθηκαν στην Πολωνία, και εκτιμώντας ότι πολωνικά μέσα ενημέρωσης μετέδωσαν ότι απαγγέλθηκαν κατηγορίες κατά πρώην προϊσταμένων υπηρεσιών πληροφοριών της Πολωνίας, και αποκάλυψαν πιθανές επαφές μεταξύ ανωτάτων στελεχών υπηρεσιών πληροφοριών και της Πολωνικής Κυβέρνησης σχετικά με τη χρήση εγκατάστασης κράτησης της CIA στο πολωνικό έδαφος· εκτιμώντας ότι το 2011, Ρουμάνοι ερευνητές δημοσιογράφοι επιδίωξαν να αποδείξουν την ύπαρξη ενός «μαύρου χώρου» στην εθνική υπηρεσία εμπιστευτικών πληροφοριών της Ρουμανίας, βάσει πληροφοριών που παρείχαν πρώην υπάλληλοι της CIA (29)· εκτιμώντας ότι οι ρουμανικές αρχές αρνήθηκαν την ύπαρξη αυτού του «μαύρου χώρου» ο οποίος δεν αποδείχθηκε από την έρευνα που διεξήγαγε το Ρουμανικό Κοινοβούλιο· εκτιμώντας ότι πρώην Λίβυοι αντικαθεστωτικοί έχουν κινήσει νομικές διαδικασίες κατά του Ηνωμένου Βασιλείου για την άμεση συμμετοχή της MI6 στην παράδοση, τη μυστική κράτηση και τον βασανισμό των ιδίων και των συγγενών τους·

Κ.

εκτιμώντας ότι οι λιθουανικές αρχές κατέβαλαν προσπάθειες να διαλευκάνουν τη συμμετοχή της χώρας τους στο πρόγραμμα της CIA, διεξάγοντας κοινοβουλευτικές και δικαστικές έρευνες· εκτιμώντας ότι η έρευνα της Επιτροπής για την Εθνική Ασφάλεια και Άμυνα του Κοινοβουλίου της Δημοκρατίας της Λιθουανίας, που αφορά την εικαζόμενη μεταφορά και περιορισμό κρατουμένων της CIA επί λιθουανικού εδάφους, κατέδειξε ότι πέντε αεροσκάφη που σχετίζονταν με τη CIA προσγειώθηκαν στη Λιθουανία μεταξύ των ετών 2003 και 2005 και ότι δύο κατάλληλα προσαρμοσμένες εγκαταστάσεις για την υποδοχή κρατουμένων στη Λιθουανία (έργα αριθ. 1 και 2) ετοιμάστηκαν κατ’ απαίτηση της CIA· εκτιμώντας ότι η αντιπροσωπεία της LIBE εκφράζει τις ευχαριστίες της προς τις λιθουανικές αρχές για την υποδοχή των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη Βίλνιους τον Απρίλιο του 2012 και την παροχή στην αντιπροσωπεία της LIBE πρόσβασης στο έργο αριθ. 2· εκτιμώντας ότι η διάταξη των κτιρίων και οι εσωτερικές εγκαταστάσεις εμφανίζονται να είναι συμβατές με την κράτηση αιχμαλώτων· εκτιμώντας ότι παραμένουν ανοικτά πολλά θέματα που σχετίζονται με τις επιχειρήσεις της CIA στη Λιθουανία παρά τη μετέπειτα δικαστική έρευνα που διεξήχθη το 2010 και ολοκληρώθηκε τον Ιανουάριο του 2011· εκτιμώντας ότι οι λιθουανικές αρχές έχουν εκφράσει την ετοιμότητά τους να ξεκινήσουν εκ νέου έρευνες εάν τυχόν προκύψουν και άλλες νέες πληροφορίες, και εκτιμώντας ότι η Εισαγγελία έχει προσφερθεί να παράσχει περαιτέρω πληροφορίες σχετικά με την ποινική έρευνα σε απάντηση έγγραφου αιτήματος του Κοινοβουλίου·

ΚΑ.

εκτιμώντας ότι οι πορτογαλικές αρχές δεν έχουν ακόμη παράσχει διευκρινίσεις σχετικά με το μεγάλο αριθμό στοιχείων που καταδεικνύουν ότι πολλές πτήσεις, που εντοπίστηκαν μεταξύ άλλων και από την προσωρινή επιτροπή, χρησίμευσαν για μεταφορές μεταξύ Bagram, Diego Garcia, μυστικών φυλακών και Γκουαντάναμο·

ΚΒ.

εκτιμώντας ότι πορίσματα ερευνών και δικαστηρίων για τη διοικητική μέριμνα που εμπλεκόταν στην συγκάλυψη των εν λόγω παρανόμων επιχειρήσεων, περιλαμβανομένων εικονικών σχεδίων πτήσης, του χαρακτηρισμού πολιτικών και στρατιωτικών αεροσκαφών ως αεροσκαφών κρατικών πτήσεων, και της χρήσης ιδιωτικών αεροπορικών εταιρειών για την πραγματοποίηση παραδόσεων της CIA, έχουν αποκαλύψει τη συστηματική φύση και την έκταση της ευρωπαϊκής συμμετοχής στο πρόγραμμα της CIA· εκτιμώντας ότι η ανάλυση των νέων δεδομένων που κατατέθηκε από τον Eurocontrol υποστηρίζει ιδιαιτέρως το επιχείρημα ότι με σκοπό την απόκρυψη της προέλευσης και του προορισμού των μεταφορών κρατουμένων, οι εντολείς που εκτελούσαν αποστολές παραδόσεων άλλαζαν αεροπλάνο εν μέσω της διαδρομής·

ΚΓ.

εκτιμώντας ότι η ΕΕ ανέπτυξε πολιτικές εσωτερικής ασφάλειας και καταστολής της τρομοκρατίας βάσει της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας και της προώθησης της ανταλλαγής πληροφοριών· εκτιμώντας ότι οι εν λόγω πολιτικές πρέπει να βασίζονται στα θεμελιώδη δικαιώματα και στο κράτος δικαίου και σε αποτελεσματική δημοκρατική κοινοβουλευτική εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών·

ΚΔ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τη CPT, «οι ανακριτικές τεχνικές που εφαρμόζονται στις υπερπόντιες εγκαταστάσεις κράτησης που διαχειρίζεται η CIA έχουν οδηγήσει σίγουρα σε παραβιάσεις της απαγόρευσης βασανιστηρίων και απάνθρωπης και ταπεινωτικής μεταχείρισης» (30)·

ΚΕ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι σχέσεις ΕΕ-ΗΠΑ στηρίζονται σε μια ισχυρή εταιρική σχέση και συνεργασία σε πολλούς τομείς, με αφετηρία τις κοινές αξίες της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των θεμελιωδών δικαιωμάτων· λαμβάνοντας υπόψη ότι, έπειτα από τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2011, η ΕΕ και οι ΗΠΑ ενίσχυσαν τη δέσμευσή τους για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, ιδίως μέσω της κοινής δήλωσης για την αντιτρομοκρατική πολιτική της 3ης Ιουνίου 2010· έχοντας ωστόσο υπόψη ότι είναι αναγκαίο να διασφαλιστεί στην πράξη η συμμόρφωση προς τις δεδηλωμένες δεσμεύσεις και να αρθούν οι αποκλίσεις μεταξύ των πολιτικών της ΕΕ και των ΗΠΑ στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας·

ΚΣΤ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι τον Δεκέμβριο του 2011 οι αρχές των ΗΠΑ ενέκριναν τη National Defense Authorization Act (NDAA-Πράξη Εξουσιοδότησης Εθνικής Άμυνας), η οποία κωδικοποιεί σε νόμο την επ’ αόριστον κράτηση προσώπων που είναι ύποπτα για συμμετοχή σε τρομοκρατικές ενέργειες εντός των ΗΠΑ και υπονομεύει το δικαίωμα για ορθή απονομή της δικαιοσύνης και δίκαιη δίκη· λαμβάνοντας υπόψη ότι το πεδίο εφαρμογής της NDAA αποτελεί αντικείμενο νομικής αμφισβήτησης·

ΚΖ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 22 Ιανουαρίου 2009, ο Πρόεδρος Obama υπέγραψε τρία εκτελεστικά διατάγματα για την απαγόρευση των βασανιστηρίων κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων, συγκροτώντας μια διϋπηρεσιακή επιχειρησιακή ομάδα για να προβεί στη συστηματική επανεξέταση των πολιτικών και των διαδικασιών κράτησης και στην επανεξέταση έκαστης υπόθεσης, ενώ έδωσε εντολή για το κλείσιμο του κέντρου κράτησης του Γκουαντάναμο·

ΚΗ.

λαμβάνοντας, ωστόσο, υπόψη ότι το κέντρο κράτησης του Γκουαντάναμο δεν έχει κλείσει ακόμα λόγω έντονων αντιδράσεων του Κογκρέσου των ΗΠΑ· λαμβάνοντας υπόψη ότι για την επίσπευση του κλεισίματος, οι ΗΠΑ κάλεσαν τα κράτη μέλη της ΕΕ να δεχθούν κρατούμενους του Γκουαντάναμο· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Ύπατος Αρμοστής του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα έχει εκφράσει τη βαθιά του απογοήτευση για την αδυναμία κλεισίματος του κέντρου κράτησης του Γκουαντάναμο και την παγίωση ενός συστήματος αυθαίρετης κράτησης·

ΚΘ.

λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κρατούμενοι του Γκουαντάναμο εξακολουθούν να παραπέμπονται σε δίκες από στρατιωτικά δικαστήρια, κυρίως κατόπιν της απόφασης του Προέδρου των ΗΠΑ στις 7 Μαρτίου 2011 για την υπογραφή του εκτελεστικού διατάγματος που ήρε το διετές πάγωμα των νέων στρατιωτικών δικών και του νόμου της 7ης Ιανουαρίου 2012 για την απαγόρευση της μεταφοράς κρατουμένων του Γκουαντάναμο στις ΗΠΑ για να υποβληθούν σε δίκη·

1.

υπενθυμίζει ότι, για να είναι αποτελεσματικές οι αντιτρομοκρατικές στρατηγικές, πρέπει κατά την εφαρμογή τους να τηρούνται αυστηρά οι υποχρεώσεις περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδίως το δικαίωμα στην ορθή απονομή της δικαιοσύνης·

2.

επαναλαμβάνει ότι η αποτελεσματικότητα των αντιτρομοκρατικών μέτρων και ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι αντικρουόμενες έννοιες, αλλά αποτελούν συμπληρωματικούς στόχους οι οποίοι ενισχύονται αμοιβαία· υπενθυμίζει ότι ο σεβασμός των θεμελιωδών δικαιωμάτων αποτελεί θεμελιώδη παράμετρο για την επιτυχία των πολιτικών καταπολέμησης της τρομοκρατίας·

3.

επιμένει στον άκρως βαρύνοντα χαρακτήρα των πολιτικών καταπολέμησης της τρομοκρατίας· θεωρεί ότι μόνο ουσιαστικοί λόγοι εθνικής ασφάλειας είναι ικανοί να δικαιολογήσουν την ταξινόμηση ως «απόρρητο»· υπενθυμίζει, ωστόσο, ότι σε καμιά περίπτωση το κρατικό απόρρητο δεν υπερισχύει έναντι των αναπαλλοτρίωτων θεμελιωδών δικαιωμάτων και ότι συνεπώς τα επιχειρήματα που βασίζονται στο κρατικό απόρρητο δεν μπορούν ποτέ να χρησιμοποιηθούν για να περιοριστεί η νομική υποχρέωση του κράτους να ερευνά σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· εκτιμά ότι ο ορισμός των εμπιστευτικών πληροφοριών και του κρατικού απορρήτου δεν πρέπει να είναι υπερβολικά ευρύς και ότι οι καταχρήσεις του κρατικού απορρήτου και της εθνικής ασφάλειας συνιστούν σοβαρό εμπόδιο στον δημοκρατικό έλεγχο·

4.

τονίζει ότι τα άτομα που είναι ύποπτα για τρομοκρατικές ενέργειες δεν πρέπει να αποτελούν αντικείμενο ειδικών διαδικασιών· υπενθυμίζει ότι όλοι πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να επωφεληθούν από κάθε εγγύηση που προβλέπει η αρχή της δίκαιης δίκης όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 6 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου·

5.

καταδικάζει εκ νέου τις κατ’ εξαίρεση παραδόσεις, τις μυστικές φυλακές και τα βασανιστήρια, πρακτικές που απαγορεύονται από το εσωτερικό και το διεθνές δίκαιο περί σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και παραβιάζουν, μεταξύ άλλων, το δικαίωμα για ελευθερία, ασφάλεια, μη απάνθρωπη μεταχείριση, απαγόρευση των βασανιστηρίων, απαγόρευση της επαναπροώθησης, τεκμήριο αθωότητας, δίκαιη δίκη, παροχή νομικών συμβουλών και ίση προστασία σύμφωνα με τη νομοθεσία·

6.

εμμένει στην αναγκαιότητα να προβλέπονται εγγυήσεις έτσι ώστε να αποτρέπεται στο μέλλον οποιαδήποτε παραβίαση των θεμελιωδών δικαιωμάτων κατά την εφαρμογή των αντιτρομοκρατικών πολιτικών·

7.

θεωρεί ότι τα κράτη μέλη έχουν εκφράσει την προθυμία τους να συμμορφωθούν στο διεθνές δίκαιο, αλλά προς το παρόν δεν έχουν εκπληρώσει δεόντως τη θετική υποχρέωση που βαρύνει όλα τα κράτη μέλη να διερευνήσουν τις σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε σχέση με το πρόγραμμα της CIA, και εκφράζει τη λύπη του για τις καθυστερήσεις που σημειώθηκαν στο να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση αυτή προκειμένου τα θύματα να αποκατασταθούν πλήρως το συντομότερο δυνατό, μεταξύ άλλων μέσω αίτησης συγγνώμης και αποζημίωσης όπου κρίνεται σκόπιμο·

8.

πιστεύει ότι οι δυσκολίες που συναντούν τα κράτη μέλη στη διεξαγωγή ερευνών έχουν ως αποτέλεσμα την ελλιπή συμμόρφωση τους προς τις διεθνείς υποχρεώσεις τους, γεγονός που υπονομεύει την αμοιβαία εμπιστοσύνη στην προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων και επομένως συνιστά ευθύνη της ΕΕ στο σύνολό της·

9.

επαναλαμβάνει ότι η δέσμευση των κρατών μελών και της ΕΕ να διερευνήσουν τη συμμετοχή της Ευρώπης στο πρόγραμμα της CIA είναι σύμφωνη με την αρχή της καλόπιστης συνεργασίας που περιέχεται στο άρθρο 4 παράγραφος 3 της ΣΕΕ·

10.

εκφράζει ανησυχίες σχετικά με τα εμπόδια που αντιμετώπισαν οι εθνικές κοινοβουλευτικές και δικαστικές έρευνες για τη συμμετοχή ορισμένων κρατών μελών στο πρόγραμμα της CIA, όπως αποδεικνύεται λεπτομερώς από την έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης του 2011 σχετικά με την κατάχρηση του κρατικού απορρήτου και της εθνικής ασφάλειας, περιλαμβανομένων της έλλειψης διαφάνειας, της διαβάθμισης εγγράφων, της επικράτησης εθνικών και πολιτικών συμφερόντων, των περιορισμένων ερευνητικών εντολών, του περιορισμού του δικαιώματος των θυμάτων για ουσιαστική συμμετοχή και υπεράσπιση και της έλλειψης αυστηρών ερευνητικών τεχνικών και συνεργασίας μεταξύ των διερευνητικών αρχών σε όλο το εύρος της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη να αποφεύγουν να βασίζουν τις εθνικές ποινικές διαδικασίες τους σε νομικούς ισχυρισμούς οι οποίοι διευκολύνουν και οδηγούν στην παύση των ποινικών διαδικασιών επικαλούμενα ρήτρες περί παραγραφής και οδηγούν σε ατιμωρησία, και να σέβονται την αρχή του διεθνούς εθιμικού δικαίου το οποίο αναγνωρίζει ότι οι κανόνες περί παραγραφής δεν μπορούν και δεν πρέπει να ισχύουν σε περιπτώσεις σοβαρών παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

11.

καλεί επιτακτικά τα κράτη μέλη που δεν έχουν εκπληρώσει τη θετική υποχρέωσή τους να διερευνήσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων διενεργώντας ανεξάρτητες και αποτελεσματικές έρευνες, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα νέα αποδεικτικά στοιχεία που έχουν αποκαλυφθεί· καλεί, ειδικότερα, τα κράτη μέλη να διερευνήσουν εάν υπάρχουν μυστικές φυλακές στην επικράτειά τους ή εάν έχουν διεξαχθεί επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια των οποίων άτομα κρατήθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA σε εγκαταστάσεις στην επικράτειά τους·

12.

σημειώνει ότι η κοινοβουλευτική έρευνα που διεξήχθη στη Ρουμανία κατέληξε στο συμπέρασμα ότι κανένα στοιχείο δεν αποδεικνύει την ύπαρξη κάποιου χώρου μυστικής κράτησης από τη CIA στη ρουμανική επικράτεια· καλεί τις δικαστικές αρχές να κινήσουν ανεξάρτητη έρευνα για τις εικαζόμενες τοποθεσίες μυστικής κράτησης της CIA στη Ρουμανία, ειδικότερα υπό το πρίσμα των νέων αποδεικτικών στοιχείων για αεροπορικές συνδέσεις μεταξύ της Ρουμανίας και της Λιθουανίας·

13.

προτρέπει την Πολωνία να επιμείνει στη συνεχιζόμενη δικαστική έρευνα για τις μυστικές κρατήσεις, αλλά αποδοκιμάζει την απουσία επίσημης ανακοίνωσης για το πεδίο εφαρμογής, τη διενέργεια και την τρέχουσα κατάσταση της έρευνας· καλεί τις πολωνικές αρχές να πραγματοποιήσουν αυστηρή έρευνα, με τη δέουσα διαφάνεια, προβλέποντας την αποτελεσματική συμμετοχή των θυμάτων και των δικηγόρων τους·

14.

επισημαίνει ότι οι κοινοβουλευτικές και δικαστικές έρευνες που πραγματοποιήθηκαν στη Λιθουανία μεταξύ των ετών 2009 και 2011 δεν κατάφεραν να αποδείξουν τη μυστική κράτηση αιχμαλώτων στη Λιθουανία· καλεί τις λιθουανικές αρχές να τηρήσουν τη δέσμευσή τους να ξανανοίξουν τη δικαστική έρευνα για τη συμμετοχή της Λιθουανίας στο πρόγραμμα της CIA σε περίπτωση που θα προέκυπταν νέες πληροφορίες, υπό το πρίσμα των νέων αποδεικτικών στοιχείων που παρασχέθηκαν από δεδομένα του Eurocontrol, τα οποία αποδεικνύουν ότι το αεροσκάφος N787WH, που εικάζεται ότι μετέφερε τον Abu Zubaydah, όντως σταμάτησε στο Μαρόκο στις 18 Φεβρουαρίου 2005 καθ’ οδόν προς Ρουμανία και Λιθουανία· σημειώνει ότι η ανάλυση των δεδομένων του Eurocontrol αποκαλύπτει επίσης νέες πληροφορίες μέσω σχεδίων πτήσεων που συνδέουν τη Ρουμανία με τη Λιθουανία με αλλαγή αεροσκάφους στα Τίρανα της Αλβανίας, στις 5 Οκτωβρίου 2005, και τη Λιθουανία με το Αφγανιστάν μέσω Καΐρου της Αιγύπτου, στις 26 Μαρτίου 2006· θεωρεί αναγκαία τη συμπερίληψη στο πεδίο των νέων ερευνών, τόσο του ζητήματος της κατάχρησης εξουσίας εκ μέρους κρατικών υπαλλήλων, όσο και του ζητήματος που αφορά την ενδεχόμενη παράνομη κράτηση και κακομεταχείριση ατόμων στη λιθουανική επικράτεια· προτρέπει τη Γενική Εισαγγελία να τεκμηριώσει τους ισχυρισμούς που διατυπώθηκαν κατά τη διάρκεια της αποστολής της αντιπροσωπείας της LIBE ότι τα «κατηγορηματικά» πορίσματα της δικαστικής έρευνας είναι πως «δεν έχει υπάρξει κράτηση ατόμων στις εγκαταστάσεις των έργων αριθ. 1 και αριθ. 2 στη Λιθουανία»·

15.

σημειώνει την έναρξη δικαστικής έρευνας στο Ηνωμένο Βασίλειο για τις παραδόσεις κρατουμένων στη Λιβύη, και επικροτεί την απόφαση να συνεχιστεί διευρυμένη έρευνα για την ευθύνη του Ηνωμένου Βασιλείου στο πρόγραμμα της CIA μόλις ολοκληρωθεί η έρευνα· καλεί το Ηνωμένο Βασίλειο να διεξαγάγει την εν λόγω έρευνα με τη δέουσα διαφάνεια, επιτρέποντας την ουσιαστική συμμετοχή των θυμάτων και της κοινωνίας των πολιτών·

16.

αναγνωρίζει ότι οι έρευνες των κρατών μελών πρέπει να βασίζονται σε αδιάσειστες δικαστικές αποδείξεις και στον σεβασμό των εθνικών δικαστικών συστημάτων και της νομοθεσίας της ΕΕ, όχι μόνο σε εικασίες των μέσων ενημέρωσης και της κοινής γνώμης·

17.

καλεί κράτη μέλη, όπως η Φινλανδία, η Δανία, η Πορτογαλία, η Ιταλία, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γερμανία, η Ισπανία, η Ιρλανδία, η Ελλάδα, η Κύπρος, η Ρουμανία και η Πολωνία, τα οποία αναφέρονταν στην έκθεση της προσωρινής επιτροπής, να αποκαλύψουν όλες τις απαραίτητες πληροφορίες σχετικά με όλα τα ύποπτα αεροσκάφη που σχετίζονται με την CIA και τα εδάφη τους· καλεί όλα τα κράτη μέλη να σέβονται το δικαίωμα στην ελευθερία της πληροφόρησης και να ανταποκρίνονται δεόντως στα αιτήματα για πρόσβαση σε πληροφορίες· εκφράζει, συνεπώς, ανησυχίες, επειδή τα περισσότερα κράτη μέλη με εξαίρεση τη Δανία, τη Φινλανδία, τη Γερμανία, την Ιρλανδία και τη Λιθουανία δεν έχουν ανταποκριθεί καταλλήλως σε αιτήματα της Reprieve και της Access Info Europe για πρόσβαση σε πληροφορίες σχετικά με έρευνες που διεξάγουν για περιπτώσεις κατ’ εξαίρεση παραδόσεων·

18.

ζητεί επιτακτικά από τα κράτη μέλη να αναθεωρήσουν τυχόν διατάξεις ή ερμηνείες που διάκεινται ευμενώς προς τα βασανιστήρια, όπως η νομική γνωμοδότηση του Michael Wood (που αναφέρεται στο προαναφερόμενο ψήφισμα του Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2007), η οποία, παραβλέποντας τη διεθνή νομολογία, διατείνεται ότι είναι νόμιμη η λήψη και η χρήση πληροφοριών που λαμβάνονται μέσω βασανιστηρίων εφόσον δεν υπάρχει άμεση ευθύνη για αυτά (παρέχοντας έτσι κίνητρα και δικαιολογώντας την εξωτερική ανάθεση βασανιστηρίων)·

19.

καλεί όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ να υπογράψουν και να επικυρώσουν τη διεθνή σύμβαση για την προστασία των προσώπων από τη βίαιη εξαφάνιση·

20.

καλεί τα κράτη μέλη, ενόψει της αυξημένης συνεργασίας και ανταλλαγής πληροφοριών μεταξύ των μυστικών τους υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας, να διασφαλίζουν πλήρη δημοκρατικό έλεγχο των εν λόγω υπηρεσιών και των δραστηριοτήτων τους μέσω ενδεδειγμένης εσωτερικής, εκτελεστικής, δικαστικής και ανεξάρτητης κοινοβουλευτικής εποπτείας, κατά προτίμηση μέσω ειδικευμένων κοινοβουλευτικών επιτροπών με εκτεταμένη εντολή και εξουσίες, μεταξύ άλλων την εξουσία αίτησης πληροφοριών, και με επαρκείς ερευνητικούς και εξεταστικούς πόρους που θα έχουν τη δυνατότητα να εξετάζουν πέραν θεμάτων όπως η πολιτική, η διοίκηση και τα οικονομικά, και το επιχειρησιακό έργο των υπηρεσιών·

21.

θεωρεί απαραίτητο να καταδικάζει η ΕΕ όλες τις καταχρηστικές πρακτικές στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, συμπεριλαμβανομένων των καταχρηστικών πρακτικών που ασκούνται στην επικράτειά της, όχι μόνο για να μπορεί να παραμένει πιστή στις αρχές της αλλά και για να μπορέσει να τις προασπίσει με αξιόπιστο τρόπο στο πλαίσιο των εξωτερικών εταιρικών συμφωνιών της·

22.

υπενθυμίζει ότι το Συμβούλιο δεν απολογήθηκε ποτέ επισήμως για την παραβίαση της αρχής που περιλαμβάνεται στις Συνθήκες περί καλόπιστης συνεργασίας μεταξύ των θεσμικών οργάνων της Ένωσης όταν αποπειράθηκε παράτυπα να πείσει το Κοινοβούλιο να παρέχει σκοπίμως συντομευμένες εκδόσεις των πρακτικών των συνεδριάσεων της COJUR (Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου για το Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο) και της COTRA (Ομάδα Εργασίας του Συμβουλίου για τις Διατλαντικές Σχέσεις) με ανώτατα στελέχη από τη Βόρεια Αμερική· αναμένει από το Συμβούλιο να ζητήσει συγγνώμη·

23.

προσδοκά ότι το Συμβούλιο θα εκδώσει τελικά δήλωση αναγνωρίζοντας τη συμμετοχή των κρατών μελών στο πρόγραμμα της CIA και τις δυσκολίες που συνάντησαν τα κράτη μέλη στο πλαίσιο των ερευνών·

24.

καλεί το Συμβούλιο να παράσχει την πλήρη υποστήριξή του στις διαδικασίες αποκάλυψης της αλήθειας και λογοδοσίας στα κράτη μέλη, εξετάζοντας επισήμως το ζήτημα σε συνεδριάσεις της ΔΕΥ, ανταλλάσσοντας όλες τις πληροφορίες, συνδράμοντας στις έρευνες και, ιδίως, εγκρίνοντας αιτήματα για πρόσβαση σε έγγραφα·

25.

καλεί το Συμβούλιο να διεξαγάγει ακροάσεις με σχετικές υπηρεσίες ασφαλείας της ΕΕ και ειδικότερα με την Ευρωπόλ, την Eurojust και τον Συντονιστή Αντιτρομοκρατικής Δράσης της ΕΕ, προκειμένου να διευκρινίσει κατά πόσον εγνώριζαν για τη συμμετοχή των κρατών μελών στο πρόγραμμα της CIA και να αποσαφηνίσει την απόκριση της ΕΕ· επίσης καλεί το Συμβούλιο να εισηγηθεί ασφαλιστικές δικλείδες, για να εξασφαλίσει τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου στην ανταλλαγή πληροφοριών, και έναν σαφή διαχωρισμό ρόλων μεταξύ των δραστηριοτήτων ανταλλαγής πληροφοριών και επιβολής του νόμου προκειμένου οι υπηρεσίες πληροφοριών να μην έχουν τη δυνατότητα να περιβάλλονται με εξουσίες σύλληψης και κράτησης, και να υποβάλει έκθεση στο Κοινοβούλιο εντός ενός έτους·

26.

καλεί το Συμβούλιο να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ανταλλάσσουν βέλτιστες πρακτικές σε σχέση με την κοινοβουλευτική και δικαστική εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών, με τη συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σε αυτή την προσπάθεια·

27.

επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς το Συμβούλιο και τα κράτη μέλη να αποκλείσουν την εξάρτηση από μη εκτελεστές διπλωματικές διαβεβαιώσεις ως βάση για την έκδοση ή απέλαση ατόμων που θεωρείται ότι απειλούν την εθνική ασφάλεια, όπου υπάρχει πραγματικός κίνδυνος να υποβληθούν σε βασανιστήρια ή κακομεταχείριση ή να δικασθούν βάσει αποδεικτικών στοιχείων που αποσπάστηκαν μέσω βασανιστηρίων ή κακομεταχείρισης·

28.

καλεί τις αρμόδιες αρχές να μην επικαλούνται το κρατικό απόρρητο όσον αφορά τη διεθνή συνεργασία στον τομέα των πληροφοριών με σκοπό την αποφυγή λογοδοσίας και επανόρθωσης, και επιμένει ότι μόνο ουσιαστικοί λόγοι εθνικής ασφάλειας είναι ικανοί να δικαιολογήσουν την επίκληση του κρατικού απορρήτου, έναντι του οποίου πάντοτε υπερισχύει άνευ παρεκκλίσεων η υποχρέωση τήρησης των θεμελιωδών δικαιωμάτων, όπως είναι η πλήρης απαγόρευση των βασανιστηρίων·

29.

καλεί επιτακτικά τις αρμόδιες αρχές να διασφαλίσουν έναν σαφή διαχωρισμό μεταξύ των δραστηριοτήτων των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφαλείας, αφενός, και των φορέων επιβολής του νόμου, αφετέρου, ούτως ώστε να εξασφαλιστεί η τήρηση της γενικής αρχής «nemo judex in sua causa»·

30.

τονίζει ότι η προσωρινή επιτροπή που διεξήγαγε την έρευνα στην οποία βασίστηκαν τα ψηφίσματά του Κοινοβουλίου της 14ης Φεβρουαρίου 2007 και της 19ης Φεβρουαρίου 2009 αποκάλυψε τους τρόπους με τους οποίους οι διαδικασίες έγκρισης και ελέγχου των πολιτικών αεροσκαφών που πετούν στον εναέριο χώρο των κρατών μελών ή προσγειώνονται στο έδαφός τους παρουσίαζαν σοβαρές αστοχίες, αφήνοντας έτσι όχι μόνο περιθώριο κατάχρησής τους στο πλαίσιο «κατ’ εξαίρεση παραδόσεων» της CIA, αλλά και παρέχοντας τη δυνατότητα εύκολης αποφυγής τους σε παράγοντες του οργανωμένου εγκλήματος, συμπεριλαμβανομένων τρομοκρατικών δικτύων· υπενθυμίζει επίσης την αρμοδιότητα της Ένωσης στον τομέα της ασφάλειας και προστασίας των μεταφορών και τη σύσταση του Κοινοβουλίου προς την Επιτροπή για ρύθμιση και παρακολούθηση της διαχείρισης του εναέριου χώρου, των αερολιμένων και της μη εμπορικής αεροπορίας της ΕΕ· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ και τα κράτη μέλη να μην καθυστερήσουν περισσότερο τη λεπτομερή αναθεώρηση της εφαρμογής της σύμβασης για τη διεθνή πολιτική αεροπορία (η σύμβαση του Σικάγο) όσον αφορά την παροχή αδειών και τις επιθεωρήσεις πολιτικών αεροσκαφών που υπερίπτανται του εναέριου χώρου των κρατών μελών ή προσγειώνονται σε εδάφη τους, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι προωθείται η ασφάλεια και διενεργούνται συστηματικά έλεγχοι, απαιτώντας την προβλεπόμενη ταυτοποίηση των επιβατών και των πληρωμάτων και διασφαλίζοντας ότι όσες πτήσεις έχουν χαρακτηριστεί ως «κρατικές πτήσεις» (οι οποίες εξαιρούνται από το πεδίο εφαρμογής της σύμβασης του Σικάγο) έχουν λάβει εκ των προτέρων τη δέουσα άδεια· υπενθυμίζει επίσης τη σύσταση του Κοινοβουλίου για την αποτελεσματική εφαρμογή από τα κράτη μέλη της Σύμβασης του Τόκιο περί παραβάσεων και άλλων τινών πράξεων τελουμένων επί αεροσκαφών·

31.

επισημαίνει τις πρωτοβουλίες της Επιτροπής σε απάντηση στις συστάσεις του Κοινοβουλίου· εκφράζει, ωστόσο, την απογοήτευσή του επειδή δεν έχουν αποτελέσει μέρος μιας διευρυμένης ατζέντας και στρατηγικής με σκοπό τη διασφάλιση της λογοδοσίας για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA και της απαραίτητης νομικής προστασίας και αποζημίωσης για τα θύματα·

32.

καλεί την Επιτροπή να διερευνήσει εάν έχουν παραβιαστεί διατάξεις της ΕΕ, ειδικότερα αυτές που αφορούν το άσυλο και τη δικαστική συνεργασία, λόγω συνεργασίας με το πρόγραμμα της CIA·

33.

καλεί την Επιτροπή να διευκολύνει και να υποστηρίξει την σύννομη με τα ανθρώπινα δικαιώματα αμοιβαία νομική συνδρομή και τη δικαστική συνεργασία μεταξύ των ερευνητικών αρχών καθώς και τη συνεργασία μεταξύ δικηγόρων που ασχολούνται με θέματα λογοδοσίας στα κράτη μέλη, και ειδικότερα να διασφαλίσει την ανταλλαγή σημαντικών πληροφοριών και την προώθηση της ουσιαστικής χρήσης όλων των διαθέσιμων μέσων και πόρων της ΕΕ·

34.

καλεί την Επιτροπή να θεσπίσει εντός ενός έτους ένα πλαίσιο, περιλαμβανομένων υποχρεώσεων αναφοράς των κρατών μελών, για την παρακολούθηση και υποστήριξη των εθνικών διαδικασιών λογοδοσίας, περιλαμβανομένων κατευθυντήριων γραμμών για έρευνες σύννομες με τα ανθρώπινα δικαιώματα, βάσει των προτύπων που αναπτύχθηκαν από το Συμβούλιο της Ευρώπης και τον ΟΗΕ·

35.

καλεί την Επιτροπή, ενόψει των θεσμικών ελλείψεων που αποκαλύφθηκαν στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA, να εκδώσει μέτρα που στοχεύουν στην ενίσχυση της ικανότητας της ΕΕ να προλαμβάνει και να αποκαθιστά παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε επίπεδο ΕΕ και να προβλέψει την ενίσχυση του ρόλου του Κοινοβουλίου·

36.

καλεί την Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο να προτείνει μέτρα για μόνιμη συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των κοινοβουλευτικών επιτροπών για την εποπτεία των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας των κρατών μελών σε περιπτώσεις που υποδεικνύουν ότι έχουν αναληφθεί κοινές δράσεις από υπηρεσίες πληροφοριών και ασφάλειας κρατών μελών στην επικράτεια της ΕΕ·

37.

καλεί την Επιτροπή να καταθέσει προτάσεις για την ανάπτυξη διευθετήσεων δημοκρατικής εποπτείας των διασυνοριακών δραστηριοτήτων συλλογής πληροφοριών στο πλαίσιο των πολιτικών της ΕΕ για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας· προτίθεται να αξιοποιήσει πλήρως τις ίδιες κοινοβουλευτικές εξουσίες για έλεγχο των πολιτικών καταπολέμησης της τρομοκρατίας, σύμφωνα με τις συστάσεις που θέσπισε το τμήμα μελετών του Κοινοβουλίου (PE453.207)·

38.

καλεί τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή να διερευνήσει τις αδυναμίες της Επιτροπής, του Συμβουλίου και των υπηρεσιών ασφαλείας της ΕΕ, κυρίως της Ευρωπόλ και της Eurojust, ως προς την τήρηση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και των αρχών της χρηστής διακυβέρνησης και της καλόπιστης συνεργασίας στην ανταπόκρισή τους στις συστάσεις της TDIP·

39.

καλεί την ΕΕ να διασφαλίσει ότι τηρούνται πλήρως οι διεθνείς υποχρεώσεις της και ότι εφαρμόζονται στο ακέραιο οι πολιτικές και τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ, όπως οι κατευθυντήριες γραμμές για τα βασανιστήρια και οι διάλογοι για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ούτως ώστε να είναι σε πιο ισχυρή θέση να ζητήσει την αυστηρή εφαρμογή των ρητρών περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε όλες τις διεθνείς συμφωνίες που συνάπτει και να παροτρύνει τους μείζονες συμμάχους της, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, να συμμορφωθούν με το εσωτερικό τους δίκαιο και το διεθνές δίκαιο·

40.

επανεπιβεβαιώνει ότι ο διεθνής αγώνας εναντίον της τρομοκρατίας και η διεθνής συνεργασία σε διμερές ή πολυμερές επίπεδο στον εν λόγω τομέα, όπως στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ ή μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών και ασφάλειας, πρέπει να πραγματοποιούνται μόνο με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των θεμελιωδών ελευθεριών καθώς και με τη δέουσα δημοκρατική και δικαστική εποπτεία· καλεί τα κράτη μέλη, την Επιτροπή, την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) και το Συμβούλιο να διασφαλίσουν ότι οι εν λόγω αρχές εφαρμόζονται στις εξωτερικές σχέσεις τους, και επιμένει ότι πρέπει να πραγματοποιούν ενδελεχή αξιολόγηση των φακέλων των αντισυμβαλλόμενών τους σε ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα πριν από τη σύναψη οποιασδήποτε νέας συμφωνίας, ιδίως στον τομέα της συνεργασίας μεταξύ υπηρεσιών πληροφοριών και της ανταλλαγής πληροφοριών, να αναθεωρούν ισχύουσες συμφωνίες όταν οι αντισυμβαλλόμενοι αυτοί δεν τηρούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να ενημερώνουν το Κοινοβούλιο σχετικά με τα πορίσματα των εν λόγω αξιολογήσεων και αναθεωρήσεων·

41.

ζητεί επιτακτικά να μην επαναληφθεί στο μέλλον παρέμβαση των ξένων ειδικών υπηρεσιών στις υποθέσεις των κυρίαρχων κρατών μελών της ΕΕ και να διεξάγεται η καταπολέμηση της τρομοκρατίας με πλήρη σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, των θεμελιωδών ελευθεριών, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου·

42.

υπενθυμίζει ότι το Προαιρετικό Πρωτόκολλο της CAT απαιτεί τη δημιουργία συστημάτων παρακολούθησης που θα καλύπτουν κάθε είδος κατάστασης στέρησης της ελευθερίας, και τονίζει ότι η τήρηση του εν λόγω διεθνούς μέσου προσθέτει ένα επιπλέον επίπεδο προστασίας· προτρέπει σθεναρά τις χώρες εταίρους της ΕΕ να επικυρώσουν το Προαιρετικό Πρωτόκολλο, να δημιουργήσουν ανεξάρτητους εθνικούς αποτρεπτικούς μηχανισμούς που θα συμμορφώνονται με τις αρχές των Παρισίων και να επικυρώσουν τη Διεθνή Σύμβαση για την προστασία των προσώπων από τη βίαιη εξαφάνιση·

43.

απευθύνει εκ νέου έκκληση, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, ιδίως το άρθρο 12 της Σύμβασης CAT, προς όλα τα κράτη που αντιμετωπίζουν βάσιμες καταγγελίες, να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια για την παροχή των απαραίτητων διευκρινίσεων και, εφόσον οι ενδείξεις εξακολουθούν να υφίστανται, να διερευνήσουν σχολαστικά όλες τις καταγγελίες για κατ’ εξαίρεση παραδόσεις, μυστικές φυλακές, βασανιστήρια καθώς και για άλλες σοβαρές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, με σκοπό τη διαπίστωση της αλήθειας και, εφόσον κριθεί αναγκαίο, την απόδοση ευθυνών, τη διασφάλιση της λογοδοσίας και την αποφυγή της ατιμωρησίας, μεταξύ άλλων με την προσαγωγή προσώπων στη δικαιοσύνη σε περίπτωση αποδεδειγμένης ποινικής ευθύνης· καλεί την ΑΕ/ΥΕ και τα κράτη μέλη να λάβουν, εν προκειμένω, όλα τα αναγκαία μέτρα για να διασφαλίσουν ότι θα δοθεί κατάλληλη συνέχεια στη συλλογική μελέτη των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις διεθνείς πρακτικές όσον αφορά τη μυστική κράτηση στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, ιδίως σε σχέση με την επιστολή που απεστάλη ως συνέχεια από τους κατόχους εντολών ειδικών διαδικασιών στις 21 Οκτωβρίου 2011 προς 59 κράτη, ζητώντας από τις αντίστοιχες κυβερνήσεις αυτών να παράσχουν ενημέρωση σχετικά με την υλοποίηση των συστάσεων που περιέχονταν στην εν λόγω μελέτη·

44.

καλεί την ΕΕ να διασφαλίσει ότι τα κράτη μέλη της, τα συνδεδεμένα μέρη και οι εταίροι της (ιδίως εκείνοι που καλύπτονται από τη Συμφωνία του Κοτονού) που έχουν συμφωνήσει να υποδεχτούν πρώην κρατούμενους του Γκουαντάναμο, τούς παρέχουν όντως πλήρη υποστήριξη όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης, τις προσπάθειες για τη διευκόλυνση της ένταξής τους στην κοινωνία, την ιατρική περίθαλψη συμπεριλαμβανομένης ψυχολογικής αποκατάστασης, την πρόσβαση σε έγγραφα ταυτοποίησης και ταξιδιωτικά έγγραφα, την άσκηση του δικαιώματος οικογενειακής επανένωσης και όλα τα υπόλοιπα θεμελιώδη δικαιώματα που παρέχονται στους ανθρώπους που διαθέτουν καθεστώς πολιτικού ασύλου·

45.

εκφράζει έντονες ανησυχίες για τη διαδικασία που διεξάγεται από στρατιωτική επιτροπή των ΗΠΑ σε σχέση με τον κ. Abd al-Rahim al-Nashiri, στον οποίο θα μπορούσε να επιβληθεί θανατική ποινή, σε περίπτωση που καταδικαστεί· καλεί τις αρχές των ΗΠΑ να αποκλείσουν το ενδεχόμενο επιβολής της θανατικής ποινής στον κ. al-Nashiri και επαναλαμβάνει τη μόνιμη αντίθεσή της στη θανατική ποινή σε κάθε περίπτωση και υπό οποιεσδήποτε περιστάσεις· διαπιστώνει ότι η υπόθεση του κ. al-Nashiri εκκρεμεί ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων από τις 6 Μαΐου 2011· καλεί τις αρχές κάθε χώρας στην οποία έχει κρατηθεί ο κ. al-Nashiri να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους για να διασφαλισθεί ότι ο κ. al-Nashiri δεν θα καταδικαστεί σε θάνατο· καλεί επιτακτικά την ΑΕ/ΥΕ να θέσει την υπόθεση του κ. al-Nashiri υπόψη των ΗΠΑ κατά προτεραιότητα, κατ’ εφαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών της ΕΕ για τη θανατική ποινή·

46.

επαναλαμβάνει ότι η πλήρης εφαρμογή της ρήτρας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων των συμφωνιών με τρίτες χώρες έχει θεμελιώδη σημασία για τις σχέσεις μεταξύ της ΕΕ και των κρατών μελών της και των χωρών αυτών, και θεωρεί ότι υπάρχει πραγματική ορμή για την αναθεώρηση του τρόπου με τον οποίο έχουν συνεργαστεί οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις με τον μηχανισμό καταστολής των δικτατοριών στο όνομα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας· εκτιμά εν προκειμένω ότι η Ευρωπαϊκή Πολιτική Γειτονίας που αναθεωρήθηκε πρόσφατα πρέπει να υποστηρίζει ενεργά τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας, η οποία πρέπει, ειδικότερα, να διασφαλίσει τον σαφή διαχωρισμό μεταξύ των καθηκόντων που σχετίζονται με πληροφορίες και των καθηκόντων επιβολής του νόμου· καλεί την ΕΥΕΔ, το Συμβούλιο και την Επιτροπή να ενισχύσουν τη συνεργασία τους με τη CPT και άλλους συναφείς μηχανισμούς του Συμβουλίου της Ευρώπης όσον αφορά τον σχεδιασμό και την υλοποίηση έργων συνδρομής στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας τα οποία θα εκτελούνται σε συνεργασία με τρίτες χώρες και κάθε μορφή διαλόγου με τρίτες χώρες που στοχεύει στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας·

47.

καλεί την κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) να αποσαφηνίσουν την ευθύνη και να διασφαλίσουν τη λογοδοσία για την απαγωγή, προφανώς λόγω λανθασμένης ταυτοποίησης, του Khaled el-Masri, που οδήγησε στην παράνομη κράτηση και στον εικαζόμενο βασανισμό του· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι η Εισαγγελία των Σκοπίων δεν ανέλαβε δράση για τη διεξαγωγή δικαστικής έρευνας σχετικά με την καταγγελία του κ. el-Masri· επισημαίνει ότι το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων έχει αναλάβει την εν λόγω υπόθεση και ότι στις 16 Μαΐου 2012 πραγματοποιήθηκε η πρώτη ακρόαση στο τμήμα μείζονος συνθέσεως· θεωρεί ότι η εικαζόμενη συμπεριφορά της κυβέρνησης της ΠΓΔΜ στην υπόθεση αυτή δεν συμβιβάζεται με τις βασικές αρχές των θεμελιωδών δικαιωμάτων της ΕΕ και το κράτος δικαίου και ότι θα πρέπει το θέμα αυτό να εγερθεί δεόντως από την Επιτροπή σε σχέση με την υποψηφιότητα της ΠΓΔΜ για προσχώρηση στην ΕΕ·

48.

καλεί το ΝΑΤΟ και τις αρχές των ΗΠΑ να διεξάγουν τις δικές τους έρευνες, να συνεργαστούν στενά με την ΕΕ και τα κράτη μέλη κατά τη διεξαγωγή κοινοβουλευτικών ή δικαστικών ερευνών για τα εν λόγω θέματα (31), μεταξύ άλλων, και όπου κρίνεται σκόπιμο, ανταποκρινόμενα ταχέως σε αιτήσεις για αμοιβαία νομική συνδρομή, αποκαλύπτοντας πληροφορίες για προγράμματα έκτακτης παράδοσης και άλλες πρακτικές που παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες και να παρέχουν στους νόμιμους εκπρόσωπους των υπόπτων όλες τις πληροφορίες που απαιτούνται για την υπεράσπιση των πελατών τους· ζητεί να επιβεβαιωθεί ότι όλες οι συμφωνίες του ΝΑΤΟ και μεταξύ ΝΑΤΟ και ΕΕ καθώς και οι λοιπές διατλαντικές συμφωνίες τηρούν τα θεμελιώδη δικαιώματα·

49.

αποδίδει εύσημα στις πρωτοβουλίες της αμερικανικής κοινωνίας των πολιτών για τη συγκρότηση μιας ανεξάρτητης διμερούς επιχειρησιακής ομάδας το 2010 για την εξέταση της πολιτικής και των δράσεων της κυβέρνησης των ΗΠΑ που σχετίζονται με τη σύλληψη, την κράτηση και τη δίωξη «υπόπτων τρομοκρατικών ενεργειών» και το καθεστώς κράτησης των ΗΠΑ κατά τις κυβερνήσεις Κλίντον, Μπους και Ομπάμα·

50.

καλεί τις ΗΠΑ, δεδομένης της σπουδαιότητας της διατλαντικής εταιρικής σχέσης και του ηγετικού ρόλου των ΗΠΑ στον συγκεκριμένο τομέα, να διερευνήσουν πλήρως και να διασφαλίσουν τη λογοδοσία για οποιεσδήποτε παραβιάσεις εκ μέρους τους, να εξασφαλίσουν ότι το σχετικό εσωτερικό και διεθνές δίκαιο εφαρμόζεται πλήρως προκειμένου να εξαλειφθούν οι νομικές μαύρες τρύπες, να δώσουν τέλος στις στρατιωτικές δίκες, να εφαρμόσουν στο ακέραιο το ποινικό δίκαιο στους ύποπτους για εγκλήματα τρομοκρατίας και να επαναφέρουν τη διαδικασία επανεξέτασης της κράτησης, το habeas corpus (δικαίωμα να ορίζει κάποιος το σώμα του), την ορθή απονομή της δικαιοσύνης, την εξάλειψη των βασανιστηρίων και την απαγόρευση των διακρίσεων μεταξύ των ξένων υπηκόων και των υπηκόων των ΗΠΑ·

51.

καλεί τον Πρόεδρο Ομπάμα να τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε τον Ιανουάριο του 2009 και να κλείσει το κέντρο κράτησης του Γκουαντάναμο, να επιτρέψει σε κάθε κρατούμενο στον οποίο δεν έχει απαγγελθεί κατηγορία να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του ή να μεταβεί σε κάποια άλλη ασφαλή χώρα το συντομότερο δυνατό, να εκδικαστούν χωρίς καθυστέρηση οι υποθέσεις των κρατουμένων του Γκουαντάναμο για τους οποίους υπάρχουν επαρκή και παραδεκτά αποδεικτικά στοιχεία, σε δίκαιη και δημόσια ακρόαση από ανεξάρτητο, αμερόληπτο δικαστήριο και να διασφαλιστεί ότι, σε περίπτωση καταδίκης, θα φυλακιστούν οι εν λόγω κρατούμενοι στις ΗΠΑ σύμφωνα με τα ισχύοντα διεθνή πρότυπα και αρχές· ζητεί, επίσης, επιτακτικά τη διερεύνηση των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σημειώθηκαν στο Γκουαντάναμο και την απόδοση ευθυνών·

52.

ζητεί, σε κάθε κρατούμενο που δεν βαρύνεται με κατηγορίες αλλά δεν μπορεί να επαναπατριστεί διότι διατρέχει πραγματικό κίνδυνο να βασανιστεί ή να διωχθεί στη χώρα του, να δοθεί η ευκαιρία επανεγκατάστασης στις ΗΠΑ με την παροχή ανθρωπιστικής προστασίας και αποζημίωσης (32), και παροτρύνει τα κράτη μέλη να υποδεχθούν με προθυμία αντίστοιχους πρώην κρατουμένους του Γκουαντάναμο·

53.

καλεί τις αρχές των ΗΠΑ να καταργήσουν την εξουσία της επ’ αόριστον κράτησης χωρίς να έχουν απαγγελθεί κατηγορίες ή να έχει διεξαχθεί δίκη βάσει του νόμου NDAA·

54.

καλεί τη Διάσκεψη των Προέδρων των Αντιπροσωπειών να διασφαλίσει την έναρξη κοινοβουλευτικού διαλόγου σχετικά με την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, επί τη βάσει των ευρημάτων της συλλογικής μελέτης των Ηνωμένων Εθνών σχετικά με τις διεθνείς πρακτικές όσον αφορά τη μυστική κράτηση στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας και επί τη βάσει της συνέχειας που δόθηκε στα ευρήματα αυτά και της συλλογής ορθών πρακτικών των Ηνωμένων Εθνών για τα νομικά και θεσμικά πλαίσια και τα μέτρα που εξασφαλίζουν τον σεβασμό των δικαιωμάτων του ανθρώπου από τις υπηρεσίες πληροφοριών στο πλαίσιο της καταστολής της τρομοκρατίας, περιλαμβανομένης της εποπτείας τους·

55.

αναλαμβάνει να αφιερώσει την επόμενη διακοινοβουλευτική συνάντησή του με τα εθνικά κοινοβούλια στην αξιολόγηση του ρόλου των κοινοβουλίων όσον αφορά τη διασφάλιση της λογοδοσίας για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο πλαίσιο του προγράμματος της CIA, και στην προώθηση ενισχυμένης συνεργασίας και τακτικών ανταλλαγών μεταξύ εθνικών αρχών εποπτείας που είναι αρμόδιες για τον έλεγχο των υπηρεσιών πληροφοριών, με την παρουσία των σχετικών εθνικών αρχών, θεσμικών οργάνων και υπηρεσιών της ΕΕ·

56.

είναι αποφασισμένο να συνεχίσει να εκτελεί την εντολή που του δόθηκε από την προσωρινή επιτροπή, σύμφωνα με τα άρθρα 2, 6 και 7 της ΣΕΕ· αναθέτει στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, από κοινού με την Υποεπιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, να μιλήσουν στην Ολομέλεια του Κοινοβουλίου για το ζήτημα έναν χρόνο μετά την έγκριση του παρόντος ψηφίσματος· θεωρεί ότι έχει ουσιαστική σημασία να εκτιμηθεί τώρα ο βαθμός στον οποίον ακολουθήθηκαν οι συστάσεις που ενέκρινε το Κοινοβούλιο και, όπου δεν ακολουθήθηκαν, να αναλυθεί για ποιό λόγο συνέβη αυτό·

57.

ζητεί από το Συμβούλιο, την Επιτροπή, τον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή, τις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, των υποψήφιων προς ένταξη κρατών και των συνδεδεμένων χωρών, το Συμβούλιο της Ευρώπης, το ΝΑΤΟ, τα Ηνωμένα Έθνη και την κυβέρνηση και τα δύο σώματα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών να τηρούν ενήμερο το Κοινοβούλιο για οιαδήποτε τυχόν εξέλιξη μπορεί να συμβεί στους τομείς που εμπίπτουν στο πεδίο της παρούσας έκθεσης·

58.

αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στον Ευρωπαίο Διαμεσολαβητή, στις κυβερνήσεις και στα κοινοβούλια των κρατών μελών, των υποψήφιων προς ένταξη κρατών και των συνδεδεμένων χωρών, καθώς και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, στο ΝΑΤΟ, στα Ηνωμένα Έθνη και στην κυβέρνηση και στα δύο σώματα του Κογκρέσου των Ηνωμένων Πολιτειών.