Bescherming van de euro tegen valsemunterij – Europol

KERNPUNTEN

De EU voert de samenwerking op tussen de EU-landen onderling en tussen de EU-landen en Europol om de euro te beschermen tegen valsemunterij op internationaal niveau. Niet-EU-landen hebben een centraal contactpunt nodig voor informatie over valse euro's. Al deze informatie moet voor analyse worden samengebracht bij Europol, dat wordt aangewezen als het centrale bureau voor de bestrijding van eurovalsemunterij krachtens het Verdrag van Genève.

Rol van Europol

• Europol treedt op als het centrale bureau voor de bestrijding van eurovalsemunterij in de zin van artikel 12 van het Verdrag van Genève, dat het volgende stelt: „In elk land moet, in het kader van de nationale wetgeving, onderzoek over het onderwerp van valsemunterij worden georganiseerd door een centraal bureau.”
• In het kader van zijn mandaat:
  • centraliseert en verwerkt Europol alle informatie die bijdraagt aan de opsporing, voorkoming en bestrijding van eurovalsemunterij, en stuurt die informatie door naar de nationale centrale bureaus van de EU-landen;
  • correspondeert Europol rechtstreeks met de centrale bureaus van niet-EU-landen in overeenstemming met de regels voor de overdracht van persoonsgegevens;
  • verschaft Europol, indien dat nuttig wordt geacht, de centrale bureaus van niet-EU-landen een stel specimens van echte euro's;
  • stelt Europol de centrale bureaus van niet-EU-landen regelmatig op de hoogte van de uitgifte van nieuwe betaalmiddelen, het uit de circulatie nemen van betaalmiddelen, de ontdekking van vervalste euro's, bijzonderheden betreffende de vaststelling van valsemunterij, enz.
• Wat valsemunterij in verband met alle andere munten betreft, blijven de nationale centrale bureaus bevoegd.

Effectieve toepassing van het Verdrag van Genève van 1929

• Het Verdrag van Genève moet effectiever worden toegepast. Het verdrag stelt effectieve regels vast voor het voorkomen en bestrijden van inbreuken op het gebied van valsemunterij. Het woord „betaalmiddel” verwijst naar bankbiljetten en muntstukken die als wettig betaalmiddel gelden.
• De Raad meent dat het wenselijk is dat alle EU-landen partij worden bij het Verdrag.