EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CA0243
Case C-243/09: Judgment of the Court (Second Chamber) of 14 October 2010 (reference for a preliminary ruling from the Verwaltungsgericht Halle (Germany)) — Günter Fuß v Stadt Halle (Social policy — Protection of the safety and health of workers — Directive 2003/88/EC — Organisation of working time — Fire fighters employed in the public sector — Operational service — Article 6(b) and Article 22(1)(b) — Maximum weekly working time — Refusal to work longer than that time — Compulsory transfer to another service — Direct effect — Consequence for national courts)
Sprawa C-243/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Halle — Niemcy) — Günter Fuß przeciwko Stadt Halle (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Dyrektywa 2003/88/WE — Organizacja czasu pracy — Strażacy zatrudnieni w sektorze publicznym — Służba interwencyjna — Artykuł 6 lit. b) i art. 22 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) — Maksymalny tygodniowy czas pracy — Odmowa wykonywania pracy w większym wymiarze — Przymusowe przeniesienie do innej służby — Bezpośrednia skuteczność — Konsekwencje z punktu widzenia sądu krajowego)
Sprawa C-243/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Halle — Niemcy) — Günter Fuß przeciwko Stadt Halle (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Dyrektywa 2003/88/WE — Organizacja czasu pracy — Strażacy zatrudnieni w sektorze publicznym — Służba interwencyjna — Artykuł 6 lit. b) i art. 22 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) — Maksymalny tygodniowy czas pracy — Odmowa wykonywania pracy w większym wymiarze — Przymusowe przeniesienie do innej służby — Bezpośrednia skuteczność — Konsekwencje z punktu widzenia sądu krajowego)
Dz.U. C 346 z 18.12.2010, p. 16–16
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
18.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 346/16 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 14 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Halle — Niemcy) — Günter Fuß przeciwko Stadt Halle
(Sprawa C-243/09) (1)
(Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Dyrektywa 2003/88/WE - Organizacja czasu pracy - Strażacy zatrudnieni w sektorze publicznym - Służba interwencyjna - Artykuł 6 lit. b) i art. 22 ust. 1 akapit pierwszy lit. b) - Maksymalny tygodniowy czas pracy - Odmowa wykonywania pracy w większym wymiarze - Przymusowe przeniesienie do innej służby - Bezpośrednia skuteczność - Konsekwencje z punktu widzenia sądu krajowego)
2010/C 346/26
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Verwaltungsgericht Halle
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Günter Fuß
Strona pozwana: Stadt Halle
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Verwaltungsgericht Halle — Interpretacja art. 22 ust. 1 lit. b) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 299, s. 9) — Regulacja krajowa przewidująca, z naruszeniem tej dyrektywy, dla urzędników pracujących w służbie interwencyjnej zawodowej straży pożarnej czas pracy przekraczający czterdzieści osiem godzin w okresie siedmiodniowym — Przymusowe przeniesienie urzędnika, który odmówił pracy w powyższym wymiarze na tak samo zaszeregowane stanowisko w administracji — Pojęcie „krzywda”
Sentencja
Artykuł 6 lit. b) dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy należy interpretować w ten sposób, że stoi on na przeszkodzie stosowaniu regulacji krajowej, takiej jak analizowana w sprawie przed sądem krajowym, która pozwala pracodawcy z sektora publicznego na dokonanie przymusowego przeniesienia na inne stanowisko pracownika zatrudnionego w charakterze strażaka w służbie interwencyjnej z powodu zażądania przez tego ostatniego, by w służbie tej przestrzegany był maksymalny przeciętny tygodniowy czas pracy przewidziany w przywołanym przepisie. Okoliczność, że pracownik w wyniku przeniesienia nie doznaje żadnej konkretnej krzywdy, poza wynikającą z naruszenia powyższego art. 6 lit. b), nie ma w tym zakresie znaczenia.