31997R1427

Rozporządzenie Komisji (WE) nr 1427/97

z dnia 23 lipca 1997 r.

zmieniające rozporządzenie (EWG) nr 2454/93 ustanawiające przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską,

uwzględniając rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny [1], ostatnio zmienione rozporządzeniem (WE) nr 82/97 Parlamentu Europejskiego i Rady [2], w szczególności jego art. 249,

a także mając na uwadze, co następuje:

stosowanie środków określonych w art. 20 ust. 3 lit. d), e) i f) rozporządzenia (EWG) nr 2913/92 (zwanego dalej "Kodeksem"), może zostać ograniczone do niektórych wielkości przywozu, ze względu na kontyngenty taryfowe i plafony taryfowe;

od 1988 r., Rada systematycznie przekazywała Komisji odpowiedzialność za zarządzanie kontyngentami taryfowymi na podstawie zasady "kto pierwszy, ten lepszy", i za nadzorowanie przywozu w ramach preferencyjnych środków taryfowych; ogólne przepisy i zasady tego zarządzania powinny zostać skodyfikowane, w celu uczynienia ich stabilnymi i przejrzystymi oraz w celu zwiększenia skuteczności ich funkcjonowania; dostępność tych kontyngentów taryfowych ograniczona jest do towarów zgłaszanych do dopuszczenia do swobodnego obrotu między datą otwarcia a datą zamknięcia danego kontyngentu taryfowego;

zasady zarządzania tymi kontyngentami taryfowymi muszą zapewnić jednolite i uczciwe traktowanie wszystkich importerów we Wspólnocie; odpowiednio, wszyscy importerzy wspólnotowi powinni mieć zapewniony równy i ciągły dostęp do tych kontyngentów taryfowych aż do ich wykorzystania; przydziałów należy dokonywać jeden raz w ciągu dnia roboczego, chyba że warunki techniczne czynią to niemożliwym;

złożenie zabezpieczenia na pokrycie należności celnych przywozowych, potencjalnie nie wymagalnych ze względu na przyznanie kontyngentu taryfowego, powoduje, w przypadkach, gdy nic nie wskazuje na to, że kontyngent ten zostanie wkrótce wykorzystany, niepotrzebne obciążenie dla podmiotów gospodarczych; w celu jednolitego traktowania, Państwa Członkowskie mogą powstrzymać się od pobrania zabezpieczenia na pokrycie należności celnych przywozowych, w przypadkach, gdy ustalono, że dany kontyngent taryfowy nie zostanie wkrótce wykorzystany;

szczegóły dotyczące poszczególnych transakcji handlowych powinny być chronione przez zasady poufności;

zarządzanie kontyngentami taryfowymi i sprawowanie preferencyjnego nadzoru wymagają wysokiego stopnia współpracy administracyjnej między Komisją a organami celnymi Państw Członkowskich;

należy przyjąć przepisy w celu unieważnienia zgłoszenia o dopuszczenie do swobodnego obrotu dla towarów, zamawianych drogą pocztową, zwracanych przez klienta do państwa trzeciego;

wygodne i użyteczne będzie dopuszczenie stosowania, za pomocą pieczęci, piktogramów, które identyfikują przesyłki przewożone koleją według wspólnotowej procedury tranzytowej;

istnienie jednolitego rynku wymaga właściwego użycia specjalnych urządzeń wymaganych do załadunku i wyładunku dużych kontenerów;

w celu zapewnienia bardziej konsekwentnego publikowania wykazu wolnych obszarów celnych istniejących i działających we Wspólnocie, właściwe jest dokonanie takiej publikacji w Serii C Dziennika Urzędowego Wspólnot Europejskich;

artykuł 859 rozporządzenia Komisji (EWG) nr 2454/93 [3] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 89/97 [4] zawiera ograniczony wykaz przypadków, nie wywołujących znaczących skutków, w których nie powstaje dług celny, nawet jeśli dotyczy to sytuacji określonych w art. 204 ust. 1 lit. a) i b) Kodeksu; następujące przypadki powinny zostać dodane do tego wykazu: towary powrotnie przywożone po dokonaniu uszlachetnienia biernego i składowane czasowo lub objęte zawieszającą procedurą celną przed dopuszczeniem do swobodnego obrotu, jak również towary poddane uszlachetnianiu czynnemu, jeżeli wniosek o przedłużenie zezwolenia nie został przedstawiony w terminie;

właściwe jest, w celu ułatwienia działalności handlowej, aby w niektórych ograniczonych przypadkach odstąpić od wymogu powrotnego wywozu towarów, w stosunku do których przyznano zwrot lub umorzenie należności celnych przywozowych i aby pozwolić na objęcie ich ustaleniami dotyczącymi składu celnego lub w wolnym obszarze celnym lub w składzie wolnocłowym;

należy wprowadzić zmiany w wykazie ryczałtowego współczynnika produktywności stosowanego w przypadku uszlachetniania czynnego oliwy z oliwek, aby ułatwić jego jednolite stosowanie w całej Wspólnocie i aby uprościć zamykanie procedury;

pożądane jest bardziej szczegółowe określenie warunków, w których można zastosować równoważną rekompensatę w odniesieniu do procesów uszlachetniania czynnego w sektorze kukurydzy, w celu uniknięcia zakłóceń w tym sektorze;

wykaz załącznika 78 do rozporządzenia (EWG) nr 2454/93 należy rozszerzyć; w celu bardziej szczegółowego określenia przypadków i warunków, w których równoważna rekompensata może być zastosowana w odniesieniu do procesów uszlachetniania czynnego w sektorze oliwy z oliwek;

wykaz produktów kompensacyjnych, w stosunku do których mogą być stosowane cła specyficzne, należy rozszerzyć;

pożądane jest, ze względów natury gospodarczej, rozszerzenie wykazu załącznika 87 wymienionego rozporządzenia;

środki przewidziane w niniejszym rozporządzeniu są zgodne z opinią Komitetu Kodeksu Celnego,

PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:

Artykuł 1

W rozporządzeniu (EWG) nr 2454/93 wprowadza się następujące zmiany:

1) W art. 248 dodaje się ust. 4 w brzmieniu:

"4. Bez uszczerbku dla ust. 1, organy celne mogą powstrzymać się od pobrania zabezpieczenia w odniesieniu do towarów, dla których wnioskuje się o przyznanie kontyngentu taryfowego, jeżeli ustalą one, w chwili przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, że dany kontyngent taryfowy nie jest bliski wykorzystania w rozumieniu art. 308c."

2) W art. 251 dodaje się lit. b) w brzmieniu:

"1b. w przypadku zwrotu towarów zamawianych drogą pocztową, organy celne unieważnią zgłoszenie o dopuszczenie do swobodnego obrotu, jeżeli wniosek o takie unieważnienie został przedstawiony w terminie trzech miesięcy od dnia przyjęcia zgłoszenia, pod warunkiem że towary te zostały wywiezione na adres pierwotnego dostawcy lub na inny wskazany przez niego adres;"

3) W art. 256 ust. 2 otrzymuje brzmienie:

"2. Jeżeli obniżona lub zerowa stawka celna w przywozie stosowana jest do towarów dopuszczonych do swobodnego obrotu w ramach kontyngentów taryfowych lub, pod warunkiem że nie wprowadzi się ponownie, w ramach plafonów taryfowych lub innych preferencyjnych środków taryfowych, poboru zwykłych stawek należności celnych przywozowych, to możliwość korzystania z kontyngentu taryfowego lub preferencyjnego środka taryfowego zostaje przyznana dopiero po przedstawieniu organom celnym dokumentu, od którego uzależnione jest przyznanie takiej obniżonej lub zerowej stawki celnej. W każdym przypadku, dokument ten musi zostać przedstawiony:

- przed wykorzystaniem kontyngentu taryfowego, lub

- w innych przypadkach, przed datą ponownego wprowadzenia, na podstawie środków wspólnotowych, zwykłych stawek należności celnych przywozowych".

4) W części II tytuł I dodaje się rozdział 3 w brzmieniu:

"ROZDZIAŁ 3

Zarządzanie środkami taryfowymi

Sekcja 1

Zarządzanie kontyngentami taryfowymi, które mają zostać wykorzystane zgodnie z porządkiem chronologicznym dat zgłoszeń celnych

Artykuł 308a

1. Z zastrzeżeniem odmiennych przepisów, jeżeli na podstawie przepisów wspólnotowych zostały otwarte kontyngenty taryfowe, to zarządzanie są one zgodnie z chronologicznym porządkiem dat przyjęcia zgłoszeń o dopuszczenie do swobodnego obrotu.

2. Jeżeli zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu, zawierające ważny wniosek zgłaszającego o korzystanie z kontyngentu taryfowego, zostanie przyjęte, dane Państwo Członkowskie częściowo korzysta, za pośrednictwem Komisji, z kontyngentu taryfowego w ilości odpowiadającej potrzebom tego państwa.

3. Państwa Członkowskie nie przedstawiają żadnych wniosków o częściowe wykorzystanie kontyngentu, zanim nie zostaną spełnione warunki ustanowione w art. 256 ust. 2 i 3.

4. Z zastrzeżeniem ust. 8, Komisja dokonuje przydziałów na podstawie daty przyjęcia zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu i w zakresie, na jaki pozwala saldo danego kontyngentu. Priorytet ustalany jest zgodnie z porządkiem chronologicznym wspomnianych dat.

5. Państwa Członkowskie bezzwłocznie przekażą Komisji wszystkie ważne wnioski o częściowe wykorzystanie kontyngentu, podając datę określoną w ust. 4, jak również dokładną wielkość, o którą wnioskowano w danym zgłoszeniu celnym.

6. Do celów ust. 4 i 5, Komisja przyznaje liczby porządkowe, jeżeli nie wprowadziły ich przepisy wspólnotowe otwierające dany kontyngent taryfowy.

7. Jeżeli wnioskowane wielkości, które mają być przyznane z kontyngentu taryfowego, są wyższe od pozostającego w dyspozycji salda, przydziałów dokonuje się proporcjonalnie do wnioskowanych wielkości.

8. Do celów niniejszego artykułu, zgłoszenia o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu przyjęte przez organy celne dnia 1, 2 i 3 stycznia uważa się za przyjęte dnia 3 stycznia. Jednakże jeżeli jeden z tych dni przypada na sobotę lub niedzielę, uważa się, że zgłoszenie miało miejsce dnia 4 stycznia.

9. Jeżeli został otwarty nowy kontyngent taryfowy, Komisja nie przyzna częściowego wykorzystania tego kontyngentu przed jedenastym dniem roboczym następującym po dniu opublikowania przepisów, na podstawie których dany kontyngent taryfowy został utworzony.

10. Państwa Członkowskie niezwłocznie zwracają Komisji niewykorzystaną kwotę kontyngentu. Jednakże jeżeli nieprawidłowo przyznany kontyngent, stanowiący dług celny w wysokości równej lub niższej od 10 ECU, został ujawniony po upływie pierwszego miesiąca następującego po upływie okresu ważności danego kontyngentu taryfowego, Państwa Członkowskie nie muszą dokonywać zwrotu.

11. Jeżeli organy celne unieważnią zgłoszenie o dopuszczenie towarów do swobodnego obrotu odnoszące się do towarów, które są przedmiotem wniosku o korzystanie z kontyngentu taryfowego, unieważnia się cały wniosek dotyczący tych towarów. Zainteresowane Państwa Członkowskie niezwłocznie zwrócą Komisji każdą ilość, jaka została im przyznana do częściowego wykorzystania z danego kontyngentu taryfowego.

12. Szczegóły dotyczące częściowego wykorzystania kontyngentu, o które wnioskują poszczególne Państwa Członkowskie, Komisja i pozostałe Państwa Członkowskie traktują poufnie.

Artykuł 308b

1. Komisja dokonuje przydziału każdego dnia roboczego, z wyjątkiem:

- dni wolnych od pracy w instytucjach Wspólnoty w Brukseli, lub

- w wyjątkowych okolicznościach, każdego innego dnia, pod warunkiem że właściwe władze Państw Członkowskich zostały o tym wcześniej powiadomione.

2. Z zastrzeżeniem art. 308a ust. 8, przy każdym przydziale uwzględnia się wszystkie nierozpatrzone wnioski, które odnoszą się do zgłoszeń o dopuszczenie do swobodnego obrotu przyjętych do drugiego dnia poprzedzającego wniosek o przydział włącznie, i które zostały przekazane Komisji.

Artykuł 308c

1. Uważa się że kontyngent taryfowy, po dokonaniu pierwszego przydziału, nie jest bliski wykorzystania jeżeli:

- kontyngent taryfowy otwarty dla takich samych produktów i tego samego pochodzenia w każdym z dwóch ostatnich lat na okres co najmniej 6 miesięcy, nie został wykorzystany w ciągu tych dwóch lat przed ostatnim dniem roboczym siódmego miesiąca okresu, na który został przyznany, i

- wielkość początkowa nowego kontyngentu taryfowego nie jest niższa od jakiegokolwiek z kontyngentów taryfowych z tych dwóch ostatnich lat.

2. Gdy wielkość początkowa kontyngentu taryfowego, który nie jest bliski wykorzystania, zostanie wykorzystana w 75 % lub według uznania właściwych władz kontyngent ten uważa się odtąd za bliski wykorzystania.

Sekcja 2

Nadzór przywozu preferencyjnego

Artykuł 308d

1. Jeżeli konieczny jest wspólnotowy nadzór przywozu preferencyjnego, Państwa Członkowskie dostarczą Komisji raz w miesiącu lub, o ile Komisja tego zażąda, w częstszych odstępach czasu, szczegółowe informacje dotyczące ilości produktów dopuszczonych do swobodnego obrotu, na podstawie preferencyjnych uzgodnień taryfowych, w poprzednim miesiącu.

2. W sprawozdaniach Państw Członkowskich z nadzoru wskazuje się całkowite ilości dopuszczone do swobodnego obrotu, od pierwszego dnia danego okresu, na podstawie preferencyjnych uzgodnień taryfowych.

3. Państwa Członkowskie przekażą Komisji swoje miesięczne sprawozdania z nadzoru, najpóźniej 15 dnia miesiąca następującego po zakończeniu okresu będącego przedmiotem sprawozdania.

4. Informacje przekazane przez poszczególne Państwa Członkowskie są traktowane poufnie."

5. W art. 417 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"Identyfikator, określony w ustępie pierwszym, może zostać zastąpiony zieloną pieczęcią zawierającą piktogram przedstawiony w załączniku 58."

6. Artykuł 426 otrzymuje brzmienie:

"Artykuł 426

W przypadkach, w których stosowana jest wspólnotowa procedura tranzytowa, formalności związane z tą procedurą są upraszczane zgodnie z przepisami art. 427-442, dla towarów przewożonych przez przedsiębiorstwa kolejowe w dużych kontenerach za pośrednictwem przedsiębiorstw przewozowych, w oparciu o wykaz zdawczy zwany dalej "wykazem zdawczym TR";. Czynności takie obejmują, w zależności od przypadku, przesyłki wysyłane przez przedsiębiorstwa przewozowe, przy użyciu innych środków transportu niż kolej, do najbliższego właściwego dworca punktu załadunku i z najbliższego właściwego dworca punktu wyładunku, jak również wszelkie transporty drogą morską realizowane w trakcie transportu między tymi dwoma dworcami";

7) W art. 427 dodaje się pkt 5 w brzmieniu:

"5. "najbliższy właściwy dworzec"; oznacza dworzec lub terminal najbliższy punktu załadunku lub wyładunku, wyposażony do przeładunku dużych kontenerów zdefiniowanych w pkt 2";

8) W art. 432 dodaje się ustęp w brzmieniu:

"Identyfikator, określony w ustępie pierwszym, może zostać zastąpiony zieloną pieczęcią zawierającą piktogram przedstawiony w załączniku 58."

9) W art. 801 skreśla się akapit drugi;

10) W art. 840 ust. 1 lit. a) otrzymuje brzmienie:

"a) istniejące i działające we Wspólnocie wolne obszary celne.";

11) W art. 859 dodaje się pkt 8 i 9 w brzmieniu:

"8. w przypadku towarów, które kwalifikują się przy dopuszczeniu do swobodnego obrotu do zwolnienia, w całości lub w części, z należności celnych przywozowych, określonych w art. 145 Kodeksu, istnienie jednej z sytuacji określonej w art. 204 ust. 1 lit. a) i b) Kodeksu, podczas składowania czasowego danych towarów lub objęcia inną procedurą celną, przed ich dopuszczeniem do swobodnego obrotu;

9. w przypadku regularnie przeprowadzanych procesów uszlachetniania czynnego, odrzucenie wniosku o przedłużenie ważności wymaganego zezwolenia, mimo że wszystkie warunki dla jego wydania zostały spełnione.";

12) Artykuł 900 otrzymuje brzmienie:

a) w ust. 2, między akapitem drugim a trzecim, dodaje się akapit w brzmieniu:

"Jednakże w odniesieniu do przypadków określonych w ust. 1 lit. g), i) i l), organ podejmujący decyzję może, na wniosek, zezwolić, aby powrotny przywóz towarów został zastąpiony objęciem ich procedurą składu celnego lub umieszczeniem ich w wolnym obszarze celnym lub składzie wolnocłowym.";

b) w ust. 3 skreśla się słowa "i i)";

13) W załączniku 77 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.

14) W załączniku 78 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.

15) W załączniku 79 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.

16) W załączniku 87 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia.

17) Skreśla się załącznik 108.

Artykuł 2

Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie siódmego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich.

Artykuł 1 pkt 1 i 4 stosuje się od dnia 1 stycznia 1988 r.

Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich Państwach Członkowskich.

Sporządzono w Brukseli, dnia 23 lipca 1997 r.

W imieniu Komisji

Mario Monti

Członek Komisji

[1] Dz.U. L 302 z 19.10.1992, str. 1.

[2] Dz.U. L 17 z 21.1.1997, str. 1.

[3] Dz.U. L 253 z 11.10.1993, str. 1.

[4] Dz.U. L 17 z 21.1.1997, str. 28.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK I

"W załączniku 77 tekst odnoszący się do liczb porządkowych 131 i 132 otrzymuje brzmienie:

Towary przywożone | L.p. | Produkty kompensacyjne | Ilość produktów kompensacyjnych przypadających na każde 100 kg towarów przywożonych(kg) |

Kod CN | Wyszczególnienie | Kod | Wyszczególnienie |

(1) | (1) | (2) | (3) | (4) | (5) |

15091010 | Oliwa lampante z pierwszego tłoczenia | 131 | ex15099000ex15191990 | a)Oliwa, rafinowana lub oliwab)kwaśne oleje z rafinacji | 98,00 |

15100010 | nierafinowany olej z miazgi oliwek | 132 | ex15100090ex15220039ex15191990 | a)Rafinowany olej wytłoczony z resztek oliwek lub olej wytłoczony z resztek oliwekb)Stearynac)Kwaśne oleje z rafinacji | 95,003,00 |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK II

W załączniku 78 dodaje się punkty w brzmieniu:

"5. Kukurydza

Odwołanie się do ekwiwalentnej rekompensaty między kukurydzą wspólnotową a kukurydzą niewspólnotową jest dopuszczalne tylko w następujących przypadkach i pod następującymi warunkami:

1. W przypadku kukurydzy wykorzystywanej w paszy dla zwierząt, ekwiwalentną rekompensatę można stosować pod warunkiem że istnieje system kontroli celnej umożliwiający skontrolowanie czy kukurydza niewspólnotowa jest faktycznie wykorzystywana w celu przetworzenia na paszę dla zwierząt,

2. W przypadku kukurydzy wykorzystywanej do produkcji skrobii i produktów skrobiowych, ekwiwalentną rekompensatę można stosować między wszystkimi odmianami kukurydzy z wyjątkiem odmian kukurydzy o wysokiej zawartości amylopektyny (kukurydza woskowa lub "Waxy maize"), które są ekwiwalentne tylko między sobą,

3. W przypadku kukurydzy wykorzystywanej do produkcji mączek, ekwiwalentną rekompensatę można stosować między wszystkimi odmianami kukurydzy z wyjątkiem rodzajów kukurydzy szklistej (kukurydza "Plata" typu "Duro"; kukurydza "Flint"), które są ekwiwalentne tylko między sobą.

6. Oliwa z oliwek

A. Odwołanie się do ekwiwalentnej rekompensaty jest dopuszczalne tylko w następujących przypadkach i pod następującymi warunkami:

1. Oliwa z oliwek pierwszego tłoczenia

a) Między wspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia extra objętą kodem CN 15091090, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 1 lit. a) Załącznika do rozporządzenia Rady nr 136/66/EWG [1] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (WE) nr 1581/96 [2] a niewspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia extra objętą tym samym kodem CN pod warunkiem że proces przetwarzania prowadzi do uzyskania oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia extra objętej tym samym kodem CN i spełniającej wymogi wymienionego pkt 1 lit. a).

b) Między wspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091090, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 1 lit. b) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG a niewspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą tym samym kodem CN pod warunkiem że proces przetwarzania prowadzi do uzyskania oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia objętej tym samym kodem CN i spełniającej wymogi pkt 1 lit. b).

c) Między wspólnotową zwykłą oliwą z pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091090, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 1 lit. c) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG a niewspólnotową zwykłą oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą tym samym kodem CN, pod warunkiem że produktem kompensacyjnym jest:

- rafinowana oliwa z oliwek objęta kodem CN 15099000, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 2 wspomnianego Załącznika, lub

- oliwa z oliwek objęta kodem CN 15099000, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 3 wspomnianego Załącznika i która została uzyskana przez wymieszanie ze wspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091090.

d) Między wspólnotową oliwą lampante z pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091010, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 1 lit. d) Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG a niewspólnotową oliwą lampante z pierwszego tłoczenia objętą tym samym kodem CN, pod warunkiem że produktem kompensacyjnym jest:

- rafinowana oliwa z oliwek objęta kodem CN 15099000, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 2 wspomnianego Załącznika, lub

- oliwa z oliwek objęta kodem CN 15099000, która odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 3 wspomnianego Załącznika i która została uzyskana przez wymieszanie ze wspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091090.

2. Olej z miazgi oliwek

Między wspólnotowym nierafinowanym olejem z fusów oliwnych objętym kodem CN 15100010, który odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 4 Załącznika do rozporządzenia nr 136/66/EWG a niewspólnotowym nierafinowanym olejem z miazgi oliwek objętym tym samym kodem CN, pod warunkiem że produkt kompensacyjny oleju z miazgi oliwek objęty kodem CN 15100090, który odpowiada opisowi zamieszczonemu w pkt 6 wspomnianego Załącznika, został uzyskany przez wymieszanie ze wspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia objętą kodem CN 15091090.

B. Wymieszanie określone w pkt A.1 lit. c) tiret drugie i pkt A.1 lit. d) tiret drugie, z niewspólnotową oliwą z oliwek pierwszego tłoczenia, wykorzystaną w identyczny sposób, jest dozwolone jedynie jeżeli uzgodnienia dotyczące kontroli procedury pozwalają na określenie zawartości procentowej niewspólnotowej oliwy z oliwek pierwszego tłoczenia w całkowitej ilości wywożonej wymieszanej oliwy.

C. Produkty kompensacyjne muszą znajdować w opakowaniach bezpośrednich o pojemności 220 litrów lub mniejszej. Na zasadzie odstępstwa, w przypadku zatwierdzonych kontenerów do 20 ton, organy celne mogą zezwolić na wywóz oliwy określonej w poprzednich punktach, pod warunkiem dokonywania systematycznej kontroli ilości i jakości wywożonego produktu.

D. Ekwiwalentność kontroluje się poprzez wykorzystanie dokumentów handlowych w celu zweryfikowania ilości oliwy wykorzystanej do mieszania oraz jej jakości, poprzez porównanie właściwości technicznych próbek niewspólnotowej oliwy pobranych w chwili objęcia procedurą z właściwościami technicznymi próbek wykorzystanej wspólnotowej oliwy pobranych w chwili, gdy dany produkt kompensacyjny został wytworzony oraz z właściwościami technicznymi próbek pobranych w chwili faktycznego wywozu produktu kompensacyjnego w punkcie wyjścia.

Próbki pobiera się zgodnie z międzynarodowymi standardami EN ISO 5555 (pobieranie próbek) i EN ISO 661 (przesyłanie próbek do laboratoriów i przygotowania próbek do testów). Analizę przeprowadza się w odniesieniu do parametrów określonych w załączniku I do rozporządzenia (EWG) nr 2658/91 [3] ostatnio zmienionego rozporządzeniem (EWG) nr 2527/95 [4]."

[1] Dz.U. L 172 z 30.9.1996, str. 3025/66.

[2] Dz.U. L 206 z 16.8.1996, str. 11.

[3] Dz.U. L 248 z 5.9.1991, str. 1.

[4] Dz.U. L 258 z 28.10.1995, str. 49.

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK III

"W załączniku 79 dodaje się pozycję 69a w brzmieniu:

L.p. | Kod CN i opis produktów kompensacyjnych | Procesy uszlachetniania, w wyniku których powstają |

| |

69a | ex28275100 | Roztwór bromku potasu | 1,3-bromochloropropan objęty kodem CN 29034980" |

--------------------------------------------------

ZAŁĄCZNIK IV

"W załączniku 87 dodaje się punkt w brzmieniu:

L.p. | Kolumna 1 | Kolumna 2 |

Towary, które mogą być przetwarzane pod kontrolą celną | Dopuszczalne przetworzenie |

17 | Podwozie z kabiną objęte kodem CN 87042131 | Przetwarzanie na pojazdy strażackie z pełnym wyposażeniem przeciwpożarowym i/lub pełnym wyposażeniem ratowniczym objęte kodem CN 87053000" |

--------------------------------------------------