22.2.2014   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 52/50

—

stwierdzenie nieważności art. 1–6 zaskarżonego aktu;

—

tytułem żądania ewentualnego, stwierdzenie nieważności jego art. 4 w zakresie, a jakim zawiera on nakaz odzyskania pomocy oraz

—

obciążenie Komisji wszystkimi kosztami związanymi z postępowaniem.

1)

Naruszenie istotnych wymogów formalnych oraz art. 20, 21 i 41 ust. 1 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej ze względu na to, że zaskarżona decyzja została wydana po przeprowadzeniu dochodzenia, w ramach którego dopuszczono się istotnych nieprawidłowości.

2)

Naruszenie prawa, a konkretnie art. 107 i 108 TFUE, ze względu na stwierdzenie w zaskarżonej decyzji, iż będące przedmiotem postępowania środki stanowią pomoc państwa pomimo tego, że nie wykazano ich selektywnego charakteru.

3)

Naruszenie prawa, a konkretnie art. 107 i 108 TFUE, ze względu na stwierdzenie w zaskarżonej decyzji, iż będące przedmiotem postępowania środki stanowią pomoc państwa pomimo tego, że nie wykazano wpływu wywieranego przez nie na wewnątrzwspólnotową wymianę handlową.

4)

Naruszenie prawa, a konkretnie art. 107 TFUE, a także brak uzasadnienia ze względu na stwierdzenie w zaskarżonej decyzji, iż udzielona została pomoc państwa, której beneficjentami są grupy, które łączy interes gospodarczy, oraz inwestorzy, pomimo tego, że rozpatrywany środek nie przysparza im jakiejkolwiek przewagi konkurencyjnej i nie wywiera wpływu na wewnątrzwspólnotową wymianę handlową w sektorach, w których podmioty te prowadzą działalność.

5)

Naruszenie prawa w zakresie, w jakim zawarty w zaskarżonej decyzji nakaz odzyskania ewentualnej pomocy narusza zasady pewności prawa, ochrony uzasadnionych oczekiwań i równości traktowania, a także art. 14 rozporządzenia (EWG) nr 659/1999.