This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62009CA0227
Case C-227/09: Judgment of the Court (Second Chamber) of 21 October 2010 (reference for a preliminary ruling from the Tribunale ordinario di Torino (Italy)) — Antonio Accardo and Others v Comune di Torino (Social policy — Protection of the safety and health of workers — Organisation of working time — Municipal police officers — Directive 93/104/EC — Directive 93/104/EC as amended by Directive 2000/34/EC — Directive 2003/88/EC — Articles 5, 17 and 18 — Maximum weekly working time — Collective agreements or agreements concluded between the two sides of industry at national or regional level — Derogations relating to deferred weekly rest periods and compensatory rest — Direct effect — Interpretation in conformity with European Union law)
Sprawa C-227/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Torino — Włochy) — Antonio Accardo i in. przeciwko Comune di Torino (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Organizacja czasu pracy — Funkcjonariusze policji miejskiej — Dyrektywa 93/104/WE — Dyrektywa 93/104/WE, zmieniona dyrektywą 2000/34/WE — Dyrektywa 2003/88/WE — Artykuły 5, 17 i 18 — Maksymalny tygodniowy czas pracy — Układy zbiorowe lub porozumienia zawarte przez partnerów społecznych na szczeblu krajowym lub regionalnym — Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego — Bezpośrednia skuteczność — Zgodna wykładnia)
Sprawa C-227/09: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Torino — Włochy) — Antonio Accardo i in. przeciwko Comune di Torino (Polityka społeczna — Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników — Organizacja czasu pracy — Funkcjonariusze policji miejskiej — Dyrektywa 93/104/WE — Dyrektywa 93/104/WE, zmieniona dyrektywą 2000/34/WE — Dyrektywa 2003/88/WE — Artykuły 5, 17 i 18 — Maksymalny tygodniowy czas pracy — Układy zbiorowe lub porozumienia zawarte przez partnerów społecznych na szczeblu krajowym lub regionalnym — Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego — Bezpośrednia skuteczność — Zgodna wykładnia)
Dz.U. C 346 z 18.12.2010, p. 15–15
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
18.12.2010 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 346/15 |
Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 października 2010 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Tribunale ordinario di Torino — Włochy) — Antonio Accardo i in. przeciwko Comune di Torino
(Sprawa C-227/09) (1)
(Polityka społeczna - Ochrona bezpieczeństwa i zdrowia pracowników - Organizacja czasu pracy - Funkcjonariusze policji miejskiej - Dyrektywa 93/104/WE - Dyrektywa 93/104/WE, zmieniona dyrektywą 2000/34/WE - Dyrektywa 2003/88/WE - Artykuły 5, 17 i 18 - Maksymalny tygodniowy czas pracy - Układy zbiorowe lub porozumienia zawarte przez partnerów społecznych na szczeblu krajowym lub regionalnym - Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego - Bezpośrednia skuteczność - Zgodna wykładnia)
2010/C 346/24
Język postępowania: włoski
Sąd krajowy
Tribunale ordinario di Torino — Włochy
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Antonio Accardo, Viola Acella, Antonio Acuto, Domenico Ambrisi, Paolo Battaglino, Riccardo Bevilacqua, Fabrizio Bolla, Daniela Bottazzi, Roberto Brossa, Luigi Calabro’, Roberto Cammardella, Michelangelo Capaldi, Giorgio Castellaro, Davide Cauda, Tatiana Chiampo, Alessia Ciaravino, Alessandro Cicero, Paolo Curtabbi, Paolo Dabbene, Mauro D'Angelo, Giancarlo Destefanis, Mario Di Brita, Bianca Di Capua, Michele Di Chio, Marina Ferrero, Gino Forlani, Giovanni Galvagno, Sonia Genisio, Laura Dora Genovese, Sonia Gili, Maria Gualtieri, Gaetano La Spina, Maurizio Loggia, Giovanni Lucchetta, Sandra Magoga, Manuela Manfredi, Fabrizio Maschio, Sonia Mignone, Daniela Minissale, Domenico Mondello, Veronnica Mossa, Plinio Paduano, Barbaro Pallavidino, Monica Palumbo, Michele Paschetto, Frederica, Peinetti, Nadia Pizzimenti, Gianluca Ponzo, Enrico Pozzato, Gaetano Puccio, Danilo Ranzani, Pergianni Risso, Luisa Rossi, Paola Sabia, Renzo Sangiano, Davide Scagno, Paola Settia, Raffaella Sottoriva, Rossana Trancuccio, Fulvia Varotto, Giampiero Zucca, Fabrizio Lacognata, Guido Mandia, Luigi Rigon, Daniele Sgavetti
Strona pozwana: Comune di Torino
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Trybunale ordinario di Torino — Interpretacja art. 5, 17 i 18 dyrektywy Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy (Dz.U. L 307, s. 18) — Odstępstwa dotyczące odroczonego tygodniowego odpoczynku i odpoczynku wyrównawczego — Możliwość zastosowania do funkcjonariuszy policji miejskiej
Sentencja
1) |
Artykuł 17 ust. 3 dyrektywy Rady 93/104/WE z dnia 23 listopada 1993 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy, zarówno w wersji pierwotnej, jak i zmienionej dyrektywą 2000/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 2000 r., ma samodzielny zakres w stosunku do art. 17 ust. 2, co oznacza, iż niewymienienie jakiegoś zawodu w powyższym ust. 2 nie stoi na przeszkodzie temu, by zawód ten mógł być objęty zakresem odstępstwa przewidzianego w art. 17 ust. 3 dyrektywy 93/104 w obu wskazanych wersjach. |
2) |
W okolicznościach takich jak w sprawie przed sądem krajowym nie można bezpośrednio powoływać się przeciwko jednostkom, takim jak skarżący w powyższej sprawie, na fakultatywne odstępstwa przewidziane w art. 17 dyrektyw 93/104 i 93/104 zmienionej dyrektywą 2000/34, jak również ewentualnie w art. 17 lub/i 18 dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy. Przepisy te nie mogą być ponadto interpretowane jako dające możliwość lub zabraniające stosowania układów zbiorowych takich jak w sprawie przed sądem krajowym, ponieważ stosowanie tego rodzaju układów jest kwestią prawa wewnętrznego. |