20.11.2015   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

L 303/13

(1)

W dniu 12 grudnia 2003 r. Rada Europejska przyjęła unijną strategię przeciw rozprzestrzenianiu broni masowego rażenia, której cele obejmują między innymi wzmocnienie Konwencji o zakazie prowadzenia badań, produkcji i gromadzenia zapasów broni bakteriologicznej (biologicznej) i toksycznej oraz o ich zniszczeniu (zwanej dalej „BTWC”), dalszą refleksję nad sposobami weryfikacji BTWC, wspieranie upowszechniania BTWC i jej wdrażania na szczeblu krajowym, w tym poprzez środki z zakresu prawa karnego, a także zapewnienie powszechniejszego stosowania się do niej.

(2)

W dniu 28 kwietnia 2004 r. Rada Bezpieczeństwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (RB ONZ) jednomyślnie przyjęła rezolucję nr 1540 (2004), w której rozprzestrzenianie broni masowego rażenia i środków jej przenoszenia uznaje się za zagrożenie dla pokoju i bezpieczeństwa międzynarodowego. Wdrożenie postanowień tej rezolucji przyczynia się do wprowadzania w życie BTWC.

(3)

W dniu 26 sierpnia 1988 r. RB ONZ przyjęła rezolucję nr 620 (1988), w której między innymi zachęca Sekretarza Generalnego do niezwłocznego przeprowadzania dochodzeń w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej, bakteriologicznej (biologicznej) lub toksycznej, które może stanowić pogwałcenie Protokołu o zakazie używania na wojnie gazów duszących, trujących lub podobnych oraz środków bakteriologicznych (protokołu genewskiego z 1925 r.). W dniu 20 września 2006 r. Zgromadzenie Ogólne przyjęło globalną strategię zwalczania terroryzmu, załączoną do jego rezolucji nr 60/288 z dnia 8 września 2006 r., w której państwa członkowskie Organizacji Narodów Zjednoczonych (ONZ) zwróciły się do Sekretarza Generalnego, by zaktualizował wykaz ekspertów i laboratoriów, a także techniczne wytyczne i procedury, którymi dysponuje do celów terminowego i skutecznego prowadzenia dochodzeń w sprawie domniemanych przypadków użycia broni.

(4)

W dniu 27 lutego 2006 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2006/184/WPZiB (1) dotyczące BTWC, którego celem jest upowszechnianie i wspieranie wprowadzania w życie BTWC przez państwa-strony, aby zagwarantować, że międzynarodowe zobowiązania państw-stron wynikające z BTWC są transponowane do ustawodawstwa krajowego i uwzględniane w przypadku środków administracyjnych.

(5)

Równolegle do wspólnego działania 2006/184/WPZiB Unia Europejska przyjęła plan działania w sprawie broni biologicznej i toksycznej (2), w którym państwa członkowskie zobowiązały się do przedkładania ONZ w kwietniu każdego roku informacji na temat środków budowy zaufania oraz do przekazywania Sekretarzowi Generalnemu ONZ wykazu właściwych ekspertów i laboratoriów, aby ułatwić dochodzenia w sprawie domniemanego użycia broni chemicznej lub biologicznej.

(6)

W dniu 20 marca 2006 r. Rada przyjęła wspólne stanowisko 2006/242/WPZiB (3) dotyczące szóstej konferencji przeglądowej BTWC.

(7)

W dniu 10 listopada 2008 r. Rada przyjęła wspólne działanie 2008/858/WPZiB (4) dotyczące BTWC, którego celem jest upowszechnianie BTWC, dostarczanie wsparcia we wprowadzaniu BTWC w życie przez państwa-strony, wspieranie składania oświadczeń dotyczących środków budowy zaufania przez państwa-strony oraz wspieranie funkcjonowania BTWC w okresach pomiędzy sesjami.

(8)

W dniu 18 lipca 2011 r. Rada przyjęła decyzję 2011/429/WPZiB (5) dotyczącą stanowiska Unii na siódmą konferencję przeglądową BTWC.

(9)

Na siódmej konferencji przeglądowej BTWC postanowiono na kolejne pięć lat (2012–2016) odnowić mandat jednostki wspierania realizacji i postanowiono rozszerzyć zakres jej zadań na realizację decyzji o utworzeniu bazy wniosków o pomoc i ofert pomocy oraz zarządzaniu tą bazą, a także na wspomaganie powiązanej z tym wymiany informacji wśród państw-stron oraz, w stosownych przypadkach, wspieranie realizacji przez państwa-strony decyzji i zaleceń sformułowanych na siódmej konferencji przeglądowej.

(10)

Podczas siódmej konferencji przeglądowej postanowiono, że ósma konferencja przeglądowa odbędzie się w Genewie najpóźniej w 2016 r. i że należy na niej dokonać przeglądu funkcjonowania BTWC, z uwzględnieniem między innymi następujących zagadnień:

(11)

W dniu 23 lipca 2012 r. Rada przyjęła decyzję 2012/421/WPZiB (6) dotyczącą BTWC, której celem jest upowszechnianie BTWC, dostarczanie wsparcia we wprowadzaniu BTWC w życie przez państwa-strony, wspieranie składania przez państwa-strony oświadczeń dotyczących środków budowy zaufania oraz wspieranie funkcjonowania BTWC w okresach pomiędzy sesjami.

(12)

Wobec zbliżającej się konferencji przeglądowej BTWC, która odbędzie się w listopadzie i grudniu 2016 r., należy uaktualnić stanowisko Unii,

a)

budowanie i podtrzymywanie zaufania co do przestrzegania postanowień poprzez szereg konkretnych środków opisanych w niniejszej decyzji;

b)

wspieranie wdrażania na szczeblu krajowym, m.in. przez intensywniejszą współpracę z podmiotami pozarządowymi;

c)

wspieranie mechanizmu Sekretarza Generalnego ONZ do badania przypadków rzekomego użycia broni biologicznej i czynników przez dalszy rozwój zdolności operacyjnych mechanizmu jako środka służącego wzmocnieniu art. VI i VIII BTWC; oraz

d)

upowszechnianie BTWC.

a)

przyczynia się do przeprowadzenia podczas ósmej konferencji przeglądowej pełnego przeglądu stosowania BTWC, w tym realizacji zobowiązań podjętych przez państwa strony w ramach BTWC, jak również przeglądu przebiegu i wyników programu prac w okresie między sesjami w latach 2012–2015;

b)

wspiera nowy konkretny program prac, który dotyczy ograniczeń poprzednich programów prac między sesjami – w okresie między ósmą a dziewiątą konferencją przeglądową – przez przyjęcie wzmocnionych metod służących dalszym postępom w ramach obecnego programu prac, z myślą o zwiększeniu skuteczności BTWC;

c)

popiera zwołanie dziewiątej sesji konferencji przeglądowej BTWC nie później niż w 2021 r.;

d)

działa na rzecz porozumienia pozwalającego na uzyskanie podczas ósmej sesji konferencji przeglądowej jak najlepszych rezultatów na podstawie ram ustanowionych przez poprzednie konferencje oraz wspiera między innymi następujące istotne kwestie:

a)

analizowanie oświadczeń rocznych dotyczących środków budowy zaufania jako regularnego narzędzia służącego składaniu oświadczeń w zakresie realizacji i przestrzegania postanowień oraz dalsze ich rozwijanie w tym celu;

b)

zmniejszenie do minimum pozostałych złożonych elementów formularzy oświadczeń służących budowie zaufania i usunięcie ewentualnych niejasności;

c)

wspieraniu ISU w odgrywaniu w większym stopniu roli polegającej na wspieraniu krajowych punktów kontaktowych w tworzeniu oświadczeń służących budowie zaufania; za pomocą regionalnych seminariów i szkoleń dotyczących przekazywania oświadczeń służących budowie zaufania drogą elektroniczną;

d)

działania na rzecz zwiększenia udziału, poprawy jakości i wszechstronności oświadczeń służących budowie zaufania przez zwiększanie funkcjonalności elektronicznego narzędzia obsługującego oświadczenia służące budowie zaufania oraz udostępnienie go, jak również przewodnika dotyczącego oświadczeń służących budowie zaufania, dostępnego na stronie internetowej BTWC we wszystkich językach urzędowych ONZ.

a)

przedłużenie mandatu ISU na kolejny okres pięciu lat;

b)

włączenie kolejnych działań do mandatu ISU, aby wesprzeć wdrożenie zmienionego i wzmocnionego programu prac w okresie między sesjami konferencji, jak zaproponowano w art. 5 poniżej;

c)

opracowanie skuteczniejszego systemu służącego śledzeniu procesów zmian naukowo-technicznych i ich wpływu na BTWC przez ustanowienie w ISU między innymi stałej funkcji doradczej ds. nauki i technologii;

d)

przyjęcie planu działania na rzecz upowszechniania BTWC, który ma być koordynowany przez ISU;

e)

odgrywanie przez ISU roli we wspieraniu krajowych punktów kontaktowych państw-stron w tworzeniu i przekazywaniu oświadczeń służących budowie zaufania, jak wskazano w art. 3;

f)

odpowiednie zwiększenie obecnej liczby personelu ISU do realizacji nowych celów i prowadzenia działań, o których mowa w niniejszym artykule.

a)

wspiera objęcie następujących tematów nowym programem prac w okresie między sesjami konferencji, w charakterze tematów omawianych na posiedzeniach między sesjami lub na forum specjalnych grup roboczych:

b)

wspiera opracowywanie krajowych ram regulacyjnych w dziedzinie bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej; mimo iż odpowiednie normy dotyczące bezpieczeństwa biologicznego i ochrony biologicznej dla laboratoriów w żaden sposób nie zastępują systemu kontroli zgodności, ich przyjęcie i propagowanie może na dłuższą metę pomóc poszczególnym państwom-stronom we wdrażaniu ich zobowiązań wynikających z BTWC; normy te mogą także być – obok innych środków – użytecznym narzędziem wspomagającym udowodnienie przestrzegania postanowień BTWC. Dyskusje na ten temat, podejmowane m.in. z odpowiednimi laboratoriami, stowarzyszeniami ds. bezpieczeństwa biologicznego i przedstawicielami przemysłu, mogłyby zostać objęte nowym programem prac w okresie między sesjami konferencji;

c)

wspiera ćwiczenia w zakresie dobrowolnych wzajemnych ocen, w których uczestniczą państwa-strony w kontekście BTWC; celem ćwiczenia w zakresie wzajemnych ocen jest poprawa wdrażania na szczeblu krajowym i zapewnienie gwarancji przestrzegania postanowień BTWC przez wymianę informacji i większą przejrzystość w zakresie np. zdolności i działań podejmowanych na rzecz wdrażania oraz zamiarów co do przestrzegania postanowień BTWC;

d)

wspiera wzmacnianie decyzyjnego charakteru procesu prac w okresie między sesjami konferencji poprzez zbadanie wielu możliwości, takich jak jasno określone kompetencje decyzyjne dla określonych obszarów działalności.

a)

wspiera przyjęcie planu działania na rzecz upowszechniania, koordynowanego przez jednostkę wsparcia wdrażania oraz obejmującego konkretne kroki i działania; plan ten mógłby obejmować działania takie jak: działania informacyjne, wspólne wizyty, tłumaczenie istotnych dokumentów, zachęty, takie jak wymiana informacji o ofertach pomocy; plan działania byłby oceniany i w razie potrzeby modyfikowany na każdym posiedzeniu państw stron;

b)

wspiera organizację specjalnych sesji lub posiedzeń grup roboczych poświęconych upowszechnianiu w okresie pomiędzy sesjami konferencji, aby skoordynować działania informacyjne różnych podmiotów i zaplanować inicjatywy regionalne.

a)

przedłożenie przez Unię i jej państwa członkowskie, na podstawie stanowiska przedstawionego w niniejszej decyzji, propozycji dotyczących konkretnych, praktycznych i możliwych do realizacji ustaleń służących skutecznemu usprawnianiu procesu wdrażania BTWC przez państwa-strony, które to propozycje zostaną przedłożone do rozważenia państwom-stronom BTWC podczas ósmej konferencji przeglądowej;

b)

w odpowiednich przypadkach démarche wysokiego przedstawiciela lub przedstawicielstw Unii,

c)

oświadczenia wysokiego przedstawiciela lub przedstawicielstw Unii składane Organizacji Narodów Zjednoczonych w okresie poprzedzającym ósmą konferencję przeglądową oraz w czasie jej trwania.