This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32015R0960
Council Regulation (EU) 2015/960 of 19 June 2015 amending Regulation (EU) 2015/104 as regards certain fishing opportunities
Rozporządzenie Rady (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/104 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów
Rozporządzenie Rady (UE) 2015/960 z dnia 19 czerwca 2015 r. zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/104 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów
Dz.U. L 157 z 23.6.2015, p. 1–19
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 23/06/2015
23.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 157/1 |
ROZPORZĄDZENIE RADY (UE) 2015/960
z dnia 19 czerwca 2015 r.
zmieniające rozporządzenie (UE) 2015/104 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów
RADA UNII EUROPEJSKIEJ,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3,
uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej,
a także mając na uwadze, co następuje:
(1) |
W czerwcu 2014 r. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) opublikowała opinię naukową dotyczącą stada labraksa w północno-wschodnim Atlantyku, potwierdzając, że jego liczebność szybko spada od 2012 r. Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) ocenił ponadto zakres ochrony labraksa za pomocą istniejących środków krajowych i uznał, że – ogólnie rzecz biorąc – środki te są nieskuteczne. Labraks to gatunek wolno rosnący i późno dojrzewający. Śmiertelność połowowa labraksa w północno-wschodnim Atlantyku przekracza obecnie czterokrotnie poziom zapewniający maksymalny podtrzymywalny połów (MSY). |
(2) |
W drodze rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/111 (1), którego podstawę stanowi art. 12 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 (2), Komisja przyjęła pilne środki w celu ograniczenia śmiertelności połowowej powodowanej przez statki do połowów pelagicznych poławiające w sposób ukierunkowany w skupiskach tarłowych labraksa. To rozporządzenie wykonawcze wygasło w dniu 30 kwietnia 2015 r. |
(3) |
Rozporządzenie Rady (UE) 2015/104 (3) zmieniono rozporządzeniem Rady (UE) 2015/523 (4), aby ograniczyć wpływ rybołówstwa rekreacyjnego na śmiertelność połowową. |
(4) |
Konieczne jest dalsze ograniczenie połowów i w związku z tym należy ograniczyć ukierunkowane połowy przemysłowe poprzez wprowadzenie miesięcznych limitów połowowych w rejonach ICES IVb oraz IVc, a także VIId, VIIe, VIIf oraz VIIh. W rejonach ICES VIIa oraz VIIg miesięczne limity połowowe powinny mieć zastosowanie jedynie na morzu terytorialnym Zjednoczonego Królestwa. Takie ograniczenie połowów powinno umożliwić rybakom dostosowanie ich obecnych zachowań połowowych w celu unikania połowów labraksa, dopuszczając w pewnym wymiarze zatrzymywanie na statku ryb pochodzących z przypadkowych przyłowów. |
(5) |
Ponadto działania ochronne podjęte przez Irlandię, a mianowicie zakaz połowów, zatrzymywania na statku, przemieszczania, przeładowywania lub wyładowywania labraksa, należy utrzymać i rozszerzyć na wszystkie statki unijne działające w rejonach ICES VIIb, VIIc, VIIj oraz VIIk. Działania te powinny mieć również zastosowanie w rejonach ICES VIIa oraz VIIg, z wyjątkiem wód w odległości 12 mil morskich od linii podstawowej w ramach jurysdykcji Zjednoczonego Królestwa, w przypadku gdy zastosowanie ma system miesięcznych limitów połowowych. |
(6) |
Połowy labraksa należy monitorować w formie comiesięcznych raportów, w oparciu o dane gromadzone przez państwa członkowskie. |
(7) |
Umowa partnerska w sprawie połowów między Wspólnotą Europejską, z jednej strony, a Rządem Danii i Rządem Lokalnym Grenlandii, z drugiej strony (5) oraz protokół ustanawiający uprawnienia do połowów oraz rekompensatę finansową przewidziane w tej umowie (6) przewidują, że Unia ma otrzymać 7,7 % całkowitych dopuszczalnych połowów (TAC) gromadnika w wodach Grenlandii obszarów ICES V oraz XIV. |
(8) |
W rozporządzeniu (UE) 2015/104 ustalono na rok 2015 kwotę unijną w wysokości 0 ton dla stada gromadnika w tych wodach Grenlandii. |
(9) |
W dniu 13 maja 2015 r. Unia otrzymała od władz Grenlandii informacje o ustaleniu TAC dla gromadnika w wodach Grenlandii podobszarów ICES V oraz XIV na okres od dnia 20 czerwca 2015 r. do dnia 30 kwietnia 2016 r., oferujących Unii kwotę wynosząca 23 100 ton. Należy odpowiednio ustalić i przydzielić unijne uprawnienia do połowów. |
(10) |
W ramach corocznych konsultacji w sprawie rybołówstwa między Unią i Norwegią Unia zobowiązała się zapewnić Norwegii na 2015 r. dodatkowe 20 000 ton gromadnika w wodach Grenlandii obszaru ICES XIV. Należy wydzielić tę ilość z kwoty Unii dostępnej w tych wodach. Limity połowowe dla gromadnika przewidziane w niniejszym rozporządzeniu powinny być stosowane od dnia 20 czerwca 2015 r. |
(11) |
Norwegia zgodziła się na zwiększenie kwot Unii dla następujących stad: dla dorsza atlantyckiego w wodach Norwegii obszarów I oraz II – o 1 512; dla plamiaka w wodach Norwegii obszarów I oraz II – o 88 ton; dla molwy w wodach Norwegii obszaru IV – o 150 ton; oraz dla plamiaka w obszarze IV i w wodach Unii obszaru IIa – o 250 ton. Należy w związku z tym zaktualizować odpowiednie tabele dotyczące TAC. |
(12) |
Konieczne jest wyjaśnienie, że elastyczność między obszarami w wysokości 5 % (warunek szczególny) w odniesieniu do rai bruzdowanej ma zastosowanie wyłącznie do kwoty przyłowu rai bruzdowanej. |
(13) |
Niektóre połowy rekina szarego mogą być dozwolone, przy jednoczesnym utrzymaniu zakazu połowów rekina szarego taklami. |
(14) |
Strony Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) nie były w stanie uzgodnić odpowiedniego środka zarządzania karmazynami w wodach międzynarodowych podobszarów ICES I oraz II na rok 2015, a ICES doradziła, aby zalecony połów dla wszystkich stron nie przekraczał 30 000 ton. Biorąc pod uwagę fakt, że połowy tego stada mają miejsce zarówno w wodach państw nadbrzeżnych, jak i w wodach międzynarodowych, Unia zaleciła na corocznym posiedzeniu NEAFC w listopadzie 2014 r., aby przyjęty został środek ograniczający te połowy do 19 500 ton. W związku z brakiem środka zarządzania NEAFC, jak w 2014 r., połowy w wodach międzynarodowych na rok 2015 powinny być ograniczone do 19 500 ton dla statków ze wszystkich stron NEAFC prowadzących połowy w odnośnym obszarze, w tym statków unijnych. |
(15) |
W 2015 r. kontynuowane będą konsultacje dotyczące uprawnień do połowów dla stada karmazynów w wodach Norwegii obszarów I oraz II. Limity połowowe dla tego stada zostaną ustalone w 2015 r., biorąc pod uwagę wyniki tych konsultacji. |
(16) |
Aby odpowiednio odzwierciedlić rozkład używania narzędzi przez hiszpańską flotę poławiającą tuńczyka błękitnopłetwego w 2015 r., należy zmienić załącznik IV do rozporządzenia (UE) 2015/104, który określa ograniczenia połowów oraz możliwości chowu, hodowli i tuczu tuńczyka błękitnopłetwego. |
(17) |
Statek pływający pod banderą Francji i poławiający w sposób ukierunkowany tuńczyki tropikalne w obszarze objętym konwencją Komisji ds. Tuńczyka na Oceanie Indyjskim (IOTC) zmienił ostatnio banderę i stał się statkiem włoskim. Odpowiadającą zdolność połowową wyrażoną w pojemności brutto przyznaną Francji w załączniku VI do rozporządzenia (UE) 2015/104 należy zatem przenieść na rzez Włoch. Przeniesienie to ani nie powoduje przekroczenia limitów zdolności dla Włoch ustalonych w załączniku II do rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, ani nie ma wpływu na limity zdolności ustalone przez IOTC. |
(18) |
Należy wprowadzić pewne korekty do rozporządzenia (UE) 2015/104 w celu zapewnienia, aby zaokrąglenie całkowitych kwot państw członkowskich nie przekraczało kwoty dostępnej dla Unii, a także w celu albo poprawienia usterek typograficznych, albo dodania kodów do celów sprawozdawczości. |
(19) |
Należy zatem odpowiednio zmienić rozporządzenie (UE) nr 2015/104. |
(20) |
Niezbędne jest, aby rozpoczęto stosowanie środków zawartych w niniejszym rozporządzeniu najszybciej jak to możliwe. Z uwagi na pilną sytuację niniejsze rozporządzenie powinno zatem wejść w życie następnego dnia po jego opublikowaniu, |
PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE:
Artykuł 1
W rozporządzeniu (UE) 2015/104 dodaje się artykuł w brzmieniu:
„Artykuł 9a
Środki dotyczące labraksa
1. Statkom unijnym zabrania się połowów, zatrzymywania na statku, przemieszczania, przeładowywania lub wyładowywania ilości labraksa przekraczającej wartości graniczne określone w ust. 2, złowione w następujących obszarach:
a) |
rejony ICES IVb, IVc, VIId, VIIe, VIIf oraz VIIh; |
b) |
wody w odległości 12 mil morskich od linii podstawowej w ramach jurysdykcji Zjednoczonego Królestwa w rejonach ICES VIIa oraz VIIg. |
2. Do celów ust. 1 stosuje się następujące limity połowowe:
Kategoria i kod narzędzi (7) |
Maksymalny połów labraksa dozwolony na statek w ciągu miesiąca kalendarzowego (w kg) |
Rozpornicowe włoki pelagiczne do połowów w toni wodnej lub tuki pelagiczne, w tym OTM lub PTM, |
1 500 |
Wszelkiego typu włoki denne, w tym niewody duńskie i szkockie, w tym OTB, OTT, PTB, TBB, SSC, SDN, SPR, SV, SB, SX, TBN, TBS oraz TB |
1 800 |
Wszystkie GN, wszystkie sieci dryfujące i stałe (sieci trójścienne), w tym GTR, GNS, GND, FYK, FPN oraz FIX |
1 000 |
Wszystkie połowy taklowe lub wędowe lub wędkarstwo rekreacyjne, w tym LHP, LHM, LLD, LL, LTL, LX oraz LLS |
1 300 |
Okrężnice, kody narzędzi PS oraz LA |
3 000 |
3. W przypadku statków unijnych poławiających za pomocą więcej niż jednego narzędzia w jednym miesiącu kalendarzowym stosuje się najniższy limit połowowy określony w ust. 2 w odniesieniu do któregokolwiek narzędzia.
4. Limitów połowowych określonych w ust. 2 nie można przenosić z miesiąca na miesiąc ani między statkami.
5. Statkom unijnym zabrania się zatrzymywania na statku, przeładunku, przemieszczania lub wyładunku labraksa złowionego w rejonach ICES VIIb, VIIc, VIIj oraz VIIk, jak również w rejonach ICES VIIa oraz VIIg, które są dalej niż 12 mil morskich od linii podstawowej w ramach jurysdykcji Zjednoczonego Królestwa.
6. Państwa członkowskie składają Komisji sprawozdania z połowów labraksa w rozbiciu na rodzaje narzędzi, nie później niż 20 dni po zakończeniu każdego miesiąca.”.
Artykuł 2
1. W załączniku IA do rozporządzenia (UE) 2015/104 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem I do niniejszego rozporządzenia.
2. W załączniku IB do rozporządzenia (UE) 2015/104 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem II do niniejszego rozporządzenia.
3. W załączniku IC do rozporządzenia (UE) 2015/104 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem III do niniejszego rozporządzenia.
4. W załączniku ID do rozporządzenia (UE) 2015/104 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem IV do niniejszego rozporządzenia.
5. W załączniku IF do rozporządzenia (UE) 2015/104 wprowadza się zmiany zgodnie z załącznikiem V do niniejszego rozporządzenia.
6. Załącznik IV do rozporządzenia (UE) 2015/104 zastępuje się tekstem w załączniku VI do niniejszego rozporządzenia.
7. Załącznik VI do rozporządzenia (UE) 2015/104 zastępuje się tekstem w załączniku VII do niniejszego rozporządzenia.
Artykuł 3
Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.
Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich.
Sporządzono w Luksemburgu dnia 19 czerwca 2015 r.
W imieniu Rady
J. REIRS
Przewodniczący
(1) Rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2015/111 z dnia 26 stycznia 2015 r. ustanawiające środki w celu złagodzenia poważnego zagrożenia dla ochrony labraksa (Dicentrarchus labrax) w Morzu Celtyckim, kanale La Manche, Morzu Irlandzkim i w południowej części Morza Północnego (Dz.U. L 20 z 27.1.2015, s. 31).
(2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa, zmieniające rozporządzenia Rady (WE) nr 1954/2003 i (WE) nr 1224/2009 oraz uchylające rozporządzenia Rady (WE) nr 2371/2002 i (WE) nr 639/2004 oraz decyzję Rady 2004/585/WE (Dz.U. L 354 z 28.12.2013, s. 22).
(3) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/104 z dnia 19 stycznia 2015 r. ustalające uprawnienia do połowów na 2015 rok dla niektórych stad ryb i grup stad ryb, stosowane w wodach Unii oraz – w odniesieniu do statków unijnych – w niektórych wodach nienależących do Unii, zmieniające rozporządzenie (UE) nr 43/2014 i uchylające rozporządzenie (UE) nr 779/2014 (Dz.U. L 22 z 28.1.2015, s. 1).
(4) Rozporządzenie Rady (UE) 2015/523 z dnia 25 marca 2015 r. zmieniające rozporządzenia (UE) nr 43/2014 i (UE) 2015/104 w odniesieniu do niektórych uprawnień do połowów (Dz.U. L 84 z 28.3.2015, s. 1).
(5) Dz.U. L 172 z 30.6.2007, s. 4.
(6) Dz.U. L 293 z 23.10.2012, s. 5.
(7) Kody FAO alfa-3 narzędzi połowowych.
ZAŁĄCZNIK I
1. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów plamiaka (Melanogrammus aeglefinus) w obszarze IV i wodach Unii obszaru IIa otrzymuje brzmienie:
|
2. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów molwy (Molva molva) w wodach Norwegii obszaru IV otrzymuje brzmienie:
|
3. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów rajokształtnych (Rajiformes) w wodach Unii obszarów VIa, VIb, VIIa-c oraz VIIe-k otrzymuje brzmienie:
|
4. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów rajokształtnych (Rajiformes) w wodach Unii obszaru VIId otrzymuje brzmienie:
|
5. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów rajokształtnych (Rajiformes) w wodach Unii obszarów VIII i IX otrzymuje brzmienie:
|
6. |
Pierwszy przypis w tabeli określającej uprawnienia do połowów kolenia/rekinka psiego (Squalus acanthias) w wodach Unii obszarów IIa and IV i pierwszy przypis do tabeli określającej uprawnienia do połowów kolenia/rekinka psiego (Squalus acanthias) w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszarów I, V, VI, VII, VIII, XII oraz XIV otrzymują następujące brzmienie: „Koleń nie może być przedmiotem ukierunkowanych połowów w obszarach objętych niniejszym TAC. Osobników złowionych przypadkowo w połowach niepodlegających dotychczas obowiązkowi wyładunku nie wolno okaleczać i należy je niezwłocznie uwolnić. Dawne przepisy pozostają bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów.”. |
7. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów okowiela i powiązanych przyłowów (Trisopterus esmarki) w obszarze IIIa, w wodach Unii obszarów IIa oraz IV otrzymuje brzmienie:
|
8. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów innych gatunków w wodach Norwegii obszaru IV otrzymuje brzmienie:
|
(1) Połowy rai dwuplamej (Leucoraja naevus) (RJN/67AKXD), rai nabijanej (Raja clavata) (RJC/67AKXD), rai białoplamej (Raja brachyura) (RJH/67AKXD), rai nakrapianej (Raja montagui) (RJM/67AKXD), rai drobnookiej (Raja microocellata) (RJE/67AKXD), rai piaskowej (Raja circularis) (RJI/67AKXD) oraz rai kosmatej (Raja fullonica) (RJF/67AKXD) zgłasza się osobno.
(2) Warunek szczególny: z czego do 5 % można poławiać w wodach Unii obszaru VIId (SRX/*07D.) bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. Połowy rai dwuplamej (Leucoraja naevus) (RJN/*07D.), rai nabijanej (Raja clavata) (RJC/*07D.), rai białoplamej (Raja brachyura) (RJH/*07D.), rai nakrapiane (Raja montagui) (RJM/*07D.), rai drobnookiej (Raja microocellata) (RJE/*07D.), rai piaskowej (Raja circularis) (RJI/*07D.) oraz rai kosmatej (Raja fullonica) (RJF/*07D.) zgłasza się osobno. Ten warunek szczególny nie ma zastosowania do rai bruzdowanej (Raja undulata).
(3) Nie ma zastosowania do rai bruzdowanej (Raja undulata). Gatunki te nie mogą być przedmiotem ukierunkowanych połowów w obszarach objętych niniejszym TAC. W przypadkach gdy nie podlega on obowiązkowi wyładunku przyłów rai bruzdowanej w obszarze VIIe może być wyładowany wyłącznie w całości lub wypatroszony i pod warunkiem że nie obejmuje on więcej niż 20 kg wagi w relacji pełnej w przeliczeniu na rejs połowowy. Połowy pozostają w ramach kwot wskazanych w tabeli poniżej. Poprzednie przepisy pozostają bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. Przyłowy rai bruzdowanej zgłasza się osobno z następującym kodem: (RJU/67AKXD). W granicach wyżej wymienionych kwot nie można poławiać większych ilości rai bruzdowanej, niż podano poniżej:
Gatunek: |
Raja bruzdowana Raja undulata |
Obszar: |
Wody Unii obszaru VIIe (RJU/67AKXD) |
|
Belgia |
9 |
|
|
|
Estonia |
0 |
|
|
|
Francja |
41 |
|
|
|
Niemcy |
0 |
|
|
|
Irlandia |
13 |
|
|
|
Litwa |
0 |
|
|
|
Niderlandy |
0 |
|
|
|
Portugalia |
0 |
|
|
|
Hiszpania |
11 |
|
|
|
Zjednoczone Królestwo |
26 |
|
|
|
Unia |
100 |
|
|
|
TAC |
100 |
|
TAC przezornościowy
|
|
Warunek szczególny: z czego do 5 % można poławiać w wodach Unii obszaru VIId i zgłaszać pod następującym kodem: (RJU/*07D.). Ten warunek szczególny pozostaje bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. |
(4) Połowy rai dwuplamej (Leucoraja naevus) (RJN/07D.), rai nabijanej (Raja clavata) (RJC/07D.), rai białoplamej (Raja brachyura) (RJH/07D.), rai nakrapianej (Raja montagui) (RJM/07D.), rai drobnookiej (Raja microocellata) (RJE/07D.) oraz rai bruzdowanej (Raja undulata) (RJU/07D.) zgłasza się osobno.
(5) Warunek szczególny: z czego do 5 % można poławiać w wodach Unii obszarów VIa, VIb, VIIa-c oraz VIIe-k (SRX/*67AKD). Połowy rai dwuplamej (Leucoraja naevus) (RJN/*67AKD), rai nabijanej (Raja clavata) (RJC/*67AKD), rai białoplamej (Raja brachyura) (RJH/*67AKD), rai nakrapianej (Raja montagui) (RJM/*67AKD) i rai drobnookiej (Raja microocellata) (RJE/*67AKD) zgłasza się osobno. Ten warunek szczególny nie ma zastosowania do rai bruzdowanej (Raja undulata).
(6) Nie ma zastosowania do rai bruzdowanej (Raja undulata). Gatunki te nie mogą być przedmiotem ukierunkowanych połowów w obszarach objętych niniejszym TAC. W przypadkach gdy nie podlega on obowiązkowi wyładunku, przyłów rai bruzdowanej w obszarze objętym niniejszym TAC może być wyładowany wyłącznie w całości lub wypatroszony i pod warunkiem że nie obejmuje on więcej niż 20 kg wagi w relacji pełnej w przeliczeniu na rejs połowowy. Połowy pozostają w ramach kwot wskazanych w tabeli poniżej. Poprzednie przepisy pozostają bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. Przyłowy rai bruzdowanej zgłasza się osobno z następującym kodem: (RJU/07D.). W granicach wyżej wymienionych kwot nie można poławiać większych ilości rai bruzdowanej, niż podano poniżej:
Gatunek: |
Raja bruzdowana Raja undulata |
Obszar: |
Wody Unii obszaru VIId (RJU/07D.) |
|
Belgia |
1 |
|
|
|
Francja |
8 |
|
|
|
Niderlandy |
0 |
|
|
|
Zjednoczone Królestwo |
2 |
|
|
|
Unia |
11 |
|
|
|
TAC |
11 |
|
TAC przezornościowy
|
|
Warunek szczególny: z czego do 5 % można poławiać w wodach Unii obszarów VIIe i zgłaszać pod następującym kodem: (RJU/*67AKD). Ten warunek szczególny pozostaje bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. |
(7) Połowy rai dwuplamej (Leucoraja naevus) (RJN/89-C.), rai białoplamej (Raja brachyura) (RJH/89-C.) oraz rai nabijanej (Raja clavata) (RJC/89-C.) zgłasza się osobno.
(8) Nie ma zastosowania do rai bruzdowanej (Raja undulata). Gatunki te nie mogą być przedmiotem ukierunkowanych połowów w obszarach objętych niniejszym TAC. W przypadkach gdy nie podlega on obowiązkowi wyładunku, przyłów rai bruzdowanej w obszarze VIII może być wyładowany wyłącznie w całości lub wypatroszony i pod warunkiem że nie obejmuje on więcej niż 20 kg wagi w relacji pełnej w przeliczeniu na rejs połowowy. Połowy pozostają w ramach kwot wskazanych w tabeli poniżej. Poprzednie przepisy pozostają bez uszczerbku dla zakazów ustanowionych w art. 12 i 44 niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do określonych w nich obszarów. Przyłowy rai bruzdowanej zgłasza się osobno z następującym kodem: (RJU/89-C.). W granicach wyżej wymienionych kwot nie można poławiać większych ilości rai bruzdowanej, niż podano poniżej:
Gatunek: |
Raja bruzdowana Raja undulata |
Obszar: |
Wody Unii obszaru VIII (RJU/89-C.) |
|
Belgia |
0 |
|
|
|
Francja |
9 |
|
|
|
Portugalia |
8 |
|
|
|
Hiszpania |
8 |
|
|
|
Zjednoczone Królestwo |
0 |
|
|
|
Unia |
25 |
|
|
|
TAC |
25 |
|
TAC przezornościowy
|
(9) Bez uszczerbku dla obowiązku wyładunku, połowy witlinka mogą stanowić do 5 % kwoty (OT2/*2A3A4), pod warunkiem że dane połowy i przyłowy tych gatunków przewidziane w art. 15 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013 stanowią łącznie nie więcej niż 9 % tej kwoty dla okowiela.
(10) Kwotę można poławiać wyłącznie w wodach Unii obszarów ICES IIa, IIIa i IV.
(11) Kwota Unii może być poławiana jedynie od dnia 1 stycznia do dnia 31 października 2015 r.
(12) Stosuje się kratownicę sortującą. Łącznie z maksymalnie 15 % nieuniknionych przyłowów (NOP/*2A3A4), które należy odjąć od tej kwoty.
(13) Kwota dla „pozostałych gatunków” przydzielona Szwecji przez Norwegię na tradycyjnym poziomie.
(14) Łącznie z połowami, których nie wymieniono szczegółowo. W odpowiednich przypadkach w wyniku konsultacji możliwe jest określenie wyjątków.
ZAŁĄCZNIK II
1. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów śledzia atlantyckiego (Clupea harengus) w wodach Unii i wodach międzynarodowych obszarów I oraz II otrzymuje brzmienie:
|
2. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów dorsza atlantyckiego (Gadus morhua) w wodach Norwegii obszarów I oraz II otrzymuje brzmienie:
|
3. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów gromadnika (Mallotus villosus) w wodach Grenlandii obszarów V oraz XIV otrzymuje brzmienie:
|
4. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów plamiaka (Melanogrammus aeglefinus) w wodach Norwegii obszarów I oraz II otrzymuje brzmienie:
|
5. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów karmazynów (Sebastes spp.) w wodach Norwegii obszarów I oraz II otrzymuje brzmienie:
|
6. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów karmazynów (Sebastes spp.) w wodach międzynarodowych obszarów I oraz II otrzymuje brzmienie:
|
(1) Przy składaniu Komisji raportów połowowych należy również zgłaszać ilości złowione w każdym z następujących obszarów: obszar podlegający regulacji NEAFC i wody Unii.
(2) Mogą być poławiane w wodach Unii na północ od 62° N.
(3) Odliczane od limitów połowowych Wysp Owczych.
Warunek szczególny:
w granicach wyżej wymienionych kwot w następujących obszarach nie można poławiać ilości większych, niż podano poniżej:
Wody Norwegii na północ od 62° N i obszar połowowy wokół Jan Mayen (HER/*2AJMN)
0
|
II, Vb na północ od 62° N (wody Wysp Owczych) (HER/*25B-F) |
Belgia |
3 |
Dania |
3 084 |
Niemcy |
540 |
Hiszpania |
10 |
Francja |
133 |
Irlandia |
798 |
Niderlandy |
1 104 |
Polska |
156 |
Portugalia |
10 |
Finlandia |
48 |
Szwecja |
1 143 |
Zjednoczone Królestwo |
1 971 |
(4) Dania, Niemcy, Szwecja i Zjednoczone Królestwo mogą mieć dostęp do kwoty dla „wszystkich państw członkowskich” dopiero po wyczerpaniu własnej kwoty. Jednakże państwa członkowskie posiadające ponad 10 % kwoty Unii nie mają w ogóle dostępu do kwoty dla „wszystkich państw członkowskich”
(5) Dla okresu połowowego od dnia 20 czerwca do dnia 30 czerwca następnego roku.
(6) Połowów dokonuje się wyłącznie w okresie od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia 2015 r. Połowy zostaną zakończone, kiedy TAC zostanie w pełni wykorzystany przez umawiające się strony konwencji NEAFC. Komisja informuje państwa członkowskie o dacie powiadomienia przez Sekretariat NEAFC umawiających się stron konwencji NEAFC o pełnym wykorzystaniu TAC. Od tego dnia państwa członkowskie zabraniają ukierunkowanych połowów karmazynów statkom pływającym pod ich banderą.
(7) Statki ograniczają swoje przyłowy karmazyna w innych połowach do wysokości maksymalnie 1 % całkowitego połowu zatrzymanego na statku.
ZAŁĄCZNIK III
Tabela określająca uprawnienia do połowów kalmara illeksa (Illex illecebrosus) w podobszarach NAFO 3 oraz 4 otrzymuje brzmienie:
Gatunek: |
Kalmar illeks Illex illecebrosus |
Obszar: |
podobszary NAFO 3 oraz 4 (SQI/N34.) |
|
Estonia |
128 (1) |
|
|
|
Łotwa |
128 (1) |
|
|
|
Litwa |
128 (1) |
|
|
|
Polska |
227 (1) |
|
|
|
Unia |
|
|
||
TAC |
34 000 |
|
TAC analityczny Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96. Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96. |
(1) Należy poławiać między dniem 1 lipca a dniem 31 grudnia 2015 r.
(2) Nieokreślony udział Unii. 29 458 ton jest dostępnych dla Kanady i państw członkowskich Unii z wyjątkiem Estonii, Łotwy, Litwy i Polski.
ZAŁĄCZNIK IV
Tabela określająca uprawnienia do połowów północnego tuńczyka białego (Thunnus alalunga) w Oceanie Atlantyckim, na północ od 5° N otrzymuje brzmienie:
Gatunek: |
Północny tuńczyk biały Thunnus alalunga |
Obszar: |
Ocean Atlantycki, na północ od 5° N (ALB/AN05N) |
|
Irlandia |
2 510,64 (2) |
|
|
|
Hiszpania |
17 690,59 (2) |
|
|
|
Francja |
4 421,71 (2) |
|
|
|
Zjednoczone Królestwo |
195,89 (2) |
|
|
|
Portugalia |
2 120,3 (2) |
|
|
|
Unia |
26 939,13 (1) |
|
|
|
TAC |
28 000 |
|
TAC analityczny Nie stosuje się art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96. Nie stosuje się art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96. |
(1) Liczba statków unijnych poławiających północnego tuńczyka białego jako gatunek docelowy zgodnie z art. 12 rozporządzenia (WE) nr 520/2007[1] wynosi: 1 253
[1] |
Rozporządzenie Rady (WE) nr 520/2007 z dnia 7 maja 2007 r. ustanawiające środki techniczne dotyczące ochrony niektórych zasobów gatunków masowo migrujących (Dz.U. L 123 z 12.5.2007, s. 3). |
(2) Rozdział między państwa członkowskie maksymalnej liczby statków rybackich pływających pod banderą danego państwa członkowskiego, upoważnionych do połowów północnego tuńczyka białego jako gatunku docelowego zgodnie z przepisami art. 12 rozporządzenia (WE) nr 520/2007:
Państwo członkowskie |
Maksymalna liczba statków |
Irlandia |
50 |
Hiszpania |
730 |
Francja |
151 |
Zjednoczone Królestwo |
12 |
Portugalia |
310 |
ZAŁĄCZNIK V
1. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów beryksów(Beryx spp.) w obszarze SEAFO otrzymuje brzmienie:
|
2. |
Tabela określająca uprawnienia do połowów gardłosza atlantyckiego (Hoplostethus atlanticus) w podrejonie SEAFO B1 otrzymuje brzmienie:
|
(1) Nie więcej niż 132 tony mogą zostać złowione w obszarze B1 (ALF/*F47NA).
(2) Do celów niniejszego TAC granice obszaru, w którym można dokonywać połowów, stanowią:
— |
na zachodzie: 0° długości geograficznej wschodniej, |
— |
na północy: 20° szerokości geograficznej południowej, |
— |
na południu: 28° szerokości geograficznej południowej oraz |
— |
na wschodzie: zewnętrzne granice w.s.e. Namibii. |
(3) Z wyjątkiem 4 ton dozwolonego przyłowu (ORY/*F47NA).
ZAŁĄCZNIK VI
Załącznik IV otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK IV
OBSZAR OBJĘTY KONWENCJĄ ICCAT (1)
1. Maksymalna liczba unijnych kliprów tuńczykowych oraz statków do połowu wędami holowanymi i upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm we wschodnim Atlantyku
Francja |
37 |
Unia |
37 |
2. Maksymalna liczba unijnych łodzi uprawiających tradycyjne rybołówstwo przybrzeżne upoważnionych do czynnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm w Morzu Śródziemnym
Hiszpania |
84 |
Francja |
94 |
Włochy |
30 |
Cypr |
6 (2) |
Malta |
28 (3) |
Unia |
242 |
3. Maksymalna liczba statków unijnych upoważnionych do aktywnych połowów tuńczyka błękitnopłetwego o wielkości od 8 kg/75 cm do 30 kg/115 cm w Morzu Adriatyckim do celów hodowlanych
Chorwacja |
11 |
Włochy |
12 |
Unia |
23 |
4. Maksymalna liczba i całkowita zdolność połowowa – wyrażona jako pojemność brutto – statków rybackich każdego państwa członkowskiego, które mogą być upoważnione do poławiania, zatrzymywania na statku, dokonywania przeładunku, transportu lub wyładunku tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym
Tabela A
Liczba statków rybackich (4) |
|||||||
|
Cypr (5) |
Grecja (6) |
Chorwacja |
Włochy |
Francja |
Hiszpania |
Malt (7) |
Sejnery |
1 |
1 |
11 |
12 |
17 |
6 |
1 |
Taklowce |
6 (8) |
0 |
0 |
30 |
8 |
59 |
28 |
Klipry tuńczykowe |
0 |
0 |
0 |
0 |
8 |
15 |
0 |
Statki wykorzystujące wędy ręczne |
0 |
0 |
12 |
0 |
29 (9) |
1 |
0 |
Trawlery |
0 |
0 |
0 |
0 |
57 |
0 |
0 |
Inne jednostki rybołówstwa tradycyjnego (10) |
0 |
21 |
0 |
0 |
94 |
273 |
0 |
Tabela B
Całkowita zdolność połowowa wyrażona jako pojemność brutto |
|||||||
|
Cypr |
Chorwacja |
Grecja |
Włochy |
Francja |
Hiszpania |
Malta |
Sejnery |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Taklowce |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Klipry tuńczykowe |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Statki wykorzystujące wędy ręczne |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Trawlery |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Inne jednostki rybołówstwa tradycyjnego |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
Do ustalenia |
5. Maksymalna liczba tonarów służących do połowów tuńczyka błękitnopłetwego we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym upoważnionych przez każde państwo członkowskie
Liczba tonarów (11) |
|
Hiszpania |
5 |
Włochy |
6 |
Portugalia |
2 |
6. Maksymalna ilość tuńczyka błękitnopłetwego do chowu, hodowli i tuczu dla każdego państwa członkowskiego oraz maksymalna wprowadzana ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego, którą każde państwo członkowskie może rozdzielić między swoje miejsca hodowli we wschodnim Atlantyku i w Morzu Śródziemnym
Tabela A
Maksymalna ilość tuńczyka do hodowli i tuczu |
||
|
Liczba miejsc hodowli |
Ilość (w tonach) |
Hiszpania |
14 |
11 852 |
Włochy |
15 |
13 000 |
Grecja |
2 |
2 100 |
Cypr |
3 |
3 000 |
Chorwacja |
7 |
7 880 |
Malta |
8 |
12 300 |
Tabela B
Maksymalna wprowadzana ilość złowionego dzikiego tuńczyka błękitnopłetwego (w tonach) |
|
Hiszpania |
5 855 |
Włochy |
3 764 |
Grecja |
785 |
Cypr |
2 195 |
Chorwacja |
2 947 |
Malta |
8 768 |
(1) Liczby w sekcjach 1, 2 i 3 mogą zostać zmniejszone, aby wypełnić zobowiązania międzynarodowe Unii.
(2) Liczba ta może zostać zwiększona o 10, jeżeli Cypr postanowi zastąpić sejner 10 taklowcami, zgodnie z przypisem 5 do tabeli A w sekcji 4.
(3) Liczba ta może zostać zwiększona o 10, jeżeli Malta postanowi zastąpić sejner 10 taklowcami, zgodnie z przypisem 7 do tabeli A w sekcji 4.
(4) Liczby w niniejszej Tabeli A w sekcji 4 mogą zostać jeszcze zwiększone pod warunkiem wypełnienia zobowiązań międzynarodowych Unii.
(5) Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 taklowcami.
(6) Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 łodziami rybołówstwa tradycyjnego lub jednym małym sejnerem i trzema łodziami rybołówstwa tradycyjnego.
(7) Jeden średniej wielkości sejner można zastąpić najwyżej 10 taklowcami.
(8) Statki wielozadaniowe, korzystające z różnych narzędzi połowowych.
(9) Statki do połowu hakami ciągnionymi we wschodnim Atlantyku.
(10) Statki wielozadaniowe, korzystające z różnych narzędzi połowowych (takle, wędy ręczne, haki ciągnione).
(11) Liczba ta może zostać jeszcze zwiększona pod warunkiem wypełnienia zobowiązań międzynarodowych Unii.”.
ZAŁĄCZNIK VII
Załącznik VI otrzymuje brzmienie:
„ZAŁĄCZNIK VI
OBSZAR OBJĘTY KONWENCJĄ IOTC
1. |
Maksymalna liczba statków unijnych upoważnionych do połowów tuńczyków tropikalnych w obszarze objętym konwencją IOTC
|
2. |
Maksymalna liczba statków unijnych upoważnionych do połowów włócznika i tuńczyka białego w obszarze objętym konwencją IOTC
|
3. |
Statki, o których mowa w pkt 1, są również upoważnione do połowów włócznika i tuńczyka białego w obszarze objętym konwencją IOTC. |
4. |
Statki, o których mowa w pkt 2, są również upoważnione do połowów tuńczyków tropikalnych w obszarze objętym konwencją IOTC.”. |
(1) Liczba ta nie obejmuje statków zarejestrowanych na Majotcie; może w przyszłości zostać zwiększona zgodnie z planem rozwoju floty Majotty.