EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62013CN0611
Case C-611/13 P: Appeal brought on 26 November 2013 by Hansa Metallwerke AG and Others against the judgment of the General Court (Fourth Chamber) delivered on 16 September 2013 in Case T-375/10 Hansa Metallwerke AG and Others v European Commission
Sprawa C-611/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-375/10 Hansa Metallwerke AG przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 26 listopada 2013 r. przez Hansa Metallwerke i in.
Sprawa C-611/13 P: Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-375/10 Hansa Metallwerke AG przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 26 listopada 2013 r. przez Hansa Metallwerke i in.
Dz.U. C 52 z 22.2.2014, p. 26–27
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
22.2.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 52/26 |
Odwołanie od wyroku Sądu (czwarta izba) wydanego w dniu 16 września 2013 r. w sprawie T-375/10 Hansa Metallwerke AG przeciwko Komisji Europejskiej, wniesione w dniu 26 listopada 2013 r. przez Hansa Metallwerke i in.
(Sprawa C-611/13 P)
2014/C 52/48
Język postępowania: niemiecki
Strony
Wnoszący odwołanie: Hansa Metallwerke AG, Hansa Nederland BV, Hansa Italiana Srl., Hansa Belgium, Hansa Austria GmbH (przedstawiciele: adwokaci H.-J. Hellmann i S. Cappellari)
Druga strona postępowania: Komisja Europejska, Rada Unii Europejskiej
Żądania wnoszących odwołanie
|
I. |
Uchylenie wyroku Sądu z dnia 16 września 2013 r. w sprawie T-375/10 Hansa Metallwerke AG i in. przeciwko Komisji i definitywne rozstrzygnięcie sporu w następujący sposób:
|
|
II. |
W dalszej kolejności, także posiłkowo, uchylenie zaskarżonego wyroku i odesłanie sprawy do Sądu do ponownego rozpoznania. |
Zarzuty i główne argumenty
Wnoszące odwołanie twierdzą przede wszystkim, że Sąd naruszył uznaną w prawie Unii zasadę indywidualizacji kar i sankcji. W szczególności podnoszą one, że Sąd nie wziął pod uwagę okoliczności, iż wprowadzona w 2006 r. zmiana wytycznych w sprawie metody ustalania grzywien poskutkowała radykalną zmianą ogólnej metody obliczania, zwłaszcza w odniesieniu do przedsiębiorstw oferujących ograniczony asortyment produktów. W konsekwencji zastosowania tego błędnego pod względem prawnym podejścia Sąd nie wypełnił ciążącego na nim obowiązku przeprowadzenia pełnej kontroli sądowej w odniesieniu do kwestii ustalania grzywien przez drugą stronę postępowania, względnie przeprowadził tę kontrolę w błędny pod względem prawnym sposób.
Następnie wnoszące odwołanie podnoszą, że Sąd nie uzasadnił wystarczająco swych rozważań dotyczących zasady indywidualizacji kar. W szczególności, zdaniem wnoszących odwołanie, Sąd nie wziął w żaden sposób pod uwagę mającego w tym kontekście znaczenie wyroku ósmej izby Sądu w sprawie T-211/08 (1), ani oczywistej zmiany stanowiska Komisji w wydanej przez nią decyzji w sprawie COMP/39452, mimo że wnoszące odwołanie przedstawiły na rozprawie obszerne wywody w tym zakresie.
Wnoszące odwołanie utrzymują wreszcie, że doszło do naruszenia uznanej w prawie Unii zasady ochrony uzasadnionych oczekiwań. Oceniając postępowanie Komisji, która — wbrew złożonym w postępowaniu administracyjnym zapowiedziom — w decyzji nie przyznała obniżki grzywny, Sąd nie wziął pod uwagę nadrzędnego znaczenia, jakie należy nadać lojalnej współpracy z Komisją na podstawie komunikatu w sprawie zwolnienia z grzywien oraz zmniejszania grzywien w przypadkach karteli.
(1) Wyrok z dnia 16 czerwca 2011 r. w sprawie Putters International przeciwko Komisji, Zb.Orz. s. II-3729.