—

να ακυρώσει την απόφαση του Ενιαίου Συμβουλίου Εξυγίανσης της 25ης Ιουλίου 2022 (ΕΣΕ/ES/2022/41), περιλαμβανομένων των παραρτημάτων της, σχετικά με τον υπολογισμό για το 2017 των εκ των προτέρων καταβαλλόμενων εισφορών της Hypo Vorarlberg AG και της Portigon AG στο Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης, τουλάχιστον στο μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα και

—

να καταδικάσει το Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης στα δικαστικά έξοδα.

1.

Πρώτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω ελλιπούς κοινοποίησης της προσβαλλόμενης απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν κοινοποιήθηκε πλήρως στην προσφεύγουσα, κατά παράβαση του άρθρου 1, παράγραφος 2, ΣΕΕ, των άρθρων 15, 296 και 298 ΣΛΕΕ καθώς και των άρθρων 42 και 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (στο εξής: Χάρτης). Η γνώση των μη κοινοποιηθέντων στοιχείων είναι, ως μέρος της αποφάσεως με βαρύνουσα σημασία, αναγκαία προκειμένου να γίνει κατανοητός ο τρόπος με τον οποίο ελήφθη υπόψη η ατομική κατάσταση της προσφεύγουσας, κατά τον υπολογισμό των εισφορών, σε σχέση με την κατάσταση όλων των λοιπών ενδιαφερόμενων ιδρυμάτων.

2.

Δεύτερος λόγος: παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου λόγω αναδρομικής έκδοσης της προσβαλλόμενης απόφασης

Η αναδρομική έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης παραβιάζει την αρχή της ασφάλειας δικαίου, διότι δεν είναι αναγκαία για την επίτευξη του επιδιωκόμενου σκοπού.

3.

Τρίτος λόγος: Παράβαση του άρθρου 102 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ (1), του άρθρου 69, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 70, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 (2), του άρθρου 3 και του άρθρου 4, παράγραφος 2, του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 (3) και παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας λόγω εσφαλμένου καθορισμού του επιπέδου-στόχου, διότι το καθού καθόρισε, αντιθέτως προς το νομικό πλαίσιο της Ένωσης, ένα υπερβολικά υψηλό επίπεδο-στόχο.

4.

Τέταρτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω έλλειψης αιτιολογίας της απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει την υποχρέωση αιτιολογίας που προβλέπεται στο άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ και στο άρθρο 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο γʹ, του Χάρτη, διότι γνωστοποιήθηκαν μόνο μερικά επιλεγμένα αποτελέσματα των υπολογισμών. Δεν τηρήθηκαν οι απαιτήσεις τις οποίες έθεσε το Δικαστήριο στην υπόθεση C-584/20 P (4) σχετικά με την έκταση της υποχρέωσης αιτιολογίας.

5.

Πέμπτος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω έλλειψης αιτιολογίας όσον αφορά την άσκηση της σημαντικής εξουσίας εκτιμήσεως του καθού

Η προσβαλλόμενη απόφαση παραβαίνει την υποχρέωση αιτιολογίας διότι, όσον αφορά την εξουσία εκτιμήσεως του καθού, δεν εξηγήθηκαν οι εκτιμήσεις στις οποίες προέβη το καθού ούτε οι λόγοι για τους οποίους προέβη στις εκτιμήσεις αυτές. Επομένως, δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο αυθαίρετης άσκησης εκ μέρους του καθού της εξουσίας εκτιμήσεως που διαθέτει.

6.

Έκτος λόγος: παράβαση του άρθρου 102 της οδηγίας 2014/59/ΕΕ, του άρθρου 69, παράγραφοι 1 και 2, και του άρθρου 70, παράγραφοι 2 και 3, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014, του άρθρου 4, παράγραφος 2, του άρθρου 6, παράγραφος 2, στοιχείο α', του άρθρου 7, παράγραφος 2, στοιχείο α', και του άρθρου 17, παράγραφοι 3 και 4, καθώς και του παραρτήματος 1 του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 και παραβίαση των αρχών της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και της αναλογικότητας λόγω μη συνεκτίμησης της υφιστάμενης πραγματικής κατάστασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντίκειται στο νομικό πλαίσιο της Ένωσης και παραβιάζει τις αρχές της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας και της αναλογικότητας, διότι το καθού δεν έλαβε υπόψη, κατά την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης, την υφιστάμενη πραγματική κατάσταση και στηρίχθηκε σε εσφαλμένες προβλέψεις (ιδίως όσον αφορά το σκοπούμενο επίπεδο χρηματοδότησης).

7.

Έβδομος λόγος: παράβαση ουσιώδους τύπου λόγω μη ακροάσεως της προσφεύγουσας και προσβολής του δικαιώματός της ακροάσεως

Η προσφεύγουσα δεν έτυχε ακροάσεως, κατά παράβαση του άρθρου 41, παράγραφοι 1 και 2, στοιχείο α', του Χάρτη, ούτε πριν από την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης ούτε πριν από την έκδοση της στηριζόμενης σε αυτήν ειδοποίησης καταβολής εισφορών. Η διενεργηθείσα από το καθού διαβούλευση δεν της παρέσχε τη δυνατότητα να εκθέσει τις απόψεις της με πλήρη και αποτελεσματικό τρόπο.

8.

Όγδοος λόγος: παράνομος χαρακτήρας του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 ως εξουσιοδοτικής βάσης για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης και παράνομος χαρακτήρας της καθοριζόμενης με τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό (ΕΕ) 2015/63 μεθοδολογίας προσαρμογής ανάλογα με το προφίλ κινδύνου και της παρεχόμενης στο ΕΣΕ εξουσίας εκτιμήσεως

Τα άρθρα 4 έως 7 και 9 καθώς και το παράρτημα I του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63, στα οποία στηρίζεται η προσβαλλόμενη απόφαση, δημιουργούν ένα αδιαφανές σύστημα καθορισμού των εισφορών, το οποίο αντιβαίνει στα άρθρα 16, 17, 41 και 47 του Χάρτη και στο πλαίσιο του οποίου δεν διασφαλίζεται η τήρηση των άρθρων 20 και 21 του Χάρτη ούτε η τήρηση των αρχών της αναλογικότητας και της ασφάλειας δικαίου. Το καθού διαθέτει σημαντική εξουσία εκτιμήσεως, της οποίας η άσκηση δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο ελέγχου.

9.

Ένατος λόγος: παράνομος χαρακτήρας του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 (5) ως βάσης για την έκδοση της προσβαλλόμενης απόφασης

Η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει στις Συνθήκες, διότι το άρθρο 8 του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 υπερβαίνει τα όρια που θέτει το άρθρο 70, παράγραφος 7, του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014, σε συνδυασμό με το άρθρο 291 ΣΛΕΕ, ενώ ούτε ο εκτελεστικός κανονισμός ούτε η εξουσιοδοτική βάση συνοδεύονται από αιτιολογία σύμφωνη με το άρθρο 296, παράγραφος 2, ΣΛΕΕ. Ο παράνομος αυτός χαρακτήρας πλήττει την προσβαλλόμενη απόφαση.

10.

Δέκατος λόγος: παράνομος χαρακτήρας της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 ως εξουσιοδοτικής βάσης για την έκδοση του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού (ΕΕ) 2015/63 καθώς και του εκτελεστικού κανονισμού (ΕΕ) 2015/81 και, ως εκ τούτου, της προσβαλλόμενης απόφασης

Επικουρικώς, προβάλλεται ο παράνομος χαρακτήρας των διατάξεων της οδηγίας 2014/59/ΕΕ και του κανονισμού (ΕΕ) 806/2014 οι οποίες επιβάλλουν ένα υποχρεωτικό σύστημα εισφορών και παρέχουν στο καθού υπερβολικά ευρεία εξουσία εκτιμήσεως. Καθόσον οι διατάξεις αυτές δεν μπορούν να ερμηνευθούν κατά τρόπο σύμφωνο με το πρωτογενές δίκαιο, αντιβαίνουν στην υποχρέωση αιτιολόγησης των νομικών πράξεων, στην αρχή της ασφάλειας δικαίου και στις Συνθήκες (ιδίως στο άρθρο 1, παράγραφος 2, ΣΕΕ και στα άρθρα 15, 296 και 298 ΣΛΕΕ) και στον Χάρτη (ιδίως στα άρθρα 16, 17, 41, 42 και 47 του Χάρτη).