Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/042/64

Υπόθεση T-404/06 P: Αναίρεση που άσκησε στις 22 Δεκεμβρίου 2006 η Fondation européenne pour la formation κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 26 Οκτωβρίου 2006 στην υπόθεση F-404/06 P, Landgren κατά Fondation européenne pour la formation

ΕΕ C 42 της 24.2.2007, p. 37–37 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

24.2.2007   

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 42/37


Αναίρεση που άσκησε στις 22 Δεκεμβρίου 2006 η Fondation européenne pour la formation κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης στις 26 Οκτωβρίου 2006 στην υπόθεση F-404/06 P, Landgren κατά Fondation européenne pour la formation

(Υπόθεση T-404/06 P)

(2007/C 42/64)

Γλώσσα διαδικασίας: η γαλλική

Διάδικοι

Αναιρεσείον: Fondation européenne pour la formation (Τορίνο, Ιταλία), (Εκπρόσωπος: G. Vandersanden, avocat)

Αντίδικος στην αναιρετική διαδικασία: Pia Landgren

Αιτήματα του αναιρεσείοντος

Το αναιρεσείον ζητεί από το Πρωτοδικείο

να κρίνει την υπό κρίση αίτηση αναιρέσεως παραδεκτή και βάσιμη·

κατά συνέπεια, να ακυρώσει την απόφαση του ΔΔΔ της 26ης Οκτωβρίου 2006, στην υπόθεση F-1/05, Landgren κατά Fondation européenne pour la formation, που αποτελεί αντικείμενο της υπό κρίση αναιρέσεως και να αναγνωρίσει, ως εκ τούτου, τη νομιμότητα της αποφάσεως απολύσεως της αντιδίκου, της 25ης Ιουνίου 2004, η οποία συνεπάγεται το μη βάσιμο οποιασδήποτε αξιώσεως αποζημιώσεως·

να καταδικάσει την αντίδικο στα δικαστικά έξοδα αυτού του βαθμού, συμπεριλαμβανομένων των δικών του εξόδων στη διαδικασία ενώπιον του ΔΔΔ.

Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα

Με την απόφαση της 26ης Οκτωβρίου 2006, της οποίας ζητείται η ακύρωση στο πλαίσιο της υπό κρίση αιτήσεως αναιρέσεως, το Δικαστήριο Δημόσιας Διοίκησης ακύρωσε την απόφαση του Fondation européenne pour la formation της 25ης Ιουνίου 2004 με την οποία είχε λυθεί η σύμβαση αορίστου διαρκείας της Landgren ως εκτάκτου υπαλλήλου και είχαν κληθεί οι διάδικοι να έλθουν σε συμφωνία ως προς τη σχετική με την παράνομη απόφαση χρηματική αποζημίωση.

Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως της εν λόγω αποφάσεως, το Fondation προβάλλει δύο λόγους από τους οποίους ο πρώτος αντλείται από την παρανόηση του πεδίου εφαρμογής της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως. Το αναιρεσείον υποστηρίζει ότι δεν υπήρξε καμία νομική βάση που να την υποχρεώνει να αιτιολογήσει την απόφαση απολύσεως εκτάκτου υπαλλήλου και ότι, διαπιστώνοντας το αντίθετο, η προσβαλλόμενη απόφαση παρέβη το άρθρο 47 του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού (1) και τη νομολογία που εφαρμόζει τη διάταξη αυτή. Εξάλλου, το αναιρεσείον προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση εσφαλμένως στηρίχθηκε στις συμφωνίες και στις συμβάσεις οι οποίες δεν έχουν εφαρμογή στις σχέσεις μεταξύ οργάνων και προσωπικού. Υποστηρίζει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει αντίφαση μεταξύ της τυπικής υποχρεώσεως αιτιολογήσεως και του επιτρεπτού να λάβει γνώση ο ενδιαφερόμενος των λόγων της αποφάσεως περί καταγγελίας της εργασιακής σχέσεως.

Στο πλαίσιο του δεύτερου λόγου αναιρέσεως, το αναιρεσείον προβάλλει ότι η προσβαλλόμενη απόφαση περιέχει πλάνη περί το δίκαιο οφειλόμενη, αφενός, στην παραμόρφωση στοιχείων και, αφετέρου, στην παρανόηση του δημοσίου συμφέροντος, στον βαθμό που προέβη σε εσφαλμένη εκτίμηση των πραγματικών στοιχείων για τα οποία ενημερώθηκε η Landgren και τα οποία αποτελούν την αιτιολογία της αποφάσεως περί απολύσεως.


(1)  Το καθεστώς που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού των Κοινοτήτων ορίστηκε από το άρθρο 3 του κανονισμού του Συμβουλίου, της 29ης Φεβρουαρίου 1968, περί καθορισμού του κανονισμού υπηρεσιακής καταστάσεως των υπαλλήλων και του καθεστώτος που εφαρμόζεται επί του λοιπού προσωπικού των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΕΕ L 56, σ. 1).


Top