Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62016TN0749

    Sprawa T-749/16: Skarga wniesiona w dniu 28 października 2016 r. – Stemcor London i Samac Steel Supplies/Komisja

    Dz.U. C 6 z 9.1.2017, p. 41–41 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    9.1.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 6/41


    Skarga wniesiona w dniu 28 października 2016 r. – Stemcor London i Samac Steel Supplies/Komisja

    (Sprawa T-749/16)

    (2017/C 006/51)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Stemcor London Ltd (Londyn, Zjednoczone Królestwo), Samac Steel Supplies Ltd (Londyn) (przedstawiciele: F. Di Gianni i C. Van Hemelrijck, adwokaci)

    Strona pozwana: Komisja Europejska

    Żądania strony skarżącej

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    stwierdzenie nieważności rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2016/1329 z dnia 29 lipca 2016 r. nakładającego ostateczne cło antydumpingowe na zarejestrowany przywóz niektórych płaskich wyrobów ze stali walcowanych na zimno pochodzących z Chińskiej Republiki Ludowej i Federacji Rosyjskiej (Dz.U. 2016, L 210, s. 27), oraz

    obciążenie Komisji kosztami postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy oparty na błędnej i niezgodnej z prawem wykładni i stosowaniu przesłanki dotyczącej „świadomego importera”, ustanowionej w art. 10 ust. 4 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego (UE) 2016/1036.

    Część pierwsza: wykładnia przyjęta w rozporządzeniu (UE) 2016/1329 („zaskarżonym rozporządzeniu”) dotycząca przesłanki „świadomego importera”, ustanowionej w art. 10 ust. 4 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego (UE) 2016/1036 jest błędna i niezgodna z prawem.

    Część druga: wykładnia art. 10 ust. 4 lit. c) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego (UE) 2016/1036 w świetle utrwalonych zasad wykładni prawa Unii i porozumienia antydumpingowego WTO wskazuje, że w celu ustalenia, czy przesłanka ta została spełniona Komisja musi ocenić faktyczną wiedzę importera.

    2.

    Zarzut drugi, zgodnie z którym za podstawę oceny przesłanki „znacznego wzrostu przywozu” został błędnie uznany okres od pierwszego pełnego miesiąca po publikacji informacji o wszczęciu dochodzenia w Dzienniku Urzędowym do ostatniego pełnego miesiąca poprzedzającego nałożenie tymczasowych środków.

    3.

    Zarzut trzeci oparty na błędnej i niezgodnej z prawem wykładni przyjętej w zaskarżonym rozporządzeniu w odniesieniu do przesłanki „znacznego osłabienia skutków”, ustanowionej w art. 10 ust. 4 lit. d) podstawowego rozporządzenia antydumpingowego (UE) 2016/1036.

    Część pierwsza: Komisja dokonała błędnej całościowej oceny przesłanki „znacznego osłabienia skutków” ustanowionej w art. 10 ust. 4 lit. d) rozporządzenia podstawowego, podczas gdy powinna była ona dokonać indywidualnej analizy zachowania każdego importera w celu określenia czy ich przywóz przyczynił się do zarzucanego znaczącego osłabienia skutków cła.

    Część druga: zaskarżone rozporządzenie jest obarczone błędami, gdyż stwierdza, że retroaktywne zastosowanie ceł w odniesieniu do przywozów, które miały miejsce w okresie rejestracji zapobiegłoby znaczącemu osłabieniu skutków ceł.


    Top