Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62015CA0621

    Sprawa C-621/15: Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation – Francja) – N. W, L. W, C. W/Sanofi Pasteur MSD SNC, Caisse primaire d’assurance maladie des Hauts-de-Seine, Carpimko (Odesłanie prejudycjalne — Dyrektywa 85/374/EWG — Odpowiedzialność za produkty wadliwe — Artykuł 4 — Laboratoria farmaceutyczne — Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B — Stwardnienie rozsiane — Udowodnienie wadliwości szczepionki i związku przyczynowego między wadą a poniesioną szkodą — Ciężar dowodu — Środki dowodowe — Brak konsensusu w środowisku naukowym — Poważne, precyzyjne i spójne przesłanki pozostawione ocenie sądu rozpoznającego sprawę co do istoty — Dopuszczalność — Przesłanki)

    Dz.U. C 277 z 21.8.2017, p. 8–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    21.8.2017   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 277/8


    Wyrok Trybunału (druga izba) z dnia 21 czerwca 2017 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Cour de cassation – Francja) – N. W, L. W, C. W/Sanofi Pasteur MSD SNC, Caisse primaire d’assurance maladie des Hauts-de-Seine, Carpimko

    (Sprawa C-621/15) (1)

    ((Odesłanie prejudycjalne - Dyrektywa 85/374/EWG - Odpowiedzialność za produkty wadliwe - Artykuł 4 - Laboratoria farmaceutyczne - Szczepionka przeciwko wirusowemu zapaleniu wątroby typu B - Stwardnienie rozsiane - Udowodnienie wadliwości szczepionki i związku przyczynowego między wadą a poniesioną szkodą - Ciężar dowodu - Środki dowodowe - Brak konsensusu w środowisku naukowym - Poważne, precyzyjne i spójne przesłanki pozostawione ocenie sądu rozpoznającego sprawę co do istoty - Dopuszczalność - Przesłanki))

    (2017/C 277/10)

    Język postępowania: francuski

    Sąd odsyłający

    Cour de cassation

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: N. W, L. W, C. W

    Strona pozwana: Sanofi Pasteur MSD SNC, Caisse primaire d’assurance maladie des Hauts-de-Seine, Carpimko

    Sentencja

    1)

    Artykuł 4 dyrektywy Rady 85/374/EWG z dnia 25 lipca 1985 r. w sprawie zbliżania przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych państw członkowskich dotyczących odpowiedzialności za produkty wadliwe należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się on krajowej regule dowodowej, takiej jak analizowana w postępowaniu głównym, w myśl której w sytuacji gdy do sądu rozpoznającego sprawę co do istoty wpływa powództwo podnoszące kwestię odpowiedzialności producenta szczepionki za domniemaną wadę tego produktu, sąd ten może uznać, w wykonaniu przysługujących mu w tym względzie uprawnień ocennych, że pomimo stwierdzenia, iż badania medyczne nie wykazały ani nie podważyły istnienia związku między przyjęciem danej szczepionki a wystąpieniem choroby u osoby poszkodowanej, określone okoliczności faktyczne, na które powołała się strona powodowa, stanowią poważne, precyzyjne i spójne przesłanki pozwalające uznać, że szczepionka jest wadliwa i że istnieje związek przyczynowy między jej wadą a zachorowaniem. Sądy krajowe powinny jednak zapewnić, aby stosowanie wskazanej reguły dowodowej w konkretnych przypadkach nie prowadziło ani do naruszenia ciężaru dowodowego ustanowionego we wskazanym art. 4, ani do podważenia skuteczności ustanowionego w tej dyrektywie reżimu odpowiedzialności.

    2)

    Artykuł 4 dyrektywy 85/374 należy interpretować w ten sposób, że sprzeciwia się on opartej na domniemaniach regule dowodowej, w myśl której w sytuacji gdy badania medyczne nie dowodzą ani nie podważają istnienia związku między podaniem szczepionki a wystąpieniem u poszkodowanego choroby, istnienie związku przyczynowego między przypisywaną szczepionce wadą a szkodą doznaną przez poszkodowanego zawsze uznaje się za dowiedzione, ilekroć spełnione są pewne, określone uprzednio faktyczne przesłanki przyczynowości.


    (1)  Dz.U. C 48 z 8.2.2016.


    Top