This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 32015D0043(01)
Decision (EU) 2015/2332 of the European Central Bank of 4 December 2015 on the procedural framework for the approval of the volume of euro coin issuance (ECB/2015/43)
Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/2332 z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie ram proceduralnych dotyczących zatwierdzania wielkości emisji monet euro (EBC/2015/43)
Decyzja Europejskiego Banku Centralnego (UE) 2015/2332 z dnia 4 grudnia 2015 r. w sprawie ram proceduralnych dotyczących zatwierdzania wielkości emisji monet euro (EBC/2015/43)
Dz.U. L 328 z 12.12.2015, p. 123–125
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
In force: This act has been changed. Current consolidated version: 01/01/2018
|
12.12.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
L 328/123 |
DECYZJA EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO (UE) 2015/2332
z dnia 4 grudnia 2015 r.
w sprawie ram proceduralnych dotyczących zatwierdzania wielkości emisji monet euro (EBC/2015/43)
RADA PREZESÓW EUROPEJSKIEGO BANKU CENTRALNEGO,
uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności art. 128 ust. 2 zdanie pierwsze,
a także mając na uwadze, co następuje:
|
(1) |
państwa członkowskie, których walutą jest euro (zwane dalej „państwami członkowskimi strefy euro”) mają prawo emisji monet euro pod warunkiem uzyskania zgody Europejskiego Banku Centralnego (EBC) co do wielkości emisji. |
|
(2) |
W przypadku zniesienia derogacji w stosunku do państwa członkowskiego dane państwo członkowskie powinno mieć prawo uczestniczenia w procedurze zatwierdzania wielkości emisji w roku poprzedzającym wymianę gotówkową, tak aby mogło ono wykonywać swoje prawo emisji monet euro od dnia, w którym stanie się państwem członkowskim strefy euro. |
|
(3) |
Zgodnie z wymogiem określonym w art. 5 ust. 4 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 (1) emisja monet kolekcjonerskich jest rozliczana łącznie, w ramach wielkości emisji podlegającej zatwierdzeniu przez EBC. |
|
(4) |
Powinny zostać ustanowione ramy proceduralne dotyczące zatwierdzania wielkości emisji monet euro. |
|
(5) |
W celu uzyskania zgody EBC państwo członkowskie strefy euro powinno wystąpić do EBC z wnioskiem o zgodę. |
|
(6) |
Choć metodologie mające na celu oszacowanie zapotrzebowania na monety mogą się do pewnego stopnia różnić w zależności od państwa członkowskiego, EBC musi mieć dostęp do określonego minimalnego poziomu informacji w celu weryfikacji zapotrzebowania na emisję monet w wielkości wskazanej we wniosku. |
|
(7) |
Zatwierdzona wielkość emisji monet nie powinna być przekraczana bez uprzedniej zgody EBC. |
|
(8) |
Aby zapewnić państwom członkowskim strefy euro wystarczający czas na zebranie wymaganych danych, niniejsza decyzja wchodzi w życie dopiero 1 stycznia 2016 r., |
PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DECYZJĘ:
Artykuł 1
Definicje
Użyte w niniejszej decyzji określenia oznaczają:
|
1) |
„monety obiegowe” i „monety okolicznościowe” mają znaczenie nadane w art. 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 729/2014 (2); |
|
2) |
„monety kolekcjonerskie” mają znaczenie nadane w art. 1 rozporządzenia (UE) nr 651/2012; |
|
3) |
„wielkość emisji monet” – różnicę netto, pod względem wartości nominalnej, pomiędzy łączną wielkością emisji monet euro przez państwo członkowskie należące do strefy euro a łączną wielkością monet euro zwróconych temu państwu członkowskiemu w danym roku kalendarzowym. |
Artykuł 2
Coroczny wniosek o zgodę
1. Każde państwo członkowskie strefy euro ma obowiązek co roku występować do EBC z wnioskiem o zgodę dotyczącą wielkości emisji monet przez to państwo członkowskie w roku następnym. Wniosek podlega złożeniu do dnia 30 września roku poprzedzającego rok, którego wniosek dotyczy.
2. Wniosek opiera się na szacowanym zapotrzebowaniu na monety we wnioskującym państwie członkowskim należącym do strefy euro i dokonuje się w nim rozróżnienia pomiędzy monetami obiegowymi a monetami kolekcjonerskimi. W każdym wniosku należy zawrzeć ogólne wyjaśnienie metodologii, którą się posłużono w celu oszacowania zapotrzebowania.
3. W celu zapewnienia uzasadnionego marginesu bezpieczeństwa, w odniesieniu do monet obiegowych wielkość wskazana we wniosku może obejmować dodatkową kwotę przewyższającą zapotrzebowanie.
4. W odniesieniu do monet obiegowych we wniosku należy zawrzeć następujące informacje:
|
a) |
wartość monet w obiegu na dzień 30 czerwca lub na inny dzień roku poprzedzającego rok, którego wniosek dotyczy, która służy oszacowaniu zapotrzebowania na monety w roku, którego wniosek dotyczy, zgodnie z metodologią wybraną przez wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro; |
|
b) |
wszelkie inne istotne dane konieczne do dokonania oceny wniosku danego państwa członkowskiego należącego do strefy euro zgodnie z metodologią wybraną przez to wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro; |
|
c) |
czy, i w jakim stopniu, wielkość wskazana we wniosku obejmuje dodatkową kwotę, o której mowa w ust. 3; i |
|
d) |
wielkość emisji monet, której dotyczy wniosek o zgodę. |
5. Dodatkowe informacje podlegające przekazaniu w odniesieniu do monet obiegowych, w zależności od ich dostępności oraz tego, czy dane wnioskujące państwo członkowskie należące do strefy euro uzna je za istotne dla uzasadnienia wniosku o zgodę, mogą obejmować:
|
a) |
kluczowe czynniki mające wpływ na zapotrzebowanie na monety na poziomie krajowym; |
|
b) |
bardziej szczegółowe informacje na temat zapotrzebowania na monety w rozbiciu na nominały; i |
|
c) |
czy, i w jakim stopniu, na zapotrzebowanie na monety na poziomie krajowym ma wpływ zapotrzebowanie na monety w innym państwie członkowskim należącym do strefy euro. |
6. W odniesieniu do monet kolekcjonerskich we wniosku należy zawrzeć następujące informacje:
|
a) |
całkowitą wielkość, ustaloną na podstawie łącznej wartości nominalnej, emisji monet kolekcjonerskich, w tym wykaz nominałów monet kolekcjonerskich; i |
|
b) |
czy we wniosku uwzględniono margines bezpieczeństwa w celu zaspokojenia potrzeb związanych z upamiętnieniem w postaci monet kolekcjonerskich zdarzeń przyszłych nieznanych na dzień złożenia wniosku. |
7. W przypadku zawarcia porozumienia pomiędzy Unią Europejską a państwem lub terytorium niebędącym państwem członkowskim Unii Europejskiej dotyczącego prawa takiego państwa lub terytorium do stosowania euro jako oficjalnej waluty (zwanego dalej „układem monetarnym”) oraz jeśli taki układ monetarny przyznaje danemu państwu lub terytorium prawo do emisji monet euro, wielkość emisji monet przez takie państwo lub terytorium należy uwzględnić w corocznym wniosku państwa członkowskiego należącego do strefy euro wskazanego w danym układzie monetarnym.
8. W przypadku zniesienia derogacji w stosunku do państwa członkowskiego EBC ma obowiązek rozpatrzyć w roku poprzedzającym wymianę gotówkową złożony dobrowolnie przez takie państwo członkowskie zgodnie z wymogami niniejszego artykułu wniosek o zgodę dotyczącą wielkości emisji monet przez to państwo członkowskie po wymianie gotówkowej.
9. Rada Prezesów przyjmuje decyzję w sprawie zgody dotyczącej wielkości emisji monet w strefie euro przed końcem roku kalendarzowego poprzedzającego rok, którego dotyczą wnioski o zgodę.
Artykuł 3
Powiadomienie i doraźny wniosek o zgodę
1. Wielkości emisji monet zatwierdzonej przez EBC dla każdego państwa członkowskiego należącego do strefy euro w roku kalendarzowym nie należy w tym roku kalendarzowym przekraczać bez uprzedniej zgody EBC.
2. Państwa członkowskie należące do strefy euro mają obowiązek ciągłego monitorowania zapotrzebowania na monety. W przypadku zajścia prawdopodobieństwa, że rzeczywiste zapotrzebowanie na monety euro w w danym państwie członkowskim należącym do strefy euro przewyższy zatwierdzoną wielkość emisji monet dla danego roku kalendarzowego, dane państwo członkowskie ma obowiązek niezwłocznie powiadomić o tym fakcie EBC.
3. W powiadomieniu tym należy zawrzeć następujące informacje:
|
a) |
nominał lub nominały monet, dla których zapotrzebowanie jest wyższe niż oczekiwano; i |
|
b) |
szczegółowy opis kluczowych czynników powodujących nieoczekiwany wzrost zapotrzebowania na monety. |
4. W terminie 10 dni roboczych EBC od otrzymania powiadomienia EBC, na szczeblu operacyjnym, niewymagającym zaangażowania organów decyzyjnych EBC, może dokonać wstępnej oceny powiadomienia i udzielić niewiążącej wskazówki powiadamiającemu państwu członkowskiemu należącemu do strefy euro. W szczególności EBC może zalecić zwiększenie emisji monet w dodatkowej wielkości, jeżeli zgłoszone wyższe zapotrzebowanie na monety wydaje się być niewystarczające do zaspokojenia rzeczywistego zapotrzebowania, co mogłoby doprowadzić do naruszenia zobowiązania, o którym mowa w ust. 1.
5. W przypadku gdy zwiększone zapotrzebowanie na monety nadal istnieje po upływie okresu, o którym mowa w ust. 4, państwo członkowskie należące do strefy euro niezwłocznie występuje do EBC z doraźnym wnioskiem o zgodę na emisję monet w dodatkowej wielkości.
6. W doraźnym wniosku o zgodę wskazuje się proponowane zwiększenie wielkości emisji monet oraz szczegółowe informacje na temat kluczowych czynników powodujących nieoczekiwany wzrost zapotrzebowania na monety, który nie został przewidziany w corocznym wniosku o zgodę.
7. Rada Prezesów przyjmuje decyzję indywidualną w sprawie doraźnego wniosku o zgodę.
Artykuł 4
Skuteczność
Niniejsza decyzja staje się skuteczna z dniem 1 stycznia 2016 r.
Artykuł 5
Adresaci
Niniejsza decyzja skierowana jest do państw członkowskich należących do strefy euro.
Sporządzono we Frankfurcie nad Menem dnia 4 grudnia 2015 r.
Mario DRAGHI
Prezes EBC
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 651/2012 z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie emisji monet euro (Dz.U. L 201 z 27.7.2012, s. 135).
(2) Rozporządzenie Rady (UE) nr 729/2014 z dnia 24 lipca 2014 r. w sprawie nominałów i parametrów technicznych monet euro przeznaczonych do obiegu (Dz.U. L 194 z 2.7.2014, s. 1).