Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62014TN0735

    Sprawa T-735/14: Skarga wniesiona w dniu 24 października 2014 r. – Gazprom Nieft przeciwko Radzie

    Dz.U. C 448 z 15.12.2014, p. 35–36 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    15.12.2014   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 448/35

    Skarga wniesiona w dniu 24 października 2014 r. – Gazprom Nieft przeciwko Radzie

    (Sprawa T-735/14)

    (2014/C 448/44)

    Język postępowania: angielski

    Strony

    Strona skarżąca: Gazprom Nieft OAO (Petersburg, Rosja) (przedstawiciele: adwokaci L. Van den Hende i S. Cogman)

    Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej

    Żądania

    Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

    —

    stwierdzenie nieważności art. 4 decyzji Rady 2014/512/WPZiB z dnia 31 lipca 2014 r.;

    —

    stwierdzenie nieważności art. 3 oraz art. 4 ust. 3 i 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 833/2014 r. z dnia 31 lipca 2014 r.; oraz

    —

    obciążenie Rady kosztami niniejszego postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi trzy zarzuty.

    1.

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 296 TFUE.

    —

    Strona skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja WPZiB oraz zaskarżone rozporządzenie nie zawierają wystarczającego uzasadnienia i tym samym naruszają art. 296 TFUE.

    2.

    Zarzut drugi dotyczący nieodpowiedniej podstawy prawnej dla zaskarżonych przepisów.

    —

    Strona skarżąca twierdzi, że art. 215 TFUE jest nieodpowiednią podstawą prawną dla zaskarżonych przepisów zaskarżonego rozporządzenia, gdyż istnieje niewystraczające powiązanie pomiędzy stroną skarżącą a i) rządem rosyjskim oraz ii) zakładanym celem, który sankcje mają osiągnąć. Zasady te powinny także regulować stosowanie art. 29 TUE jako podstawy prawnej dla środków ograniczających wobec państw trzecich.

    3.

    Zarzut trzeci dotyczący naruszenia zasady proporcjonalności i praw podstawowych.

    —

    Strona skarżąca twierdzi, że zaskarżone przepisy są niespójne z zasadą proporcjonalności i prawami podstawowymi. Zaskarżone przepisy stanowią nieproporcjonalną ingerencję w przysługującą stronie skarżącej swobodę prowadzenia działalności gospodarczej oraz w prawa własności strony skarżącej, gdyż nie są one odpowiednie do osiągnięcia swoich celów (i z tego powodu są one również niepotrzebne), a w każdym razie nakładają ciężar, który w bardzo znacznej mierze przeważa nad ewentualnymi korzyściami.
    Top