Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document C2012/399/14

    Sprawa C-409/12: Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent- und Markensenat (Austria) w dniu 6 września 2012 r. — Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH przeciwko Pfahnl Backmittel GmbH

    Dz.U. C 399 z 22.12.2012, p. 9–9 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    22.12.2012   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 399/9

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Oberster Patent- und Markensenat (Austria) w dniu 6 września 2012 r. — Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH przeciwko Pfahnl Backmittel GmbH

    (Sprawa C-409/12)

    2012/C 399/14

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd odsyłający

    Oberster Patent- und Markensenat

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: Backaldrin Österreich The Kornspitz Company GmbH

    Strona pozwana: Pfahnl Backmittel GmbH

    Pytania prejudycjalne

    1)

    Czy znak towarowy stał się „nazwą powszechnie używaną w odniesieniu do towarów lub usług” w rozumieniu art. 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95/WE (1), jeżeli:

    a)

    przedsiębiorcom jest wprawdzie wiadome, że chodzi w tym względzie o wskazanie pochodzenia, jednakże z reguły nie ujawniają tego wobec konsumentów, oraz

    b)

    konsumenci postrzegają znak towarowy (także) z tego powodu już nie jako wskazanie pochodzenia, lecz jako nazwę powszechnie używaną w odniesieniu do towarów lub usług, dla których znak ten został zarejestrowany?

    2)

    Czy „zaniechanie”, o którym mowa w art. 12 ust. 2 lit. a) dyrektywy 2008/95/WE ma miejsce już wtedy, gdy właściciel znaku towarowego pozostaje bezczynny, mimo że przedsiębiorcy nie informują klientów o tym, że chodzi o zarejestrowany znak towarowy?

    3)

    Czy znak towarowy, który stał się w wyniku działania lub zaniechania właściciela nazwą powszechnie używaną dla użytkownika końcowego, ale nie dla odbiorców handlowych, należy uznać za wygasły wtedy i tylko wtedy, gdy konsumenci są zdani na to oznaczenie, ponieważ brak jest równoważnych oznaczeń alternatywnych?

    (1)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/95/WE z dnia 22 października 2008 r. mająca na celu zbliżenie ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do znaków towarowych (wersja skodyfikowana (Dz.U. L 299, s. 25).

    Top