This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document C2007/042/08
Case C-208/05: Judgment of the Court (Third Chamber) of 11 January 2007 (reference for a preliminary ruling from the Sozialgericht Berlin — Germany) — ITC Innovative Technology Center GmbH v Bundesagentur für Arbeit (Freedom of movement for workers — Freedom to provide services — National legislation — Payment by the Member State of the fee due to a private-sector recruitment agency in respect of recruitment — Employment subject to compulsory social security contributions in that Member State — Restriction — Justification — Proportionality)
Sprawa C-208/05: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 stycznia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Berlin — Niemcy) — Innovative Technology Center GmbH (ITC) przeciwko Bundesagentur für Arbeit (Swobodny przepływ pracowników — Swobodne świadczenie usług — Uregulowania krajowe — Zapłata przez państwo członkowskie wynagrodzenia należnego prywatnej agencji pośrednictwa pracy z tytułu znalezienia zatrudnienia — Praca podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu w tym państwie — Ograniczenie — Względy uzasadniające — Proporcjonalność)
Sprawa C-208/05: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 stycznia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Berlin — Niemcy) — Innovative Technology Center GmbH (ITC) przeciwko Bundesagentur für Arbeit (Swobodny przepływ pracowników — Swobodne świadczenie usług — Uregulowania krajowe — Zapłata przez państwo członkowskie wynagrodzenia należnego prywatnej agencji pośrednictwa pracy z tytułu znalezienia zatrudnienia — Praca podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu w tym państwie — Ograniczenie — Względy uzasadniające — Proporcjonalność)
Dz.U. C 42 z 24.2.2007, p. 5–5
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
24.2.2007 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 42/5 |
Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 stycznia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Berlin — Niemcy) — Innovative Technology Center GmbH (ITC) przeciwko Bundesagentur für Arbeit
(Sprawa C-208/05) (1)
(Swobodny przepływ pracowników - Swobodne świadczenie usług - Uregulowania krajowe - Zapłata przez państwo członkowskie wynagrodzenia należnego prywatnej agencji pośrednictwa pracy z tytułu znalezienia zatrudnienia - Praca podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu w tym państwie - Ograniczenie - Względy uzasadniające - Proporcjonalność)
(2007/C 42/08)
Język postępowania: niemiecki
Sąd krajowy
Sozialgericht Berlin
Strony w postępowaniu przed sądem krajowym
Strona skarżąca: Innovative Technology Center GmbH (ITC)
Strona pozwana: Bundesagentur für Arbeit
Przedmiot
Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Sozialgericht Berlin — Wykładnia art. 18 WE, 39 WE, 49 WE, 50 WE i 87 WE oraz art. 3 i 7 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (Dz.U. L 257, str. 2) — Ustawodawstwo krajowe wprowadzające subwencje dla prywatnych agencji pośrednictwa pracy w razie zawarcia przez osobę poszukującą pracy umowy o pracę powodującą objęcie jej ubezpieczeniem społecznym — Wyłączenie w przypadku zawarcia umowy o pracę z pracodawcą mającym siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego
Sentencja
1) |
Artykuły 39 WE, 49 WE i 50 WE stoją na przeszkodzie temu, by uregulowanie krajowe, takie jak § 421g ust. 1 zdanie drugie niemieckiego kodeksu socjalnego, przewidywało, że wypłata przez państwo członkowskie prywatnej agencji pośrednictwa wynagrodzenia należnego tej agencji od osoby poszukującej zatrudnienia z tytułu zatrudnienia tej ostatniej uzależnione było od spełnienia warunku, zgodnie z którym znalezione przez tego pośrednika zatrudnienie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu na terytorium tego państwa. |
2) |
Do sądu krajowego należy — w ramach maksymalnego zakresu uznania, jakie daje mu prawo krajowe — dokonanie wykładni oraz zastosowanie przepisu prawa krajowego zgodnie z wymogami prawa wspólnotowego, a w razie gdy taka wykładnia zgodna nie jest możliwa — w odniesieniu do postanowień traktatu WE, które nadają jednostkom prawa, na które mogą się one powołać przed sądami i które sądy krajowe mają obowiązek chronić — pominięcie stosowania każdego przepisu prawa krajowego, który byłby sprzeczny z takimi postanowieniami. |