Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document C2007/042/08

    Sprawa C-208/05: Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 stycznia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Berlin — Niemcy) — Innovative Technology Center GmbH (ITC) przeciwko Bundesagentur für Arbeit (Swobodny przepływ pracowników — Swobodne świadczenie usług — Uregulowania krajowe — Zapłata przez państwo członkowskie wynagrodzenia należnego prywatnej agencji pośrednictwa pracy z tytułu znalezienia zatrudnienia — Praca podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu w tym państwie — Ograniczenie — Względy uzasadniające — Proporcjonalność)

    Dz.U. C 42 z 24.2.2007, p. 5–5 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    24.2.2007   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 42/5


    Wyrok Trybunału (trzecia izba) z dnia 11 stycznia 2007 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Sozialgericht Berlin — Niemcy) — Innovative Technology Center GmbH (ITC) przeciwko Bundesagentur für Arbeit

    (Sprawa C-208/05) (1)

    (Swobodny przepływ pracowników - Swobodne świadczenie usług - Uregulowania krajowe - Zapłata przez państwo członkowskie wynagrodzenia należnego prywatnej agencji pośrednictwa pracy z tytułu znalezienia zatrudnienia - Praca podlegająca obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu w tym państwie - Ograniczenie - Względy uzasadniające - Proporcjonalność)

    (2007/C 42/08)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd krajowy

    Sozialgericht Berlin

    Strony w postępowaniu przed sądem krajowym

    Strona skarżąca: Innovative Technology Center GmbH (ITC)

    Strona pozwana: Bundesagentur für Arbeit

    Przedmiot

    Wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym — Sozialgericht Berlin — Wykładnia art. 18 WE, 39 WE, 49 WE, 50 WE i 87 WE oraz art. 3 i 7 rozporządzenia Rady EWG nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników wewnątrz Wspólnoty (Dz.U. L 257, str. 2) — Ustawodawstwo krajowe wprowadzające subwencje dla prywatnych agencji pośrednictwa pracy w razie zawarcia przez osobę poszukującą pracy umowy o pracę powodującą objęcie jej ubezpieczeniem społecznym — Wyłączenie w przypadku zawarcia umowy o pracę z pracodawcą mającym siedzibę na terytorium innego państwa członkowskiego

    Sentencja

    1)

    Artykuły 39 WE, 49 WE i 50 WE stoją na przeszkodzie temu, by uregulowanie krajowe, takie jak § 421g ust. 1 zdanie drugie niemieckiego kodeksu socjalnego, przewidywało, że wypłata przez państwo członkowskie prywatnej agencji pośrednictwa wynagrodzenia należnego tej agencji od osoby poszukującej zatrudnienia z tytułu zatrudnienia tej ostatniej uzależnione było od spełnienia warunku, zgodnie z którym znalezione przez tego pośrednika zatrudnienie podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu na terytorium tego państwa.

    2)

    Do sądu krajowego należy — w ramach maksymalnego zakresu uznania, jakie daje mu prawo krajowe — dokonanie wykładni oraz zastosowanie przepisu prawa krajowego zgodnie z wymogami prawa wspólnotowego, a w razie gdy taka wykładnia zgodna nie jest możliwa — w odniesieniu do postanowień traktatu WE, które nadają jednostkom prawa, na które mogą się one powołać przed sądami i które sądy krajowe mają obowiązek chronić — pominięcie stosowania każdego przepisu prawa krajowego, który byłby sprzeczny z takimi postanowieniami.


    (1)  Dz.U. C 171 z 9.7.2005 r.


    Top