This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62014TN0087
Case T-87/14: Action brought on 7 February 2014 — Islamic Republic of Iran Shipping Lines and Others v Council
Sprawa T-87/14: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2014 r. – Islamic Republic of Iran Shipping Lines i in. przeciwko Radzie
Sprawa T-87/14: Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2014 r. – Islamic Republic of Iran Shipping Lines i in. przeciwko Radzie
Dz.U. C 129 z 28.4.2014, p. 30–30
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
28.4.2014 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 129/30 |
Skarga wniesiona w dniu 7 lutego 2014 r. – Islamic Republic of Iran Shipping Lines i in. przeciwko Radzie
(Sprawa T-87/14)
2014/C 129/37
Język postępowania: angielski
Strony
Strona skarżąca: Islamic Republic of Iran Shipping Lines (Teheran, Iran); Hafize Darya Shipping Lines (HDSL) (Teheran); Khazar Shipping Lines (Anzali Free Zone, Iran); IRISL Europe GmbH (Hamburg, Niemcy); IRISL Marine Services and Engineering Co. (Qeshm Island, Iran); Irano Misr Shipping Co. (Teheran); Safiran Payam Darya Shipping Lines (SAPID) (Teheran); Shipping Computer Services Co. (Teheran); Soroush Sarzamin Asatir Ship Management (Teheran); South Way Shipping Agency Co. Ltd (Teheran); i Valfajr 8th Shipping Line Co. (Teheran) (przedstawiciele: F. Randolph, QC, M. Lester, barrister, i M. Taher, solicitor)
Strona pozwana: Rada Unii Europejskiej
Żądania
Skarżące wnoszą do Sądu o:
— |
stwierdzenie nieważności decyzji Rady 2013/685/WPZiB z dnia 26 listopada 2013 r. zmieniającej decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 316, s. 46) i rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 1203/2013 z dnia 26 listopada 2013 r. dotyczącego wykonania rozporządzenia (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 316, s. 1) w zakresie, w jakim dotyczą one skarżących; |
— |
stwierdzenie, że nie mają zastosowania decyzja Rady 2013/497/WPZiB z dnia 10 października 2013 r. zmieniająca decyzję 2010/413/WPZiB w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 272, s. 46) i rozporządzenie Rady (UE) nr 971/2013 z dnia 10 października 2013 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 267/2012 w sprawie środków ograniczających wobec Iranu (Dz.U. L 272, s. 1); |
— |
obciążenie Rady kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Skarżące podnoszą „zarzut niezgodności z prawem”, wnosząc o uznanie środków październikowych za bezprawne z tego względu, że: brakuje im właściwej podstawy prawnej, naruszają one uzasadnione oczekiwania skarżących oraz zasady celowości, pewności prawa, ne bis in idem i powagi rzeczy osądzonej; dyskryminują IRISL i naruszają przysługujące IRISL prawa podstawowe w sposób nieuzasadniony lub nieproporcjonalny; naruszają przysługujące skarżącym prawo do obrony i stanowią nadużycie uprawnień Rady.
Skarżące podnoszą następujące podstawy stwierdzenia nieważności zakwestionowanych środków.
1. |
Zarzut pierwszy dotyczący tego, że brak jest właściwej podstawy prawnej w odniesieniu do zakwestionowanych środków. |
2. |
Zarzut drugi dotyczący tego, że Rada popełniała oczywisty błąd, podejmując decyzje o objęciu środkami ograniczającymi każdej ze skarżących. |
3. |
Zarzut trzeci dotyczący tego, że Rada naruszyła przysługujące skarżącym prawo do obrony. |
4. |
Zarzut czwarty dotyczący tego, że zakwestionowane środki naruszają uzasadnione oczekiwania skarżących oraz zasady celowości, pewności prawa, powagi rzeczy osądzonej, ne bis in idem i niedyskryminacji. |
5. |
Zarzut piąty dotyczący tego, że zakwestionowane środki naruszają w sposób nieuzasadniony lub nieproporcjonalny przysługujące skarżącym prawa podstawowe, w szczególności ich prawo do dobrego imienia i poszanowania własności. |