BIJLAGE I

EUROPEAN SUSTAINABILITY REPORTING STANDARDS (ESRS)

ESRS 1	Algemene vereisten
ESRS 2	Algemene toelichtingen
ESRS E1	Klimaatverandering
ESRS E2	Verontreiniging
ESRS E3	Water en mariene hulpbronnen
ESRS E4	Biodiversiteit en ecosystemen
ESRS E5	Materiaalgebruik en circulaire economie
ESRS S1	Eigen personeel
ESRS S2	Werknemers in de waardeketen
ESRS S3	Getroffen gemeenschappen
ESRS S4	Consumenten en eindgebruikers
ESRS G1	Zakelijk gedrag

ESRS 1

ALGEMENE VEREISTEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

1.

Categorieën ESRS-standaarden, rapportagebieden en redactionele normen

1.1

Categorieën ESRS-standaarden

1.2

Rapportagebieden en inhoudelijke minimumrapportage-eisen over beleid, maatregelen, doelen en maatstaven

1.3

Algemene conventies over inhoud en opmaak

2.

Kwalitatieve kenmerken van informatie

3.

Dubbele materialiteit als grondslag voor duurzaamheidsrapportage

3.1

Stakeholders en hun rol bij de materialiteitsanalyse

3.2

Materiële thema’s en materialiteit van informatie

3.3

Dubbele materialiteit

3.4

Impact-materialiteit

3.5

Financiële materialiteit

3.6

Materiële impacts of risico’s voortkomend uit maatregelen om op duurzaamheidsthema’s te acteren

3.7

Mate van uitsplitsing

4.

Due diligence

5.

Waardeketen

5.1

Rapporterende onderneming en waardeketen

5.2

Schatting aan de hand van sectorgemiddelden en indirecte maatstaven

6.

Tijdshorizonten

6.1

Rapportageperiode

6.2

Verbanden tussen verleden, heden en toekomst

6.3

Voortgangsrapportage ten opzichte van het basisjaar

6.4

Definitie van korte, middellange en lange termijn voor rapportagedoeleinden

7

Opstelling en presentatie van duurzaamheidsinformatie

7.1

Presentatie van vergelijkende informatie

7.2

Bronnen van schattingsonzekerheden en onzekere uitkomsten

7.3

Actualiseren van rapportage over gebeurtenissen na het einde van de verslagperiode

7.4

Wijzigingen in de opstelling of presentatie van duurzaamheidsinformatie

7.5

Rapportagefouten in voorgaande perioden

7.6

Geconsolideerde rapportage en vrijstelling voor dochterondernemingen

7.7

Gerubriceerde en gevoelige informatie, en informatie over intellectueel eigendom, knowhow of resultaten van innovatie

7.8

Rapportage over kansen

8.

Structuur van de duurzaamheidsverklaring

8.1

Algemeen presentatievereiste

8.2

Inhoud en structuur van de duurzaamheidsverklaring

9.

Verbanden met andere delen van bedrijfsrapportage en daarmee samenhangende informatie

9.1

Opname door middel van verwijzingen

9.2

Verbonden informatie en verbanden met de jaarrekening

10.

Overgangsbepalingen

10.1

Overgangsbepaling betreffende entiteitspecifieke rapportage

10.2

Overgangsbepaling betreffende hoofdstuk 5 “Waardeketen”

10.3

Overgangsbepaling betreffende afdeling 7.1 “Presentatie van vergelijkende informatie”

10.4

Overgangsbepaling: Lijst van Rapportage-eisen die worden ingefaseerd

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

Entiteitspecifieke rapportage

–

Dubbele materialiteit

–

Schatting aan de hand van sectorgemiddelden en indirecte maatstaven

–

Inhoud en structuur van de duurzaamheidsverklaring

Bijlage B:

Kwalitatieve kenmerken van informatie

Bijlage C:

Lijst van ingefaseerde Rapportage-eisen

Bijlage D:

Structuur van de ESRS-duurzaamheidsverklaring

Bijlage E:

Beslisboom voor het opnemen van te rapporteren informatie

Bijlage F:

Voorbeeld van de structuur van de ESRS-duurzaamheidsverklaring

Bijlage G:

Voorbeeld van opname door middel van verwijzingen

Doelstelling

1.

European Sustainability Reporting Standards (“ESRS”) hebben tot doel te bepalen welke duurzaamheidsinformatie een onderneming moet rapporteren overeenkomstig Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en de Raad (1), gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2022/2464 van het Europees Parlement en de Raad (2). Rapportage overeenkomstig ESRS ontslaat ondernemingen niet van andere verplichtingen die in Unierecht zijn vastgelegd.

2.

Meer bepaald leggen ESRS vast welke informatie een onderneming moet rapporteren over haar materiële impacts, risico’s en kansen met betrekking tot duurzaamheidsthema’s op milieu-, sociaal- en governancegebied. Onder ESRS hoeven ondernemingen geen informatie te rapporteren over milieu-, sociale en governancethema’s (ESG-thema’s) die in ESRS aan bod komen wanneer de onderneming het betrokken thema als “niet materieel” heeft beoordeeld (zie Bijlage E van deze standaard “Beslisboom voor het opnemen van te rapporteren informatie”). Dankzij de informatie die overeenkomstig ESRS wordt gerapporteerd, kunnen gebruikers van de duurzaamheidsverklaring inzicht krijgen in de materiële impacts van de onderneming op mens en milieu en in de materiële effecten van duurzaamheidsthema’s op de ontwikkeling, prestaties en positie van de onderneming.

3.

Doelstelling van deze standaard (ESRS 1) is inzicht te geven in de opbouw van ESRS, de redactionele normen en gebruikte basisconcepten, en de algemene vereisten voor het opstellen en presenteren van duurzaamheidsinformatie overeenkomstig Richtlijn 2013/34/EU, gewijzigd bij Richtlijn (EU) 2022/2464.

1.   Categorieën ESRS-standaarden, rapportagebieden en redactionele normen

1.1    Categorieën ESRS-standaarden

4.

Er zijn drie categorieën ESRS: (a) dwarsdoorsnijdende standaarden; (b) thematische standaarden (milieu-, sociale en governance (ESG) standaarden); en (c) sectorspecifieke standaarden. Dwarsdoorsnijdende standaarden en thematische standaarden zijn sector-agnostisch, d.w.z. zij gelden voor alle ondernemingen, ongeacht de sector(en) waarin de onderneming actief is.

5.

De dwarsdoorsnijdende standaarden ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen betreffen de duurzaamheidsthema’s die aan bod komen in thematische standaarden en sectorspecifieke standaarden.

6.

Deze standaard (ESRS 1) beschrijft de architectuur van ESRS-standaarden, licht redactionele normen en basisconcepten toe en geeft algemene vereisten voor het opstellen en presenteren van duurzaamheidsinformatie.

7.

ESRS 2 bepaalt Rapportage-eisen voor de informatie die de onderneming voor alle materiële duurzaamheidsthema’s op een algemeen niveau moet verschaffen over de rapportagegebieden governance, strategie, impact-, risico- en kansenbeheer en maatstaven en doelen.

8.

Thematische ESRS behandelen een duurzaamheidsthema en zijn onderverdeeld in thema’s en subthema’s (en, waar nodig, ook sub-sub-thema’s). De tabel in Toepassingsvoorschrift 16 (TV 16) bij deze standaard geeft een overzicht van deze duurzaamheidsthema’s, -subthema’s en -sub-subthema’s (tezamen: “duurzaamheidsthema’s”) die in thematische ESRS aan bod komen.

9.

Thematische ESRS kunnen specifieke vereisten bevatten die de algemene Rapportage-eisen van ESRS 2 aanvullen. ESRS 2, Bijlage C Rapportage-/Toepassingsvoorschriften in thematische ESRS die samen met ESRS 2 Algemene toelichtingen van toepassing zijn bevat een lijst van de aanvullende vereisten in thematische ESRS die de onderneming moet toepassen samen met de algemene rapportage-eisen van ESRS 2.

10.

Sectorspecifieke standaarden zijn van toepassing op alle ondernemingen binnen een sector. Zij behandelen impacts, risico’s en kansen die waarschijnlijk materieel zullen zijn voor alle ondernemingen in een bepaalde sector en die niet, of onvoldoende, aan bod komen in thematische standaarden. In sectorspecifieke standaarden komen meerdere thema’s aan bod en zij behandelen de thema’s die het meest relevant zijn voor de betrokken sector. Sectorspecifieke standaarden zorgen voor een hoge mate van vergelijkbaarheid.

11.

Naast de rapportage-eisen die in de drie categorieën ESRS zijn vastgesteld, verschaft de onderneming, wanneer zij tot de conclusie komt dat impacts, risico’s of kansen die niet of onvoldoende fijnmazig aan bod komen in een ESRS, maar die materieel zijn als gevolg van haar specifieke feiten en omstandigheden, additionele entiteitspecifieke rapportage zodat gebruikers inzicht krijgen in de duurzaamheidsimpacts, -risico’s of -kansen van de onderneming. De toepassingsvoorschriften TV 1 tot en met TV 5 bieden verdere houvast voor entiteitspecifieke rapportage.

1.2    Rapportagebieden en inhoudelijke minimumrapportage-eisen over beleid, maatregelen, doelen en maatstaven

12.

De Rapportage-eisen in ESRS 2, in de thematische ESRS en in sectorspecifieke ESRS bestrijken de volgende rapportagegebieden: (a) Governance (GOV): de governanceprocessen, -controles en -procedures die worden gebruikt om impacts, risico’s en kansen te monitoren, te beheersen en te overzien (zie ESRS 2, hoofdstuk 2 Governance); (b) Strategie (SBM): de wisselwerking tussen, enerzijds, strategie en businessmodel van de onderneming en, anderzijds, haar materiële impacts, risico’s en kansen, met inbegrip van de vraag hoe de onderneming op die impacts, risico’s en kansen acteert (zie ESRS 2, hoofdstuk 3 Strategie); (c) Impact-, risico- en kansenmanagement (IRO): het (de) proces(sen) waarmee de onderneming: i. impacts, risico’s en kansen in kaart brengt en op hun materialiteit beoordeelt (zie IRO-1 in afdeling 4.1 van ESRS 2); ii. materiële duurzaamheidsthema’s beheerst via beleid en maatregelen (zie afdeling 4.2 van ESRS 2); (d) Maatstaven en doelen (MT): de prestaties van de onderneming, met inbegrip van de doelen die zij zich heeft gesteld en de voortgang in de richting van het behalen van die doelen (zie ESRS 2, hoofdstuk 5 Maatstaven en doelen).

13.

ESRS 2 bevat: (a) in afdeling 4.2 Minimumrapportage-eisen betreffende beleid (MDR-P) en maatregelen (MDR-A); (b) in afdeling 5 Minimumrapportage-eisen betreffende maatstaven (MDR-M) en doelen (MDR-T). De minimumrapportage-eisen voor beleid, maatregelen, maatstaven en doelen worden door de onderneming toegepast samen met de overeenkomstige rapportage-eisen in thematische en sectorspecifieke ESRS.

1.3    Redactionele normen

14.

In alle ESRS worden: (a) met de term “impacts” positieve en negatieve duurzaamheidsimpacts bedoeld die verband houden met de activiteiten van de onderneming, zoals die in kaart zijn gebracht via een analyse van de impact-materialiteit (zie afdeling 3.4 Impact-materialiteit). Deze term verwijst naar zowel daadwerkelijke impacts als naar potentiële toekomstige impacts; (b) met de termen “risico’s en kansen” de financiële duurzaamheidsrisico’s en -kansen van de onderneming bedoeld, met inbegrip van die welke voortkomen uit afhankelijkheden van natuurlijke, menselijke en sociale hulpbronnen, zoals die in kaart zijn gebracht via een analyse van de financiële materialiteit (zie afdeling 3.5). Deze beide termen worden samen “impacts, risico’s en kansen” (IRO’s) genoemd. Zij geven het perspectief van “ dubbele materialiteit ” van ESRS weer dat in afdeling 3 wordt beschreven.

15.

In alle ESRS zijn de termen die worden gedefinieerd in de lijst met begrippen (bijlage II), vet en cursief gedrukt, behalve wanneer een gedefinieerde term meer dan eens in dezelfde alinea wordt gebruikt.

16.

ESRS structureren de informatie die op grond van openbaarmakingsvereisten (“Rapportage-eisen”) moet worden gerapporteerd. Iedere rapportage-eis bestaat uit een of meer afzonderlijke datapunten. Met de term “datapunt” kan ook een narratief subelement van een Rapportage-eis bedoeld zijn.

17.

Naast Rapportage-eisen bevatten de meeste ESRS ook Toepassingsvoorschriften. Toepassingsvoorschriften onderbouwen de toepassing van Rapportage-eisen en hebben dezelfde status als de overige delen van een ESRS.

18.

In de ESRS worden de volgende termen gebruikt om een onderscheid te maken tussen de verschillende mate van verplichting voor de onderneming om informatie te rapporteren: (a) “rapporteert”: hiermee wordt bedoeld dat de bepaling wordt voorgeschreven door een Rapportage-eis of datapunt; (b) “kan rapporteren”: hiermee wordt vrijwillige rapportage bedoeld als aanmoediging van goede praktijkvoorbeelden. Daarnaast wordt in ESRS de term “houdt rekening met” gebruikt wanneer het gaat over thema’s, hulpbronnen of methodologieën waarvan wordt verwacht dat de onderneming (in voorkomend geval) daarmee rekening houdt of deze gebruikt bij het opstellen van een bepaalde rapportage.

2.   Kwalitatieve kenmerken van informatie

19.

Bij het opstellen van haar duurzaamheidsverklaring past de onderneming het volgende toe: (a) de fundamentele kwalitatieve kenmerken van informatie, d.w.z. relevantie en getrouwe weergave; en (b) de versterkende kwalitatieve kenmerken van informatie, d.w.z. vergelijkbaarheid, controleerbaarheid en begrijpelijkheid.

20.

Deze kwalitatieve kenmerken van informatie worden gedefinieerd en beschreven in bijlage B bij deze standaard.

3.   Dubbele materialiteit als grondslag voor duurzaamheidsrapportage

21.

De onderneming rapporteert over duurzaamheidsthema’s op basis van het beginsel van “dubbele materialiteit” zoals dat in dit hoofdstuk wordt gedefinieerd en toegelicht.

3.1    Stakeholders en hun rol bij de materialiteitsanalyse

22.

Stakeholders zijn partijen die op de onderneming van invloed kunnen zijn of op wie de onderneming van invloed kan zijn. Er zijn twee grote groepen stakeholders: (a) de getroffen stakeholders: personen of groepen van wie belangen – positief of negatief – (kunnen) worden beïnvloed door de activiteiten van de onderneming en haar directe en indirecte zakelijke relaties binnen haar waardeketen; en (b) gebruikers van duurzaamheidsverklaringen: primaire gebruikers van financiële rapportage voor algemeen gebruik (bestaande en potentiële beleggers, kredietverstrekkers en andere crediteuren, zoals assetmanagers, kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen), alsmede andere gebruikers van duurzaamheidsverklaringen, zoals zakenpartners van de onderneming, vakbonden en sociale partners, het maatschappelijke middenveld en niet-gouvernementele organisaties, overheden, analisten en mensen uit de academische wereld.

23.

Sommige, maar niet alle stakeholders behoren misschien tot de beide in alinea 22 gedefinieerde groepen.

24.

Het betrekken van de getroffen stakeholders is van cruciaal belang voor het doorlopende due-diligenceproces van de onderneming (zie hoofdstuk 4 Due diligence) en de materialiteitsanalyse op het gebied van duurzaamheid. Dit omvat de processen van de onderneming voor het in kaart brengen en beoordelen van daadwerkelijke en potentiële negatieve impacts, die dan worden meegenomen in de analyse om de materiële impacts te identificeren ten behoeve van de duurzaamheidsverslaggeving (“duurzaamheidsrapportage”) (zie afdeling 3.4 van deze standaard).

3.2    Materiële thema’s en materialiteit van informatie

25.

De onderneming moet een materialiteitsanalyse uitvoeren (zie de afdelingen 3.4 Impact-materialiteit en 3.5 Financiële materialiteit) om de te rapporteren materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen.

26.

De materialiteitsanalyse is het uitgangspunt voor duurzaamheidsrapportage op grond van ESRS. IRO-1 in afdeling 4.1 van ESRS 2 bevat algemene rapportage-eisen over het proces van de onderneming om impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en de materialiteit daarvan te analyseren. ESRS 2 SBM-3 bevat algemene rapportage-eisen voor de materiële impacts, risico’s en kansen zoals die blijken uit de materialiteitsanalyse van de onderneming.

27.

De Toepassingsvoorschriften in bijlage A bij deze standaard bevatten een lijst van duurzaamheidsthema’s die aan bod komen in thematische ESRS, ingedeeld volgens thema, subthema en sub-subthema. Deze moeten de materialiteitsanalyse onderbouwen. Bijlage E Beslisboom voor het opnemen van te rapporteren informatie bij deze standaard illustreert de in deze afdeling beschreven materialiteitsanalyse.

28.

Een duurzaamheidsthema is “materieel” wanneer het voldoet aan de criteria die zijn bepaald voor impact-materialiteit (zie afdeling 3.4 van deze standaard) of voor financiële materialiteit (zie afdeling 3.5 van deze standaard), of voor beiden.

29.

Ongeacht de uitkomst van haar materialiteitsanalyse rapporteert de onderneming steeds de informatie voorgeschreven door: ESRS 2 Algemene toelichtingen (d.w.z. alle Rapportage-eisen en datapunten vermeld in ESRS 2) en de Rapportage-eisen (met inbegrip van de betrokken datapunten) in thematische ESRS met betrekking tot Rapportage-eis IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren, zoals vermeld in ESRS 2 Bijlage C Rapportage-/Toepassingsvoorschriften in thematische ESRS die samen met ESRS 2 Algemene toelichtingen van toepassing zijn.

30.

Wanneer de onderneming, na haar materialiteitsanalyse, tot de conclusie komt dat een duurzaamheidsthema waarvoor ESRS 2 IRO-1, IRO-2 en SBM-3 rapportage-eisen hebben vastgesteld, materieel is, doet zij het volgende: (a) zij rapporteert informatie overeenkomstig de Rapportage-eisen (met inbegrip van de Toepassingsvoorschriften) met betrekking tot dat specifieke duurzaamheidsthema in de betrokken thematische en sectorspecifieke ESRS; en (b) zij rapporteert aanvullende entiteitspecifieke informatie (zie alinea 11 en TV 1 tot en met TV 5 van deze standaard) wanneer het materiële duurzaamheidsthema in een ESRS niet of onvoldoende fijnmazig aan bod komt.

31.

De binnen een Rapportage-eis (met inbegrip van de betrokken datapunten) of binnen entiteitspecifieke rapportage voorgeschreven toepasselijke informatie, wordt gerapporteerd wanneer de onderneming deze informatie, in het kader van haar analyse van materiële informatie, relevant acht uit een of meer van de volgende perspectieven: (a) het belang van de informatie voor het thema dat deze beoogt in beeld te brengen of toe te lichten; of (b) de mate waarin die informatie kan voldoen aan de behoeften van gebruikers op het punt van besluitvorming (met inbegrip van de behoeften van primaire gebruikers van financiële rapportage voor algemeen gebruik zoals beschreven in alinea 48) en/of de behoeften van gebruikers die in de eerste plaats belang hebben bij informatie over de impacts van de onderneming.

32.

Indien de onderneming tot de conclusie komt dat klimaatverandering geen materieel thema is – en zij dus alle Rapportage-eisen in ESRS E1 Klimaatverandering weglaat –, verschaft zij een nadere toelichting bij de conclusies van haar materialiteitsanalyse op het punt van klimaatverandering (zie ESRS 2 IRO-2 Rapportage-eisen in ESRS opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming), met inbegrip van een prospectieve analyse van de omstandigheden die de onderneming tot de conclusie zouden kunnen brengen dat klimaatverandering in de toekomst materieel is. Indien de onderneming tot de conclusie komt dat een ander thema dan klimaatverandering niet materieel is – en zij dus alle Rapportage-eisen in de betrokken thematische ESRS weglaat –, kan zij de conclusies van haar materialiteitsanalyse voor dat thema kort toelichten.

33.

Wanneer de onderneming informatie rapporteert over beleid, maatregelen en doelen met betrekking tot een duurzaamheidsthema dat als materieel is beoordeeld, neemt zij de informatie op die wordt voorgeschreven door alle Rapportage-eisen en datapunten in de thematische en sectorspecifieke ESRS met betrekking tot dat thema en in de overeenkomstige Minimumrapportage-eis voor beleid, maatregelen en doelen zoals voorgeschreven door ESRS 2. Indien de onderneming niet de informatie voor beleid, maatregelen en doelen kan rapporteren die wordt voorgeschreven door hetzij de Rapportage-eisen en datapunten in de thematische of sectorspecifieke ESRS, hetzij de Minimumrapportage-eisen in ESRS 2 over beleid, maatregelen en doelen, omdat zij het betrokken beleid niet heeft aangenomen, de betrokken maatregelen niet heeft uitgerold of de betrokken doelen niet heeft bepaald, vermeldt zij dit. Zij kan ook rapporteren binnen welk tijdsbestek zij voornemens is over dit beleid en deze maatregelen en doelen te beschikken.

34.

Wanneer de onderneming informatie rapporteert over maatstaven voor een materieel duurzaamheidsthema volgens de afdeling “Maatstaven en doelen” van de betrokken thematische ESRS, doet zij het volgende; (a) zij neemt de door een Rapportage-eis voorgeschreven informatie op indien zij die informatie als materieel beoordeelt; en (b) zij kan de door een datapunt van een Rapportage-eis voorgeschreven informatie weglaten, indien zij die informatie niet als materieel beoordeelt en zij tot de conclusie komt dat die informatie niet vereist is om de doelstelling van de Rapportage-eis te behalen.

35.

Indien de onderneming de informatie weglaat die wordt voorgeschreven door een datapunt dat voortkomt uit andere EU-wetgeving vermeld in bijlage B bij ESRS 2, vermeldt zij uitdrukkelijk dat de betrokken informatie “niet materieel” is.

36.

De onderneming bepaalt hoe zij criteria, met inbegrip van passende drempelwaarden, toepast om uit te maken: (a) welke informatie zij rapporteert over maatstaven voor een materieel duurzaamheidsthema volgens de afdeling “Maatstaven en doelen” van de betrokken thematische ESRS, overeenkomstig alinea 34; en (b) welke informatie als entiteitspecifieke rapportage wordt gerapporteerd.

3.3    Dubbele materialiteit

37.

Dubbele materialiteit heeft twee dimensies: impact-materialiteit en financiële materialiteit. Tenzij anders vermeld, wordt met de termen “materieel” en “materialiteit” in alle ESRS de dubbele materialiteit bedoeld.

38.

Analyses van impact-materialiteit en financiële materialiteit hangen onderling samen en er moet rekening worden gehouden met het feit dat deze beide dimensies onderling samenhangen. Algemeen gesproken is het uitgangspunt de analyse van de impacts, hoewel er ook materiële risico’s en kansen kunnen zijn die geen verband houden met de impacts van de onderneming. Een duurzaamheidsimpact kan financieel materieel zijn van bij het begin of kan financieel materieel worden, wanneer redelijkerwijs zou mogen worden verwacht dat die impact voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van invloed is op haar financiële positie, financiële prestaties, kasstromen, haar toegang tot financiering. Impacts komen in beeld komen door de benadering uit oogpunt van impact-materialiteit, ongeacht of zij financieel materieel zijn.

39.

Bij het in kaart brengen en beoordelen van de impacts, risico’s en kansen binnen de waardeketen van de onderneming om de materialiteit ervan te bepalen, kijkt de onderneming vooral naar sectoren waar deze impacts, risico’s en kansen zich, gelet op de aard van de activiteiten, zakelijke relaties, geografische dimensies of andere betrokken factoren, naar verwachting zullen voordoen.

40.

De onderneming gaat na hoe zij wordt geraakt door haar afhankelijkheden van de beschikbaarheid van natuurlijke, menselijke en sociale hulpbronnen tegen passende prijzen en van passende kwaliteit, ongeacht haar mogelijke impacts op die hulpbronnen.

41.

De belangrijkste impacts, risico’s en kansen van een onderneming worden geacht dezelfde te zijn als de materiële impacts, risico’s en kansen die in beeld zijn gekomen op basis van het beginsel van “dubbele materialiteit” – en die dus worden gerapporteerd in haar duurzaamheidsverklaring.

42.

De onderneming past de criteria uit de afdelingen 3.4 en 3.5 van deze standaard toe, met gebruikmaking van passende kwantitatieve en/of kwalitatieve drempelwaarden. Passende drempelwaarden zijn noodzakelijk om te bepalen welke impacts, risico’s en kansen door de onderneming als materieel worden geïdentificeerd en behandeld en om te bepalen welke duurzaamheidsthema’s materieel zijn voor rapportagedoeleinden. Sommige bestaande standaarden en kaders gebruiken de term “meest significante impacts” wanneer zij het hebben over de drempel die wordt gebruikt om de impacts te identificeren die in ESRS als “materiële impacts” worden beschreven.

3.4    Impact-materialiteit

43.

Een duurzaamheidsthema is materieel uit oogpunt van impact wanneer het betrekking heeft op de materiële, daadwerkelijke of potentiële, positieve of negatieve impacts van de onderneming op mens of milieu op korte, middellange en lange termijn. Impacts omvatten impacts die verband houden met de eigen activiteiten en upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten en diensten, alsmede via haar zakelijke relaties. Zakelijke relaties omvatten relaties in de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming en zijn niet beperkt tot directe contractuele relaties.

44.

In dit verband omvatten impacts op mens of milieu impacts met betrekking tot ESG-thema’s.

45.

De materialiteitsanalyse van een negatieve impact wordt geschraagd door het due-diligenceproces zoals dat is vastgelegd in de internationale instrumenten van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s) en de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen. Voor daadwerkelijke negatieve impacts is de materialiteit gebaseerd op de ernst van de impact, terwijl deze voor potentiële negatieve impacts gebaseerd is op de ernst en de waarschijnlijkheid van de impact. De ernst is gebaseerd op de volgende factoren: (a) schaal, (b) reikwijdte, en (c) onomkeerbaar karakter van de impact. In het geval van een potentiële negatieve impact op mensenrechten gaat de ernst van de impact voor op de waarschijnlijkheid ervan.

46.

Voor positieve impacts is materialiteit gebaseerd op: (a) de schaal en reikwijdte van de impact bij daadwerkelijke impacts; en (b) de schaal, reikwijdte en waarschijnlijkheid van de impact bij potentiële impacts.

3.5    Financiële materialiteit

47.

De reikwijdte van financiële materialiteit voor duurzaamheidsrapportage is een uitbreiding van de reikwijdte van materialiteit gebruikt bij het beantwoorden van de vraag welke informatie in de jaarrekening van de onderneming moet worden opgenomen.

48.

De financiële materialiteitsanalyse stemt overeen met het identificeren van informatie die als materieel wordt beschouwd voor primaire gebruikers van financiële verslaggeving voor algemeen gebruik bij het nemen van beslissingen met betrekking tot het verschaffen van middelen aan de entiteit. Met name wordt informatie als materieel voor primaire gebruikers van financiële verslaggeving voor algemeen gebruik beschouwd indien redelijkerwijze mag worden verwacht dat weglating, onjuiste weergave of versluiering daarvan van invloed zal zijn op beslissingen die deze gebruikers nemen op basis van de duurzaamheidsverklaring van de onderneming.

49.

Een duurzaamheidsthema is uit financieel oogpunt materieel indien het aanleiding geeft, of redelijkerwijze mag worden verwacht dat het aanleiding kan geven, tot materiële financiële effecten op de onderneming. Dit is het geval wanneer een duurzaamheidsthema risico’s of kansen genereert die voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn materiële invloed hebben (of redelijkerwijze zouden kunnen hebben) op haar ontwikkeling, financiële positie, financiële prestaties, kasstromen, toegang tot financiering of kapitaalkosten. Risico’s en kansen kunnen voortkomen uit gebeurtenissen uit het verleden of in de toekomst. De financiële materialiteit van een duurzaamheidsthema blijft niet beperkt tot thema’s waarover de onderneming de volledige controle heeft, maar omvat ook informatie over materiële risico’s en kansen die zijn toe te schrijven aan zakelijke relaties buiten de voor het opstellen van jaarrekeningen gebruikte consolidatiekring.

50.

Afhankelijkheden van natuurlijke en sociale hulpbronnen zijn bronnen van financiële risico’s of kansen. Afhankelijkheden kunnen op twee mogelijke wijzen effecten hebben: (a) zij kunnen invloed hebben op de mogelijkheden van de onderneming om de voor haar bedrijfsprocessen vereiste hulpbronnen te blijven gebruiken of te verkrijgen, alsmede de kwaliteit en prijszetting van die hulpbronnen; en (b) zij kunnen invloed hebben op de mogelijkheden van de onderneming om op acceptabele voorwaarden een beroep te doen op voor haar bedrijfsprocessen vereiste zakelijke relaties.

51.

De materialiteit van risico’s en kansen wordt geanalyseerd op basis van een combinatie van de kans dat de financiële effecten optreden en de potentiële omvang daarvan.

3.6    Materiële impacts of risico’s voortkomend uit maatregelen om op duurzaamheidsthema’s te acteren

52.

De materialiteitsanalyse van de onderneming kan leiden tot de identificatie van situaties waarin haar maatregelen om op bepaalde impacts of risico’s te acteren, of om bepaalde kansen met betrekking tot een duurzaamheidsthema te benutten, materiële negatieve impacts kunnen hebben of materiële risico’s kunnen veroorzaken met betrekking tot een of meer andere duurzaamheidsthema’s. Bijvoorbeeld: (a) een actieplan om de productie koolstofvrij te maken dat inhoudt dat bepaalde producten niet meer worden gebruikt, kan materiële negatieve impacts hebben op het eigen personeel van de onderneming en kan materiële risico’s opleveren als gevolg van ontslagvergoedingen; of (b) een actieplan waarbij een leverancier in de automobielsector inzet op de levering van elektrische auto’s, kan gestrande activa doen ontstaan voor de productie van onderdelen voor traditionele auto’s.

53.

In dergelijke omstandigheden: (a) rapporteert de onderneming het bestaan van materiële negatieve impacts of materiële risico’s samen met de maatregelen waardoor deze worden gegenereerd, met een kruisverwijzing naar het thema waarop de impacts of risico’s betrekking hebben; en (b) geeft de onderneming een beschrijving van de wijze waarop de materiële negatieve impacts of materiële risico’s worden aangepakt binnen het thema waarop zij betrekking hebben.

3.7    Mate van uitsplitsing

54.

Wanneer zulks voor een goed begrip van haar materiële impacts, risico’s en kansen noodzakelijk is, splitst de onderneming de gerapporteerde informatie uit: (a) naar land, wanneer er tussen landen aanzienlijke variaties zijn in materiële impacts, risico’s en kansen en wanneer het presenteren van meer geaggregeerde informatie de materiële informatie over impacts, risico’s of kansen zou versluieren; of (b) naar significante bedrijfslocatie of naar significant activum, wanneer materiële impacts, risico’s en kansen verband houden met een specifieke locatie of een specifiek activum.

55.

Om voor de rapportage de passende mate van uitsplitsing te bepalen, houdt de onderneming rekening met de uitsplitsing waarvoor in haar materialiteitsanalyse is gekozen. Afhankelijk van de specifieke feiten en omstandigheden van de onderneming, kan een uitsplitsing naar dochteronderneming noodzakelijk zijn.

56.

Wanneer data van verschillende niveaus, of meerdere locaties binnen een niveau, worden geaggregeerd, ziet de onderneming erop toe dat deze aggregatie het specifieke karakter en de context die voor de interpretatie van de informatie noodzakelijk zijn, niet versluiert. De onderneming aggregeert geen materiële posten die van karakter verschillen.

57.

Wanneer de onderneming informatie uitgesplitst naar sector presenteert, hanteert zij de ESRS-sectorindeling uitgewerkt in een overeenkomstig artikel 29 ter, lid 1, derde alinea, punt ii), van Richtlijn 2013/34/EU vast te stellen gedelegeerde handeling van de Commissie. Wanneer een thematische of sectorspecifieke ESRS voorschrijft dat een specifieke mate van uitsplitsing wordt gehanteerd bij het opstellen van een specifiek informatie-element, heeft het vereiste in de thematische of sectorspecifieke ESRS voorrang.

4.   Due diligence

58.

De uitkomst van het duurzaamheids-due-diligence-proces van de onderneming (in de hierna vermelde internationale instrumenten “due diligence” genoemd) onderbouwt de beoordeling die de onderneming van haar materiële impacts, risico’s en kansen maakt. ESRS leggen geen gedragsvoorschriften op met betrekking tot due diligence; evenmin breiden zij de rol van bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen uit of wijzigen zij deze met betrekking tot het uitvoeren van due diligence.

59.

Due diligence is het proces waarbij ondernemingen daadwerkelijke en potentiële negatieve impacts in kaart brengen, voorkomen en mitigeren, en zij verantwoorden hoe zij acteren op die impacts van hun activiteiten op mens en milieu. Deze omvatten negatieve impacts die verband houden met de eigen activiteiten en upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties. Due diligence is een doorlopende praktijk die inspeelt op en aanleiding kan geven tot veranderingen in strategie, businessmodel, activiteiten, zakelijke relaties, bedrijfsactiviteiten, inkoop- en verkoopcontext van de onderneming. Dit proces wordt beschreven in de internationale instrumenten van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s) en de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen.

60.

Deze internationale instrumenten identificeren een aantal stappen in het due-diligenceproces, zoals het in kaart brengen en beoordelen van negatieve impacts die verband houden met de eigen activiteiten en upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties. Wanneer de onderneming alle impacts niet in een keer kan aanpakken, biedt het due-diligenceproces ruimte om actie te prioriteren op basis van de ernst en waarschijnlijkheid van de impacts. Precies dit aspect van het due-diligenceproces onderbouwt de beoordeling van materiële impacts (zie afdeling 3.4 van deze standaard). Het in kaart brengen van materiële impacts helpt ook om materiële duurzaamheidsrisico’s en -kansen in kaart te brengen, die vaak een uitvloeisel zijn van die impacts.

61.

De kernbestanddelen van due diligence komen direct tot uiting in Rapportage-eisen beschreven in ESRS 2 en in de thematische ESRS, zoals uit het volgende mag blijken: (a) due diligence integreren in governance, strategie en businessmodel (3). Dit komt aan bod in: i. ESRS 2 GOV-2: Informatie verschaft aan en omgang met duurzaamheidsthema’s door bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen van de onderneming; ii. ESRS 2 GOV-3: Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen; en iii. ESRS 2 SBM-3: Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel; (b) betrekken van getroffen stakeholders (4). Dit komt aan bod in: i. ESRS 2 GOV-2; ii. ESRS 2 SBM-2: Belangen en opvattingen van stakeholders; iii. ESRS 2 IRO-1; iv. ESRS 2 MDR-P; en v. thematische ESRS: waarin de verschillende stadia en doelstellingen van stakeholdersbetrokkenheid doorheen het hele due-diligenceproces hun neerslag vinden; (c) in kaart brengen en beoordelen van negatieve impacts op mens en milieu (5). Dit komt aan bod in: i. ESRS 2 IRO-1 (met inbegrip van Toepassingsvoorschriften met betrekking tot specifieke duurzaamheidsthema’s in de betrokken ESRS); en ii. ESRS 2 SBM-3; (d) maatregelen treffen om negatieve impacts op mens en milieu aan te pakken (6). Dit komt aan bod in: i. ESRS 2 MDR-A; en ii. thematische ESRS: die het scala aan maatregelen weergeven, met inbegrip van transitieplannen, om op impacts te acteren; (e) monitoren van de effectiviteit van deze inspanningen (7). Dit komt aan bod in: i. ESRS 2 MDR-M; ii. ESRS 2 MDR-T; en iii. thematische ESRS: met betrekking tot maatstaven en doelen.

5.   Waardeketen

5.1    Rapporterende onderneming en waardeketen

62.

Voor de duurzaamheidsverklaring is de rapporterende onderneming dezelfde als voor de jaarrekening. Indien de rapporterende onderneming bijvoorbeeld een moedermaatschappij is die geconsolideerde jaarrekeningen moet opstellen, zal de duurzaamheidsverklaring de groep betreffen. Dit vereiste is niet van toepassing wanneer de rapporterende onderneming geen jaarrekening hoeft op te stellen of wanneer de rapporterende onderneming geconsolideerde duurzaamheidsrapportage opstelt overeenkomstig artikel 48 decies van Richtlijn 2013/34/EU.

63.

De informatie die in de duurzaamheidsverklaring over de rapporterende onderneming wordt verschaft, wordt uitgebreid zodat deze ook informatie bevat over de materiële impacts, risico’s en kansen die aan de onderneming verbonden zijn via haar directe en indirecte zakelijke relaties binnen de upstream- en/of downstreamwaardeketen (“informatie over de waardeketen”). Bij het verschaffen van de informatie over de rapporterende onderneming neemt de onderneming materiële impacts, risico’s en kansen op die verbonden zijn aan haar upstream- en downstreamwaardeketen: (a) volgens de uitkomsten van haar due-diligenceproces en haar materialiteitsanalyse; en (b) overeenkomstig specifieke vereisten in andere ESRS met betrekking tot de waardeketen.

64.

Alinea 63 eist geen informatie over iedere speler binnen de waardeketen, maar alleen dat materiële informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen wordt opgenomen. Verschillende duurzaamheidsthema’s kunnen materieel zijn voor verschillende onderdelen van de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming. De informatie wordt uitgebreid zodat deze ook informatie over de waardeketen omvat, weliswaar alleen over de delen van de waardeketen die voor het thema materieel zijn.

65.

De onderneming neemt materiële informatie over de waardeketen op wanneer dit noodzakelijk is om: (a) gebruikers van duurzaamheidsverklaringen in staat te stellen inzicht te krijgen in de materiële impacts, risico’s en kansen van de onderneming; en/of (b) een reeks informatie-elementen te verschaffen die voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie bijlage B bij deze standaard).

66.

Om te bepalen op welk niveau binnen haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen een materieel duurzaamheidsthema speelt, maakt de onderneming gebruik van haar beoordeling van impacts, risico’s en kansen aan de hand van het beginsel van “dubbele materialiteit” (zie hoofdstuk 3 van deze standaard).

67.

Wanneer geassocieerde deelnemingen of joint ventures die administratief worden verwerkt volgens de vermogensmutatiemethode of proportioneel worden geconsolideerd in de jaarrekening, onderdeel zijn van de waardeketen van de onderneming (bv. leveranciers), neemt de onderneming informatie over die geassocieerde deelnemingen of joint ventures op, overeenkomstig alinea 63 in overeenstemming met de benadering gehanteerd voor de overige zakelijke relaties binnen de waardeketen. In dat geval zijn, bij het bepalen van de impactmaatstaven, de data van de geassocieerde deelneming of joint venture niet beperkt tot het gehouden aandeel in het eigen vermogen, maar wordt daarmee rekening gehouden op basis van de impacts die verband houden met de producten en diensten van de onderneming via haar zakelijke relaties.

5.2    Schatting aan de hand van sectorgemiddelden en indirecte maatstaven

68.

De mogelijkheden van de onderneming om de nodige informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen te verzamelen, kan verschillen afhankelijk van diverse factoren, zoals de contractuele regelingen van de onderneming, de mate van zeggenschap die zij uitoefent over de activiteiten buiten de consolidatiekring, en haar kopersmacht. Wanneer de onderneming niet in staat is controle uit te oefenen over de activiteiten van haar upstream- en/of downstreamwaardeketen en haar zakelijke relaties, kan het verzamelen van informatie over de waardeketen een grotere uitdaging zijn.

69.

In sommige omstandigheden kan het zijn dat de onderneming na alle redelijkerwijs te verwachten inspanningen niet de informatie kan verzamelen over haar upstream- en downstreamwaardeketen zoals voorgeschreven door alinea 63. In die omstandigheden schat de onderneming de informatie die over haar upstream- en downstreamwaardeketen moet worden gerapporteerd, daarbij gebruikmakend van alle redelijke en gefundeerde informatie, zoals data over sectorgemiddelden en indirecte maatstaven (“proxies”).

70.

Informatie verzamelen over de waardeketen kan ook een uitdaging zijn voor het midden- en kleinbedrijf (mkb) en andere entiteiten binnen de upstream- en/of downstreamwaardeketen die niet onder de scope vallen van de duurzaamheidsrapportage voorgeschreven door de artikelen 19 bis en 29 bis van Richtlijn 2013/34/EU (zie ESRS 2 BP-2 Rapportage met betrekking tot specifieke omstandigheden).

71.

Wat beleid, maatregelen en doelen betreft, omvat de rapportage van de onderneming informatie over de upstream- en/of downstreamwaardeketen voor zover bij die beleidslijnen, maatregelen en doelen spelers binnen de waardeketen betrokken zijn. Wat maatstaven betreft, is het voor de onderneming in vele gevallen, en met name voor milieuthema’s waarvoor er indirecte maatstaven beschikbaar zijn, mogelijk de rapportage-eisen na te komen zonder dat data hoeven te worden verzameld bij de spelers binnen haar upstream- en downstreamwaardeketen, en met name het mkb, bijvoorbeeld bij het berekenen van de scope 3-emissies van de onderneming.

72.

Het integreren van schattingen die gemaakt zijn aan de hand van data over sectorgemiddelden of andere indirecte maatstaven, mag geen informatie opleveren die niet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie voldoet (zie hoofdstuk 2 en afdeling 7.2 Bronnen van schattingsonzekerheden en onzekere uitkomsten van deze standaard).

6.   Tijdshorizonten

6.1    Rapportageperiode

73.

De rapportageperiode voor de duurzaamheidsverklaring van de onderneming is in overeenstemming met die van haar jaarrekening.

6.2    Verbanden tussen verleden, heden en toekomst

74.

De onderneming legt in haar duurzaamheidsverklaring de nodige verbanden tussen retrospectieve en prospectieve informatie (voor zover relevant), om bij te dragen aan een helder inzicht in de vraag hoe historische informatie zich verhoudt tot prospectieve informatie.

6.3    Voortgangsrapportage ten opzichte van het basisjaar

75.

Een basisjaar is de historische referentiedatum of -periode waarvoor er informatie beschikbaar is en waarmee latere informatie in de tijd kan worden vergeleken.

76.

Bij de rapportage over de ontwikkelingen en voortgang in de richting van een doelstelling presenteert de onderneming vergelijkende informatie ten opzichte van het basisjaar over bedragen die in de lopende periode worden gerapporteerd, tenzij de betrokken Rapportage-eis al bepaalt hoe voortgang wordt gerapporteerd. De onderneming kan ook historische informatie opnemen over mijlpalen behaald tussen het basisjaar en de rapportageperiode, wanneer dit relevante informatie is.

6.4    Definitie van korte, middellange en lange termijn voor rapportagedoeleinden

77.

Bij het opstellen van haar duurzaamheidsverklaring hanteert de onderneming de volgende tijdsintervallen als het einde van de rapportageperiode: (a) voor de tijdshorizon “korte termijn”: de periode die de onderneming in haar jaarrekening als verslagperiode heeft gekozen; (b) voor de tijdshorizon “middellange termijn”: van het einde van de in punt a) bepaalde periode voor kortetermijnrapportage tot maximaal vijf jaar; en (c) voor de tijdshorizon “lange termijn”: meer dan 5 jaar.

78.

De onderneming hanteert voor de lange tijdshorizon een verdere uitsplitsing wanneer impacts of maatregelen worden verwacht in een periode langer dan vijf jaar, indien zulks noodzakelijk is om gebruikers van duurzaamheidsverklaringen relevante informatie te verschaffen.

79.

Indien verschillende definities van middellange of lange tijdshorizonten vereist zijn voor te rapporteren specifieke informatie in andere ESRS, hebben de definities in die ESRS voorrang.

80.

In sommige omstandigheden kan het gebruik van de middellange of lange tijdshorizonten zoals gedefinieerd in alinea 77 niet-relevante informatie opleveren, omdat de onderneming een verschillende definitie hanteert voor i) haar processen om materiële impacts, risico’s en kansen te identificeren en te beheersen, of ii) voor het vaststellen van haar maatregelen en het vastleggen van doelen. Deze omstandigheden kunnen te wijten zijn aan bedrijfstakspecifieke kenmerken, zoals kasstromen en conjunctuurcycli, de verwachte duur van kapitaalinvesteringen, de tijdshorizonten die de gebruikers van duurzaamheidsverklaringen hanteren bij hun beoordelingen of de planninghorizonten die doorgaans in de bedrijfstak van de onderneming bij besluitvorming worden gebruikt. In die omstandigheden kan de onderneming voor een andere definitie van middellange en/of lange tijdshorizonten kiezen (zie ESRS 2 BP-2, alinea 9).

81.

Wanneer in ESRS sprake is van “korte termijn”, “middellange termijn” en “lange termijn” wordt daarmee de tijdshorizont bedoeld zoals de onderneming die overeenkomstig de alinea’s 77 tot en met 80 heeft vastgesteld.

7.   Opstelling en presentatie van duurzaamheidsinformatie

82.

Dit hoofdstuk bevat algemene vereisten die van toepassing zijn bij het opstellen en presenteren van duurzaamheidsinformatie.

7.1    Presentatie van vergelijkende informatie

83.

De onderneming rapporteert ten aanzien van de voorafgaande periode vergelijkende informatie voor alle in de lopende periode gerapporteerde kwantitatieve maatstaven en geldbedragen. Wanneer dat relevant is om inzicht te krijgen in de duurzaamheidsverklaring van de lopende periode, verschaft de onderneming ook vergelijkende informatie voor narratieve rapportage.

84.

Wanneer de onderneming vergelijkende informatie rapporteert die verschilt van de informatie gerapporteerd in de vorige periode, rapporteert zij: (a) het verschil tussen het in de voorgaande periode gerapporteerde cijfer en het herziene vergelijkende cijfer; en (b) de redenen voor de herziening van het cijfer.

85.

Soms is het praktisch niet haalbaar om vergelijkende informatie voor een of meer voorgaande perioden aan te passen zodat deze kan worden vergeleken met informatie over de lopende periode. Het kan bijvoorbeeld zijn dat data in de voorgaande periode(n) niet op een zodanige manier zijn verzameld dat deze de mogelijkheid bieden voor ofwel retroactieve toepassing van een nieuwe definitie van een maatstaf of doelstelling, ofwel retroactieve aanpassing om een fout in een voorgaande periode te corrigeren. Het kan ook praktisch niet haalbaar zijn om de informatie opnieuw samen te stellen (zie ESRS 2 BP-2). Wanneer het praktisch niet haalbaar is om vergelijkende informatie voor een of meer voorgaande perioden aan te passen, vermeldt de onderneming dit feit.

86.

Wanneer een ESRS voorschrijft dat de onderneming voor een maatstaf of datapunt meer dan één vergelijkende periode presenteert, hebben de vereisten van die ESRS voorrang.

7.2    Bronnen van schattingsonzekerheden en onzekere uitkomsten

87.

Wanneer kwantitatieve maatstaven en geldbedragen, met inbegrip van informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen (zie hoofdstuk 5 van deze standaard), niet direct kunnen worden gemeten en alleen kunnen worden geschat, kan meetonzekerheid ontstaan.

88.

Een onderneming rapporteert informatie waarmee gebruikers inzicht kunnen krijgen in de meest significante onzekerheden die van invloed zijn op de kwantitatieve maatstaven en geldbedragen die in haar duurzaamheidsverklaring worden gerapporteerd.

89.

Het gebruik van redelijke aannames en schattingen, met inbegrip van scenario- of gevoeligheidsanalyses, is een essentieel onderdeel van de uitwerking van duurzaamheidsinformatie en doet niets af aan de bruikbaarheid van die informatie, mits de aannames en schattingen nauwkeurig worden beschreven en toegelicht. Zelfs een hoge mate van meetonzekerheid hoeft niet noodzakelijk te betekenen dat die aanname of schatting geen nuttige informatie oplevert of niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie bijlage B bij deze standaard).

90.

Data en aannames die bij het opstellen van de duurzaamheidsverklaring worden gebruikt, zijn voor zover mogelijk consistent zijn met de overeenkomstige financiële data en aannames die in de jaarrekening van de onderneming worden gebruikt.

91.

Sommige ESRS schrijven voor dat informatie wordt gerapporteerd, zoals toelichtingen over mogelijke toekomstige gebeurtenissen met een onzekere uitkomst. Bij het beoordelen van de vraag of informatie over die mogelijke toekomstige gebeurtenissen materieel is, laat de onderneming zich leiden door de criteria in hoofdstuk 3 van deze standaard en houdt zij rekening met: (a) de potentiële financiële effecten van de gebeurtenissen (de mogelijke uitkomst); (b) de ernst en de waarschijnlijkheid van materiële impacts op mens of milieu die voortkomen uit de mogelijke gebeurtenissen, rekening houdende met de in alinea 45 vermelde factoren van ernst; en (c) het volledige scala aan mogelijke uitkomsten en de waarschijnlijkheid van de mogelijke uitkomsten binnen dat scala.

92.

Bij het beoordelen van de mogelijke uitkomsten houdt de onderneming rekening met alle relevante feiten en omstandigheden, met inbegrip van informatie over weinig waarschijnlijke, maar impactvolle uitkomsten die, wanneer deze zich samen voordoen, materieel kunnen worden. De onderneming kan bijvoorbeeld zijn blootgesteld aan diverse impacts of risico’s, die elk hetzelfde soort ontwrichting kunnen veroorzaken, zoals ontwrichtingen van de toeleveringsketen van de onderneming. Informatie over een individuele bron van risico is misschien niet materieel indien het weinig waarschijnlijk is dat door die bron ontwrichting zal optreden. Informatie over het geaggregeerde risico op ontwrichting van de toeleveringsketen door alle bronnen kan echter wel materieel zijn (zie ESRS 2 BP-2).

7.3    Actualiseren van rapportage over gebeurtenissen na het einde van de verslagperiode

93.

In sommige gevallen ontvangt de onderneming misschien informatie na de verslagperiode, maar voordat het bestuursverslag wordt goedgekeurd voor publicatie. Indien die informatie bewijzen of inzichten verschaft over omstandigheden aan het eind van de periode, actualiseert de onderneming, in voorkomend geval, schattingen en duurzaamheidsrapportage in het licht van de nieuwe informatie.

94.

Wanneer die informatie bewijzen of inzichten verschaft voor materiële transacties, andere gebeurtenissen en omstandigheden die zich voordoen na het einde van de verslagperiode, geeft de onderneming, in voorkomend geval, narratieve informatie met vermelding van het bestaan, de aard en mogelijke gevolgen van deze gebeurtenissen die zich voordoen na het einde van het jaar.

7.4    Wijzigingen in de opstelling of presentatie van duurzaamheidsinformatie

95.

De vaststelling en berekening van maatstaven, met inbegrip van maatstaven om doelen te bepalen en de voortgang in de richting van die doelen te monitoren, is consistent in de tijd. Tenzij zulks praktisch niet haalbaar is (zie ESRS 2 BP-2), verschaft de onderneming aangepaste vergelijkende cijfers wanneer zij: (a) een maatstaf of doel opnieuw heeft gedefinieerd of heeft vervangen; (b) nieuwe informatie heeft geïdentificeerd met betrekking tot de geschatte cijfers die in de voorgaande periode zijn gerapporteerd, en de nieuwe informatie aanwijzingen verschaft over omstandigheden die zich in die periode voordeden.

7.5    Rapportagefouten in voorgaande perioden

96.

De onderneming corrigeert materiële fouten voor voorgaande perioden door de gerapporteerde vergelijkende bedragen voor de voorgaande periode(n) aan te passen, tenzij zulks praktisch niet haalbaar is. Dit vereiste geldt niet voor rapportageperiodes voorafgaand aan het eerste jaar van toepassing van ESRS door de onderneming.

97.

Fouten in voorgaande perioden zijn weglatingen uit of onjuiste weergaven in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming voor een of meer voorgaande perioden. Dit soort fouten kan voortkomen uit het niet of verkeerd gebruiken van betrouwbare informatie: (a) die beschikbaar was op het moment waarop het bestuursverslag dat de duurzaamheidsverklaring voor die perioden bevat, werd goedgekeurd voor publicatie; en (b) waarvan redelijkerwijs zou mogen worden verwacht dat deze werd verkregen en in aanmerking genomen bij het opstellen van de in die verslagen opgenomen duurzaamheidsinformatie.

98.

Bij dergelijke fouten kan het onder meer gaan om de gevolgen van rekenfouten, fouten bij de toepassing van de definities voor maatstaven of doelen, vergissingen of de verkeerde interpretatie van feiten, en fraude.

99.

Potentiële fouten met betrekking tot de verslagperiode die in deze periode worden ontdekt, worden gecorrigeerd voordat het bestuursverslag voor publicatie wordt goedgekeurd. Materiële fouten worden echter soms pas in een latere periode ontdekt.

100.

Wanneer het praktisch niet haalbaar is om het effect van een fout op alle voorgaande gepresenteerde perioden te bepalen, past de entiteit de vergelijkende informatie aan om de fout te corrigeren vanaf het vroegste tijdstip waarop dit praktisch haalbaar is. Bij het corrigeren van rapportages voor een voorgaande periode maakt de onderneming geen gebruik van kennis achteraf, noch bij het maken van aannames over de voornemens die het management in een voorgaande periode zou hebben gehad, noch bij het schatten van de bedragen die in een voorgaande periode zijn gerapporteerd. Dit vereiste geldt voor de correctie van zowel retrospectieve als prospectieve rapportage.

101.

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen de correctie van fouten en schattingswijzigingen. Schattingen moeten misschien worden herzien zodra meer informatie bekend raakt (zie ESRS 2 BP-2).

7.6    Geconsolideerde rapportage en vrijstelling voor dochterondernemingen

102.

Wanneer de onderneming op geconsolideerd niveau rapporteert, voert zij haar beoordeling van materiële impacts, risico’s en kansen uit voor de volledige geconsolideerde groep, ongeacht haar juridische groepsstructuur. Zij ziet erop toe dat alle dochterondernemingen zodanig aan bod komen dat materiële impacts, risico’s en kansen onbevooroordeeld kunnen worden geïdentificeerd. Criteria en drempelwaarden om een impact, risico of kans als materieel te beoordelen, worden vastgesteld op basis van hoofdstuk 3 van deze standaard.

103.

Wanneer de onderneming aanzienlijke verschillen constateert tussen materiële impacts, risico’s of kansen op groepsniveau en materiële impacts, risico’s of kansen van een of meer van haar dochterondernemingen, verschaft zij, in voorkomend geval, een adequate beschrijving van de impacts, risico’s en kansen van de betrokken dochteronderneming(en).

104.

De onderneming kan bij het beoordelen van de vraag of de verschillen tussen materiële impacts, risico’s of kansen op groepsniveau en materiële impacts, risico’s of kansen van een of meer van haar dochterondernemingen significant zijn, rekening houden met uiteenlopende omstandigheden, zoals de vraag of de dochteronderneming(en) actief is (zijn) in een andere sector dan de rest van de groep, of de omstandigheden die aan bod komen in afdeling 3.7 Mate van uitsplitsing.

7.7    Gerubriceerde en gevoelige informatie, en informatie over intellectueel eigendom, knowhow of resultaten van innovatie

105.

De onderneming hoeft geen gerubriceerde informatie of gevoelige informatie te rapporteren, zelfs als die informatie als materieel wordt beschouwd.

106.

Wanneer de onderneming rapporteert over haar strategie, plannen en maatregelen, kan zij, wanneer een specifiek informatie-element dat intellectueel eigendom, knowhow of de resultaten van innovatie vormt en van belang is voor het behalen van de doelstelling van een Rapportage-eis, die specifieke informatie toch weglaten indien: (a) die informatie geheim is in die zin dat deze, in haar geheel dan wel in de precieze samenstelling en ordening van haar bestanddelen, niet algemeen bekend is bij of gemakkelijk toegankelijk is voor personen binnen de kringen die zich gewoonlijk bezighouden met het desbetreffende soort informatie; (b) die informatie commerciële waarde heeft omdat zij geheim is; en (c) de onderneming redelijke stappen heeft ondernomen om die informatie geheim te houden.

107.

Indien de onderneming gerubriceerde informatie of gevoelige informatie, of een specifiek informatie-element dat intellectueel eigendom, knowhow of de resultaten van innovatie vormt, weglaat omdat die informatie aan de criteria in de vorige alinea voldoet, voldoet de onderneming aan de betrokken rapportage-eis wanneer zij alle overige vereiste informatie rapporteert.

108.

De onderneming levert alle redelijke inspanningen om te voorkomen dat, afgezien van de weglating van de gerubriceerde informatie of gevoelige informatie, of het specifieke informatie-element dat intellectueel eigendom, knowhow of de resultaten van innovatie vormt, de algehele relevantie van de betrokken rapportage in het gedrang komt.

7.8    Rapportage over kansen

109.

Bij het rapporteren over kansen bestaat de informatie uit beschrijvende informatie die de lezer in staat stelt inzicht te krijgen in de kans voor de onderneming of de gehele bedrijfstak. Bij het rapporteren over kansen houdt de onderneming rekening met de materialiteit van de te rapporteren informatie. In dat verband houdt zij onder meer rekening met de volgende factoren: (a) de vraag of de kans momenteel wordt benut en is opgenomen in haar algemene strategie, in tegenstelling tot een algemene kans voor de onderneming of de sector; en (b) de vraag of de opname van kwantitatieve maatstaven van beoogde financiële effecten passend is, gelet op het aantal aannames dat daarvoor mogelijk vereist is en de onzekerheid die daaruit voortkomt.

8.   Structuur van de duurzaamheidsverklaring

110.

Dit hoofdstuk dient als de grondslag om in het bestuursverslag van de onderneming de informatie over duurzaamheidsthema’s te presenteren die in overeenstemming met de artikelen 19 bis en 29 bis van Richtlijn 2013/34/EU is opgesteld (d.w.z. de duurzaamheidsverklaring). Die informatie wordt in een apart onderdeel van het bestuursverslag gepresenteerd dat als de duurzaamheidsverklaring wordt geïdentificeerd. Bijlage G Voorbeeld van de structuur van een ESRS-duurzaamheidsverklaring bij deze standaard bevat ter illustratie een voorbeeld van een duurzaamheidsverklaring die is gestructureerd volgens de vereisten van dit hoofdstuk.

8.1    Algemeen presentatievereiste

111.

Duurzaamheidsinformatie wordt gepresenteerd: (a) in zodanige vorm dat een onderscheid kan worden gemaakt tussen informatie waarvan de rapportage wordt voorgeschreven in ESRS, en andere informatie in het bestuursverslag; en (b) volgens een structuur die gemakkelijk toegang biedt tot en inzicht verschaft in de duurzaamheidsverklaring in een formaat dat zowel voor mensen als door machines leesbaar is.

8.2    Inhoud en structuur van de duurzaamheidsverklaring

112.

Afgezien van de mogelijkheid om informatie op te nemen overeenkomstig afdeling 9.1 Opname door middel van verwijzingen van deze standaard, rapporteert de onderneming alle toepasselijke rapportages die door ESRS zijn voorgeschreven op grond van hoofdstuk 1 deze standaard, in één afdeling van het bestuursverslag.

113.

De onderneming neemt in haar duurzaamheidsverklaring de rapportages op overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad (8) en de gedelegeerde verordeningen van de Commissie tot nadere bepaling van de inhoud en andere aspecten van die rapportage. De onderneming ziet erop toe dat deze te rapporteren informatie afzonderlijk te identificeren is binnen de duurzaamheidsverklaring. De rapportage met betrekking tot elk van de milieudoelstellingen die in de Taxonomieverordening zijn afgebakend, wordt gepresenteerd in een duidelijk te identificeren deel van de milieuafdeling van de duurzaamheidsverklaring. Op die rapportage zijn de bepalingen van ESRS niet van toepassing, met uitzondering van deze alinea en de eerste zin van alinea 115 van deze standaard.

114.

Wanneer de onderneming in haar duurzaamheidsverklaring additionele rapportage opneemt die voortkomt uit i) andere wetgeving die de onderneming verplicht duurzaamheidsinformatie te verschaffen, of ii) algemeen aanvaarde standaarden en kaders voor duurzaamheidsrapportage, met inbegrip van niet-bindende en sectorale handreikingen, die worden gepubliceerd door andere normerende instanties (zoals technisch materiaal gepubliceerd door de International Sustainability Standards Board (ISSB) of het Global Reporting Initiative (GRI)), moeten die rapportages: (a) duidelijk geïdentificeerd zijn met een passende verwijzing naar de betrokken wet- en regelgeving, standaard of handreiking (zie ESRS 2 BP-2, alinea 15); (b) voldoen aan de vereisten voor kwalitatieve kenmerken van informatie vermeld in hoofdstuk 2 en bijlage B bij deze standaard.

115.

De onderneming structureert haar duurzaamheidsverklaring in vier delen, in deze volgorde: algemene informatie, milieu-informatie (met inbegrip van rapportage overeenkomstig artikel 8 van Verordening (EU) 2020/852), sociale informatie en governance-informatie. Met inachtneming van het bepaalde in afdeling 3.6 Materiële impacts of risico’s voortkomend uit maatregelen om op duurzaamheidsthema’s te acteren van deze standaard kan de onderneming, wanneer informatie in een deel ook informatie bevat die in een ander deel moet worden gerapporteerd, in dat ene deel verwijzen naar de informatie gepresenteerd in het andere deel, om zo overlappingen te vermijden. De onderneming kan de gedetailleerde structuur toepassen zoals die in bijlage F bij deze standaard wordt geïllustreerd.

116.

De rapportage die wordt voorgeschreven door sectorspecifieke ESRS, wordt gegroepeerd per rapportagebied en, in voorkomend geval, per duurzaamheidsthema. Zij wordt gepresenteerd samen met de op grond van ESRS 2 en de overeenkomstige thematische ESRS te rapporteren informatie.

117.

Wanneer de onderneming materiële entiteitspecifieke rapportage ontwikkelt overeenkomstig alinea 11, rapporteert zij die informatie samen met de meest relevante sector-agnostische en sectorspecifieke rapportages.

9.   Verbanden met andere delen van bedrijfsrapportage en daarmee samenhangende informatie

118.

De onderneming verschaft informatie die gebruikers van haar duurzaamheidsverklaring in staat stelt inzicht te krijgen in de verbanden tussen de verschillende informatie-elementen in de verklaring, en de verbanden tussen de informatie in de duurzaamheidsverklaring en andere informatie die de onderneming rapporteert in andere onderdelen van haar bedrijfsrapportage.

9.1    Opname door middel van verwijzingen

119.

Mits aan de voorwaarden van alinea 120 is voldaan, kan informatie die wordt voorgeschreven door een Rapportage-eis van een ESRS (met inbegrip van een door een Rapportage-eis voorgeschreven specifiek datapunt), in de duurzaamheidsverklaring worden opgenomen door te verwijzen naar: (a) een andere afdeling van het bestuursverslag; (b) de jaarrekening; (c) de corporate governance-verklaring (als die geen onderdeel is van het bestuursverslag); (d) het bezoldigingsverslag voorgeschreven door Richtlijn 2007/36/EG van het Europees Parlement en de Raad (9); (e) het universele registratiedocument, als bedoeld in artikel 9 van Verordening (EU) 2017/1129 (10); en (f) publieke rapportage op grond van Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees parlement en de Raad (11) (Pijler 3-openbaarmakingen). Indien de onderneming informatie uit Pijler 3-openbaarmakingen opneemt door middel van verwijzingen, ziet zij erop toe dat de informatie overeenstemt met de voor de duurzaamheidsverklaring gebruikte consolidatiekring en vult zij de opgenomen informatie desnoods aan met verdere elementen.

120.

De onderneming kan informatie opnemen door te verwijzen naar de documenten (of delen van de documenten) vermeld in alinea 119, mits de door middel van verwijzing opgenomen te rapporteren informatie: (a) afzonderlijke informatie vormt en deze in het betrokken document duidelijk wordt geïdentificeerd als informatie waarmee wordt voldaan aan de betrokken Rapportage-eis of het betrokken specifieke datapunt voorgeschreven door een Rapportage-eis; (b) vóór of gelijktijdig met het bestuursverslag wordt gepubliceerd; (c) in dezelfde taal is gesteld als de duurzaamheidsverklaring; (d) daarvoor ten minste dezelfde mate van assurance geldt als de duurzaamheidsverklaring; en (e) voldoet aan dezelfde technische digitaliseringsvereisten als de duurzaamheidsverklaring.

121.

Mits aan de voorwaarden uit alinea 120 is voldaan, kan informatie die wordt voorgeschreven door een Rapportage-eis van een ESRS (met inbegrip van een specifiek datapunt voorgeschreven door een Rapportage-eis) in de duurzaamheidsverklaring worden opgenomen door middel van verwijzing naar het verslag van de onderneming dat is opgesteld overeenkomstig het EU-milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS) van Verordening (EG) nr. 1221/2009 (12). In dat geval ziet de onderneming erop toe dat de door middel van verwijzing opgenomen informatie wordt geproduceerd op dezelfde basis als die welke voor het opstellen van ESRS-informatie wordt gebruikt, met inbegrip van de consolidatiekring en de behandeling van informatie over de waardeketen.

122.

Bij het opstellen van haar duurzaamheidsverklaring waarin informatie wordt opgenomen door middel van verwijzing, houdt de onderneming rekening met de algehele coherentie van de gerapporteerde informatie en ziet zij erop toe dat de opname door middel van verwijzing geen afbreuk doet aan de leesbaarheid van de duurzaamheidsverklaring. Bijlage G Voorbeeld van opname door middel van verwijzing bij deze standaard bevat ter illustratie een voorbeeld van opname door middel van verwijzing (zie ESRS 2 BP-2).

9.2    Verbonden informatie en verbanden met de jaarrekening

123.

De onderneming beschrijft de relaties tussen de verschillende soorten informatie. Daarbij is het misschien nodig om narratieve informatie over governance, strategie en risicobeheersing te koppelen aan daarmee samenhangende maatstaven en doelen. Zo moet de onderneming, wanneer zij bijvoorbeeld verbonden informatie verschaft, misschien toelichten wat het (waarschijnlijke) effect van haar strategie is op haar jaarrekening of haar financiële plannen, of toelichten hoe haar strategie zich verhoudt tot maatstaven en doelen die worden gebruikt om de gemaakte voortgang af te zetten tegen prestaties. Voorts moet de onderneming misschien toelichten hoe haar gebruik van natuurlijke hulpbronnen en veranderingen binnen haar toeleveringsketen haar materiële impacts, risico’s en kansen kan vergroten, veranderen of verminderen. Misschien moet zij deze informatie in verband brengen met informatie over actuele of beoogde financiële effecten op haar productiekosten, op haar strategische respons om die impacts of risico’s te mitigeren, en op haar daarmee samenhangende investeringen in nieuwe activa. De onderneming moet misschien ook narratieve informatie in verband brengen met de betrokken maatstaven en doelen en met informatie in de jaarrekening. Informatie die verbanden beschrijft, is helder en beknopt.

124.

Wanneer de duurzaamheidsverklaring geldbedragen of andere kwantitatieve datapunten bevat die een drempelwaarde van materialiteit overschrijden en die in de jaarrekening worden gepresenteerd (direct verband tussen informatie verschaft in de duurzaamheidsverklaring en informatie verschaft in de jaarrekening), neemt de onderneming een verwijzing op naar de betrokken alinea van haar jaarrekening waar de desbetreffende informatie te vinden is.

125.

De duurzaamheidsverklaring kan geldbedragen of andere kwantitatieve datapunten bevatten die een drempelwaarde van materialiteit overschrijden en die hetzij een aggregatie van, hetzij een deel van, geldbedragen of kwantitatieve data zijn die in de jaarrekening worden gepresenteerd (indirect verband tussen informatie gerapporteerd in de duurzaamheidsverklaring en informatie verschaft in de jaarrekening). In dat geval licht de onderneming toe hoe deze bedragen of datapunten in de duurzaamheidsverklaring zich verhouden tot de meest relevante bedragen die in de jaarrekening worden gepresenteerd. Deze rapportage omvat dan een verwijzing naar de post en/of de betrokken alinea’s van haar jaarrekening waar de overeenkomstige informatie te vinden is. In voorkomend geval kan een aansluiting worden gegeven; deze kan in tabelvorm worden gepresenteerd.

126.

In het geval van informatie die niet onder de alinea’s 124 en 125 valt, verklaart de onderneming, op basis van een drempelwaarde van materialiteit, dat in haar duurzaamheidsverklaring opgenomen significante data, aannames en kwalitatieve informatie consistent zijn met de overeenkomstige data, aannames en kwalitatieve informatie die in de jaarrekening zijn opgenomen. Dit kan het geval zijn wanneer de duurzaamheidsverklaring het volgende bevat: (a) geldbedragen of andere kwantitatieve data die verband houden met geldbedragen of andere kwantitatieve data die in de jaarrekening worden gepresenteerd; of (b) kwalitatieve informatie die verband houdt met kwalitatieve informatie gepresenteerd in de jaarrekening.

127.

De in alinea 126 verlangde consistentie betreft het niveau van een individueel datapunt en omvat een verwijzing naar de betrokken post of alinea in de toelichtingen bij de jaarrekening. Wanneer significante data, aannames en kwalitatieve informatie niet consistent zijn, vermeldt de onderneming dit feit en licht zij de redenen daarvoor toe.

128.

Voorbeelden van posten waarvoor de toelichting uit alinea 126 vereist is, zijn de volgende situaties: (a) wanneer dezelfde maatstaf wordt gepresenteerd per de rapportagedatum in de jaarrekening en in prognoses voor toekomstige perioden in de duurzaamheidsverklaring; en (b) wanneer macro-economische prognoses of bedrijfsprognoses worden gebruikt om maatstaven in de duurzaamheidsverklaring te ontwikkelen en deze ook relevant zijn voor het schatten van de realiseerbare waarde van activa, het bedrag aan verplichtingen of voorzieningen in de jaarrekening.

129.

Thematische en sectorspecifieke ESRS kunnen eisen bevatten inzake het opnemen van aansluitingen of het illustreren van de consistentie van data en aannames voor specifieke Rapportage-eisen. In dat geval hebben de vereisten in die ESRS voorrang.

10   Overgangsbepalingen

10.1    Overgangsbepaling betreffende entiteitspecifieke rapportage

130.

De mate waarin duurzaamheidsthema’s door ESRS worden behandeld, zal naar verwachting verder evolueren naar mate verdere Rapportage-eisen worden ontwikkeld. De behoefte aan entiteitspecifieke rapportage zal dus waarschijnlijk op termijn afnemen, met name doordat in de toekomst sectorspecifieke standaarden worden goedgekeurd.

131.

Wanneer de onderneming haar entiteitspecifieke rapportage afbakent, kan zij kiezen voor overgangsmaatregelen bij het opstellen van informatie in de eerste drie jaarlijkse duurzaamheidsverklaringen. In dat geval kan haar prioriteit gaan naar: (a) het in haar rapportage opnemen van de entiteitspecifieke informatie die zij in voorgaande perioden rapporteerde, indien die rapportage voldoet, of aangepast is om te voldoen, aan de kwalitatieve kenmerken van informatie als bedoeld in hoofdstuk 2 van deze standaard; en (b) het aanvullen van haar op basis van de thematische ESRS opgestelde rapportage met een passende set additionele rapportages over duurzaamheidsthema’s die materieel zijn voor de onderneming in haar sector(en), gebruikmakend van de beschikbare beste praktijkvoorbeelden en/of beschikbare kaders of rapportagestandaarden, zoals bedrijfstakspecifiek houvast in de IFRS en GRI-sectorale standaarden.

10.2    Overgangsbepaling betreffende hoofdstuk 5 “Waardeketen”

132.

Gedurende de eerste drie jaar van haar duurzaamheidsrapportage volgens de ESRS legt de onderneming, indien niet alle vereiste informatie over haar upstream- en downstreamwaardeketen beschikbaar is, uit welke inspanningen zijn geleverd om de nodige informatie over haar upstream- en downstreamwaardeketen te verzamelen, waarom niet alle nodige informatie kon worden verzameld en welke plannen zij heeft om in de toekomst de nodige informatie te verzamelen.

133.

Gedurende de eerste drie jaar van haar duurzaamheidsrapportage volgens de ESRS, doet de onderneming, om rekening te houden met de moeilijkheden die ondernemingen kunnen ondervinden bij het verzamelen van informatie bij spelers binnen hun waardeketen en om de lasten voor mkb-bedrijven die onderdeel zijn van de waardeketen, te beperken, het volgende: (a) zij kan, wanneer zij overeenkomstig ESRS 2 en andere ESRS informatie rapporteert over beleid, maatregelen en doelen, de informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen beperken tot intern beschikbare informatie, zoals data die al voor de onderneming beschikbaar zijn en publiek beschikbare informatie; en (b) zij hoeft bij het rapporteren van maatstaven geen andere informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen op te nemen dan de datapunten die voortkomen uit andere EU-wetgeving, opgenomen in bijlage B bij ESRS 2.

134.

De alinea’s 132 en 133 zijn van toepassing, ongeacht of de betrokken speler binnen de waardeketen een mkb-bedrijf is.

135.

Vanaf het vierde jaar van haar rapportage volgens de ESRS neemt de onderneming overeenkomstig alinea 63 informatie over de upstream- en/of downstreamwaardeketen op. In dit verband gaat de informatie die op grond van ESRS bij mkb-bedrijven in de upstream- en/of downstreamwaardeketen moet worden verzameld, niet verder dan de inhoud van de toekomstige ESRS-standaard voor beursgenoteerde mkb-bedrijven.

10.3    Overgangsbepaling betreffende afdeling 7.1 “Presentatie van vergelijkende informatie”

136.

Om de eerste toepassing van deze standaard te vergemakkelijken, hoeft de onderneming de vergelijkende informatie die wordt voorgeschreven door afdeling 7.1 Presentatie van vergelijkende informatie, niet te rapporteren in het eerste jaar dat de duurzaamheidsverklaring volgens de ESRS wordt opgesteld. Wat betreft rapportage-eisen vermeld in Bijlage C Lijst van ingefaseerde Rapportage-eisen, deze overgangsbepaling is van toepassing op het eerste jaar van de verplichte toepassing van de ingefaseerde rapportage-eis.

10.4    Overgangsbepaling: Lijst van Rapportage-eisen die worden ingefaseerd

137.

Bijlage C Lijst van ingefaseerde Rapportage-eisen in deze standaard legt bepalingen vast voor het infaseren van Rapportage-eisen of datapunten van Rapportage-eisen in ESRS die kunnen worden weggelaten of die niet van toepassing zijn in het (de) eerste jaar (jaren) waarin de duurzaamheidsverklaring volgens de ESRS wordt opgesteld.

ESRS 2

ALGEMENE TOELICHTINGEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

1.

Grondslag voor het opstellen van informatie

–

Rapportage-eis BP-1 – Algemene grondslag voor het opstellen van duurzaamheidsverklaringen

–

Rapportage-eis BP-2 – Rapportage over specifieke omstandigheden

2.

Governance

–

Rapportage-eis GOV-1 – De rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen

–

Rapportage-eis GOV-2 – Informatie verschaft aan en omgang met duurzaamheidsthema’s door bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen van de onderneming

–

Rapportage-eis GOV-3 – Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen

–

Rapportage-eis GOV-4 – Due-diligenceverklaring

–

Rapportage-eis GOV-5 – Risicobeheersing en interne controles voor duurzaamheidsrapportage

3.

Strategie

–

Rapportage-eis SBM-1 – Strategie, businessmodel en waardeketen

–

Rapportage-eis SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

4.

Impact-, risico- en kansenmanagement

4.1

Rapportage over het proces van de materialiteitsanalyse

–

Rapportage-eis IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis IRO-2 – Rapportage-eisen in ESRS opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming

4.2

Minimumrapportage-eis over beleid en maatregelen

–

Minimumrapportage-eis – Beleid MDR-P – Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s

–

Minimumrapportage-eis – Maatregelen MDR-A – Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s

5.

Maatstaven en doelen

–

Minimumrapportage-eis – Maatstaven MDR-M – Maatstaven voor materiële duurzaamheidsthema’s

–

Minimumrapportage-eis – Doelen MDR-T – Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

1.

Grondslag voor het opstellen van informatie

–

Rapportage-eis BP-1 – Algemene grondslag voor het opstellen van de duurzaamheidsverklaring

2.

Governance

–

Rapportage-eis GOV-1 – De rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen

–

Rapportage-eis GOV-2 – Informatie verschaft aan en omgang met duurzaamheidsthema’s door bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen van de onderneming

–

Rapportage-eis GOV-3 – Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen

–

Rapportage-eis GOV-4 – Due-diligenceverklaring

–

Rapportage-eis GOV-5 – Risicobeheersing en interne controles voor duurzaamheidsrapportage

3.

Strategie

–

Rapportage-eis SBM–1 – Strategie, businessmodel en waardeketen

–

Rapportage-eis SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

4.

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis IRO-2 – Rapportage-eisen in ESRS opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming

–

Minimumrapportage-eis – Beleid MDR-P – Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s

–

Minimumrapportage-eis – Maatregelen MDR-A – Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s

5.

Maatstaven en doelen

–

Minimumrapportage-eis – Doelen MDR-T – Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen

Bijlage B:

Lijst van door EU-recht voorgeschreven datapunten in dwarsdoorsnijdende en thematische standaarden

Bijlage C:

Rapportage-/Toepassingsvoorschriften in thematische ESRS die samen met ESRS 2 Algemene toelichtingen van toepassing zijn

Doelstelling

1.

Deze ESRS stelt de rapportage-eisen vast die gelden voor alle ondernemingen, ongeacht de sector waarin zij actief zijn (d.w.z. sector-agnostische vereisten), en voor alle duurzaamheidsthema’s (d.w.z. dwarsdoorsnijdende vereisten). Deze ESRS behandelt de “rapportagegebieden” die zijn afgebakend in ESRS 1 Algemene vereisten afdeling 1.2 Dwarsdoorsnijdende standaarden en rapportagegebieden

2.

Bij het voorbereiden van rapportage op grond van deze standaard past de onderneming de Rapportage-eisen (met inbegrip van de betrokken datapunten) toe die zijn vastgelegd in thematische ESRS, zoals vermeld in Bijlage C van deze standaard Rapportage-/Toepassingsvoorschriften in thematische ESRS die samen met ESRS 2 Algemene toelichtingen van toepassing zijn bij deze standaard. De onderneming past de vereisten uit bijlage C toe: (a) in alle gevallen: voor de vereisten in thematische standaarden met betrekking tot Rapportage-eis IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren; en (b) voor alle overige vereisten in bijlage C: alleen indien het duurzaamheidsthema materieel is op basis van de materialiteitsanalyse van de onderneming (zie ESRS 1 hoofdstuk 3 Dubbele materialiteit als grondslag voor duurzaamheidsrapportage).

1.   Grondslag voor het opstellen van informatie

Rapportage-eis BP-1 – Algemene grondslag voor het opstellen van de duurzaamheidsverklaring

3.

De onderneming rapporteert de algemene grondslag voor het opstellen van haar duurzaamheidsverklaring.

4.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de wijze waarop de onderneming haar duurzaamheidsverklaring opstelt, met inbegrip van de consolidatiekring, de informatie over de upstream- en downstreamwaardeketen en, in voorkomend geval, de vraag of de onderneming van een van de opties in de punten (d) en (e) van de volgende alinea heeft gebruikgemaakt om informatie weg te laten.

5.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) of de duurzaamheidsverklaring is opgesteld op geconsolideerde dan wel individuele basis; (b) voor geconsolideerde duurzaamheidsverklaringen: i. een bevestiging dat de consolidatiekring dezelfde is als die voor de jaarrekening of, in voorkomend geval, een verklaring dat de rapporterende onderneming geen jaarrekening hoeft op te stellen of dat zij geconsolideerde duurzaamheidsrapportage opstelt overeenkomstig artikel 48 decies van Richtlijn 2013/34/EU; en ii. (in voorkomend geval) een vermelding welke in de consolidatie opgenomen dochterondernemingen overeenkomstig artikel 19 bis, lid 9, of 29 bis, lid 8, van Richtlijn 2013/34/EU zijn vrijgesteld van individuele of geconsolideerde duurzaamheidsrapportage; (c) in welke mate de duurzaamheidsverklaring de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming afdekt (zie ESRS 1 afdeling 5.1 Rapporterende onderneming en waardeketen); (d) of de onderneming heeft gebruikgemaakt van de optie om specifieke informatie-elementen die intellectueel eigendom, knowhow of de resultaten van innovatie vormen, weg te laten (zie ESRS 1 afdeling 7.7 Gerubriceerde en gevoelige informatie en informatie over intellectueel eigendom, knowhow of resultaten van innovatie); en (e) voor ondernemingen gevestigd in een EU-lidstaat die de mogelijkheid biedt om ophanden zijnde ontwikkelingen of kwesties waarover wordt onderhandeld, vrij te stellen van rapportage, zoals bepaald in artikel 19 bis, lid 3, en artikel 29 bis, lid 3, van Richtlijn 2013/34/EU: de vraag of de onderneming al dan niet van die vrijstelling heeft gebruikgemaakt.

Rapportage-eis BP-2 – Rapportage over specifieke omstandigheden

6.

De onderneming rapporteert over specifieke omstandigheden.

7.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het effect van deze specifieke omstandigheden op het opstellen van de duurzaamheidsverklaring.

8.

De onderneming kan deze informatie rapporteren samen met de rapportage waarop deze betrekking heeft.

Tijdshorizonten

9.

Wanneer de onderneming is afgeweken van de middellange of lange tijdshorizonten bepaald door ESRS 1 afdeling 6.4 Definitie van korte, middellange en lange termijn voor rapportagedoeleinden beschrijft zij: (a) haar definities van middellange of lange termijnhorizon; en (b) de redenen voor het hanteren van die definities.

Schattingen van de waardeketen

10.

Wanneer maatstaven data over de upstream- en/of downstreamwaardeketen bevatten die zijn geschat aan de hand van indirecte bronnen, zoals data over sectorgemiddelden of andere indirecte maatstaven (“proxies”), doet de onderneming het volgende: (a) zij vermeldt de maatstaven; (b) zij beschrijft de basis waarop die data zijn opgesteld; (c) zij beschrijft de verkregen mate van nauwkeurigheid; en (d) (in voorkomend geval) zij beschrijft de maatregelen die gepland zijn om de nauwkeurigheid in de toekomst te verbeteren (zie ESRS 1 hoofdstuk 5 Waardeketen).

Bronnen van schattingsonzekerheden en onzekere uitkomsten

11.

Overeenkomstig ESRS 1 afdeling 7.2 Bronnen van schattingsonzekerheden en onzekere uitkomsten doet de onderneming het volgende: (a) zij identificeert de door haar gerapporteerde kwantitatieve maatstaven en geldbedragen die aan een hoge mate van meetonzekerheid onderhevig zijn; (b) voor elk van de geïdentificeerde kwantitatieve maatstaven en geldbedragen: i. rapporteert zij informatie over de bronnen van meetonzekerheid (bv. het feit dat het bedrag afhankelijk is van de uitkomst van een toekomstige gebeurtenis, een meettechniek of de beschikbaarheid en kwaliteit van data afkomstig van de upstream- en/of downstreamwaardeketen van de entiteit); en ii. rapporteert zij de aannames, benaderingen en oordelen die de entiteit bij het meten daarvan heeft gehanteerd.

12.

Wanneer de onderneming prospectieve informatie rapporteert, kan zij aangeven dat zij die informatie als onzeker beschouwt.

Wijzigingen in de opstelling of presentatie van duurzaamheidsinformatie

13.

Wanneer tegenover de voorgaande rapportageperiode(s) wijzigingen optreden in de opstelling of presentatie van duurzaamheidsinformatie (zie ESRS 1 afdeling 7.4 Wijzigingen in de opstelling of presentatie van duurzaamheidsinformatie), doet de onderneming het volgende: (a) zij licht de wijzigingen en de redenen daarvoor toe, met inbegrip van de redenen waarom de vervangen maatstaf informatie oplevert die nuttiger is; (b) zij rapporteert aangepaste vergelijkende cijfers, tenzij zulks praktisch niet haalbaar is. Wanneer het praktisch niet haalbaar is om vergelijkende informatie voor een of meer voorgaande perioden aan te passen, vermeldt de onderneming dat feit; en (c) zij rapporteert het verschil tussen het in de voorgaande periode gerapporteerde cijfer en het herziene vergelijkende cijfer.

Rapportagefouten in voorgaande perioden

14.

Wanneer de onderneming op materiële fouten in voorgaande perioden stuit (zie ESRS 1 afdeling 7.5 Rapportagefouten in voorgaande perioden), rapporteert zij: (a) de aard van de materiële fout in de voorgaande periode; (b) voor zover praktisch haalbaar, voor elke voorgaande periode opgenomen in de duurzaamheidsverklaring; en (c) indien correctie van de fout praktisch niet haalbaar is: de omstandigheden die tot die situatie geleid hebben.

Rapportage voortkomend uit andere wet- en regelgeving of algemeen aanvaarde uitspraken over duurzaamheidsrapportage

15.

Wanneer de onderneming in haar duurzaamheidsverklaring informatie opneemt op basis van andere wet- en regelgeving die de onderneming verplicht om duurzaamheidsinformatie te rapporteren of op basis van algemeen aanvaarde standaarden en kaders voor duurzaamheidsrapportage (zie ESRS 1 afdeling 8.2 Inhoud en structuur van de duurzaamheidsverklaringen) vermeldt zij dit feit, naast de door ESRS voorgeschreven informatie. Bij gedeeltelijke toepassing van andere rapportagestandaarden of -kaders verschaft de onderneming een precieze verwijzing naar de alinea’s van de toegepaste standaard of het toegepaste kader.

Opname door middel van verwijzingen

16.

Wanneer de onderneming informatie door middel van verwijzingen opneemt (zie ESRS 1 afdeling 9.1 Opname door middel van verwijzingen), geeft zij een lijst van ESRS-rapportage-eisen of de door een Rapportage-eis voorgeschreven specifieke datapunten die door middel van verwijzingen zijn opgenomen.

Gebruik van infaseringsbepalingen overeenkomstig bijlage C bij ESRS 1

17.

Indien een onderneming of groep met op balansdatum gemiddeld niet meer dan 750 werknemers tijdens het boekjaar besluit om, overeenkomstig bijlage C bij ESRS 1, de informatie weg te laten die wordt voorgeschreven door ESRS E4, ESRS S1, ESRS S2, ESRS S3 of ESRS S4, rapporteert deze niettemin of de duurzaamheidsthema’s die worden behandeld door, respectievelijk, ESRS E4, ESRS S1, ESRS S2, ESRS S3 en ESRS S4, als materieel zijn beoordeeld op basis van de materialiteitsanalyse die de onderneming heeft gemaakt. Voorts doet de onderneming, indien een of meer van deze thema’s als materieel zijn beoordeeld, voor elk van deze materiële thema’s het volgende: (a) zij rapporteert de lijst van thema’s (d.w.z. thema, subthema of sub-subthema) in TV 16 van bijlage A bij ESRS 1 die als materieel zijn beoordeeld, en de wijze waarop het businessmodel en de strategie van de onderneming rekening houden met de impacts van de onderneming met betrekking tot die thema’s. De onderneming kan het thema vermelden op het thema-, subthema- of sub-subthemaniveau; (b) zij beschrijft kort termijngeboden doelen die zij heeft bepaald met betrekking tot de betrokken thema’s, de voortgang die is gemaakt bij het behalen van die doelen en de vraag of haar doelen met betrekking tot biodiversiteit en ecosystemen op overtuigend wetenschappelijk bewijs zijn gebaseerd; (c) zij beschrijft kort haar beleid ten aanzien van de betrokken thema’s; (d) zij beschrijft kort de maatregelen die zij heeft genomen om voor de betrokken thema’s daadwerkelijke en potentiële negatieve impacts in kaart te brengen, te monitoren, te voorkomen, te mitigeren, daarvoor herstel te bieden of deze te beëindigen, en de uitkomst van die maatregelen; en (e) zij rapporteert maatstaven die voor de betrokken thema’s relevant zijn.

2.   Governance

18.

Dit hoofdstuk heeft tot doel rapportage-eisen vast te stellen die inzicht kunnen geven in de governanceprocessen, -controles en -procedures die zijn opgezet om duurzaamheidsthema’s te monitoren, te beheersen en te overzien.

Rapportage-eis GOV-1 – De rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen

19.

De onderneming rapporteert de samenstelling van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen, hun taken en verantwoordelijkheden en toegang tot deskundigheid en vaardigheden wat betreft duurzaamheidsthema’s.

20.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) de samenstelling en diversiteit van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen; (b) de taken en verantwoordelijkheden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen bij het uitoefenen van toezicht op het proces van het beheersen van materiële impacts, risico’s en kansen, met inbegrip van de rol van het management in deze processen; en (c) de deskundigheid van haar bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen wat betreft duurzaamheidsthema’s of toegang tot die deskundigheid en vaardigheden.

21.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over de samenstelling en diversiteit van de leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen: (a) het aantal uitvoerende en niet-uitvoerende bestuurders; (b) vertegenwoordiging van werknemers en andere medewerkers; (c) ervaring relevant voor de sectoren, producten en geografische locaties van de onderneming; (d) percentage naar gender en andere diversiteitsaspecten waarmee de onderneming rekening houdt. De genderdiversiteit van de raad van bestuur (13) wordt berekend als een gemiddelde verhouding tussen vrouwelijke en mannelijke bestuurders; en (e) het percentage onafhankelijke bestuurders (14). Voor ondernemingen met een monistisch bestuur stemt dit overeen met het percentage onafhankelijke niet-uitvoerende bestuurders. Voor ondernemingen met een dualistisch bestuur stemt dit overeen met het percentage onafhankelijke leden van het toezichthoudende orgaan.

22.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over de taken en verantwoordelijkheden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen: (a) de identiteit van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen (zoals een bestuurscomité of dergelijke) of de persoon (personen) binnen een orgaan die belast is (zijn) met het toezicht op impacts, risico’s en kansen; (b) hoe de verantwoordelijkheden van elk orgaan of elke persoon voor impacts, risico’s en kansen hun neerslag vinden in het referentiekader, het mandaat voor de raad van bestuur en ander daarmee samenhangend beleid van de onderneming; (c) een beschrijving van de rol van het management in de governanceprocessen, -controles en -procedures die worden gebruikt om impacts, risico’s en kansen te monitoren, te beheersen en te overzien, zoals: i. de vraag of die rol is gedelegeerd aan een specifieke functie of een specifiek comité op managementniveau, en hoe het toezicht op die functie of dat comité wordt uitgeoefend; ii. informatie over de rapportagelijnen naar de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen. iii. de vraag of specifieke controles en procedures worden toegepast op het impact-, risico- en kansenmanagement en, zo ja, hoe deze zijn geïntegreerd in andere interne functies; en (d) hoe de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen en het topmanagement het bepalen van doelen voor materiële impacts, risico’s en kansen overzien en hoe zij de voortgang in de richting van die doelen monitoren.

23.

De rapportage omvat een beschrijving van de wijze waarop de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen bepalen of de nodige vaardigheden en deskundigheid beschikbaar zijn, of zullen worden ontwikkeld, om duurzaamheidsthema’s te overzien, zoals: (a) de deskundigheid op het gebied van duurzaamheid die de organen, als geheel, ofwel zelf bezitten of waarop deze invloed kunnen aanwenden, door bijvoorbeeld toegang tot deskundigen of opleiding; en (b) de vraag hoe deze vaardigheden en deskundigheid zich verhouden tot de materiële impacts, risico’s en kansen van de onderneming.

Rapportage-eis GOV-2 – Informatie verschaft aan en omgang met duurzaamheidsthema’s door bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen van de onderneming

24.

De onderneming rapporteert hoe de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen worden geïnformeerd over duurzaamheidsthema’s en hoe op deze thema’s is geacteerd tijdens de rapportageperiode.

25.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de wijze waarop bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen worden geïnformeerd over duurzaamheidsthema’s, alsmede welke informatie en thema’s tijdens de rapportageperiode aan bod komen. Een en ander geeft dan weer inzicht in de vraag of de leden van die organen adequaat zijn geïnformeerd en of zij in staat zijn hun taken te vervullen.

26.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) of, door wie en hoe vaak de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen, met inbegrip van de betrokken comités, worden geïnformeerd over materiële impacts, risico’s en kansen (zie Rapportage-eis IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren van deze standaard), de implementatie van due diligence en de resultaten en effectiviteit van beleid, maatregelen, maatstaven en doelen die zijn vastgesteld om daarop te acteren; (b) hoe de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen rekening houden met impacts, risico’s en kansen bij het overzien van de strategie van de onderneming, haar beslissingen over belangrijke transacties en haar proces voor risicobeheersing, met inbegrip van de vraag of zij rekening hebben gehouden met de uitruil die bij deze impacts, risico’s en kansen moet worden gemaakt; en (c) een lijst van de materiële impacts, risico’s en kansen waarop de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen, of hun betrokken comités, acteren tijdens de rapportageperiode.

Rapportage-eis GOV-3 – Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen

27.

De onderneming rapporteert over de integratie van haar duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen.

28.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de vraag of beloningsregelingen die leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen krijgen aangeboden, aan duurzaamheidsthema’s zijn gekoppeld.

29.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over de beloningsregelingen en het beloningsbeleid die aan duurzaamheidsthema’s zijn gekoppeld, voor de leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen (voor zover die bestaan): (a) een beschrijving van de belangrijkste kenmerken van de beloningsregeling; (b) de vraag of prestaties worden getoetst aan specifieke duurzaamheidsdoelen en/of -impacts, en zo ja, welke; (c) de vraag of en hoe prestatiemaatstaven inzake duurzaamheid als prestatiebenchmarks worden beschouwd of worden meegenomen in het beloningsbeleid; (d) het aandeel variabele beloning dat afhankelijk is van duurzaamheidsdoelen en/of -impacts; en (e) het niveau binnen de onderneming waar de voorwaarden van beloningsregelingen worden goedgekeurd en geactualiseerd.

Rapportage-eis GOV-4 – Due-diligenceverklaring

30.

De onderneming verschaft een mapping van de informatie die in haar duurzaamheidsverklaring over het due-diligenceproces wordt gegeven.

31.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel een beter inzicht te geven in het due-diligenceproces van de onderneming wat betreft duurzaamheidsthema’s.

32.

De belangrijkste aspecten en stappen van het due-diligenceproces waarvan sprake in ESRS 1 hoofdstuk 4 Due diligence houden verband met een aantal dwarsdoorsnijdende en thematische Rapportage-eisen in het kader van de ESRS. De onderneming verschaft een mapping die toelicht hoe en waar haar toepassing van de belangrijkste aspecten en stappen van het due-diligenceproces hun neerslag vinden in haar duurzaamheidsverklaring, zodat een beeld kan worden gegeven van de concrete praktijken van de onderneming op het gebied van due diligence (15).

33.

Deze rapportage-eis legt geen specifieke gedragsvereisten op wat betreft due-diligencemaatregelen en ziet ook niet op of houdt geen wijziging in van de rol van bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen die door andere wet- of regelgeving wordt voorgeschreven.

Rapportage-eis GOV-5 – Risicobeheersing en interne controles voor duurzaamheidsrapportage

34.

De onderneming rapporteert de belangrijkste kenmerken van haar systeem voor risicobeheersing en interne controle wat betreft het proces voor duurzaamheidsrapportage.

35.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het proces voor risicobeheersing en interne controle van de onderneming wat betreft duurzaamheidsrapportage.

36.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) de reikwijdte, belangrijkste kenmerken en onderdelen van de systemen voor risicobeheersing en interne controle wat betreft duurzaamheidsrapportage; (b) de benadering die bij de risico-inschatting wordt gevolgd, met inbegrip van de methodologie om risico’s te prioriteren; (c) de belangrijkste in kaart gebrachte risico’s en de strategieën om deze te mitigeren, met inbegrip van daarmee samenhangende controles; (d) een beschrijving van de wijze waarop de onderneming de bevindingen van haar risico-inschatting en interne controles op het gebied van duurzaamheidsrapportage integreert in de betrokken interne functies en processen; en (e) een beschrijving van de periodieke rapportage over de in punt (d) bedoelde bevindingen van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen.

3.   Strategie

37.

Dit hoofdstuk stelt rapportage-eisen vast die inzicht kunnen geven in: (a) de elementen van de strategie van de onderneming met betrekking tot of van invloed op duurzaamheidsthema’s, haar businessmodel en haar waardeketen; (b) de wijze waarop de belangen en opvattingen van de stakeholders van de onderneming in aanmerking worden genomen in de strategie en het businessmodel van de onderneming; en (c) de uitkomst van haar beoordeling van materiële impacts, risico’s en kansen, met inbegrip van de wijze waarop die haar strategie en businessmodel schragen.

Rapportage-eis SBM-1 – Strategie, businessmodel en waardeketen

38.

De onderneming rapporteert de elementen van haar strategie met betrekking tot of van invloed op duurzaamheidsthema’s, haar businessmodel en haar waardeketen.

39.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel een beschrijving te geven van de belangrijkste elementen van de algemene strategie van de onderneming die verband houden met of van invloed zijn op duurzaamheidsthema’s en de belangrijkste elementen van het businessmodel en de waardeketen van de onderneming, om zo inzicht te geven in de blootstelling van de onderneming aan impacts, risico’s en kansen en waar die op terug te voeren zijn.

40.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over de belangrijkste elementen van haar algemene strategie die betrekking hebben op of van invloed zijn op duurzaamheidsthema’s: (a) een beschrijving van: i. significante groepen producten en/of diensten die worden aangeboden, met inbegrip van wijzigingen tijdens de rapportageperiode (nieuwe/verwijderde producten en/of diensten); ii. significante groepen markten en/of klantengroepen die worden bediend, met inbegrip van wijzigingen tijdens de rapportageperiode (nieuwe/verwijderde markten en/of klantengroepen); iii. het aantal werknemers per geografisch gebied; en iv. in voorkomend geval en voor zover materieel, producten en diensten die op bepaalde markten verboden zijn; (b) een uitsplitsing van de totale opbrengsten, zoals opgenomen in haar jaarrekening, naar significante ESRS-sectoren. Wanneer de onderneming in haar jaarrekening gesegmenteerde informatie rapporteert zoals voorgeschreven door IFRS 8 Operationele segmenten, wordt deze sectorale informatie over opbrengsten, zoveel mogelijk, aangesloten op IFRS 8-informatie; (c) een lijst van de additionele significante ESRS-sectoren naast die welke op grond van alinea 40(b) zijn weergegeven, zoals activiteiten die aanleiding geven tot opbrengsten uit intercompany-transacties, waarin de onderneming significante activiteiten ontwikkelt, of waarin zij met materiële impacts in verband wordt gebracht of kan worden gebracht. De identificatie van deze additionele ESRS-sectoren is consistent met de wijze waarop de onderneming deze in aanmerking heeft genomen bij het uitvoeren van haar materialiteitsanalyse, en met de wijze waarop zij materiële sectorspecifieke informatie rapporteert; (d) (in voorkomend geval) een verklaring waarin zij, samen met de betrokken opbrengsten, vermeldt dat de onderneming actief is in: i. de sector fossiele brandstoffen (kolen, olie en gas) (16) (d.w.z. dat zij inkomsten verkrijgt uit de exploratie, ontginning, winning, productie, verwerking, opslag, raffinage of distributie, inclusief vervoer, opslag en handel, van fossiele brandstoffen in de zin van artikel 2, punt 62, van Verordening (EU) 2018/1999 van het Europees Parlement en de Raad (17)), met inbegrip van een uitsplitsing van de inkomsten uit kolen, uit olie en uit gas, alsmede de inkomsten uit op de Taxonomie afgestemde economische activiteiten met betrekking tot fossiel gas, zoals voorgeschreven door artikel 8, lid 7, punt a), van Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 van de Commissie (18); ii. de vervaardiging van chemische producten (19), d.w.z. haar activiteiten vallen onder afdeling 20.2 van bijlage I bij Verordening (EG) nr. 1893/2006; iii. controversiële wapens (20) (antipersoonsmijnen, clustermunitie, chemische wapens en biologische wapens); en/of iv. de teelt en productie van tabak (21); (e) haar duurzaamheidsdoelstellingen in termen van significante groepen producten en diensten, categorieën klanten, geografische gebieden en relaties met stakeholders; (f) een toetsing van haar bestaande significante producten en/of diensten en significante markten en groepen klanten aan haar duurzaamheidsdoelstellingen; en (g) de elementen van de strategie van de onderneming die verband houden met of een impact hebben op duurzaamheidsthema’s, met inbegrip van de belangrijkste uitdagingen in het verschiet, kritieke oplossingen of projecten die zullen worden opgezet, voor zover relevant voor duurzaamheidsrapportage.

41.

Indien de onderneming is gevestigd in een EU-lidstaat die de mogelijkheid biedt van een ontheffing voor het rapporteren van de in artikel 18, lid 1, punt a), van Richtlijn 2013/34/EU (22) bedoelde informatie en indien de onderneming van die ontheffing heeft gebruikgemaakt, kan zij de door alinea 40(b) voorgeschreven uitsplitsing van opbrengsten naar significante ESRS-sector weglaten. In dat geval rapporteert de onderneming niettemin de lijst van ESRS-sectoren die significant zijn voor de onderneming.

42.

De onderneming rapporteert een beschrijving van haar businessmodel en waardeketen, met inbegrip van: (a) haar inputs en haar aanpak bij het verzamelen, uitwerken en beveiligen van die inputs; (b) haar outputs en uitkomsten in termen van actuele en verwachte voordelen voor klanten, beleggers en andere stakeholders; en (c) de belangrijkste aspecten van haar upstream- en downstreamwaardeketen en de positie van de onderneming binnen haar waardeketen, met inbegrip van een beschrijving van de belangrijkste zakelijke actoren (zoals cruciale leveranciers, klanten, distributiekanalen en eindgebruikers) en hun relatie met de onderneming. Wanneer de onderneming meerdere waardeketens heeft, bestrijkt de rapportage de belangrijkste waardeketens.

Rapportage-eis SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

43.

De onderneming rapporteert hoe de belangen en opvattingen van haar stakeholders worden meegenomen in de strategie en het businessmodel van de onderneming.

44.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de wijze waarop de belangen en opvattingen van stakeholders worden meegenomen in de strategie en het businessmodel van de onderneming.

45.

De onderneming rapporteert een samenvattende beschrijving van: (a) haar stakeholderbetrokkenheid, met onder meer: i. de belangrijkste stakeholders van de onderneming; ii. de vraag of deze worden betrokken en voor welke categorieën stakeholders dit het geval is; iii. hoe een en ander is georganiseerd; iv. het doel daarvan; en v. de vraag hoe de uitkomsten daarvan door de onderneming in aanmerking worden genomen; (b) de wijze waarop de onderneming naar de belangen en opvattingen van haar belangrijkste stakeholders kijkt wat betreft de strategie en het businessmodel van de onderneming, voor zover deze werden geanalyseerd in het due-diligenceproces en/of de materialiteitsanalyse van de onderneming (zie Rapportage-eis IRO-1 van deze standaard); (c) (in voorkomend geval) aanpassingen van haar strategie en/of businessmodel, zoals: i. de wijze waarop de onderneming haar strategie en/of businessmodel heeft aangepast of denkt aan te passen om tegemoet te komen aan de belangen en opvattingen van haar stakeholders; ii. verdere stappen die gepland staan en volgens welke tijdlijn; en iii. de vraag of deze stappen waarschijnlijk de relaties met en opvattingen van stakeholders zullen wijzigen; en (d) de vraag of en hoe de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen worden geïnformeerd over de opvattingen en belangen van getroffen stakeholders wat betreft de duurzaamheidsimpacts van de onderneming.

Rapportage-eis SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

46.

De onderneming rapporteert haar materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met haar strategie en businessmodel.

47.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de materiële impacts, risico’s en kansen zoals die blijken uit de materialiteitsanalyse en hoe die zijn terug te voeren op en aanzetten tot aanpassing van de strategie en het businessmodel van de onderneming, met inbegrip van haar middelenallocatie. De informatie die moet worden gerapporteerd over de beheersing van de materiële impacts, risico’s en kansen van de onderneming, wordt voorgeschreven in thematische ESRS en in sectorspecifieke standaarden, die moeten worden toegepast in samenhang met de Minimumrapportage-eisen over beleid, maatregelen en doelen die in deze standaard worden vastgesteld.

48.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) een korte beschrijving van haar materiële impacts, risico’s en kansen zoals die blijken uit haar materialiteitsanalyse (zie Rapportage-eis IRO-1 van deze standaard), met inbegrip van een beschrijving van waar binnen haar businessmodel, haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen deze materiële impacts, risico’s en kansen zijn geconcentreerd; (b) de actuele en beoogde effecten van haar materiële impacts, risico’s en kansen op haar businessmodel, waardeketen, strategie en besluitvorming, en hoe zij heeft gereageerd, of voornemens is te reageren, op deze effecten, met inbegrip van wijzigingen die zij heeft aangebracht, of voornemens is aan te brengen, in haar strategie of businessmodel in het kader van haar maatregelen om op specifieke materiële impacts of risico’s te acteren, of om bijzondere materiële kansen te benutten; (c) wat betreft de materiële impacts van de onderneming: i. hoe de materiële negatieve of positieve impacts van de onderneming van invloed zijn (of, in het geval van potentiële impacts, hoe deze waarschijnlijk van invloed zullen zijn) op mens of milieu; ii. de vraag of en hoe de impacts zijn terug te voeren op of verband houden met de strategie en het businessmodel van de onderneming; iii. de redelijkerwijs te verwachten tijdshorizonten van de impacts; en iv. de vraag of de onderneming bij de materiële impacts betrokken is via haar activiteiten of vanwege haar zakelijke relaties, met een beschrijving van de aard van de betrokken activiteiten of zakelijke relaties; (d) de actuele financiële effecten van de materiële risico’s en kansen op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen en de materiële risico’s en kansen waarvoor er een significant risico bestaat op een materiële aanpassing in de volgende jaarlijkse verslagperiode van de in de betrokken jaarrekening gerapporteerde boekwaarde van activa en verplichtingen; (e) de beoogde financiële effecten van de materiële risico’s en kansen op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen op korte, middellange en lange termijn, met inbegrip van de redelijkerwijs te verwachten tijdshorizonten voor die effecten. Dit omvat de vraag hoe de onderneming verwacht dat haar financiële positie, financiële prestaties en kastromen op korte, middellange en lange termijn zullen veranderen, gelet op haar strategie om risico’s en kansen te beheersen, rekening houdende met: i. haar investerings- en afstotingsplannen (bv. kapitaaluitgaven, belangrijke acquisities en afstotingen, joint ventures, bedrijfstransformatie, innovatie, nieuwe zakelijke sectoren en buitengebruikstelling van activa), met inbegrip van plannen waaraan de onderneming zich niet contractueel verbonden heeft; en ii. haar geplande financieringsbronnen voor de uitvoering van haar strategie; (f) informatie over de veerkracht van de strategie en het businessmodel van de onderneming wat betreft haar vermogen om op haar materiële impacts en risico’s te acteren en haar materiële kansen te benutten. De onderneming rapporteert een kwalitatieve en, in voorkomend geval, kwantitatieve analyse van de veerkracht, met inbegrip van de wijze waarop de analyse is uitgevoerd en de tijdshorizonten die zijn toegepast, zoals gedefinieerd in ESRS 1 (zie ESRS 1 hoofdstuk 6 Tijdshorizonten). Wanneer de onderneming kwantitatieve informatie verschaft, kan zij bedragen of bandbreedtes rapporteren; (g) wijzigingen van de materiële impacts, risico’s en kansen ten opzichte van de voorgaande rapportageperiode; en (h) een specificatie van de impacts, risico’s en kansen die aan bod komen in ESRS-Rapportage-eisen – in tegenstelling tot impacts, risico’s en kansen die de onderneming aan bod laten komen in additionele entiteitspecifieke rapportage.

49.

De onderneming kan de in alinea 46 voorgeschreven beschrijvende informatie rapporteren samen met de rapportage op grond van de desbetreffende thematische ESRS; in dat geval moet zij, naast haar op grond van dit hoofdstuk van ESRS 2 opgestelde rapportage, wel nog steeds een verklaring over haar impacts, risico’s en kansen presenteren.

4.   Impact-, risico- en kansenmanagement

4.1    Rapportage over het proces van de materialiteitsanalyse

50.

Dit hoofdstuk stelt rapportage-eisen vast die inzicht kunnen geven in: (a) het proces om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen; en (b) de informatie die de onderneming, op basis van haar materialiteitsanalyse, heeft opgenomen in haar duurzaamheidsverklaring.

Rapportage-eis IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

51.

De informatie rapporteert haar proces om haar impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en om te beoordelen welke daarvan materieel zijn.

52.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het proces waarmee de onderneming impacts, risico’s en kansen in kaart brengt en op hun materialiteit beoordeelt, als basis om te bepalen welke informatie zij rapporteert in haar duurzaamheidsverklaring (zie ESRS 1 hoofdstuk 3 en de daarmee samenhangende Toepassingsvoorschriften, die vereisten en beginselen geven wat betreft het proces om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren op basis van het beginsel van “dubbele materialiteit”).

53.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) een beschrijving van de methodologieën en aannames die bij het beschreven proces zijn toegepast; (b) een overzicht van het proces om de potentiële en daadwerkelijke impacts van de onderneming op mens en milieu in kaart te brengen, te beoordelen, daarbij prioriteiten te stellen en te monitoren, onderbouwd door het due-diligenceproces van de onderneming, met inbegrip van een toelichting over de vraag of en hoe het proces: i. de focus legt op specifieke activiteiten, zakelijke relaties, geografische dimensies of andere factoren die aanleiding geven tot een verhoogd risico op ongunstige impacts; ii. de impacts evalueert waarbij de onderneming betrokken is via haar eigen activiteiten of als gevolg van haar zakelijke relaties; iii. overleg omvat met getroffen stakeholders om inzicht te krijgen in de vraag wat daarvan de impact voor hen kan zijn, en met externe deskundigen; iv. prioriteit geeft aan negatieve impacts op basis van hun relatieve ernst en waarschijnlijkheid (zie ESRS 1 afdeling 3.4 Impact-materialiteit) en (in voorkomend geval) positieve impacts op basis van hun relatieve schaal, reikwijdte en waarschijnlijkheid, en bepaalt welke duurzaamheidsthema’s materieel zijn voor rapportagedoeleinden (zoals de kwalitatieve of kwantitatieve drempels en andere gebruikte criteria, zoals voorgeschreven door ESRS 1 afdeling 3.4 Impact-materialiteit); (c) een overzicht van het proces dat wordt gebruikt om risico’s en kansen die financiële effecten (kunnen) hebben, in kaart te brengen, te beoordelen, daarbij prioriteiten te stellen en te monitoren. De rapportage omvat: i. de wijze waarop de onderneming heeft rekening gehouden met de verbanden tussen haar impacts en afhankelijkheden en de risico’s en kansen die kunnen voortkomen uit die impacts en afhankelijkheden; ii. de wijze waarop de onderneming de waarschijnlijkheid, omvang en aard van effecten van in kaart gebrachte risico’s en kansen beoordeelt (zoals de kwalitatieve of kwalitatieve drempels en andere gehanteerde criteria, voorgeschreven door ESRS 1 afdeling 3.3 Financiële materialiteit); iii. de wijze waarop de onderneming aan duurzaamheidsrisico’s prioriteit geeft boven andere soorten risico, met inbegrip van haar gebruik van instrumenten om risico’s in te schatten; (d) een beschrijving van het besluitvormingsproces en de daarmee samenhangende interne controleprocedures; (e) de mate waarin en de wijze waarop het proces om impacts en risico’s in kaart te brengen, te beoordelen en te beheersen, is geïntegreerd in het algehele proces voor risicobeheersing van de onderneming en wordt gebruikt om het algehele risicoprofiel en risicobeheersingsproces van de onderneming te evalueren; (f) de mate waarin en de wijze waarop het proces om kansen in kaart te brengen, te beoordelen en te beheersen, is geïntegreerd in het algehele managementproces van de onderneming (in voorkomend geval); (g) de inputparameters die zij gebruikt (bv. databronnen, welke activiteiten worden opgenomen en het detailniveau van aannames); en (h) de vraag of en hoe het proces is veranderd ten opzichte van de voorgaande rapportageperiode, wanneer het proces voor het laatst is gewijzigd en toekomstige data voor de herziening van de materialiteitsanalyse.

Rapportage-eis IRO-2 – Rapportage-eisen in ESRS opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming

54.

De onderneming rapporteert over de Rapportage-eisen die in haar duurzaamheidsverklaringen worden nageleefd.

55.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de Rapportage-eisen die zijn opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming, en in de thema’s die, na het maken van de materialiteitsanalyse, zijn weggelaten als zijnde niet materieel.

56.

De onderneming neemt een lijst van de Rapportage-eisen op die bij het opstellen van de duurzaamheidsverklaring in acht zijn genomen, op basis van de uitkomsten van de materialiteitsanalyse (zie ESRS 1 hoofdstuk 3), met inbegrip van de paginanummers en/of alinea’s waar de betrokken gerapporteerde informatie in de duurzaamheidsverklaring te vinden is. Een en ander kan als een inhoudsindex worden gepresenteerd. De onderneming neemt ook een tabel op met alle datapunten die voortkomen uit andere EU-wetgeving vermeld in bijlage B bij deze standaard. Zij geeft daarbij aan waar deze datapunten in de duurzaamheidsverklaring te vinden zijn, met inbegrip van de datapunten die de onderneming als niet materieel heeft beoordeeld; in dat geval vermeldt de onderneming in de tabel “niet materieel”, overeenkomstig ESRS 1 alinea 35.

57.

Indien de onderneming tot de conclusie komt dat klimaatverandering geen materieel thema is – en zij dus alle Rapportage-eisen in ESRS E1 Klimaatverandering weglaat –, verschaft zij een nadere toelichting bij de conclusies van haar materialiteitsanalyse op het punt van klimaatverandering (zie ESRS 2 IRO-2 Rapportage-eisen in ESRS opgenomen in de duurzaamheidsverklaring van de onderneming), met inbegrip van een prospectieve analyse van de omstandigheden die de onderneming tot de conclusie zouden kunnen brengen dat klimaatverandering in de toekomst materieel is.

58.

Indien de onderneming tot de conclusie komt dat een ander thema dan klimaatverandering niet materieel is – en zij dus alle Rapportage-eisen in de betrokken thematische ESRS weglaat –, kan zij de conclusies van haar materialiteitsanalyse voor dat thema kort toelichten.

59.

De onderneming licht toe hoe zij heeft bepaald welke materiële informatie moet worden gerapporteerd voor de impacts, risico’s en kansen die zij als materieel heeft beoordeeld, met inbegrip van het gebruik van drempelwaarden en/of de wijze waarop zij de criteria in ESRS 1 afdeling 3.2 Materiële thema’s en materialiteit van informatie heeft toegepast.

4.2    Minimumrapportage-eisen voor beleid en maatregelen

60.

Deze afdeling bevat minimumrapportage-eisen die moeten worden opgenomen wanneer de onderneming informatie rapporteert over haar beleid en maatregelen om daadwerkelijke en potentiële materiële impacts te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden, om op risico’s te acteren en/of materiële kansen te benutten (tezamen: “materiële duurzaamheidsthema’s managen”). Deze worden toegepast samen met de Rapportage-eisen, met inbegrip van Toepassingsvoorschriften, vastgesteld in de betrokken thematische en sectorspecifieke ESRS. Zij worden ook toegepast wanneer de onderneming entiteitspecifieke rapportage opstelt.

61.

De overeenkomstige gerapporteerde informatie moet te vinden zijn naast de informatie die volgens de betrokken ESRS moet worden gerapporteerd. Wanneer één beleid of dezelfde maatregelen op verschillende, onderling samenhangende duurzaamheidsthema’s acteren, kan de onderneming de voorgeschreven informatie rapporteren in haar rapportage op grond van een thematische ESRS en kan zij in haar rapportage op grond van andere thematische ESRS gebruikmaken van kruisverwijzingen.

62.

Indien de onderneming de op grond van de betrokken ESRS voorgeschreven informatie over beleid en maatregelen niet kan rapporteren omdat zij geen beleid en/of maatregelen met betrekking tot het specifieke duurzaamheidsthema heeft aangenomen, vermeldt zij dit en geeft zij de redenen waarom zij geen beleid en/of maatregelen heeft vastgesteld. De onderneming kan rapporteren binnen welk tijdsbestek zij deze doelen en/of maatregelen wil hebben vastgesteld.

Minimumrapportage-eis – Beleid MDR-P – Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s

63.

De onderneming past de in deze bepaling vastgestelde minimumrapportage-eisen toe wanneer zij rapporteert over het beleid dat zij heeft opgezet met betrekking tot ieder duurzaamheidsthema dat als materieel is geïdentificeerd.

64.

Deze Minimumrapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het beleid dat de onderneming heeft uitgerold om daadwerkelijke en potentiële impacts te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden, om op risico’s te acteren en om materiële kansen te benutten.

65.

De onderneming rapporteert over beleid dat is aangenomen om materiële duurzaamheidsthema’s te managen. De rapportage omvat onder meer de volgende informatie: (a) een beschrijving van de belangrijkste inhoud van het beleid, met inbegrip van de algemene doelstellingen ervan, en de materiële impacts, risico’s of kansen waarop dit beleid betrekking heeft en het monitoringproces; (b) een beschrijving van de reikwijdte van het beleid, of de uitsluitingen daarvan, in termen van activiteiten, upstream- en/of downstreamwaardeketen, geografische dimensies en, in voorkomend geval, getroffen groepen stakeholders; (c) het hoogste niveau binnen de organisatie van de onderneming dat verantwoordelijk is voor de uitvoering van het beleid; (d) een verwijzing (in voorkomend geval) naar standaarden of initiatieven van externe partijen die de onderneming toezegt te zullen naleven met de uitvoering van het beleid; (e) (in voorkomend geval) een beschrijving van de mate waarin bij het bepalen van het beleid is rekening gehouden met de belangen van de belangrijkste stakeholders; en (f) (in voorkomend geval) of en hoe de onderneming het beleid beschikbaar stelt aan potentieel getroffen stakeholders, en welke stakeholders nodig zijn om het beleid te helpen uit te voeren.

Minimumrapportage-eis – Maatregelen MDR-A – Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s

66.

De onderneming past de vereisten voor de inhoud van rapportages in deze bepaling toe wanneer zij de maatregelen beschrijft waarmee zij ieder materieel duurzaamheidsthema managet, met inbegrip van actieplannen en toegewezen en/of geplande middelen.

67.

Deze Minimumrapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de belangrijkste maatregelen genomen en/of gepland om daadwerkelijke en potentiële impacts te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden en om op risico’s en kansen te acteren en om, in voorkomend geval, de doelstellingen en doelen van het betrokken beleid te behalen.

68.

Wanneer de uitvoering van een beleid maatregelen of een omvattend actieplan vergt om de doelstellingen ervan te behalen, alsmede wanneer maatregelen worden uitgevoerd zonder een specifiek beleid, rapporteert de onderneming de volgende informatie: (a) de lijst van belangrijkste maatregelen genomen in het rapportagejaar en gepland voor de toekomst, de verwachte uitkomsten daarvan en, in voorkomend geval, de wijze waarop de uitvoering ervan bijdraagt aan het behalen van beleidsdoelstellingen en doelen; (b) de reikwijdte van de belangrijkste maatregelen (d.w.z. dekking in termen van activiteiten, upstream- en/of downstreamwaardeketen, geografische dimensies en, in voorkomend geval, getroffen groepen stakeholders); (c) de tijdshorizonten waarbinnen de onderneming voornemens is elke belangrijke maatregel te voltooien; (d) (in voorkomend geval) genomen belangrijke maatregelen (samen met resultaten) om te voorzien in en samen te werken bij of ondersteuning te bieden bij herstelmaatregelen voor wie schade ondervindt van daadwerkelijke materiële impacts; (e) (in voorkomend geval) kwantitatieve en kwalitatieve informatie over de voortgang van maatregelen of actieplannen waarover in voorgaande periodes is gerapporteerd;

69.

Wanneer de uitvoering van een actieplan aanzienlijke operationele uitgaven (OpEx) en/of kapitaaluitgaven (CapEx) vergt, doet de onderneming het volgende: (a) zij beschrijft het soort huidige en toekomstige financiële en andere middelen toegewezen aan het actieplan, met inbegrip van (in voorkomend geval) de betrokken voorwaarden van duurzame financieringsinstrumenten, zoals groene obligaties, sociale obligaties en groene leningen, de milieu- of sociale doelstellingen, en of de mogelijkheden om de maatregelen of het actieplan uit te voeren afhankelijk zijn van specifieke randvoorwaarden, zoals de toekenning van financiële steun of overheidsbeleid en marktontwikkelingen; (b) zij verschaft het bedrag van de huidige financiële middelen en licht toe hoe deze zich verhouden tot de meest relevante bedragen die in de jaarrekening worden gepresenteerd; en (c) zij verschaft het bedrag van toekomstige financiële middelen.

5.   Maatstaven en doelen

70.

Dit hoofdstuk bevat Minimumrapportage-eisen die moeten worden opgenomen wanneer de onderneming voor ieder materieel duurzaamheidsthema rapporteert over haar maatstaven en doelen. Deze worden toegepast samen met de Rapportage-eisen, met inbegrip van Toepassingsvoorschriften, vastgesteld in de betrokken thematische ESRS. Zij worden ook toegepast wanneer de onderneming entiteitspecifieke rapportage opstelt.

71.

De overeenkomstige gerapporteerde informatie rapportage moet te vinden zijn naast de volgens de thematische ESRS verplichte rapportages.

72.

Indien de onderneming de door de betrokken thematische ESRS voorgeschreven informatie over doelen niet kan rapporteren omdat zij geen doelen met betrekking tot het specifieke duurzaamheidsthema heeft bepaald, vermeldt zij dit en geeft zij ook de redenen waarom zij geen doelen heeft vastgesteld. De onderneming kan rapporteren binnen welk tijdsbestek zij deze doelen wil hebben vastgesteld.

Minimumrapportage-eis – Maatstaven MDR-M – Maatstaven voor materiële duurzaamheidsthema’s

73.

De onderneming past de inhoudelijke vereisten voor rapportage in deze bepaling toe wanneer zij rapporteert over de maatstaven die zij voor ieder materieel duurzaamheidsthema heeft uitgewerkt.

74.

Deze Minimumrapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de maatstaven die de onderneming gebruikt om de effectiviteit te monitoren van haar maatregelen om materiële duurzaamheidsthema’s te managen.

75.

De onderneming rapporteert alle maatstaven die zij gebruikt om prestaties en effectiviteit te meten voor een materiële impact, materieel risico of materiële kans.

76.

Maatstaven omvatten de maatstaven die in thematische ESRS zijn vastgesteld, alsmede maatstaven die op entiteitspecifieke basis zijn geïdentificeerd, ongeacht of die afkomstig zijn van andere bronnen, dan wel door de onderneming zelf zijn ontwikkeld.

77.

Voor elke maatstaf doet de onderneming het volgende: (a) zij rapporteert de methodologieën en significante aannames die aan de maatstaf ten grondslag liggen, met inbegrip van de beperkingen van de gebruikte methodologieën; (b) zij rapporteert of de maatstaf voor de meting is gevalideerd door een externe instantie niet zijnde de assurance provider en zo ja, door welke instantie; (c) zij labelt de maatstaven met betekenisvolle, heldere en precieze namen en beschrijvingen; (d) zij gebruikt, wanneer als meeteenheid een valuta wordt gebruikt, de presentatievaluta uit haar jaarrekening.

Minimumrapportage-eis – Doelen MDR-T – Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen

78.

De onderneming past de inhoudelijke vereisten voor rapportage in deze bepaling toe wanneer zij informatie rapporteert over de doelen die zij voor ieder materieel duurzaamheidsthema heeft uitgewerkt.

79.

Deze Minimumrapportage-eis heeft tot doel om voor ieder materieel duurzaamheidsthema inzicht te geven in: (a) de vraag of en hoe de onderneming de effectiviteit monitort van haar maatregelen om op materiële impacts, risico’s en kansen te acteren, met inbegrip van de maatstaven die zij daarvoor gebruikt; (b) meetbare, termijngebonden en resultaatgerichte doelen die de onderneming heeft vastgesteld voor het bereiken van de beleidsdoelstellingen, gedefinieerd in termen van verwachte resultaten voor de mens, het milieu of de onderneming wat betreft materiële impacts, risico’s en kansen; (c) de algehele voortgang in de richting van de vastgestelde doelen op termijn; (d) ingeval de onderneming geen meetbare, termijngebonden en resultaatgerichte doelen heeft vastgesteld: de vraag of en hoe zij niettemin de effectiviteit monitort van haar maatregelen om op materiële impacts, risico’s en kansen te acteren en de voortgang meet bij het bereiken van haar beleidsdoelstellingen; en (e) de vraag of en hoe stakeholders werden betrokken bij het vaststellen van doelen voor ieder materieel duurzaamheidsthema.

80.

De onderneming rapporteert de meetbare, resultaatgerichte en termijngebonden doelen voor materiële duurzaamheidsthema’s die zij voor het beoordelen van de gemaakte voortgang heeft bepaald. Voor elk doel bevat de rapportage de volgende informatie: (a) een beschrijving van de relatie tussen het doel en de beleidsdoelstellingen; (b) het te behalen niveau van het doel, met inbegrip (in voorkomend geval) van de vraag of het een absoluut of relatief doel betreft en met welke eenheid dat doel wordt gemeten; (c) de reikwijdte van het doel, met inbegrip van de activiteiten van de onderneming en/of haar upstream- en/of downstreamwaardeketen (in voorkomend geval) en de geografische begrenzingen; (d) de waarde van de nulmeting en het basisjaar die voor het meten van de voortgang wordt gebruikt; (e) de periode waarvoor het doel geldt en (in voorkomend geval) eventuele mijlpalen of tussentijdse doelen; (f) de methodologieën en significante aannames gebruikt voor het vaststellen van doelen, met inbegrip van (in voorkomend geval) het geselecteerde scenario, databronnen, afstemming op nationale, EU- of internationale beleidsdoelen en de vraag hoe de doelen rekening houden met de ruimere context van duurzame ontwikkeling en/of de lokale situatie waar impacts optreden; (g) de vraag of de doelen van de onderneming met betrekking tot milieuthema’s gebaseerd zijn op overtuigend wetenschappelijk bewijs; (h) de vraag of en hoe stakeholders werden betrokken bij het vaststellen van doelen voor ieder materieel duurzaamheidsthema; (i) binnen de afgebakende tijdshorizon goedgekeurde wijzigingen in doelen en de desbetreffende maatstaven of onderliggende meetmethodes, significante aannames, beperkingen, bronnen en processen voor het verzamelen van data. Dit omvat een toelichting bij de onderliggende redenen voor die wijzigingen en het effect daarvan op de vergelijkbaarheid (zie Rapportage-eis BP-2 – Rapportage over specifieke omstandigheden van deze standaard); en (j) de prestaties ten opzichte van de gerapporteerde doelen, met inbegrip van informatie over de vraag hoe het doel wordt gemonitord en geëvalueerd, en de gebruikte maatstaven, de vraag of de voortgang in de lijn ligt van hetgeen bij aanvang was gepland, en een analyse van trends of significante veranderingen in de prestaties van de onderneming in de richting van het bereiken van het doel.

81.

Indien de onderneming geen meetbare, resultaatgerichte doelen heeft vastgesteld: (a) kan zij rapporteren of dit soort doelen zullen worden vastgesteld en binnen welk tijdsbestek, dan wel de redenen geven waarom de onderneming niet voornemens is dit soort doelen vast te stellen; (b) rapporteert zij of zij niettemin de effectiviteit monitort van haar beleid en maatregelen met betrekking tot de materiële duurzaamheidsimpact, het materiële duurzaamheidsrisico en de materiële duurzaamheidskans, en zo ja: i. alle processen waarmee zij dat doet; ii. het te behalen ambitieniveau dat is bepaald en alle kwalitatieve of kwantitatieve indicatoren die zij gebruikt om de voortgang te evalueren, met inbegrip van de uitgangsperiode voor het meten van de voortgang.

ESRS E1

KLIMAATVERANDERING

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Governance

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 GOV-3 – Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen

Strategie

–

Rapportage-eis E1-1 – Transitieplan voor klimaatmitigatie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële klimaatimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E1-2 – Beleid ten aanzien van klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

–

Rapportage-eis E1-3 – Maatregelen en middelen wat betreft beleid ten aanzien van klimaatverandering

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E1-4 – Doelen inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

–

Rapportage-eis E1-5 – Energieverbruik en energiemix

–

Rapportage-eis E1-6 – Bruto scope 1-, 2-, 3-emissies en totale broeikasgasemissies

–

Rapportage-eis E1-7 – Broeikasgasverwijderingen en projecten voor broeikasgasmitigatie gefinancierd uit carbon credits

–

Rapportage-eis E1-8 – Interne koolstofbeprijzing

–

Rapportage-eis E1-9 – Beoogde financiële effecten van materiële fysieke en transitierisico’s en potentiële klimaatkansen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis E1-1 – Transitieplan voor klimaatmitigatie

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis E1-2 – Beleid ten aanzien van klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

–

Rapportage-eis E1-3 – Maatregelen en middelen wat betreft beleid ten aanzien van klimaatverandering

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E1-4 – Doelen inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

–

Rapportage-eis E1-5 – Energieverbruik en energiemix

–

Rapportage-eis E1-6 – Bruto scope 1-, 2-, 3-emissies en totale broeikasgasemissies

–

Rapportage-eis E1-7 – Broeikasgasverwijderingen en projecten voor broeikasgasmitigatie gefinancierd uit carbon credits

–

Rapportage-eis E1-8 – Interne koolstofbeprijzing

–

Rapportage-eis E1-9 – Beoogde financiële effecten van materiële fysieke en transitierisico’s en potentiële klimaatkansen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel Rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van duurzaamheidsverklaringen in staat zullen stellen inzicht te krijgen in: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming op klimaatverandering is, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke en potentiële impacts; (b) de vroegere, huidige en toekomstige mitigatie-inspanningen van de onderneming in lijn met het Klimaatakkoord van Parijs (“Overeenkomst van Parijs”) (of een geactualiseerde internationale overeenkomst betreffende klimaatverandering) en verenigbaar met het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C; (c) de plannen en het vermogen van de onderneming om haar strategie en businessmodel aan te passen, in lijn met de transitie naar een duurzame economie en bij te dragen aan het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C; (d) alle andere maatregelen die de onderneming neemt om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden, en om op risico’s en kansen te acteren; (e) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming die voortkomen uit haar impacts op en afhankelijkheden van klimaatverandering, en hoe de onderneming daarmee omgaat; en (f) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van klimaatverandering.

2.

De Rapportage-eisen van deze standaard houden rekening met de vereisten van EU-wet- en regelgeving ter zake (nl. de EU-klimaatwet (30), de verordening normen klimaatbenchmarks (31), de verordening duurzaamheidsinformatie financiële sector (32) (“SFDR”), de EU-Taxonomie (33) en Pijler 3-rapportage-eisen van de EBA (34)).

3.

Deze standaard betreft Rapportage-eisen voor de volgende duurzaamheidsthema’s: klimaatmitigatie en klimaatadaptatie. Hij behandelt ook energiethema’s, voor zover die relevant zijn voor klimaatverandering.

4.

Bij klimaatmitigatie gaat het om de inspanningen van de onderneming in het kader van het algemene proces om de stijging van de wereldwijde gemiddelde temperatuur te beperken tot 1,5 °C boven het pre-industriële niveau, in lijn met de Overeenkomst van Parijs. Deze standaard betreft rapportage-eisen voor, maar is niet beperkt tot de zeven broeikasgassen (BKG): koolstofdioxide (CO2), methaan (CH4), distikstofoxide (N2O), fluorkoolwaterstoffen (HFK’s), perfluorkoolwaterstoffen (PFK’s), zwavelhexafluoride (SF6) en stikstoftrifluoride (NF3). Ook betreft deze standaard Rapportage-eisen over de vraag hoe de onderneming haar broeikasgasemissies en de daarmee samenhangende transitierisico’s aanpakt.

5.

Bij klimaatadaptatie gaat het om het proces van de aanpassing van de onderneming aan actuele en verwachte klimaatverandering.

6.

Deze standaard betreft Rapportage-eisen met betrekking tot klimaatgevaren die fysieke klimaatrisico’s voor de onderneming kunnen opleveren, en haar adaptieve oplossingen om die risico’s terug te dringen. Ook betreft deze standaard transitierisico’s die voortkomen uit de vereiste adaptatie aan klimaatgevaren.

7.

De Rapportage-eisen met betrekking tot “energie” betreffen alle soorten energieproductie en -verbruik.

Wisselwerking met andere ESRS

8.

Onder meer ozonlaagafbrekende stoffen (ODS), stikstofoxiden (NOx) en zwaveloxiden (SOx) zijn emissies naar lucht die verband houden met klimaatverandering, maar niet onder de rapportagevereisten in ESRS E2 vallen.

9.

Impacts op de mens die kunnen voortkomen uit de transitie naar een klimaatneutrale economie, vallen onder ESRS S1 Eigen personeel, ESRS 2 Werknemers in de waardeketen, ESRS S3 Getroffen gemeenschappen en ESRS S4 Consumenten en eindgebruikers.

10.

Klimaatmitigatie en klimaatadaptatie houden nauw verband met thema’s die met name aan bod komen in ESRS E3 Water en mariene hulpbronnen en ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen. Wat betreft water, en zoals geïllustreerd in de tabel met klimaatgevaren in TV 11, deze standaard behandelt acute en chronische fysieke risico’s die voortkomen uit water- en oceanische gevaren. Biodiversiteitsverlies en degradatie van ecosystemen waarvan klimaatverandering mogelijk de oorzaak is, komen aan bod in ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen.

11.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

12.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen en toegepast in samenhang met de rapportages voorgeschreven door ESRS 2 in hoofdstuk 2 Governance, hoofdstuk 3 Strategie en hoofdstuk 4 Impact-, risico- en kansenmanagement. De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt in de duurzaamheidsverklaring gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van ESRS 2 SBM-3 Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel (daarvoor heeft de onderneming, overeenkomstig ESRS 2, alinea 46, de mogelijkheid om de informatie samen met de thematische rapportage te verschaffen).

Governance

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 GOV-3 – Integratie van duurzaamheidsprestaties in beloningsregelingen

13.

De onderneming rapporteert of en hoe klimaatoverwegingen worden meegewogen in de beloning van de leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen, met inbegrip van de vraag of hun prestaties zijn afgezet tegen de doelen voor broeikasgasemissiereductie die op grond van Rapportage-eis E1-4 worden gerapporteerd, en het percentage van de in de lopende periode opgenomen beloning dat verband houdt met klimaatoverwegingen, met een toelichting om welke klimaatoverwegingen het gaat.

Strategie

Rapportage-eis E1-1 – Transitieplan voor klimaatmitigatie

14.

De onderneming licht haar transitieplan voor klimaatmitigatie  (35) toe.

15.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de vroegere, huidige en toekomstige mitigatie-inspanningen van de onderneming die ervoor moeten zorgen dat haar strategie en businessmodel verenigbaar zijn met de transitie naar een duurzame economie, met het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C in lijn met de Overeenkomst van Parijs en met de doelstelling om tegen 2050 klimaatneutraliteit te bereiken en, in voorkomend geval, de blootstelling van de onderneming aan kolen-, olie- en gasactiviteiten.

16.

De op grond van alinea 14 te verschaffen informatie, omvat: (a) wat betreft doelen voor broeikasgasemissiereductie (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-4): toelichting over de vraag hoe de doelen van de onderneming verenigbaar zijn met het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C in lijn met de Overeenkomst van Parijs; (b) wat betreft doelen voor broeikasgasemissiereductie (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-4) en de maatregelen inzake klimaatmitigatie (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-3): toelichting over de geïdentificeerde decarbonisatiehefbomen en geplande belangrijkste maatregelen, met inbegrip van veranderingen in het portfolio producten en diensten van de onderneming en de invoering van nieuwe technologieën binnen haar eigen activiteiten of de upstream- en/of downstreamwaardeketen; (c) wat betreft maatregelen inzake klimaatmitigatie (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-3): toelichting bij en kwantificering van de investeringen van de onderneming en de financiering van de uitvoering van haar transitieplan, met een verwijzing naar de kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s) van op de Taxonomie afgestemde CapEx en, in voorkomend geval de CapEx-plannen, die de onderneming rapporteert overeenkomstig Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 van de Commissie; (d) een kwalitatieve beoordeling van potentiële locked-in broeikasgasemissies van de belangrijkste activa en producten van de onderneming. Dit omvat een toelichting over de vraag of en hoe deze emissies het bereiken door de onderneming van haar doelen voor broeikasgasemissiereductie in gevaar kunnen brengen en transitierisico kunnen aanjagen en, in voorkomend geval, een toelichting bij de plannen van de onderneming om haar broeikasgas- en energie-intensieve activa en producten te beheren; (e) voor ondernemingen met economische activiteiten die vallen onder gedelegeerde verordeningen over klimaatmitigatie of -adaptatie op grond van de Taxonomieverordening: een toelichting bij doelstellingen of plannen (CapEx, CapEx-plannen, OpEx) die de onderneming heeft om haar economische activiteiten (opbrengsten, CapEx, OpEx) af te stemmen op de criteria die in Gedelegeerde Verordeningen (EU) 2021/2139 van de Commissie (36) zijn vastgesteld; (f) (in voorkomend geval) rapportage van significante CapEx-bedragen die tijdens het rapportagejaar zijn geïnvesteerd in economische activiteiten in verband met kolen, olie en gas (37); (g) rapportage over de vraag of de onderneming al dan niet is uitgesloten van op de Overeenkomst van Parijs afgestemde EU-benchmarks (38); (h) toelichting over de wijze waarop het transitieplan is geïntegreerd in en afgestemd op de algemene bedrijfsstrategie en financiële planning van de onderneming; (i) de vraag of dat plan is goedgekeurd door de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen; en (j) toelichting over de voortgang die de onderneming bij de uitvoering van het transitieplan heeft gemaakt.

17.

Ingeval de onderneming niet over een transitieplan beschikt, vermeldt zij of, en zo ja wanneer, zij een transitieplan zal vaststellen.

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

18.

De onderneming licht voor ieder materieel klimaatrisico dat zij heeft geïdentificeerd, toe of de entiteit dat risico beschouwt als een fysiek klimaatrisico of als een klimaattransitierisico.

19.

De onderneming beschrijft de veerkracht van haar strategie en businessmodel op het punt van klimaatverandering. Deze beschrijving omvat: (a) de reikwijdte van de veerkrachtanalyse; (b) de wijze waarop en het tijdstip wanneer de veerkrachtanalyse is uitgevoerd, met inbegrip van het gebruik van klimaatscenarioanalyse overeenkomstig de Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 en de betrokken alinea’s met toepassingsvoorschriften; en (c) de uitkomsten van de veerkrachtanalyse, met inbegrip van de uitkomsten van het gebruik van scenarioanalyse.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële klimaatimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren

20.

De onderneming beschrijft het proces voor het in kaart brengen en analyseren van klimaatimpacts, -risico’s en -kansen. Deze beschrijving omvat haar proces met betrekking tot: (a) impacts op klimaatverandering, en met name de broeikasgasemissies van de onderneming (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis ESRS E1-6); (b) fysieke klimaatrisico’s in de eigen activiteiten en in de upstream- en downstreamwaardeketen, en met name: i. het in kaart brengen van klimaatgevaren, minstens rekening houdende met klimaatscenario’s met hoge emissies; en ii. de beoordeling van de wijze waarop haar activa en bedrijfsactiviteiten blootgesteld kunnen zijn aan en gevoelig zijn voor deze klimaatgevaren, met grote fysieke risico’s voor de onderneming tot gevolg; (c) klimaattransitierisico’s in de eigen activiteiten en in de upstream- en downstreamwaardeketen, en met name: i. het in kaart brengen van klimaattransitiegebeurtenissen, ten minste rekening houdende met een klimaatscenario in lijn met het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C zonder of met beperkte overschrijdingen; en ii. de beoordeling van de wijze waarop haar activa en bedrijfsactiviteiten blootgesteld kunnen zijn aan deze klimaattransitiegebeurtenissen, met grote transitierisico’s of -kansen voor de onderneming als gevolg.

21.

Wanneer de onderneming de door alinea’s 20(b) en 20(c) voorgeschreven informatie rapporteert, licht zij toe hoe zij van klimaatscenarioanalyses, die een reeks klimaatscenario’s omvatten, heeft gebruikgemaakt om het identificeren en beoordelen van fysieke risico’s en transitierisico’s en -kansen op korte, middellange en lange termijn te onderbouwen.

Rapportage-eis E1-2 – Beleid ten aanzien van klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

22.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft klimaatmitigatie en klimaatadaptatie.

23.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft klimaatmitigatie en klimaatadaptatie.

24.

De door alinea 22 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft klimaatmitigatie en klimaatadaptatie te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s.

25.

De onderneming geeft aan of en hoe haar beleid acteert op de volgende sectoren: (a) klimaatmitigatie; (b) klimaatadaptatie; (c) energie-efficiëntie; (d) uitrol hernieuwbare energie; en (e) overig.

Rapportage-eis E1-3 – Maatregelen en middelen wat betreft beleid ten aanzien van klimaatverandering

26.

De onderneming rapporteert haar maatregelen inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie en de middelen die voor de uitrol daarvan zijn bestemd.

27.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reeds genomen en nog geplande belangrijke maatregelen om beleidsdoelstellingen en doelen op klimaatgebied te verwezenlijken.

28.

De beschrijving van de maatregelen en middelen voor klimaatmitigatie en klimaatadaptatie volgt de beginselen die zijn geformuleerd in ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

29.

Naast ESRS 2 MDR-A doet de onderneming het volgende: (a) wanneer zij een overzicht geeft van de belangrijkste maatregelen die zijn genomen in het rapportagejaar en voor de toekomst gepland staan, presenteert zij de maatregelen inzake klimaatmitigatie per decarbonisatiehefboom, met inbegrip van Nature-based solutions (NbS); (b) wanneer zij de uitkomst beschrijft van de maatregelen ten behoeve van klimaatmitigatie, neemt zij de behaalde en verwachte broeikasgasemissiereducties op; en (c) zij legt het verband tussen significante geldbedragen aan CapEx en OpEx die nodig zijn om de genomen of geplande maatregelen uit te voeren, en: i. de betrokken post of toelichtingen in de jaarrekening; ii. de door Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 voorgeschreven kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s); en iii. (in voorkomend geval) het CapEx-plan voorgeschreven door Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 van de Commissie.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis E1-4 – Doelen inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie

30.

De onderneming rapporteert de klimaatdoelen die zij heeft bepaald.

31.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de doelen die de onderneming heeft bepaald ten behoeve van haar beleid inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie en voor het acteren op haar materiële klimaatimpacts, -risico’s en -kansen.

32.

De in alinea 30 voorgeschreven rapportage over doelen bevat de informatie voorgeschreven in ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen.

33.

Ten behoeve van de door alinea 30 voorgeschreven rapportage vermeldt de onderneming of en hoe zij doelen heeft bepaald voor broeikasgasemissiereductie en/of andere doelen voor het beheren van materiële klimaatimpacts, -risico’s en -kansen, zoals de uitrol van hernieuwbare energie, energie-efficiëntie, klimaatadaptatie en de mitigatie van fysieke risico’s of transitierisico’s.

34.

Indien de onderneming doelen voor broeikasgasemissiereductie (39) heeft vastgesteld, zijn ESRS 2 MDR-T en de volgende vereisten van toepassing: (a) doelen voor broeikasgasemissiereductie worden als absolute waarde gerapporteerd (hetzij in ton CO2-eq of als percentage van de emissies in een basisjaar) en, voor zover relevant, in intensiteitswaarde; (b) doelen voor broeikasgasemissiereductie worden gerapporteerd voor scope 1-, 2- en 3-emissies, hetzij afzonderlijk, hetzij gecombineerd. De onderneming vermeldt, in het geval van gecombineerde doelen voor broeikasgasemissiereductie, welke emissie-scopes (1, 2 en/of 3) het doel omvat, het aandeel van elke betrokken emissie-scope en welke broeikasgassen het betreft. De onderneming licht toe hoe de consistentie van deze doelen met de begrenzingen van de emissie-inventaris wordt verzekerd (zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-6). De doelen voor broeikasgasemissiereductie zijn brutodoelen, d.w.z. de onderneming neemt geen broeikasgasverwijderingen, carbon credits of vermeden emissies op als een middel om de doelen voor broeikasgasemissiereductie te behalen; (c) de onderneming rapporteert haar huidige basisjaar en nulmeting en, vanaf 2030, actualiseert zij dan om de vijf jaar het basisjaar voor haar doelen voor broeikasgasemissiereductie. De onderneming kan de voortgang rapporteren die in het verleden bij het behalen van haar doelen is gemaakt vóór haar huidige basisjaar, op voorwaarde dat die informatie consistent is met de vereisten van deze standaard; (d) doelen voor broeikasgasemissiereductie omvatten ten minste streefwaarden voor het jaar 2030 en, voor zover beschikbaar, het jaar 2050. Vanaf 2030 worden streefwaarden telkens om de vijf jaar bepaald; (e) de onderneming vermeldt of de doelen voor broeikasgasemissiereductie wetenschappelijk onderbouwd zijn en verenigbaar zijn met het beperken van de opwarming van de aarde tot 1,5 °C. De onderneming vermeldt welk kader en welke methodologie zijn gebruikt om deze doelen te bepalen, en onder meer of deze zijn afgeleid van een sectoraal decarbonisatietraject, wat de onderliggende klimaat- en beleidsscenario’s zijn en of voor deze doelen externe assurance heeft plaatsgevonden. Als onderdeel van de kritieke aannames voor het vaststellen van doelen voor broeikasgasemissiereductie licht de onderneming kort toe hoe zij rekening heeft gehouden met toekomstige doelstellingen (bv. veranderingen in verkoopvolumes, verschuiving in consumentenvoorkeuren en -vraag, reguleringsfactoren en nieuwe technologieën) en wat daarvan de potentiële impact zal zijn op zowel broeikasgasemissies als emissiereducties; en (f) de onderneming beschrijft de verwachte decarbonisatiehefbomen en hun algehele kwantitatieve bijdragen aan het behalen van de doelen voor broeikasgasemissiereductie (bv. energie- of materiaalefficiëntie en vermindering van het energie- of materiaalgebruik, overschakeling naar andere brandstoffen, het gebruik van hernieuwbare energie, uitfasering of vervanging van producten of processen).

Rapportage-eis E1-5 – Energieverbruik en energiemix

35.

De onderneming verschaft informatie over haar energieverbruik en energiemix.

36.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het totale energieverbruik van de onderneming in absolute waarde, de verbetering inzake energie-efficiëntie, de blootstelling aan kolen-, olie- en gasactiviteiten en het aandeel hernieuwbare energie in haar totale energiemix.

37.

De door alinea 35 voorgeschreven rapportage omvat het totale energieverbruik in MWh van haar eigen activiteiten, uitgesplitst naar: (a) het totale energieverbruik uit fossiele bronnen (40); (b) het totale energieverbruik uit nucleaire bronnen; (c) het totale energieverbruik uit hernieuwbare bronnen, uitgesplitst naar: i. brandstofverbruik uit hernieuwbare bronnen met inbegrip van biomassa (ook industrieel en gemeentelijk afval van biologische oorsprong), biobrandstof, biogas, waterstof uit hernieuwbare bronnen (41) enz.; ii. verbruik van ingekochte of verworven elektriciteit, warmte, stoom en koeling uit hernieuwbare bronnen; en iii. verbruik van zelfopgewekte hernieuwbare energie uit andere bronnen dan brandstof (“non-fuel”).

38.

Ondernemingen met activiteiten in sectoren met een grote klimaatimpact (42) splitsen hun totale verbruik van energie uit fossiele brandstoffen verder uit in: (a) brandstofverbruik uit kolen en kolenproducten; (b) brandstofverbruik uit ruwe olie en petroleumproducten; (c) brandstofverbruik uit aardgas; (d) brandstofverbruik uit andere niet-hernieuwbare bronnen; (e) verbruik van ingekochte of verworven elektriciteit, warmte, stoom en koeling uit fossiele bronnen.

39.

Daarnaast geeft de onderneming (in voorkomend geval) een uitsplitsing en rapporteert zij afzonderlijk haar productie van niet-hernieuwbare energie en van hernieuwbare energie in MWh (43).

Energie-intensiteit op basis van netto-opbrengsten  (44)

40.

De onderneming verschaft informatie over de energie-intensiteit (totale energieverbruik per netto-opbrengst) van activiteiten in sectoren met een grote klimaatimpact.

41.

De door alinea 40 voorgeschreven rapportage over energie-intensiteit wordt alleen afgeleid van het totale energieverbruik en de netto-opbrengsten uit activiteiten in sectoren met een grote klimaatimpact.

42.

De onderneming vermeldt de sectoren met een grote klimaatimpact die worden gebruikt om de in alinea 40 gevraagde energie-intensiteit te bepalen.

43.

De onderneming rapporteert de aansluiting van de betrokken posten of toelichtingen in de jaarrekening op het bedrag van de netto-opbrengsten uit activiteiten in sectoren met een grote klimaatimpact (de noemer in de berekening van de in alinea 40 gevraagde energie-intensiteit).

Rapportage-eis E1-6 – Bruto scope 1-, 2-, 3-emissies en totale broeikasgasemissies

44.

De onderneming rapporteert in ton CO2-equivalent (CO2-eq) haar (45) : (a) bruto scope 1-emissies; (b) bruto scope 2-emissies; (c) bruto scope 3-emissies; en (d) totale broeikasgasemissies.

45.

Het doel van de Rapportage-eis in alinea 44 ten aanzien van: (a) bruto scope 1-emissies zoals voorgeschreven door alinea 44(a), is inzicht te geven in de directe impacts van de onderneming op klimaatverandering en het aandeel van haar totale broeikasgasemissies die worden beregeld door emissiehandelssystemen; (b) bruto scope 2-emissies zoals voorgeschreven door alinea 44(b), is inzicht te geven in de indirecte impacts op klimaatverandering van de door de onderneming verbruikte energie, ongeacht of die extern is ingekocht of verworven; (c) bruto scope 3-emissies zoals voorgeschreven door alinea 44(c), is inzicht te geven in de broeikasgasemissies die binnen de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming optreden buiten haar scope 1- en 2-emissies. Voor vele ondernemingen zijn scope 3-emissies misschien wel de belangrijkste component van hun emissie-inventaris en zijn zij een belangrijke bepalende factor van de transitierisico’s van de onderneming; (d) totale broeikasgasemissies zoals voorgeschreven door alinea 44(d), is een algeheel inzicht te geven in de broeikasgasemissies van de onderneming en in de vraag of deze afkomstig zijn van haar eigen activiteiten of van de upstream- en downstreamwaardeketen. Deze rapportage is een noodzakelijke voorwaarde om de voortgang te meten bij de reductie van broeikasgasemissies overeenkomstig de klimaatdoelen van de onderneming en de EU-beleidsdoelstellingen. De informatie uit deze Rapportage-eis is ook nodig om inzicht te krijgen in de klimaattransitierisico’s van de onderneming.

46.

Wanneer de onderneming de door alinea 44 voorgeschreven informatie over broeikasgas-emissies rapporteert, laat zij zich leiden door ESRS 1, alinea’s 62 tot en met 67. In beginsel zijn de data over broeikasgasemissies van geassocieerde deelnemingen of joint ventures die deel uitmaken van de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming (ESRS 1 alinea 67), niet beperkt tot het gehouden aandeel in het eigen vermogen. De onderneming neemt voor haar geassocieerde deelnemingen, joint ventures, niet-geconsolideerde dochterondernemingen (beleggingsentiteiten) en contractuele overeenkomsten in gezamenlijke overeenkomsten die niet als een entiteit zijn gestructureerd (d.w.z. activiteiten en activa onder gezamenlijke zeggenschap), de broeikasgasemissies op volgens de mate waarin zij daarover operationele zeggenschap heeft.

47.

In het geval van significante veranderingen in de definitie van wat de rapporterende onderneming en haar upstream- en downstreamwaardeketen vormt, rapporteert de onderneming deze veranderingen en licht zij het effect ervan toe op de jaar-op-jaar vergelijkbaarheid van haar gerapporteerde broeikasgasemissies (d.w.z. het effect op de vergelijkbaarheid van broeikasgasemissies in de huidige rapportageperiode ten opzichte van de voorgaande rapportageperiode).

48.

De door alinea 44(a) voorgeschreven rapportage over bruto scope 1-emissies omvat: (a) de bruto scope 1-emissies in ton CO2-eq; en (b) het percentage scope 1-emissies van gereglementeerde emissiehandelssystemen.

49.

De door alinea 44(b) voorgeschreven rapportage over bruto scope 2-emissies omvat: (a) de bruto locatiegebaseerde scope 2-emissies in ton CO2-eq; en (b) de bruto marktgebaseerde scope 2-emissies in ton CO2eq.

50.

Voor door alinea 44(a) en (b) voorgeschreven rapportage over scope 1- en 2-emissies geeft de onderneming een uitsplitsing van de informatie, met afzonderlijke vermelding van emissies afkomstig van: (a) de boekhoudkundig geconsolideerde groep (de moedermaatschappij en de dochterondernemingen); en (b) deelnemingen zoals geassocieerde deelnemingen, joint ventures, niet-geconsolideerde dochterondernemingen die niet volledig zijn geconsolideerd in de geconsolideerde jaarrekening van de groep, alsmede contractuele overeenkomsten in gezamenlijke overeenkomsten die niet als een entiteit zijn gestructureerd (d.w.z. activiteiten en activa onder gezamenlijke zeggenschap), waarover zij operationele zeggenschap heeft.

51.

De door alinea 44(c) voorgeschreven rapportage over bruto scope 3-emissies omvat broeikasgasemissies in ton CO2-eq uit elke significante scope 3-categorie (d.w.z. elke scope 3-categorie die voor de onderneming een prioriteit is).

52.

De door alinea 44(d) voorgeschreven rapportage over totale broeikasgasemissies is de som van de in alinea 44(a) tot en met (c) gevraagde scope 1-, 2- en 3-emissies. De rapportage over de totale broeikasgasemissies wordt uitgesplitst, waarbij een onderscheid wordt gemaakt tussen: (a) de totale broeikasgasemissies afkomstig van de onderliggende scope 2-emissies die worden gemeten met de locatiegebaseerde methode; en (b) de totale broeikasgasemissies afkomstig van de onderliggende scope 2-emissies die worden gemeten met de marktgebaseerde methode.

Broeikasgasintensiteit op basis van netto-opbrengsten  (46)

53.

De onderneming rapporteert de intensiteit van haar broeikasgasemissie-intensiteit (totale broeikasgasemissies per netto-opbrengst).

54.

De door alinea 53 voorgeschreven rapportage over broeikasgasintensiteit verschaft de totale broeikasgasemissies in ton CO2-eq (voorgeschreven door alinea 44(d)) per netto-opbrengst.

55.

De onderneming rapporteert de aansluiting van de betrokken posten of toelichtingen in de jaarrekening op het bedrag van de netto-opbrengsten (de noemer in de berekening van de in alinea 53 gevraagde broeikasgasemissie-intensiteit).

Rapportage-eis E1-7 – Broeikasgasverwijderingen en projecten voor broeikasgasmitigatie gefinancierd uit carbon credits

56.

De onderneming rapporteert: (a) verwijderingen en opslag van broeikasgassen in ton CO2-eq, afkomstig van projecten die zij eventueel heeft ontwikkeld binnen haar eigen activiteiten, of waaraan zij heeft bijgedragen in haar upstream- en downstreamwaardeketen; en (b) de hoeveelheid broeikasgasemissiereducties of -verwijderingen afkomstig van klimaatmitigatieprojecten buiten haar waardeketen die zij heeft gefinancierd of voornemens is te financieren via aankopen van carbon credits.

57.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel: (a) inzicht te geven in de maatregelen van de onderneming om broeikasgassen permanent te verwijderen uit de atmosfeer, of de verwijdering daarvan actief te ondersteunen, potentieel om netto-nul-doelen te bereiken (zoals verklaard in alinea 60); (b) inzicht te geven in het aantal en de kwaliteit van carbon credits die de onderneming op de vrijwillige markt (VCM) heeft aangekocht, of voornemens is aan te kopen, potentieel ter ondersteuning van haar claims over emissieneutraliteit (zoals verklaard in alinea 61).

58.

De door alinea 56(a) voorgeschreven rapportage over verwijderingen en opslag van broeikasgassen omvat (in voorkomend geval): (a) de totale hoeveelheid verwijderde en opgeslagen broeikasgassen in ton CO2-eq, uitgesplitst en apart gerapporteerd voor de hoeveelheid met betrekking tot de eigen activiteiten van de onderneming en die van haar upstream- en downstreamwaardeketen, en uitgesplitst naar verwijderingsactiviteit; en (b) de aannames, methodologieën en kaders die de onderneming bij de berekening toepast.

59.

De door alinea 56(b) voorgeschreven rapportage over carbon credits omvat (in voorkomend geval): (a) het totale aantal carbon credits buiten de waardeketen van de onderneming (in ton CO2-eq) die zijn getoetst aan erkende kwaliteitsstandaarden en in de rapportageperiode zijn vernietigd; en (b) het totale aantal carbon credits buiten de waardeketen van de onderneming (in ton CO2-eq) waarvan de vernietiging in de toekomst gepland staat, en of deze al dan niet zijn gebaseerd op bestaande contractuele overeenkomsten.

60.

Ingeval de onderneming een netto-nul-doel rapporteert naast de doelen voor brutobroeikasgasemissiereductie in overeenstemming met Rapportage-eis E1-4, alinea 30, geeft zij toelichting bij de gehanteerde reikwijdte, methodologieën en kaders en de vraag hoe het de bedoeling is de restemissies (na een reductie van de broeikasgasemissies met zo’n 90 tot 95 %, met de mogelijkheid voor gerechtvaardigde sectorale variaties in lijn met een erkend sectoraal decarbonisatietraject) te neutraliseren door bijvoorbeeld broeikasgasverwijderingen binnen haar eigen activiteiten en upstream- en downstreamwaardeketen.

61.

Ingeval de onderneming eventueel publieke claims over emissieneutraliteit heeft gemaakt waarbij sprake is van het gebruik van carbon credits, legt zij uit: (a) of en hoe deze claims vergezeld gaan van doelen voor broeikasgasemissiereductie, zoals voorgeschreven door Rapportage-eis E1-4; (b) of en hoe deze claims en het gebruik van carbon credits de mogelijkheid om haar doelen voor broeikasgasemissiereductie (47) of, in voorkomend geval, haar netto-nul-doel te behalen, niet in de weg staan of beperken; en (c) de geloofwaardigheid en integriteit van de gebruikte carbon credits, onder meer ten opzichte van erkende kwaliteitsstandaarden.

Rapportage-eis E1-8 – Interne koolstofbeprijzing

62.

De onderneming rapporteert of zij regelingen voor interne koolstofbeprijzing toepast en, zo ja, hoe deze haar besluitvorming schragen en de uitrol van klimaatbeleid en -doelen stimuleren.

63.

De in alinea 62 gevraagde informatie omvat: (a) het soort regeling voor interne koolstofbeprijzing, bijvoorbeeld de “schaduwprijzen” toegepast voor CapEx of de besluitvorming over investeringen in onderzoek en ontwikkeling (O&O), interne koolstofvergoedingen of interne koolstoffondsen; (b) het specifieke toepassingsgebied van de regeling inzake koolstofbeprijzing (activiteiten, geografische dimensies, entiteiten enz.); (c) de koolstofprijzen toegepast volgens het soort regeling en de kritieke aannames gehanteerd om de prijzen te bepalen, met inbegrip van de bron van de toegepaste koolstofprijzen en de redenen waarom deze relevant worden geacht voor de daarvoor gekozen toepassing. De onderneming kan de methodologie voor de berekening van de koolstofprijzen toelichten, met inbegrip van de mate waarin deze prijzen zijn bepaald aan de hand van wetenschappelijke handvatten en hoe de toekomstige evolutie ervan verband houdt met wetenschappelijk onderbouwde trajecten voor koolstofbeprijzing; en (d) de benaderende brutovolumes broeikasgasemissies voor het lopende jaar, volgens scope 1, 2 en, in voorkomend geval, scope 3 (in ton CO2-eq), die onder deze regelingen vallen, alsmede het aandeel daarvan in de totale broeikasgasemissies van de onderneming voor elke betrokken scope.

Rapportage-eis E1-9 – Beoogde financiële effecten van materiële fysieke en transitierisico’s en potentiële klimaatkansen

64.

De onderneming rapporteert informatie over haar: (a) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële fysieke risico’s; (b) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële transitierisico’s; en (c) potentieel om materiële klimaatkansen te benutten.

65.

De door alinea 64 voorgeschreven informatie is een aanvulling op de door ESRS 2 SBM-3 alinea 48(d) voorgeschreven informatie over actuele financiële effecten. Deze Rapportage-eis heeft tot doel om: (a) voor beoogde financiële effecten als gevolg van materiële fysieke risico’s en transitierisico’s inzicht te geven in de vraag hoe deze risico’s op korte, middellange en lange termijn voor de onderneming materiële invloed hebben (of redelijkerwijs zouden kunnen hebben) op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen. De uitkomsten van de scenarioanalyse die is gebruikt om de door alinea’s TV 10 tot en met TV 13 voorgeschreven veerkrachtanalyse te maken, moeten worden verwerkt in de beoordeling van beoogde financiële effecten als gevolg van materiële fysieke en transitierisico’s; (b) voor het potentieel om materiële klimaatkansen te benutten, inzicht te geven in de vraag hoe de onderneming financieel haar voordeel kan doen met materiële klimaatkansen. Deze rapportage is complementair aan de overeenkomstig Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 gerapporteerde kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s).

66.

De rapportage over beoogde financiële effecten van materiële fysieke risico’s zoals voorgeschreven door alinea 64(a) omvat (48): (a) het geldbedrag en het aandeel (percentage) activa dat materieel fysiek risico loopt op korte, middellange en lange termijn voordat rekening wordt gehouden met maatregelen inzake klimaatadaptatie; waarbij de geldbedragen van deze activa worden uitgesplitst naar acuut en chronisch fysiek risico (49); (b) het aandeel activa dat materieel fysiek risico loopt en waarvoor de maatregelen inzake klimaatadaptatie worden genomen; (c) de locatie van significante activa die materieel fysiek risico lopen (50); en (d) het geldbedrag en het aandeel (percentage) van de netto-opbrengsten uit bedrijfsactiviteiten die materieel fysiek risico lopen op korte, middellange en lange termijn.

67.

De rapportage over beoogde financiële effecten van materiële transitierisico’s, zoals voorgeschreven door alinea 64(b) omvat: (a) het geldbedrag en het aandeel (percentage) activa dat materieel fysiek risico loopt op korte, middellange en lange termijn voordat rekening wordt gehouden met maatregelen inzake klimaatmitigatie; (b) het aandeel activa dat materieel transitierisico loopt en waarvoor de maatregelen inzake klimaatmitigatie worden genomen; (c) een uitsplitsing van de boekwaarde van de vastgoedactiva van de onderneming naar energie-efficiëntieklasse (51); (d) verplichtingen die misschien in de jaarrekening moeten worden opgenomen op korte, middellange en lange termijn; en (e) het geldbedrag en het aandeel (percentage) van de netto-opbrengsten uit bedrijfsactiviteiten die materieel transitierisico lopen op korte, middellange en lange termijn, met inbegrip van (in voorkomend geval) de netto-opbrengsten afkomstig van klanten van de onderneming met kolen-, olie- en gasactiviteiten.

68.

De onderneming rapporteert de aansluitingen van de betrokken posten of toelichtingen in de jaarrekening op de volgende elementen: (a) significante bedragen aan activa en netto-opbrengsten die materieel fysiek risico lopen (zoals voorgeschreven door alinea 66); (b) significante bedragen aan activa, verplichtingen en netto-opbrengsten die materieel transitierisico lopen (zoals voorgeschreven door alinea 67).

69.

Voor de rapportage over het potentieel om klimaatkansen te benutten, zoals voorgeschreven door alinea 64(c), houdt de onderneming rekening met (52): (a) kostenbesparingen die zij verwacht van maatregelen inzake klimaatmitigatie en klimaatadaptatie; en (b) de potentiële marktomvang of verwachte veranderingen van de netto-opbrengsten uit koolstofarme producten en diensten of adaptatieoplossingen waartoe de onderneming toegang heeft of kan hebben.

70.

Een kwantificering van de financiële effecten die voortkomen uit kansen, is niet vereist indien dit soort rapportage niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van nuttige informatie opgenomen op grond van ESRS 1 Bijlage C Kwalitatieve kenmerken van informatie.

ESRS E2

VERONTREINIGING

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E2-1 – Beleid ten aanzien van verontreiniging

–

Rapportage-eis E2-2 – Maatregelen en middelen wat betreft verontreiniging

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E2-3 – Doelen wat betreft verontreiniging

–

Rapportage-eis E2-4 – Verontreiniging van lucht, water en bodem

–

Rapportage-eis E2-5 – Zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen

–

Rapportage-eis E2-6 – Beoogde financiële effecten van impacts, risico’s en kansen wat betreft verontreiniging

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis E2-1 – Beleid ten aanzien van verontreiniging

–

Rapportage-eis E2-2 – Maatregelen en middelen wat betreft verontreiniging

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E2-3 – Doelen wat betreft verontreiniging

–

Rapportage-eis E2-4 – Verontreiniging van lucht, water en bodem

–

Rapportage-eis E2-5 – Zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen

–

Rapportage-eis E2-6 – Beoogde financiële effecten van risico’s en kansen wat betreft verontreiniging

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel Rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming is op verontreiniging van lucht, water en bodem, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) maatregelen genomen, en het resultaat van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of te verhelpen, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) de plannen en het vermogen van de onderneming om haar strategie en businessmodel aan te passen in lijn met de transitie naar een duurzame economie en de noodzaak om verontreiniging te voorkomen, te bestrijden en ongedaan te maken. Een en ander moet een gifvrij milieu met nul-verontreiniging tot stand brengen, mede ter ondersteuning van het EU-actieplan “Verontreiniging van lucht, water en bodem naar nul”; (d) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming wat betreft haar verontreinigingsimpacts en -afhankelijkheden, alsmede wat betreft het voorkomen, bestrijden, ongedaan maken of reduceren van verontreiniging, ook wanneer dit het gevolg is van de toepassing van wet- en regelgeving, en de vraag hoe de onderneming daarmee omgaat; en (e) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de verontreinigingsimpacts en -afhankelijkheden van de onderneming.

2.

Deze standaard betreft Rapportage-eisen voor de volgende duurzaamheidsthema’s: verontreiniging van lucht, water of bodem, zorgwekkende stoffen, met inbegrip van zeer zorgwekkende stoffen.

3.

“Luchtverontreiniging” betreft de emissies van de onderneming naar lucht (zowel binnen als buiten), en preventie, bestrijding en reductie van die emissies.

4.

“Waterverontreiniging” betreft de emissies van de onderneming naar water en de preventie, bestrijding en reductie van die emissies.

5.

“Bodemverontreiniging” betreft de emissies van de onderneming naar bodem en de preventie, bestrijding en reductie van die emissies.

6.

Wat betreft “zorgwekkende stoffen”, deze standaard behandelt productie, gebruik en/of distributie en commercialisering door de onderneming van zorgwekkende stoffen, met inbegrip van zeer zorgwekkende stoffen (ZZS). Rapportage-eisen over zorgwekkende stoffen hebben tot doel gebruikers inzicht te geven in daadwerkelijke of potentiële impacts van die stoffen, mede rekening houdende met mogelijke beperkingen op gebruik en/of distributie en commercialisering van die stoffen.

Wisselwerking met andere ESRS

7.

Het thema “verontreiniging” is nauw verweven met andere milieusubthema’s zoals klimaatverandering, water en mariene hulpbronnen, biodiversiteit en circulaire economie. Om dus een breed overzicht te geven van wat materieel kan zijn wat betreft verontreiniging, zijn de relevante Rapportage-eisen die in andere milieustandaarden aan bod komen, de volgende: (a) ESRS E1 Klimaatverandering waarin de volgende zeven broeikasgassen worden behandeld die verband houden met luchtverontreiniging: koolstofdioxide(CO2), methaan (CH4), distikstofoxide (N2O), fluorkoolwaterstoffen (HFK’s), perfluorkoolwaterstoffen (PFK’s), zwavelhexafluoride (SF6) en stikstoftrifluoride (NF3); (b) ESRS E3 Water en mariene hulpbronnen waarin het gaat over waterverbruik, en met name in gebieden met waterrisico, waterrecycling en -opslag. Dit omvat ook het verantwoord beheer van mariene hulpbronnen, met inbegrip van de aard en hoeveelheid van mariene grondstoffen (zoals grind, diepzeemineralen, visserijproducten), die de onderneming gebruikt. Deze standaard betreft de negatieve impacts, in termen van verontreiniging van water en mariene hulpbronnen, met inbegrip van microplastics, die door deze activiteiten wordt veroorzaakt; (c) ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen waarin het gaat over ecosystemen en soorten. Verontreiniging als een directe drukfactor voor biodiversiteitsverlies komt in deze standaard aan bod; (d) ESRS E5 Materiaalgebruik en circulaire economie waarin het met name gaat over de transitie weg van de winning van niet-hernieuwbare materialen en de toepassing van praktijken die afvalproductie voorkomen, met inbegrip van door verontreiniging veroorzaakt afval.

8.

De verontreinigingsimpacts van de onderneming kunnen invloed hebben op mensen en gemeenschappen. Materiële negatieve impacts op getroffen gemeenschappen door verontreinigingsimpacts die aan de onderneming zijn toe te schrijven, worden behandeld in ESRS S3 Getroffen gemeenschappen.

9.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

10.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met en gerapporteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2 hoofdstuk 4 Impact-, risico- en kansenmanagement.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren

11.

De onderneming beschrijft het proces voor het in kaart brengen van materiële impacts, risico’s en kansen en verschaft informatie over: (a) de vraag of de onderneming haar bedrijfslocaties en bedrijfsactiviteiten heeft gescreend om binnen haar eigen activiteiten en upstream- en downstreamwaardeketen haar daadwerkelijke en potentiële impacts, risico’s en kansen wat betreft verontreiniging in kaart te brengen, en zo ja, welke methodologieën, aannames en instrumenten bij deze screening zijn gebruikt; (b) de vraag of en hoe de onderneming consultaties heeft georganiseerd, met name van getroffen gemeenschappen.

Rapportage-eis E2-1 – Beleid ten aanzien van verontreiniging

12.

De onderneming beschrijft haar aangenomen beleid om haar materiële impacts, risico’s en kansen te beheersen wat betreft het voorkomen en bestrijden van verontreiniging.

13.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, risico’sen kansen wat betreft verontreiniging.

14.

De door alinea 12 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft verontreiniging te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s.

15.

De onderneming vermeldt, voor haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen, of en hoe zij met haar beleid op de volgende punten acteert, voor zover die materieel zijn: (a) het mitigeren van negatieve impacts wat betreft verontreiniging van lucht, water en bodem, met inbegrip van voorkoming en bestrijding; (b) het vervangen en zoveel mogelijk beperken van het gebruik van zorgwekkende stoffen en het uitfaseren van zeer zorgwekkende stoffen, met name voor niet-essentiële maatschappelijke toepassingen en in consumentenproducten; en (c) het vermijden van incidenten en noodsituaties, en wanneer deze zich toch voordoen, de impact ervan op mens en milieu beheersen en beperken.

Rapportage-eis E2-2 – Maatregelen en middelen wat betreft verontreiniging

16.

De onderneming rapporteert haar maatregelen wat betreft verontreiniging en de middelen die voor de uitrol daarvan zijn bestemd.

17.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reeds genomen en nog geplande belangrijke maatregelen om beleidsdoelstellingen en doelen wat betreft verontreiniging te verwezenlijken.

18.

De beschrijving van de actieplannen en middelen wat betreft verontreiniging bevatten de informatie voorgeschreven in ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

19.

Naast ESRS 2 MDR-A kan de onderneming vermelden bij welke stap in de mitigatieladder maatregelen en middelen kunnen worden ingedeeld: (a) vermijden van verontreiniging, met inbegrip van het uitfaseren van materialen of verbindingen die een negatieve impact hebben (verontreiniging voorkomen bij de bron); (b) verontreiniging reduceren, met inbegrip van het uitfaseren van materialen of verbindingen; voldoen aan handhavingsvereisten zoals vereisten inzake beste beschikbare technieken (BBT’s); voldoen aan de “geen ernstige afbreuk doen aan”-criteria (DNSH-criteria) voor het voorkomen en bestrijden van verontreiniging overeenkomstig de EU-Taxonomieverordening en de gedelegeerde handelingen daarvan (verontreiniging tot een minimum beperken); en (c) herstellen, regenereren en transformeren van ecosystemen waar verontreiniging is opgetreden (de impacts van zowel reguliere activiteiten als incidenten beheersen).

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis E2-3 – Doelen wat betreft verontreiniging

20.

De onderneming rapporteert de doelen die zij wat betreft verontreiniging heeft bepaald.

21.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de doelen die de onderneming heeft bepaald ten behoeve van haar beleid wat betreft verontreiniging en voor het acteren op haar materiële verontreinigingsimpacts -risico’s en -kansen.

22.

De beschrijving van doelen bevat de informatievereisten vastgesteld in ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen.

23.

De door alinea 20 voorgeschreven rapportage vermeldt of en hoe de doelen van de onderneming zich verhouden tot het voorkomen en bestrijden van: (a) luchtverontreinigende stoffen en de betrokken specifieke massastromen (emissievracht); (b) emissies naar water en de betrokken specifieke massastromen; (c) verontreiniging van de bodem en de betrokken specifieke massastromen; en (d) zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen.

24.

Naast ESRS 2 MDR-T kan de onderneming vermelden of bij het bepalen van doelen rekening is gehouden met ecologische drempels (bv. integriteit van de biosfeer, afbraak van stratosferisch ozon, atmosferische aërosollading, bodemuitputting, verzuring van de oceanen) en entiteitspecifieke allocaties. Zo ja, dan kan de onderneming vermelden: (a) de geïdentificeerde ecologische drempels en de methodologie die voor het identificeren van die drempels is gebruikt; (b) of deze drempels al dan niet entiteitspecifiek zijn, en zo ja, hoe deze zijn bepaald; en (c) hoe de verantwoordelijkheid voor het naleven van geïdentificeerde ecologische drempels binnen de onderneming is verdeeld.

25.

De onderneming vermeldt, als onderdeel van de contextinformatie, of de doelen die zij heeft bepaald en gepresenteerd, verplicht zijn (bij wet voorgeschreven) of vrijwillig.

Rapportage-eis E2-4 – Verontreiniging van lucht, water en bodem

26.

De onderneming rapporteert de verontreinigende stoffen die zij met haar eigen activiteiten uitstoot, alsmede de microplastics die bij haar ontstaan of worden gebruikt.

27.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de emissies naar lucht, water en bodem die de onderneming met haar eigen activiteiten veroorzaakt, en in het ontstaan en gebruik van microplastics bij de onderneming.

28.

De onderneming rapporteert de hoeveelheden: (a) emissies naar lucht, water en bodem van elke in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 166/2006 van het Europees Parlement en de Raad (64) (Europees register uitstoot en overbrenging verontreinigende stoffen – “E-PRTR-verordening”) vermelde verontreinigende stof, met uitzondering van emissies van broeikasgassen, die worden gerapporteerd overeenkomstig ESRS E1 Klimaatverandering (65); (b) microplastics ontstaan of gebruikt door de onderneming.

29.

De in alinea 28 vermelde hoeveelheden zijn geconsolideerde hoeveelheden, met inbegrip van de emissies uit de faciliteiten waarover de onderneming financiële zeggenschap heeft en die waarover zij operationele zeggenschap heeft. De consolidatie omvat alleen de emissies van faciliteiten waarvoor de in bijlage II bij Verordening (EG) nr. 166/2006 vermelde toepasselijke drempelwaarde is overschreden.

30.

De onderneming verschaft context bij deze rapportage en beschrijft: (a) de veranderingen in de tijd; (b) de meetmethodologieën; en (c) het (de) proces(sen) om over verontreiniging data te verzamelen ten behoeve van verwerking en rapportage, met inbegrip van het soort data dat nodig is en de informatiebronnen.

31.

Wanneer voor het kwantificeren van emissies een methodologie wordt gekozen die inferieur is aan directe meting van emissies, schetst de onderneming de redenen waarom voor deze inferieure methodologie is gekozen. Indien de onderneming schattingen gebruikt, vermeldt zij de standaard, sectorale studie of bronnen die de grondslag vormen van haar schatting, alsmede de eventuele mate van onzekerheid en de bandbreedte van schattingen die de meetonzekerheid weerspiegelen.

Rapportage-eis E2-5 – Zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen

32.

De onderneming rapporteert informatie over productie, gebruik, distributie, commercialisering en invoer/uitvoer van zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen als zodanig, in mengsels of in voorwerpen.

33.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de impact van de onderneming op gezondheid en milieu via zorgwekkende stoffen en zeer zorgwekkende stoffen als zodanig. Verder is het doel inzicht te geven in de materiële risico’s en kansen van de onderneming, met inbegrip van de blootstelling aan die stoffen en risico’s als gevolg van wijzigingen in wet- en regelgeving.

34.

De door alinea 32 voorgeschreven rapportage omvat de totale hoeveelheden zorgwekkende stoffen die ontstaan of worden gebruikt tijdens de productie of die worden ingekocht, en de totale hoeveelheden zorgwekkende stoffen die de faciliteiten van de onderneming verlaten als emissies, producten of als deel van producten of diensten, uitgesplitst in belangrijkste gevarenklassen van zorgwekkende stoffen.

35.

De onderneming presenteert informatie over zeer zorgwekkende stoffen afzonderlijk.

Rapportage-eis E2-6 – Beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft verontreiniging

36.

De onderneming rapporteert de beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft verontreiniging.

37.

De door alinea 36 voorgeschreven informatie komt bovenop de informatie over de actuele financiële effecten op de financiële positie, financiële prestaties en kasstromen van de onderneming die op grond van ESRS 2 SBM-3, alinea 48(d), voor de rapportageperiode worden gevraagd.

38.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële risico’s voortkomend uit impacts en afhankelijkheden wat betreft verontreiniging en de vraag hoe deze risico’s op korte, middellange en lange termijn voor de onderneming materiële invloed hebben (of redelijkerwijs zouden kunnen hebben) op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen; (b) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële kansen wat betreft het voorkomen en bestrijden van verontreiniging.

39.

De rapportage omvat: (a) een kwantificering van de beoogde financiële effecten in monetaire termen voordat rekening wordt gehouden met maatregelen wat betreft verontreiniging of, wanneer dat zonder ongerechtvaardigde kosten of inspanningen niet mogelijk is, kwalitatieve informatie. Financiële effecten die voortkomen uit kansen, hoeven niet te worden gekwantificeerd indien zulks zou leiden tot rapportage die niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie ESRS 1 Bijlage B Kwalitatieve kenmerken van informatie); (b) een beschrijving van de in aanmerking genomen effecten, de daarmee samenhangende impacts en de tijdshorizonten waarbinnen deze waarschijnlijk zullen optreden; en (c) de kritieke aannames die bij het kwantificeren van de beoogde financiële effecten zijn gebruikt, alsmede de bronnen van die aannames en de daaraan verbonden mate van onzekerheid.

40.

De in alinea 38(a) bedoelde informatie omvat: (a) het aandeel van de netto-opbrengsten uit producten en diensten die zorgwekkende stoffen als dusdanig zijn of deze stoffen bevatten, en het aandeel van de netto-opbrengsten uit producten en diensten die zeer zorgwekkende stoffen als dusdanig zijn of deze stoffen bevatten; (b) de operationele uitgaven en kapitaaluitgaven die in de rapportageperiode hebben plaatsgevonden in samenhang met majeure incidenten en deposities; (c) de voorzieningen voor milieubescherming en herstelkosten, bv. voor rehabilitatie van verontreinigde bedrijfslocaties, beplanting van voormalige stortplaatsen, verwijdering van milieuverontreiniging op bestaande productie- of opslaglocaties en vergelijkbare maatregelen.

41.

De onderneming rapporteert relevante contextinformatie zoals een beschrijving van materiële incidenten en deposities waar verontreiniging negatieve impacts op het milieu heeft gehad en/of naar verwachting negatieve effecten zal hebben op de financiële kasstromen, financiële positie en financiële prestaties van de onderneming op korte, middellange en lange termijn.

ESRS E3

WATER EN MARIENE HULPBRONNEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor water en mariene hulpbronnen materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E3-1 – Beleid ten aanzien van water en mariene hulpbronnen

–

Rapportage-eis E3-2 – Maatregelen en middelen wat betreft water en mariene hulpbronnen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E3-3 – Doelen wat betreft water en mariene hulpbronnen

–

Rapportage-eis E3-4 – Waterverbruik

–

Rapportage-eis E3-5 – Beoogde financiële effecten van impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor water en mariene hulpbronnen materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E3-1 – Beleid ten aanzien van water en mariene hulpbronnen

–

Rapportage-eis E3-2 – Maatregelen en middelen inzake beleid voor water en mariene hulpbronnen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E3-3 – Doelen wat betreft water en mariene hulpbronnen

–

Rapportage-eis E3-4 – Waterverbruik

–

Rapportage-eis E3-5 – Beoogde financiële effecten van risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel Rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming is op water en mariene hulpbronnen, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) genomen maatregelen, en de uitkomst van die maatregelen, om materiële daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen of te mitigeren, om zodoende water en mariene hulpbronnen te beschermen, mede wat betreft de reductie van het waterverbruik, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) de vraag of, hoe en in welke mate de onderneming aan de ambities van de Europese Green Deal bijdraagt wat betreft schone lucht, schoon water, een gezonde bodem en biodiversiteit, alsmede aan de duurzaamheid van de blauwe economie en de visserijsector, rekening houdende met het volgende: Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad (68) (EU-kaderrichtlijn water), Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad (69) (EU-kaderrichtlijn mariene strategie), Richtlijn 2014/89/EU van het Europees Parlement en de Raad (70) (EU-richtlijn maritieme ruimtelijke planning), de Duurzame Ontwikkelingsdoelen (SDG’s) (en met name SDG 6 “Schoon water en sanitair” en SDG 14 “Leven in het water”), en respect voor mondiale milieugrenzen (bv. integriteit van de biosfeer, verzuring van de oceanen, gebruik van zoetwater, planetaire grenzen van biogeochemische kringlopen); (d) de plannen en het vermogen van de onderneming om haar strategie en businessmodel aan te passen in lijn met het bevorderen van duurzaam gebruik van water, op basis van bescherming van beschikbare waterbronnen op lange termijn; bescherming van aquatische ecosystemen en herstel van zoetwater- en mariene habitats; (e) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming die voortkomen uit haar impacts op en afhankelijkheden van water en mariene hulpbronnen, en hoe de onderneming daarmee omgaat; en (f) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van water en mariene hulpbronnen.

2.

Deze standaard betreft Rapportage-eisen voor water en mariene hulpbronnen. Wat “water” betreft, deze standaard behandelt oppervlaktewater en grondwater. Hij omvat rapportage-eisen betreffende waterverbruik binnen de activiteiten, producten en diensten van de onderneming, alsmede daarmee samenhangende informatie over wateronttrekkingen en waterlozingen.

3.

Wat “mariene hulpbronnen” betreft, deze standaard behandelt de onttrekking en het gebruik van die hulpbronnen, en de daarmee samenhangende economische activiteiten.

Wisselwerking met andere ESRS

4.

Het thema “water en mariene hulpbronnen” is nauw verweven met andere milieusubthema’s zoals klimaatverandering, verontreiniging, biodiversiteit en circulaire economie. Om dus een breed overzicht te geven van wat materieel kan zijn ten aanzien van water en mariene hulpbronnen, zijn de relevante Rapportage-eisen die in andere milieu-ESRS aan bod komen, de volgende: (a) ESRS E1 Klimaatverandering, waarin het met name gaat over acute en chronische fysieke risico’s die voortkomen uit water- en oceanische gevaren die worden veroorzaakt of versterkt door klimaatverandering, zoals een stijging van de temperatuur van het water, veranderende neerslagpatronen en -soorten (regen, hagel, sneeuw/ijs), neerslag- of hydrologische variabiliteit, verzuring van de oceanen, indringend zeewater, stijging van de zeespiegel, droogte, grote waterstress, zware neerslag, overstromingen en glacial lake outburst floods (GLOF’s) (doorbraken van gletsjermeren); (b) ESRS E2 Verontreiniging, waarin het met name gaat om emissies naar water (die ook emissies naar oceanen omvatten) en het gebruik en ontstaan van microplastics; (c) ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen, waarin het met name gaat om het behoud en het duurzame gebruik van en de impact op zoete aquatische ecosystemen, alsmede de oceanen en zeeën; en (d) ESRS E5 Materiaalgebruik en circulaire economie waarin het met name gaat over afvalbeheer met inbegrip van plastics, en de transitie naar de winning van niet-hernieuwbare materialen uit afvalwater, verminderd gebruik van plastics, en de recycling van afvalwater.

5.

De impacts van de onderneming op water en mariene hulpbronnen treffen mensen en gemeenschappen. Materiële negatieve impacts op getroffen gemeenschappen als gevolg van impacts wat betreft water en mariene hulpbronnen die aan de onderneming zijn toe te schrijven, worden behandeld in ESRS S3 Getroffen gemeenschappen..

6.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

7.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met en gerapporteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2 hoofdstuk 4 Impact-, risico- en kansenmanagement.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor water en mariene hulpbronnen materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

8.

De onderneming beschrijft het proces voor het in kaart brengen van materiële impacts, risico’s en kansen en verschaft informatie over: (a) de vraag of en hoe de onderneming haar activa en activiteiten heeft gescreend om binnen haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen haar daadwerkelijke en potentiële impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen in kaart te brengen, en zo ja, welke methodologieën, aannames en instrumenten bij deze screening zijn gebruikt; (b) de vraag of en hoe de onderneming consultaties heeft georganiseerd, met name van getroffen gemeenschappen (71).

Rapportage-eis E3-1 – Beleid ten aanzien van water en mariene hulpbronnen

9.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen (72).

10.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen.

11.

De door alinea 9 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s.

12.

De onderneming geeft aan of en hoe haar beleid acteert op de volgende kwesties voor zover die materieel zijn: (a) waterbeheer met inbegrip van: i. gebruik en winning van water en mariene hulpbronnen in haar eigen activiteiten; ii. waterbehandeling als een stap in een duurzamere waterwinning; en iii. het voorkomen en bestrijden van waterverontreiniging veroorzaakt door haar activiteiten; (b) producten en diensten die zijn vormgegeven als antwoord op waterproblemen en om mariene hulpbronnen te behouden; en (c) toezegging om binnen haar eigen activiteiten en in de hele upstream- en downstreamwaardeketen materieel waterverbruik te verminderen in gebieden met waterrisico. 13. Indien ten minste een van de bedrijfslocaties van de onderneming in een gebied met grote waterstress gelegen is en die locatie niet onder een beleid valt, verklaart de onderneming dat dit het geval is en geeft zij de redenen waarom zij op dit punt geen beleid heeft aangenomen. De onderneming kan rapporteren binnen welk tijdsbestek zij over dat soort beleid wil beschikken (73). 14. De onderneming vermeldt of zij beleid of praktijken heeft aangenomen ten aanzien van duurzame oceanen en zeeën (74).

Rapportage-eis E3-2 – Maatregelen en middelen wat betreft water en mariene hulpbronnen

15.

De onderneming rapporteert haar maatregelen wat betreft water en mariene hulpbronnen en de middelen die voor de uitrol daarvan zijn bestemd.

16.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reeds genomen en nog geplande belangrijke maatregelen om beleidsdoelstellingen en doelen wat betreft water en mariene hulpbronnen te verwezenlijken.

17.

De beschrijving van deze maatregelen en middelen volgt de beginselen die zijn geformuleerd in ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s. Naast ESRS 2 MDR-A kan de onderneming vermelden bij welke stap in de mitigatieladder maatregelen en

18.

middelen kunnen worden ingedeeld: (a) vermijden van het gebruik van water en mariene hulpbronnen; (b) het gebruik van water en mariene hulpbronnen verminderen via bijvoorbeeld efficiëntiemaatregelen; (c) terugwinning en hergebruik van water; of (d) herstel en regeneratie van aquatische ecosystemen en waterlichamen.

19.

De onderneming vermeldt maatregelen en middelen met betrekking tot gebieden met waterrisico, met inbegrip van gebieden met grote waterstress.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis E3-3 – Doelen wat betreft water en mariene hulpbronnen

20.

De onderneming rapporteert de doelen die zij wat betreft water en mariene hulpbronnen heeft bepaald.

21.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de doelen die de onderneming heeft bepaald ten behoeve van haar beleid wat betreft water en mariene hulpbronnen en voor het acteren op haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen.

22.

De beschrijving van de doelen bevat de informatievereisten vastgesteld in ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen.

23.

De door alinea 20 voorgeschreven rapportage vermeldt of en hoe haar doelen betrekking hebben op: (a) het beheersen van materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft gebieden met waterrisico, met inbegrip van het verbeteren van de waterkwaliteit; (b) het verantwoord beheer van impacts, risico’s en kansen van mariene hulpbronnen, met inbegrip van de aard en hoeveelheid van mariene grondstoffen (zoals grind, diepzeemineralen, visserijproducten), die de onderneming gebruikt; en (c) de vermindering van het waterverbruik, met inbegrip van een toelichting bij de vraag hoe deze doelen betrekking hebben op gebieden met waterrisico, met inbegrip van gebieden met grote waterstress.

24.

Naast ESRS 2 MDR-T vermeldt de onderneming of bij het bepalen van doelen rekening is gehouden met ecologische drempels en entiteitspecifieke allocaties. Zo ja, dan kan de onderneming het volgende vermelden: (a) de geïdentificeerde ecologische drempels en de methodologie die voor het identificeren van die drempels is gebruikt; (b) of deze drempels al dan niet entiteitspecifiek zijn, en zo ja, hoe deze zijn bepaald; en (c) hoe de verantwoordelijkheid voor het naleven van geïdentificeerde ecologische drempels binnen de onderneming is verdeeld.

25.

De onderneming vermeldt, als onderdeel van de contextinformatie, of de doelen die zij heeft bepaald en gepresenteerd, verplicht zijn (bij wet voorgeschreven) of vrijwillig.

Rapportage-eis E3-4 – Waterverbruik

26.

De onderneming rapporteert informatie over haar prestaties inzake waterverbruik wat betreft haar materiële impacts, risico’s en kansen.

27.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het waterverbruik van de onderneming en eventuele voortgang die de onderneming ten opzichte van haar doelen heeft gemaakt.

28.

De door alinea 26 voorgeschreven rapportage betreft eigen activiteiten en omvat: (a) het totale waterverbruik in m3; (b) het totale waterverbruik in m3 in gebieden met waterrisico, met inbegrip van gebieden met grote waterstress; (c) de totale hoeveelheid gerecycled en hergebruikt water in m3; (75) (d) de totale hoeveelheid opgeslagen water en veranderingen in de opslag in m3; en (e) alle nodige contextinformatie wat betreft de punten (a) tot en met (d), zoals waterkwaliteit en -kwantiteit van waterbekkens, de wijze waarop de data zijn samengesteld, zoals standaarden, methodologieën en gehanteerde aannames, met inbegrip van de vraag of de informatie is berekend, geschat, gemodelleerd, dan wel afkomstig is van directe metingen, en de benadering die daarbij gevolgd is, zoals het gebruik van sectorspecifieke factoren.

29.

De onderneming verschaft informatie over haar waterintensiteit: het totale waterverbruik in haar eigen activiteiten in m3 per miljoen EUR netto-opbrengst (76).

Rapportage-eis E3-5 – Beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen

30.

De onderneming rapporteert de beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen.

31.

De door alinea 30 voorgeschreven informatie komt bovenop de informatie over de actuele financiële effecten op de financiële positie, financiële prestaties en kasstromen van de onderneming die op grond van ESRS 2 SBM-3, alinea 48(d), voor de rapportageperiode worden gevraagd.

32.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële risico’s voortkomend uit impacts en afhankelijkheden wat betreft water en mariene hulpbronnen en de vraag hoe deze risico’s op korte, middellange en lange termijn voor de onderneming materiële invloed hebben (of redelijkerwijs zouden kunnen hebben) op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen; en (b) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële kansen wat betreft water en mariene hulpbronnen.

33.

De rapportage omvat: (a) een kwantificering van de beoogde financiële effecten in monetaire termen voordat rekening wordt gehouden met maatregelen wat betreft water en mariene hulpbronnen of, wanneer dat zonder ongerechtvaardigde kosten of inspanningen niet mogelijk is, kwalitatieve informatie. Financiële effecten die voortkomen uit kansen, hoeven niet te worden gekwantificeerd indien zulks zou leiden tot rapportage die niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie ESRS 1 Bijlage B Kwalitatieve kenmerken van informatie); (b) een beschrijving van de in aanmerking genomen effecten, de daarmee samenhangende impacts en afhankelijkheden en de tijdshorizonten waarbinnen deze waarschijnlijk zullen optreden; en (c) de kritieke aannames die bij het kwantificeren van de beoogde financiële effecten zijn gebruikt, alsmede de bronnen van die aannames en de daaraan verbonden mate van onzekerheid.

ESRS E4

BIODIVERSITEIT EN ECOSYSTEMEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis E4-1 – Transitieplan en meeweging van biodiversiteit en ecosystemen in strategie en businessmodel

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van processen om voor biodiversiteit en ecosystemen materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E4-2 – Beleid ten aanzien van biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-3 – Maatregelen en middelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E4-4 – Doelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-5 – Impactmaatstaven wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-6 – Beoogde financiële effecten van risico’s en kansen met betrekking tot biodiversiteit en ecosystemen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis E4-1 – Transitieplan en meeweging van biodiversiteit en ecosystemen in strategie en businessmodel

–

Rapportage-eisen met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van processen om voor biodiversiteit en ecosystemen materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E4-2 – Beleid ten aanzien van biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-3 – Maatregelen en middelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E4-4 – Doelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-5 – Impactmaatstaven wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

–

Rapportage-eis E4-6 – Beoogde financiële effecten van risico’s en kansen met betrekking tot biodiversiteit en ecosystemen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel Rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming op biodiversiteit en ecosystemen is, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke en potentiële impacts, met inbegrip van de mate waarin zij bijdraagt aan de drukfactoren op verlies en degradatie van biodiversiteit en ecosystemen; (b) genomen maatregelen, en de uitkomst van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen of te mitigeren en biodiversiteit en ecosystemen te beschermen en te herstellen, en om op risico’s en kansen te acteren; en (c) de plannen en het vermogen van de onderneming om haar strategie en businessmodel aan te passen in lijn met: i. het respecteren van planetaire grenzen wat betreft integriteit van de biosfeer en verandering van landsystemen; ii. de visie van het Kunming-Montréal Global Biodiversity Framework (GBF) en de desbetreffende doelstellingen en doelen daarvan; iii. relevante aspecten van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 (77); iv. Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad (EU-vogelrichtlijn) en Richtlijn 92/43/EEG van de Raad (EU-habitatrichtlijn) (78); en v. Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad (Kaderrichtlijn mariene strategie) (79); (d) aard, soort en omvang van de materiële risico’s, afhankelijkheden en kansen van de onderneming wat betreft biodiversiteit en ecosystemen, en hoe zij daarmee omgaat; en (e) de financiële effecten op de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van biodiversiteit en ecosystemen.

2.

Deze standaard betreft Rapportage-eisen voor de relatie van de onderneming met terrestrische, zoetwater- en mariene habitats, ecosystemen en populaties van daarmee samenhangende soorten fauna en flora, met inbegrip van diversiteit binnen soorten, tussen soorten en ecosystemen en hun onderlinge relaties met inheemse volken en andere getroffen gemeenschappen.

3.

De termen “biodiversiteit” en “biologische diversiteit” verwijzen naar de variabiliteit tussen levende organismen van allerlei herkomst, met inbegrip van onder meer terrestrische, zoetwater-, mariene en andere aquatische ecosystemen, en de ecologische complexen waarvan deze deel uitmaken.

Wisselwerking met andere ESRS

4.

“Biodiversiteit en ecosystemen” is een thema dat nauw verweven is met andere milieuthema’s. De belangrijkste drukfactoren op verandering in biodiversiteit en ecosystemen zijn klimaatverandering, verontreiniging, verandering in landgebruik, verandering in zoetwatergebruik en verandering in zeegebruik, directe exploitatie en invasieve exoten. Deze drukfactoren worden in deze standaard behandeld, afgezien van klimaatverandering (behandeld in ESRS E1) en verontreiniging (behandeld in ESRS E2).

5.

Om een omvattend inzicht te krijgen in materiële impacts op en afhankelijkheden van biodiversiteit en ecosystemen, dienen de Rapportage-eisen van andere milieu-ESRS te worden gelezen en uitgelegd in samenhang met de specifieke rapportage-eisen van deze standaard. De relevante rapportage-eisen die in andere milieu-ESRS aan bod komen, zijn: (a) ESRS E1 Klimaatverandering waarin het met name gaat over broeikasgasemissies en energiebronnen (energieverbruik); (b) ESRS E2 Verontreiniging waarin het gaat om verontreiniging naar water, lucht en bodem; (c) ESRS E3 Water en mariene hulpbronnen waarin het met name gaat over watervoorraden (waterverbruik) en mariene hulpbronnen; (d) ESRS E5 Materiaalgebruik en circulaire economie waarin het met name gaat over de transitie weg van de winning van niet-hernieuwbare materialen en de toepassing van praktijken die afvalproductie voorkomen, met inbegrip van door verontreiniging veroorzaakt afval.

6.

De impacts van de onderneming op biodiversiteit en ecosystemen treffen mensen en gemeenschappen. Bij het op grond van ESRS E4 rapporteren over materiele negatieve impacts op getroffen gemeenschappen als gevolg van verandering in biodiversiteit en ecosystemen, houdt de onderneming rekening met de vereisten van ESRS S3 Getroffen gemeenschappen.

7.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

8.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2 in hoofdstuk 2 Governance, hoofdstuk 3 Strategie en hoofdstuk 4 Impact-, risico- en kansenmanagement.

9.

De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van ESRS 2 SBM-3 (daarvoor heeft de onderneming de mogelijkheid om samen met de thematische rapportage te rapporteren).

10.

Naast de vereisten in ESRS 2 bevat deze standaard ook de thematische specifieke Rapportage-eis E4-1 Transitieplan en meeweging van biodiversiteit en ecosystemen in strategie en businessmodel.

Strategie

Rapportage-eis E4-1 – Transitieplan en meeweging van biodiversiteit en ecosystemen in strategie en businessmodel

11.

De onderneming rapporteert hoe haar impacts, afhankelijkheden, risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen zijn terug te voeren op en aanzetten tot aanpassing van haar strategie en businessmodel.

12.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de veerkracht van de strategie en het businessmodel van de onderneming wat betreft biodiversiteit en ecosystemen, en in de verenigbaarheid van de strategie en het businessmodel van de onderneming met de desbetreffende lokale, nationale en mondiale doelen van overheidsbeleid wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

13.

De onderneming beschrijft de veerkracht van haar strategie en businessmodel wat betreft biodiversiteit en ecosystemen. Deze beschrijving omvat: (a) een beoordeling van de veerkracht van het actuele businessmodel en de actuele strategie in het licht van fysieke, transitie- en systeemrisico’s op het gebied van biodiversiteit en ecosystemen; (b) de reikwijdte van de veerkrachtanalyse wat betreft de eigen activiteiten van de onderneming en haar upstream- en downstreamwaardeketen en wat betreft de risico’s waarmee bij die analyse is rekening gehouden; (c) de gehanteerde belangrijkste aannames; (d) de gehanteerde tijdshorizonten; (e) de uitkomsten van de veerkrachtanalyse; en (f) de rol van stakeholders, met inbegrip van houders van inheemse en lokale kennis (in voorkomend geval).

14.

Indien de onderneming in deze rapportage-eis vermelde informatie rapporteert in het kader van de informatie voorgeschreven op grond van ESRS 2 SBM-3, kan zij verwijzen naar de informatie die zij heeft gerapporteerd op grond van ESRS 2 SBM-3.

15.

De onderneming kan toelichting geven bij haar transitieplan om de afstemming van haar businessmodel en strategie te verbeteren en uiteindelijk tot volledige afstemming te komen op de visie van het Kunming-Montréal Global Biodiversity Framework (GBF) en de desbetreffende doelstellingen en doelen daarvan, de EU-Biodiversiteitsstrategie voor 2030 en op het respecteren van planetaire grenzen wat betreft integriteit van de biosfeer en verandering van landsystemen.

Rapportage-eis SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

16.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) een lijst van materiële bedrijfslocaties binnen haar eigen activiteiten, met inbegrip van bedrijfslocaties onder haar operationele zeggenschap, op basis van de uitkomsten van alinea 17(a). De onderneming rapporteert over deze locaties door: i. te vermelden welke activiteiten negatief uitwerken op biodiversiteitsgevoelige gebieden (80); ii. een uitsplitsing te geven van de bedrijfslocaties volgens de geïdentificeerde impacts en afhankelijkheden en volgens de ecologische toestand van de gebieden (ten opzichte van de nulmeting voor het specifieke ecosysteem) waar deze zijn locaties zijn gelegen; en iii. de biodiversiteitsgevoelige gebieden te vermelden die impact ondervinden, zodat gebruikers de locatie kunnen bepalen en wie de bevoegde autoriteit is ten aanzien van de in alinea 16(a) i vermelde activiteiten; (b) of zij materiële negatieve impacts heeft geconstateerd wat betreft landdegradatie, verwoestijning of bodemafdekking (81); en (c) of zij met haar activiteiten invloed heeft op bedreigde soorten (82).

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van processen om voor biodiversiteit en ecosystemen materiële impacts, risico’s, afhankelijkheden en kansen in kaart te brengen en te analyseren

17.

De onderneming beschrijft haar proces voor het in kaart te brengen van materiële impacts, risico’s, afhankelijkheden en kansen. De beschrijving van het proces geeft aan of en hoe de onderneming: (a) daadwerkelijke en potentiële impacts op biodiversiteit en ecosystemen op haar eigen bedrijfslocaties en binnen de upstream- en downstreamwaardeketen in kaart heeft gebracht en beoordeeld, met inbegrip van de gehanteerde beoordelingscriteria; (b) afhankelijkheden van biodiversiteit en ecosystemen op haar eigen bedrijfslocaties en binnen de upstream- en downstreamwaardeketen in kaart heeft gebracht en beoordeeld, met inbegrip van de gehanteerde beoordelingscriteria en, indien deze beoordeling ook ecosysteemdiensten omvat, de diensten die worden verstoord of waarschijnlijk zullen worden verstoord; (c) transitierisico’s en fysieke risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen in kaart heeft gebracht, met inbegrip van de op haar impacts en afhankelijkheden gebaseerde beoordelingscriteria die zijn gehanteerd; (d) rekening heeft gehouden met systeemrisico’s; (e) met getroffen gemeenschappen heeft overlegd over duurzaamheidsanalyses van gedeelde biologische rijkdommen en ecosystemen en, met name: i. wanneer een bedrijfslocatie, een productie van of bevoorrading met grondstoffen waarschijnlijk een negatieve impact heeft op biodiversiteit en ecosystemen, brengt de onderneming de specifieke bedrijfslocaties, productie van of bevoorrading met grondstoffen met (potentieel) negatieve impacts op getroffen gemeenschappen in kaart; ii. wanneer getroffen gemeenschappen waarschijnlijk impact zullen ondervinden, rapporteert de onderneming hoe deze gemeenschappen bij de materialiteitsanalyse zijn betrokken; en iii. wat betreft impacts op ecosysteemdiensten binnen haar eigen activiteiten die voor getroffen gemeenschappen van belang zijn, geeft de onderneming aan hoe negatieve impacts kunnen worden vermeden. Indien deze impacts niet te vermijden vallen, kan de onderneming haar plannen vermelden om deze tot een minimum te beperken en mitigerende maatregelen uitrollen die inzetten op het behoud van de waarde en de functionaliteit van prioritaire diensten.

18.

De onderneming kan rapporteren of en hoe zij wat biodiversiteit en ecosystemen betreft van scenarioanalyses heeft gebruikgemaakt om het identificeren en beoordelen van materiële risico’s en kansen voor de korte, middellange en lange tijdshorizon te onderbouwen. Indien de onderneming van dit soort scenarioanalyse heeft gebruikgemaakt, kan zij de volgende informatie rapporteren: (a) waarom de betrokken scenario’s in aanmerking zijn genomen; (b) hoe de betrokken scenario’s zijn geactualiseerd voor evoluerende omstandigheden en opkomende trends; en (c) of de scenario’s berusten op verwachtingen die zijn gepubliceerd door gezaghebbende intergouvernementele instanties, zoals het Verdrag inzake biologische diversiteit en, in voorkomend geval, wetenschappelijke consensus, zoals die is geformuleerd door het Intergovernmental Science-policy Platform on Biodiversity and Ecosystem Services (IPBES).

19.

De onderneming rapporteert specifiek: (a) of zij al dan niet bedrijfslocaties heeft in of nabij biodiversiteitsgevoelige gebieden en of activiteiten met betrekking tot die bedrijfslocaties deze gebieden negatief beïnvloeden doordat zij leiden tot de verslechtering van natuurlijke habitats en van de habitats van soorten en tot de verstoring van de soorten waarvoor een beschermd gebied is aangewezen; en (b) of haar conclusie was dat mitigerende maatregelen op het gebied van biodiversiteit moeten worden genomen, zoals die vermeld in: Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad inzake het behoud van de vogelstand; Richtlijn 92/43/EEG inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna; een milieueffectbeoordeling (MER) in de zin van artikel 1, lid 2, punt g), van Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (83); en, voor activiteiten in derde landen, overeenkomstig gelijkwaardige nationale bepalingen of internationale normen, zoals de International Finance Corporation (IFC) Performance Standard 6: Biodiversity Conservation and Sustainable Management of Living Natural Resources.

Rapportage-eis E4-2 – Beleid ten aanzien van biodiversiteit en ecosystemen

20.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s, afhankelijkheden en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

21.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, afhankelijkheden, risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

22.

De door alinea 20 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s, afhankelijkheden en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s.

23.

Naast het bepaalde in ESRS 2 MDR-P beschrijft de onderneming of en hoe haar beleid inzake biodiversiteit en ecosystemen: (a) verband houdt met de thema’s vermeld in ESRS E4 TV 4; (b) verband houdt met haar materiële impacts wat betreft biodiversiteit en ecosystemen; (c) verband houdt met materiële afhankelijkheden en materiële fysieke en transitierisico’s en -kansen; (d) bijdraagt aan de traceerbaarheid van producten, componenten en grondstoffen met materiële daadwerkelijke of potentiële impacts op biodiversiteit en ecosystemen binnen de waardeketen; (e) handelt over productie, bevoorrading of verbruik vanuit ecosystemen die worden beheerd om de voorwaarden voor biodiversiteit in stand te houden of te versterken, zoals aangetoond door regelmatige monitoring en rapportage over de biodiversiteitstoestand en over biodiversiteitswinst of -verlies; en (f) acteert op de sociale gevolgen van impacts op biodiversiteit en ecosystemen.

24.

De onderneming rapporteert specifiek of zij heeft vastgesteld: (a) beleid inzake de bescherming van biodiversiteit en ecosystemen dat operationele bedrijfslocaties betreft die in het bezit zijn van de onderneming of door haar worden geleased of beheerd en gelegen zijn in of nabij een biodiversiteitsgevoelig gebied; (b) praktijken voor duurzaam bodembeheer / duurzame landbouw, of beleid op dat gebied (84); (c) praktijken voor duurzaam oceaanbeheer/zeebeheer, of beleid op dat gebied (85); en (d) beleid tegen ontbossing (86).

Rapportage-eis E4-3 – Maatregelen en middelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

25.

De onderneming rapporteert haar maatregelen inzake biodiversiteit en ecosystemen en de middelen die voor de uitrol daarvan zijn bestemd.

26.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reeds genomen en nog geplande belangrijke maatregelen die significant bijdragen aan het behalen van beleidsdoelstellingen en doelen inzake biodiversiteit en ecosystemen.

27.

De beschrijving van deze belangrijke maatregelen en middelen volgt de beginselen die zijn geformuleerd in ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

28.

Daarnaast doet de onderneming het volgende: (a) zij kan rapporteren hoe zij de mitigatieladder heeft toegepast bij haar maatregelen (d.w.z. vermijden, minimaliseren, herstellen/rehabiliteren, en compenseren); (b) zij rapporteert of zij in haar actieplannen heeft gebruikgemaakt van biodiversiteitscompensaties. Indien de maatregelen biodiversiteitscompensaties bevatten, neemt de onderneming de volgende informatie op: i. het doel van het compensatie en de gebruikte kritieke prestatie-indicatoren (KPI’s); ii. de financieringseffecten (directe en indirecte kosten) van biodiversiteitscompensaties in monetaire termen; en iii. een beschrijving van de compensaties, met inbegrip van gebied, type, gehanteerde kwaliteitscriteria en normen waaraan de biodiversiteitscompensaties voldoen; (c) zij beschrijft of en hoe zij lokale en inheemse kennis en Nature-based Solutions (NbS) heeft geïntegreerd in maatregelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis E4-4 – Doelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

29.

De onderneming rapporteert de doelen die zij op het gebied van biodiversiteit en ecosystemen heeft bepaald.

30.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de doelen die de onderneming heeft bepaald ten behoeve van haar beleid inzake biodiversiteit en ecosystemen en voor het acteren op haar materiële impacts, afhankelijkheden, risico’s en kansen in dat verband.

31.

De beschrijving van de doelen volgt de verplichte inhoud die is bepaald in ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen.

32.

De door alinea 29 voorgeschreven rapportage omvat de volgende informatie: (a) de vraag of ecologische drempels en toerekeningen van impacts aan de onderneming zijn toegepast bij het bepalen van doelen. Zo ja, dan vermeldt de onderneming: i. de geïdentificeerde ecologische drempels en de methodologie die voor het identificeren van die drempels is gebruikt; ii. of deze drempels al dan niet entiteitspecifiek zijn, en zo ja, hoe deze zijn bepaald; en iii. hoe de verantwoordelijkheid voor het naleven van geïdentificeerde ecologische drempels binnen de onderneming is verdeeld; (b) de vraag of de doelen voortbouwen en/of zijn afgestemd op het Kunming-Montréal Global Biodiversity Framework (GBF), relevante aspecten van de EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 en ander nationaal beleid en nationale wetgeving op het gebied van biodiversiteit en ecosystemen; (c) hoe deze doelen zich verhouden tot impacts, afhankelijkheden, risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen die de onderneming voor haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen heeft geïdentificeerd; (d) de geografische reikwijdte van de doelen (voor zover relevant); (e) de vraag of de onderneming bij het bepalen van haar doelen al dan niet heeft gebruikgemaakt van biodiversiteitscompensaties; en (f) de vraag bij welke stap van de mitigatieladder het doel kan worden ingedeeld (d.w.z. vermijden, minimaliseren, herstellen en rehabiliteren, compenseren).

Rapportage-eis E4-5 – Impactmaatstaven wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

33.

De onderneming rapporteert maatstaven wat betreft haar materiële impacts op biodiversiteit en ecosystemen.

34.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de prestaties van de onderneming ten opzichte van impacts die in de materialiteitsanalyse voor veranderingen in biodiversiteit en ecosystemen als materieel zijn aangemerkt.

35.

Indien de onderneming bedrijfslocaties heeft geïdentificeerd die zijn gelegen in of nabij biodiversiteitsgevoelige gebieden die zij negatief beïnvloedt (zie alinea 19(a)), rapporteert de onderneming het aantal en de oppervlakte (in hectare) van bedrijfslocaties die zij in of nabij deze beschermde gebieden of Key Biodiversity Areas in bezit heeft of die door haar worden geleased of beheerd.

36.

Indien de onderneming materiële impacts heeft geïdentificeerd wat betreft verandering in landgebruik, of impacts wat betreft de omvang en toestand van ecosystemen, kan zij haar landgebruik ook rapporteren op basis van een levenscyclusanalyse (LCA).

37.

Voor de in de alinea’s 38 tot en met 41 vermelde datapunten houdt de onderneming rekening met haar eigen activiteiten.

38.

Indien de onderneming tot de conclusie is gekomen dat zij direct bijdraagt aan de drukfactoren op veranderingen in landgebruik, in zoetwatergebruik en/of in zeegebruik, rapporteert zij de betrokken maatstaven. De onderneming kan maatstaven rapporteren die de volgende elementen meten: (a) de omzetting in de tijd (bv. één of vijf jaar) van landbedekking (bv. ontbossing of mijnbouw); (b) veranderingen in de tijd (bv. één of vijf jaar) in het beheer van het ecosysteem (bv. door de intensivering van landbouwbeheer of de toepassing van betere beheerspraktijken of bosontginning); (c) veranderingen in de ruimtelijke configuratie van het landschap (bv. fragmentatie van habitats, veranderingen wat betreft de connectiviteit van ecosystemen); (d) veranderingen in de structurele connectiviteit van ecosystemen (bv. doorlaatbaarheid van habitats op basis van fysieke kenmerken en opbouw van habitatplekken (“habitatpatches”)); en (e) de functionele connectiviteit (bv. hoe goed genen of individuen zich over land, in zoet water en in het zeelandschap verplaatsen).

39.

Indien de onderneming tot de conclusie is gekomen dat zij direct bijdraagt aan de onopzettelijke of opzettelijke introductie van invasieve exoten, kan zij de maatstaven rapporteren die zij gebruikt voor het beheersen van trajecten voor de introductie en verspreiding van invasieve exoten en de risico’s die invasieve exoten inhouden.

40.

Indien de onderneming materiële impacts in kaart heeft gebracht wat betreft de toestand van soorten, kan zij maatstaven rapporteren die zij relevant acht. De onderneming kan daarbij: (a) verwijzen naar de betrokken rapportage-eisen in ESRS E1, ESRS E2, ESRS E3 en ESRS E5; (b) rekening houden met de grootte van de populatie, het areaal binnen specifieke ecosystemen en het risico op uitsterven. Deze aspecten geven inzicht in de gezondheid van de populatie van een soort en haar relatieve veerkracht ten opzichte van veranderingen door menselijk toedoen en veranderingen die van nature voorkomen; (c) maatstaven rapporteren die veranderingen in het aantal individuen van een soort binnen een bepaald gebied meten; (d) maatstaven rapporteren betreffende met uitsterven bedreigde soorten (87) die meten: i. de status van bedreiging van de soort en hoe activiteiten/drukfactoren van invloed kunnen zijn op de status van bedreiging; of ii. veranderingen in de betrokken habitat voor een bedreigde soort als een indirecte maatstaf voor de impact van de onderneming op het risico op uitsterven van een lokale populatie.

41.

Indien de onderneming materiële impacts heeft geïdentificeerd met betrekking tot ecosystemen, kan zij rapporteren: (a) wat betreft de omvang van ecosystemen: maatstaven die meten hoe groot het gebied is dat een bepaald ecosysteem bestrijkt, zonder noodzakelijkerwijs te kijken naar de kwaliteit van het gebied dat wordt beoordeeld, zoals habitatbedekking. Zo is bijvoorbeeld bosbedekking een maatstaf om de omvang van een bepaald type ecosysteem te meten, zonder daarbij rekening te houden met de toestand van het ecosysteem (bv. deze maatstaf geeft de grootte van het gebied zonder de soortendiversiteit in het bos te beschrijven); (b) wat betreft de toestand van ecosystemen: i. maatstaven die de kwaliteit van ecosystemen meten ten opzichte van een vooraf bepaalde referentietoestand; ii. maatstaven die meerdere soorten binnen een ecosysteem meten – en niet het aantal individuen binnen één soort in een ecosysteem (bv. wetenschappelijk bepaalde indicatoren voor soortenrijkdom en abundantie die de ontwikkeling van de samenstelling van (inheemse) soorten binnen een ecosysteem meten ten opzichte van de referentietoestand bij het begin van de eerste rapportageperiode, alsmede de beoogde toestand geschetst in het Kunming-Montréal Global Biodiversity Framework (GBF), of een aggregatie van de staat van instandhouding van soorten (in voorkomend geval)); of iii. maatstaven die structurele componenten van een toestand weergeven, zoals de connectiviteit van habitats (d.w.z. hoe habitats onderling verbonden zijn).

Rapportage-eis E4-6 – Beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen

42.

De onderneming rapporteert haar beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

43.

De door alinea 42 voorgeschreven informatie komt bovenop de informatie over de actuele financiële effecten op de financiële positie, financiële prestaties en kasstromen van de entiteit die op grond van ESRS 2 SBM-3, alinea 48(d), voor de rapportageperiode worden gevraagd.

44.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële risico’s voortkomend uit impacts en afhankelijkheden wat betreft biodiversiteit en ecosystemen en de vraag hoe deze risico’s op korte, middellange en lange termijn voor de onderneming materiële invloed hebben (of redelijkerwijs zouden kunnen hebben) op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen; en (b) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële kansen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen.

45.

De rapportage omvat: (a) een kwantificering van de beoogde financiële effecten in monetaire termen voordat rekening wordt gehouden met maatregelen wat betreft biodiversiteit en ecosystemen of, wanneer dat zonder ongerechtvaardigde kosten of inspanningen niet mogelijk is, kwalitatieve informatie. Financiële effecten die voortkomen uit materiële kansen, hoeven niet te worden gekwantificeerd indien zulks zou leiden tot rapportage die niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie ESRS 1 Bijlage B Kwalitatieve kenmerken van informatie). De kwantificering in monetaire termen van de beoogde financiële effecten mag een bedrag of een bandbreedte zijn; (b) een beschrijving van de in aanmerking genomen effecten, de daarmee samenhangende impacts en afhankelijkheden en de tijdshorizonten waarbinnen deze waarschijnlijk zullen optreden; en (c) de kritieke aannames die bij het kwantificeren van de beoogde financiële effecten zijn gebruikt, alsmede de bronnen van die aannames en de daaraan verbonden mate van onzekerheid.

ESRS E5

MATERIAALGEBRUIK EN CIRCULAIRE ECONOMIE

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor materiaalgebruik en circulaire economie materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E5-1 – Beleid ten aanzien van materiaalgebruik en circulaire economie

–

Rapportage-eis E5-2 – Beleid en middelen inzake materiaalgebruik en circulaire economie

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E5-3 – Doelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

–

Rapportage-eis E5-4 – Materiaalinstromen

–

Rapportage-eis E5-5 – Materiaaluitstromen

–

Rapportage-eis E5-6 – Beoogde financiële effecten van impacts, risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor materiaalgebruik en circulaire economie materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis E5-1 – Beleid ten aanzien van materiaalgebruik en circulaire economie

–

Rapportage-eis E5-2 – Beleid en middelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis E5-3 – Doelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

–

Rapportage-eis E5-4 – Materiaalinstromen

–

Rapportage-eis E5-5 – Materiaaluitstromen

–

Rapportage-eis E5-6 – Beoogde financiële effecten van risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel Rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in: (a) de wijze waarop de onderneming van invloed is op materiaalgebruik, met inbegrip van efficiënt materiaalgebruik, het vermijden van de uitputting van niet-hernieuwbare materialen en de duurzame bevoorrading met en het duurzame gebruik van hernieuwbare materialen (in deze standaard “materiaalgebruik en circulaire economie” genoemd), in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) genomen maatregelen, en de uitkomst van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts als gevolg van materiaalgebruik te voorkomen of te mitigeren, met inbegrip van maatregelen van de onderneming die haar economische groei helpen los te koppelen van het materiaalgebruik, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) de plannen en het vermogen van de onderneming om haar strategie en businessmodel aan te passen in overeenstemming met beginselen van circulaire economie door onder meer, doch niet uitsluitend afval tot een minimum te beperken, de waarde van producten, materialen en andere hulpbronnen op hun hoogste waarde te houden en het efficiënte gebruik ervan bij productie en consumptie te versterken; (d) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming met betrekking tot de impacts en afhankelijkheden van de onderneming die voortkomen uit materiaalgebruik en circulaire economie, en hoe zij daarmee omgaat; en (e) de financiële effecten op de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van materiaalgebruik en circulaire economie.

2.

Deze standaard legt Rapportage-eisen vast met betrekking tot “materiaalgebruik” en “circulaire economie”, en met name voor: (a) materiaalinstromen, met inbegrip van de circulariteit van materiële materiaalinstromen, rekening houdende met hernieuwbare en niet-hernieuwbare materialen; en (b) materiaaluitstromen, met inbegrip van informatie over producten en materialen; en (c) afval.

3.

Met “circulaire economie” wordt een economisch systeem bedoeld dat de waarde van producten, materialen en andere hulpbronnen in de economie zo lang mogelijk behoudt, waarbij deze efficiënter worden gebruikt bij productie en consumptie, zodat de milieu-impact van het gebruik ervan wordt verminderd, en afval en het vrijkomen van gevaarlijke stoffen in alle stadia van de levenscyclus zo veel mogelijk worden beperkt, onder meer door toepassing van de afvalhiërarchie. Het doel is de waarde van de technische en biologische grondstoffen, producten en materialen te maximaliseren en te behouden door een systeem te creëren dat de mogelijkheid biedt voor duurzaamheid, optimaal (her)gebruik, opknappen, herfabricage, recycling en nutriëntenkringloop.

4.

Deze standaard bouwt voort op EU-wetgevingskaders en EU-beleid ter zake, zoals het EU-actieplan voor een circulaire economie, Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad (Kaderrichtlijn afval) (90) en de EU-industriestrategie.

5.

Om de transitie van “business as usual” (BAU) – d.w.z. een economie waarin eindige grondstoffen worden gewonnen om producten te maken die worden gebruikt en daarna worden weggegooid (“take-make-waste”) – naar een circulair economisch systeem te evalueren, maakt deze standaard gebruik van fysieke stromen van door de onderneming gebruikte en gegenereerde grondstoffen, materialen en producten zoals die in kaart zijn gebracht aan de hand van Rapportage-eis E5-4 Materiaalinstromen en Rapportage-eis E5-5 Materiaaluitstromen.

Wisselwerking met andere ESRS

6.

Materiaalgebruik is een belangrijke drukfactor op andere milieu-impacts zoals klimaatverandering, verontreiniging, water en mariene hulpbronnen, en biodiversiteit. Een circulaire economie is een systeem dat streeft naar duurzaam materiaalgebruik bij winning, verwerking, productie, verbruik en beheer van afval. Dit systeem levert uiteenlopende milieubaten op, en met name de reductie van materiaal- en energieverbruik en van emissies naar lucht (broeikasgasemissies of andere verontreiniging), het beperken van wateronttrekkingen en waterlozingen en de regeneratie van de natuur door de impact op de biodiversiteit te beperken.

7.

Om een breed overzicht te geven van welke andere milieuthema’s materieel kunnen zijn wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie, zijn de relevante rapportage-eisen die in andere milieu-ESRS aan bod komen, de volgende: (a) ESRS E1 Klimaatverandering waarin het met name gaat over broeikasgasemissies en energiebronnen (energieverbruik); (b) ESRS E2 Verontreiniging, waarin het met name gaat over emissies naar water, lucht en bodem en over zorgwekkende stoffen; (c) ESRS E3 Water en mariene hulpbronnen waarin het met name gaat over watervoorraden (waterverbruik) en mariene hulpbronnen; en (d) ESRS E4 Biodiversiteit en ecosystemen waarin het met name gaat over ecosystemen, soorten en grondstoffen.

8.

De impacts van de onderneming wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie, en met name impacts wat betreft afval, kunnen invloed hebben op mensen en gemeenschappen. Materiële negatieve impacts op getroffen gemeenschappen als gevolg van materiaalgebruik en circulaire economie die aan de onderneming zijn toe te schrijven, worden behandeld in ESRS S3 Getroffen gemeenschappen. Efficiënt en circulair materiaalgebruik komt ook concurrentievermogen en economisch welzijn ten goede.

9.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

10.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met en gerapporteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2 hoofdstuk 4 Impact-, risico- en kansenmanagement.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om voor materiaalgebruik en circulaire economie materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

11.

De onderneming beschrijft het proces voor het in kaart brengen van materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie, met name wat betreft materiaalinstromen, materiaaluitstromen en afval, en verschaft informatie over: (a) de vraag of de onderneming haar activa en activiteiten heeft gescreend om binnen haar eigen activiteiten en haar upstream- en downstreamwaardeketen haar daadwerkelijke en potentiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen, en zo ja, welke methodologieën, aannames en instrumenten bij deze screening zijn gebruikt; (b) de vraag of en hoe de onderneming consultaties heeft georganiseerd, met name van getroffen gemeenschappen.

Rapportage-eis E5-1 – Beleid ten aanzien van materiaalgebruik en circulaire economie

12.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie.

13.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie.

14.

De door alinea 12 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s.

15.

In de samenvatting geeft de onderneming aan of en hoe haar beleid acteert op de volgende kwesties voor zover die materieel zijn: (a) het maken van de transitie weg van het gebruik van virgin (nieuwe) materialen, met inbegrip van een daarmee samenhangende toename van het gebruik van secundaire (gerecyclede) materialen; (b) duurzame bevoorrading met en gebruik van hernieuwbare materialen.

16.

Dit beleid moet binnen haar eigen activiteiten en doorheen haar upstream- en downstreamwaardeketen acteren op materiële impacts, risico’s en kansen.

Rapportage-eis E5-2 – Beleid en middelen inzake materiaalgebruik en circulaire economie

17.

De onderneming rapporteert haar maatregelen inzake materiaalgebruik en circulaire economie en de middelen die voor de uitrol daarvan zijn bestemd.

18.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reeds genomen en nog geplande belangrijke maatregelen om beleidsdoelstellingen en doelen inzake materiaalgebruik en circulaire economie te verwezenlijken.

19.

De beschrijving van deze maatregelen en uitgetrokken middelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie volgt de beginselen die zijn geformuleerd in ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

20.

Naast ESRS 2 MDR-A vermeldt de onderneming of en hoe een maatregel en middelen de volgende punten bestrijken: (a) hogere niveaus van efficiënt materiaalgebruik bij het gebruik van technische en biologische materialen en water, met name wat betreft kritieke grondstoffen en zeldzame aardmetalen (“rare earths”) zoals vermeld in het grondstoffeninformatiesysteem (Raw Materials Information System – RMIS); (b) hogere percentages voor gebruik van secundaire grondstoffen (recyclaten); (c) toepassing van circulair ontwerp, hetgeen leidt tot toegenomen duurzaamheid van producten en optimalisering van gebruik, en hogere percentages van: Reuse (hergebruik), Repair (repareer), Refurbish (knap op), Remanufacture (reviseer) en Repurpose (herbestem), Recycle (recycleer); (d) toepassing van circulaire ondernemingspraktijken zoals: i) maatregelen inzake waardebehoud (onderhoud, reparatie, opknappen, reviseren, “oogsten” van onderdelen, upgraden van logistieke systemen en retourlogistiek, gesloten kringlopen, kringloopwinkels); ii) maatregelen inzake waardemaximalisering (product-dienst-combinaties, businessmodellen voor een collaboratieve en deeleconomie); iii) end-of-life-maatregelen (recycling, upcycling, verlengde productaansprakelijkheid), en iv) maatregelen inzake systeemefficiëntie (industriële symbiose); (e) maatregelen om te voorkomen dat in de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming afval wordt gegenereerd; en (f) optimalisering van het afvalbeheer in lijn met de afvalhiërarchie.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis E5-3 – Doelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

21.

De onderneming rapporteert de doelen die zij op het gebied van materiaalgebruik en circulaire economie heeft bepaald.

22.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de doelen die de onderneming heeft bepaald ten behoeve van haar beleid inzake materiaalgebruik en circulaire economie en voor het acteren op haar materiële impacts, risico’s en kansen.

23.

De beschrijving van de doelen bevat de informatievereisten vastgesteld in ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen.

24.

De door alinea 21 voorgeschreven rapportage geeft aan of en hoe de doelen van de onderneming zich verhouden tot materiaalinstromen en materiaaluitstromen, met inbegrip van afval, producten en materialen en, meer bepaald: (a) de toename van circulair productontwerp (onder meer bijvoorbeeld met het oog op duurzaam ontwerp, demontage, repareerbaarheid, recycleerbaarheid enz.); (b) de toename van het aandeel circulair materiaalgebruik (CMUR); (c) het zoveel mogelijk beperken van primaire grondstoffen; (d) duurzame inkoop en duurzaam gebruik (volgens het cascaderingsbeginsel) van hernieuwbare grondstoffen; (e) het afvalbeheer, met inbegrip van de voorbereiding voor een correcte verwerking; en (f) andere thema’s met betrekking materiaalgebruik of circulaire economie.

25.

De onderneming vermeldt op welk niveau van de afvalhiërarchie het doel betrekking heeft.

26.

Naast ESRS 2 MDR-T vermeldt de onderneming of bij het bepalen van doelen rekening is gehouden met ecologische drempels en entiteitspecifieke allocaties. Zo ja, dan kan de onderneming vermelden: (a) de geïdentificeerde ecologische drempels en de methodologie die voor het identificeren van die drempels is gebruikt; (b) of deze drempels al dan niet entiteitspecifiek zijn, en zo ja, hoe deze zijn bepaald; en (c) hoe de verantwoordelijkheid voor het naleven van geïdentificeerde ecologische drempels binnen de onderneming is verdeeld.

27.

De onderneming vermeldt, als onderdeel van de contextinformatie, of de doelen die zij heeft bepaald en gepresenteerd, verplicht zijn (bij wet voorgeschreven) of vrijwillig.

Rapportage-eis E5-4 – Materiaalinstromen

28.

De onderneming rapporteert informatie over haar materiaalinstromen wat betreft haar materiële impacts, risico’s en kansen.

29.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in het materiaalgebruik in de eigen activiteiten en de upstreamwaardeketen van de onderneming.

30.

De door alinea 28 voorgeschreven rapportage omvat een beschrijving van haar materiaalinstromen voor zover die materieel zijn: producten (met inbegrip van verpakking) en materialen (met vermelding van kritieke grondstoffen en zeldzame aardmetalen), water en materiële activa gebruikt bij de eigen activiteiten en in de upstreamwaardeketen van de onderneming.

31.

Wanneer materiaalinstromen volgens de inschatting van een onderneming een materieel duurzaamheidsthema zijn, rapporteert de onderneming de volgende informatie over de materialen die worden gebruikt bij de vervaardiging van de producten en diensten van de onderneming tijdens de rapportageperiode (in ton of kilogram): (a) het algehele totaalgewicht van producten en technische en biologische materialen gebruikt tijdens de rapportageperiode; (b) het percentage biologische materialen (en voor niet-energiedoeleinden gebruikte biobrandstoffen) gebruikt voor de vervaardiging van de producten en diensten van de onderneming (met inbegrip van verpakking) dat duurzaam wordt ingekocht, met de informatie over de certificeringsregeling die wordt gebruikt en de toepassing van het cascaderingsbeginsel; en (c) het gewicht zowel in absolute waarde als in percentage van secundaire hergebruikte of gerecyclede onderdelen, secundaire intermediaire producten en secundaire materialen, gebruikt voor de vervaardiging van de producten en diensten (inclusief verpakking) van de onderneming.

32.

De onderneming verschaft informatie over de methodologieën die zijn gebruikt bij de berekening van de data. Zij vermeldt of de data afkomstig zijn van directe metingen of schattingen, en rapporteert de belangrijkste aannames die zijn gehanteerd.

Rapportage-eis E5-5 – Materiaaluitstromen

33.

De onderneming rapporteert informatie over haar materiaaluitstromen, met inbegrip van afval, wat betreft haar materiële impacts, risico’s en kansen.

34.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) de wijze waarop de onderneming aan de circulaire economie bijdraagt door: i) producten en materialen volgens beginselen van circulaire economie te ontwerpen, en ii) de toename of maximalisering van de mate waarin product-, materiaal en afvalverwerking in de praktijk opnieuw circuleren na primair gebruik; en (b) de strategie van de onderneming inzake afvalvermindering en afvalbeheer en de mate waarin de onderneming weet hoe haar pre-consumer afval wordt beheerd binnen haar eigen activiteiten.

Producten en materialen

35.

De onderneming geeft een beschrijving van de belangrijkste producten en materialen die voortkomen uit haar productieproces en die zijn ontworpen volgens circulaire principes, zoals duurzaamheid, herbruikbaarheid, repareerbaarheid, demontage, herfabricage, opknappen, recycling, het opnieuw laten circuleren in een biologische cyclus, of een andere optimalisering van het gebruik van het product of materiaal via andere circulaire businessmodellen.

36.

Ondernemingen waarvoor de uitstromen materieel zijn, rapporteren de volgende informatie: (a) de verwachte duurzaamheid van de producten die de onderneming op de markt brengt, vergeleken met het sectorale gemiddelde voor elke productgroep; (b) de repareerbaarheid van producten, volgens een vastgesteld ratingsysteem (voor zover mogelijk); (c) het aandeel recycleerbare inhoud van producten en hun verpakking.

Afval(stoffen)

37.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over de totale hoeveelheid afval van haar eigen activiteiten tijdens de rapportageperiode (in ton of in kilogram); (a) de totale hoeveelheid geproduceerd afval; (b) de totale hoeveelheid gewicht die wordt omgeleid van verwijdering, uitgesplitst tussen gevaarlijk afval en niet-gevaarlijk afval en een uitsplitsing in de volgende soorten nuttige toepassing: i. voorbereiding voor hergebruik; ii. recycling; en iii. andere nuttige toepassingen; (c) de gewichtshoeveelheid die wordt toegeleid naar verwijdering, uitgesplitst naar soort verwerking, en de totale hoeveelheid voor alle drie soorten samen, met een uitsplitsing in gevaarlijk afval en niet-gevaarlijk afval. De soorten afvalverwerking waarover moet worden gerapporteerd, zijn: i. verbranding; ii. storten; en iii. andere vormen van afvalverwijdering; (d) de totale hoeveelheid en het percentage niet-gerecyclede afval (91).

38.

Wanneer de onderneming de samenstelling van het afval rapporteert, vermeldt zij: (a) de afvalstromen die relevant zijn voor haar sector of activiteiten (bv. residuen voor een onderneming in de mijnbouwsector, elektronisch afval voor een onderneming in de sector consumentenelektronica, of voedselafval voor een onderneming in de landbouwsector of de horeca); en (b) de materialen die aanwezig zijn in het afval (bv. biomassa, metalen, niet-metaalhoudende mineralen, plastics, textiel, kritieke grondstoffen en zeldzame aardmetalen).

39.

De onderneming rapporteert ook de totale hoeveelheid gevaarlijk afval en radioactief afval die zij produceert; bij “radioactief afval” gaat het om radioactief afval in de zin van artikel 3, punt 7), van Richtlijn 2011/70/Euratom van de Raad (92).

40.

De onderneming verschaft contextinformatie over de methodologieën die voor het berekenen van de data worden gebruikt, en met name de criteria en aannames die worden gehanteerd voor het bepalen en indelen van producten die zijn ontworpen volgens circulaire principes uit alinea 35. Zij vermeldt of de data afkomstig zijn van directe metingen of schattingen, en rapporteert de belangrijkste aannames die zijn gehanteerd.

Rapportage-eis E5-6 – Beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie

41.

De onderneming rapporteert de beoogde financiële effecten van materiële risico’s en kansen als gevolg van impacts wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie.

42.

De door alinea 41 voorgeschreven informatie komt bovenop de informatie over de actuele financiële effecten op de financiële positie, financiële prestaties en kasstromen van de entiteit die op grond van ESRS 2 SBM-3, alinea 48(d), voor de rapportageperiode worden gevraagd. Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in: (a) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële risico’s voortkomend uit materiële impacts en afhankelijkheden wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie en de vraag hoe deze risico’s voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn materiële invloed hebben (of redelijkerwijs zouden kunnen hebben) op haar financiële positie, financiële prestaties en kasstromen; en (b) beoogde financiële effecten als gevolg van materiële kansen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie.

43.

De rapportage omvat: (a) een kwantificering van de beoogde financiële effecten in monetaire termen voordat rekening wordt gehouden met maatregelen wat betreft materiaalgebruik en circulaire economie of, wanneer dat zonder ongerechtvaardigde kosten of inspanningen niet mogelijk is, kwalitatieve informatie. Financiële effecten die voortkomen uit materiële kansen, hoeven niet te worden gekwantificeerd indien zulks zou leiden tot rapportage die niet voldoet aan de kwalitatieve kenmerken van informatie (zie ESRS 1 Bijlage B Kwalitatieve kenmerken van informatie); (b) een beschrijving van de in aanmerking genomen effecten, de daarmee samenhangende impacts en afhankelijkheden en de tijdshorizonten waarbinnen deze waarschijnlijk zullen optreden; (c) de kritieke aannames die bij het kwantificeren van de beoogde financiële effecten zijn gebruikt, alsmede de bronnen van die aannames en de daaraan verbonden mate van onzekerheid.

ESRS S1

EIGEN PERSONEEL

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S1-1 – Beleid ten aanzien van eigen personeel

–

Rapportage-eis S1-2 – Processen om met eigen werknemers en werknemersvertegenwoordigers te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S1-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor eigen werknemers om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S1-4 – Acteren op materiële impacts op eigen personeel, en benaderingen om wat eigen personeel betreft materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S1-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

–

Rapportage-eis S1-6 – Kenmerken van de werknemers van de onderneming

–

Rapportage-eis S1-7 – Kenmerken van medewerkers niet in loondienst onder het eigen personeel van de onderneming

–

Rapportage-eis S1-8 – Cao-dekkingsgraad en sociale dialoog

–

Rapportage-eis S1-9 – Diversiteitsmaatstaven

–

Rapportage-eis S1-10 – Leefbare lonen

–

Rapportage-eis S1-11 – Sociale bescherming

–

Rapportage-eis S1-12 – Mensen met een beperking

–

Rapportage-eis S1-13 – Maatstaven voor opleiding en ontwikkeling van vaardigheden

–

Rapportage-eis S1-14 – Veiligheids- en gezondheidsmaatstaven

–

Rapportage-eis S1-15 – Maatstaven voor werk-privébalans

–

Rapportage-eis S1-16 – Beloningsmaatstaven (loonkloof en totale beloning)

–

Rapportage-eis S1-17 – Incidenten, klachten en ernstige impacts op het gebied van mensenrechten

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

Doelstelling

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S1-1 – Beleid ten aanzien van eigen personeel

–

Rapportage-eis S1-2 – Processen om met eigen werknemers en werknemersvertegenwoordigers te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S1-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor eigen werknemers om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S1-4 – Acteren op materiële impacts op eigen personeel en benaderingen om wat eigen personeel betreft materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen en benaderingen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S1-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële impacts, het bevorderen van positieve impacts, alsmede het beheersen van risico’s en kansen

–

Rapportage-eis S1-6 – Kenmerken van de werknemers van de onderneming

–

Rapportage-eis S1-7 – Kenmerken van medewerkers niet in loondienst onder het eigen personeel van de onderneming

–

Rapportage-eis S1-8 – Cao-dekkingsgraad en sociale dialoog

–

Rapportage-eis S1-9 – Diversiteitsmaatstaven

–

Rapportage-eis S1-10 – Leefbare lonen

–

Rapportage-eis S1-11 – Sociale bescherming

–

Rapportage-eis S1-12 – Mensen met een beperking

–

Rapportage-eis S1-13 – Maatstaven voor opleiding en ontwikkeling van vaardigheden

–

Rapportage-eis S1-14 – Veiligheids- en gezondheidsmaatstaven

–

Rapportage-eis S1-15 – Werk-privébalans

–

Rapportage-eis S1-16 – Beloningsmaatstaven (loonkloof en totale beloning)

–

Rapportage-eis S1-17 – Incidenten, klachten en ernstige impacts op het gebied van mensenrechten

Bijlage A.1:

Toepassingsvoorschriften voor rapportage met betrekking tot ESRS 2

Bijlage A.2:

Toepassingsvoorschriften voor ESRS S1-1 – Beleid ten aanzien van eigen personeel

Bijlage A.3:

Toepassingsvoorschrift ESRS S1-4 – Acteren op materiële impacts op eigen personeel en benaderingen om wat eigen personeel betreft materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

Bijlage A.4:

Toepassingsvoorschriften voor ESRS S1-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in de materiële impacts van de onderneming op haar eigen personeel, alsmede daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen, met inbegrip van: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming is op haar eigen personeel, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) maatregelen genomen, en het resultaat van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming met betrekking tot haar impacts op en afhankelijkheden van haar eigen personeel, en hoe zij daarmee omgaat; en (d) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van haar eigen personeel.

2.

Om aan deze doelstelling te voldoen, schrijft deze standaard ook een toelichting voor bij de algemene benadering die de onderneming volgt voor het identificeren en beheersen van materiële daadwerkelijke en potentiële impacts op haar eigen personeel wat betreft de volgende sociale factoren of thema’s, met inbegrip van mensenrechten: (a) arbeidsvoorwaarden, met inbegrip van: i. baanzekerheid; ii. arbeidstijden; iii. leefbaar loon; iv. sociale dialoog; v. vrijheid van vereniging, het bestaan van ondernemingsraden, en de informatie-, consultatie- en participatierechten van werknemers; vi. collectieve onderhandelingen, met inbegrip van het percentage van het personeel van de onderneming dat door collectieve overeenkomsten is gedekt; vii. werk-privébalans; en viii. veiligheid en gezondheid; (b) gelijke behandeling en gelijke kansen voor iedereen, met inbegrip van: i. gendergelijkheid en gelijke beloning bij gelijkwaardig werk; ii. opleiding en ontwikkeling van vaardigheden; iii. werkgelegenheid voor en inclusie van mensen met een beperking; iv. maatregelen tegen geweld en intimidatie op de werkvloer; en v. diversiteit; (c) andere arbeidsrechten, met inbegrip van die wat betreft: i. kinderarbeid; ii. gedwongen arbeid; iii. adequate huisvesting; en iv. privacy.

3.

Deze standaard schrijft ook een toelichting voor bij de wijze waarop deze impacts alsmede de afhankelijkheden van de onderneming van haar eigen personeel, materiële risico’s of kansen kunnen creëren. Wat bijvoorbeeld gelijke kansen betreft, kan discriminatie van vrouwen bij de aanwerving en promotie de toegang van de onderneming beperken tot geschoolde arbeidskrachten en haar reputatie schaden. Omgekeerd kan beleid om de vertegenwoordiging van vrouwen in het personeel en in het hoger management te vergroten, positieve effecten hebben, zoals het verruimen van de omvang van de groep geschoolde arbeidskrachten en het verbeteren van de reputatie van de onderneming.

4.

Deze standaard ziet op het “eigen personeel” van een onderneming. Daaronder worden hier begrepen zowel personen die een arbeidsrelatie met de onderneming hebben (“werknemers”) als medewerkers niet in loondienst die ofwel opdrachtnemers zijn die arbeid leveren aan de onderneming (“zelfstandigen”), of personen die worden geleverd door ondernemingen die zich voornamelijk bezighouden met “Arbeidsbemiddeling en personeelswerk” (NACE-code N78). (Zie Toepassingsvoorschrift 3 voor voorbeelden van wie onder de term “eigen personeel” valt.) De informatie die moet worden gerapporteerd met betrekking tot medewerkers niet in loondienst heeft geen invloed op hun status volgens het toepasselijke arbeidsrecht.

5.

Deze standaard ziet niet op werknemers in de upstream- of downstreamwaardeketen van de onderneming; deze categorieën werknemers vallen onder ESRS S2 Werknemers in de waardeketen.

6.

Deze standaard schrijft voor dat ondernemingen een beschrijving geven van hun eigen personeel, met inbegrip van de belangrijkste kenmerken van de werknemers en de medewerkers niet in loondienst die daarvan deel uitmaken. Deze beschrijving geeft gebruikers inzicht in de structuur van het eigen personeel van de onderneming en helpt de informatie uit andere rapportages in context te plaatsen.

7.

Deze standaard heeft ook tot doel gebruikers in staat te stellen inzicht te krijgen in de mate van afstemming door de onderneming op of haar nakoming van internationale en Europese instrumenten en verdragen op het gebied van mensenrechten, zoals het Internationaal Statuut van de Rechten van de Mens, de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s) en de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen, de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk, en de fundamentele verdragen van de Internationale Arbeidsorganisatie (ILO), het VN-Verdrag inzake de rechten van personen met een handicap, het Europees Verdrag voor de rechten van de mens (EVRM), het herziene Europees Sociaal Handvest (ESH), het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, de EU-beleidsprioriteiten zoals geformuleerd in de Europese pijler van sociale rechten, en Uniewetgeving, met inbegrip van het EU-acquis inzake arbeidsrecht.

Wisselwerking met andere ESRS

8.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

9.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS S2 Werknemers in de waardeketen, ESRS S3 Getroffen gemeenschappen en ESRS S4 Consumenten en eindgebruikers.

10.

De rapportage op grond van deze standaard is consistent, coherent en, in voorkomend geval, duidelijk gekoppeld aan rapportage over het eigen personeel van de onderneming op grond van ESRS S2. Zo kan effectieve rapportage worden geborgd.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

11.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met de door ESRS 2 voorgeschreven rapportage over Strategie (SBM). De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van ESRS 2 SBM-3 (daarvoor heeft de onderneming de mogelijkheid om samen met de thematische rapportage te rapporteren).

Strategie

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

12.

In antwoord op ESRS 2 SBM-2 rapporteert de onderneming hoe de belangen, standpunten en rechten van personen binnen haar eigen personeel, met inbegrip van het respect voor hun mensenrechten, worden meegenomen in haar strategie en businessmodel. Het eigen personeel van de onderneming is een centrale groep getroffen stakeholders.

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

13.

In antwoord op ESRS 2 SBM-3 alinea 48 rapporteert de onderneming het volgende: (a) de vraag of en hoe daadwerkelijke en potentiële impacts op haar eigen personeel, zoals geïdentificeerd in ESRS 2 IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren: i) terug te voeren zijn op of verband houden met strategie en businessmodellen van de onderneming, en ii) de aanpassing van de strategie en het businessmodel van de onderneming onderbouwen en daaraan bijdragen; en (b) het verband tussen haar materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van eigen personeel, en haar strategie en businessmodel.

14.

Bij het vervullen van de vereisten van alinea 48 rapporteert de onderneming of alle personen binnen haar eigen personeel die materiële impact van de onderneming zouden kunnen ondervinden, zijn opgenomen in de scope van haar rapportage op grond van ESRS 2. Deze materiële impacts omvatten impacts die verband houden met de eigen activiteiten van de onderneming en haar waardeketen, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties. Daarnaast verschaft de onderneming de volgende informatie: (a) een korte beschrijving van de soorten werknemers en medewerkers niet in loondienst binnen haar eigen personeel die materiële impacts ondervinden van haar activiteiten, en een vermelding of het gaat om werknemers, zelfstandigen of personen die worden geleverd door ondernemingen die zich voornamelijk bezighouden met arbeidsbemiddeling en personeelswerk; (b) in het geval van materiële negatieve impacts: of deze ofwel i) wijdverbreid zijn of systemisch in situaties waarin de onderneming actief is (bv. kinderarbeid of gedwongen arbeid of verplichte arbeid in bepaalde landen of regio’s buiten de EU), dan wel ii) verband houden met individuele incidenten (bv. een bedrijfsramp of een olieramp); (c) in het geval van materiële positieve impacts: een korte beschrijving van de activiteiten die de positieve impacts opleveren, en de soorten werknemers en medewerkers niet in loondienst binnen haar eigen personeel die er positief door (kunnen) worden beïnvloed. De onderneming kan ook rapporteren of de positieve impacts optreden in specifieke landen of regio’s; (d) materiële risico’s en kansen die voor de onderneming voortkomen uit de impacts op en afhankelijkheden van haar eigen personeel; (e) materiële impacts op haar eigen personeel die kunnen voortkomen uit transitieplannen om negatieve impacts op het milieu te verminderen en activiteiten te vergroenen en klimaatneutraal te maken, met inbegrip van informatie over de impacts op eigen personeel veroorzaakt door plannen en maatregelen van de onderneming om koolstofemissies te reduceren in lijn met internationale overeenkomsten. Impacts, risico’s en kansen omvatten ook herstructurering en banenverlies, alsmede kansen gecreëerd door banencreatie en om- of bijscholing; (f) activiteiten met een significant risico op incidenten van gedwongen arbeid of verplichte arbeid (94) in termen van: i. soort activiteiten (zoals een productielocatie); of ii. landen of geografische gebieden met activiteiten die als risicogevoelig worden beschouwd; (g) activiteiten met een significant risico op incidenten van kinderarbeid (95) in termen van: i. soort activiteiten (zoals een productielocatie); of ii. landen of geografische gebieden met activiteiten die als risicogevoelig worden beschouwd.

15.

Wanneer de onderneming van de belangrijkste soorten personen binnen haar eigen personeel beschrijft die, volgens de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 IRO 1, negatief (kunnen) worden beïnvloed, rapporteert zij of en hoe zij inzicht heeft verkregen in de wijze waarop personen met bijzondere kenmerken, die werken in een bijzondere context of die bijzondere activiteiten verrichten, een groter risico lopen om schade te ondervinden.

16.

De onderneming rapporteert welke van haar (eventuele) materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van personen binnen haar eigen personeel, impacts zijn op specifieke groepen personen (bv. bepaalde leeftijdsgroepen of personen die in een bepaalde fabriek of een bepaald land werken) – en niet impacts die van invloed zijn op al haar eigen personeel (bv. een algemene beloningsverlaging of opleiding verstrekt aan alle personen binnen haar eigen personeel).

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis S1-1 – Beleid ten aanzien van eigen personeel

17.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts op haar eigen personeel, alsmede de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen.

18.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts meer specifiek wat betreft het eigen personeel van de onderneming, alsmede beleid ten aanzien van materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft haar eigen personeel.

19.

De door alinea 17 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft haar eigen personeel te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s. Daarnaast vermeldt de onderneming of dat beleid specifieke groepen binnen haar eigen personeel of al haar eigen personeel betreft.

20.

De onderneming beschrijft haar toezeggingen op het gebied van mensenrechtenbeleid (96) die relevant zijn voor haar eigen personeel, met inbegrip van de processen en mechanismen voor het monitoren van de naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk en de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen (97). Bij deze rapportage legt zij de klemtoon op de thema’s die materieel zijn voor, alsmede op haar algemene benadering van: (a) de eerbieding van de mensenrechten van personen binnen haar eigen personeel, met inbegrip van hun arbeidsrechten; (b) het betrekken van personen binnen haar eigen personeel; en (c) maatregelen om herstel te bieden voor impacts op mensenrechten en/of om dit herstel mogelijk te maken.

21.

De onderneming rapporteert of en hoe haar beleid ten aanzien van haar eigen personeel is afgestemd op internationaal erkende instrumenten ter zake, zoals de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s) (98).

22.

De onderneming verklaart of haar beleid ten aanzien van haar eigen personeel expliciet acteert op mensenhandel (99), gedwongen arbeid of verplichte arbeid en kinderarbeid.

23.

Voorts verklaart de onderneming of zij beschikt over een beleid of een beheersystem ter voorkoming van arbeidsongevallen (100).

24.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) of zij beschikt over specifiek beleid om discriminatie (met inbegrip van intimidatie) uit te bannen, gelijke kansen te stimuleren en andere middelen om diversiteit en inclusie te bevorderen; (b) of de volgende gronden voor discriminatie specifiek aan bod komen in het beleid: ras en etnische afkomst, huidskleur, gender, seksuele geaardheid, genderidentiteit, beperking, leeftijd, religie, politieke overtuiging, nationale afkomst of sociale afkomst, of andere vormen van discriminatie die onder Uniewet- en -regelgeving en nationale wetgeving vallen; (c) of de onderneming specifieke beleidstoezeggingen heeft ten aanzien van inclusie en/of positieve actie voor personen binnen haar eigen personeel die uit groepen met een bijzonder risico op kwetsbaarheid komen, en zo ja wat deze toezeggingen zijn; en (d) of en hoe dit beleid wordt uitgerold via specifieke procedures die ervoor zorgen dat discriminatie wordt voorkomen, gemitigeerd en dat daarop wordt geacteerd zodra discriminatie aan het licht komt, alsmede om diversiteit en inclusie in het algemeen te bevorderen.

Rapportage-eis S1-2 – Processen om met eigen personeel en werknemersvertegenwoordigers te overleggen over impacts

25.

De onderneming licht haar algemene processen toe om met personen binnen haar eigen personeel en werknemersvertegenwoordigers te overleggen over daadwerkelijke en potentiële impacts op haar eigen personeel.

26.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven zowel in de wijze waarop de onderneming, in het kader van haar doorlopende due diligence, met personen binnen haar eigen personeel en met werknemersvertegenwoordigers overlegt over materiële, daadwerkelijke en potentiële, positieve en/of negatieve impacts die hen (kunnen) treffen, als in de vraag of en hoe standpunten van haar eigen personeel worden meegenomen in de besluitvormingsprocessen van de onderneming.

27.

De onderneming rapporteert of en hoe de standpunten van haar eigen personeel worden meegenomen in haar beslissingen of activiteiten gericht op het beheersen van de daadwerkelijke en potentiële impacts op haar eigen personeel. Dit omvat (in voorkomend geval) een toelichting bij de volgende punten: (a) de vraag of rechtstreeks met het eigen personeel van de onderneming of met werknemersvertegenwoordigers wordt overlegd; (b) het (de) stadium (stadia) waarin wordt overlegd, het soort overleg en de frequentie ervan; (c) de functie en de belangrijkste rol binnen de onderneming die de operationele verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat dit overleg wordt gevoerd en dat de uitkomsten daarvan worden meegenomen in de benadering van de onderneming; (d) (in voorkomend geval) een Global Framework Agreement (GFA) of andere overeenkomsten die de onderneming met werknemersvertegenwoordigers heeft gesloten over de inachtneming van mensenrechten van haar eigen personeel, met inbegrip van een toelichting over de vraag hoe de onderneming met deze overeenkomst inzicht kan krijgen in de standpunten van haar eigen personeel; en (e) (in voorkomend geval) hoe de onderneming de effectiviteit van haar dialoog met haar eigen personeel evalueert, met inbegrip van (eventuele) overeenkomsten of de daaruit resulterende uitkomsten.

28.

De onderneming rapporteert (in voorkomend geval) de stappen die zij zet om inzicht te krijgen in de standpunten van personen binnen haar eigen personeel die mogelijk bijzonder kwetsbaar zijn voor impacts en/of gemarginaliseerd zijn (bv. vrouwelijke werknemers, migranten, mensen met een beperking).

29.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen algemeen proces heeft vastgesteld om met haar eigen personeel te overleggen, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S1-3 – Processen voor herstel van negatieve impacts en kanalen voor eigen personeel om zorgen kenbaar te maken

30.

De onderneming beschrijft de processen die zij heeft opgezet om te voorzien in of mee te werken aan herstel voor negatieve impacts op personen binnen haar eigen personeel waarmee de onderneming in verband te brengen is, alsmede kanalen die beschikbaar zijn voor haar eigen personeel om zorgen kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen.

31.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de formele middelen waarmee het eigen personeel van de onderneming zijn zorgen en behoeften direct aan de onderneming kan kenbaar maken en/of waarmee de onderneming de beschikbaarheid van dergelijke kanalen (bv. klachtenmechanismen) op de werkvloer ondersteunt, en hoe de follow-up met de betrokken personen verloopt wat betreft de kwesties die aan de orde zijn gesteld, en de effectiviteit van deze kanalen.

32.

De onderneming beschrijft de processen die voorhanden zijn om de in alinea 2 van de afdeling “Doelstelling” afgebakende thema’s te behandelen, door de volgende informatie te rapporteren: (a) haar algemene benadering en processen om te voorzien in of bij te dragen aan herstel wanneer zij een materiële negatieve impact op personen binnen haar eigen personeel heeft veroorzaakt of daaraan heeft bijgedragen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming evalueert of het geboden herstel effectief is; (b) specifieke kanalen die zij voor haar eigen personeel heeft opgezet om hun zorgen of behoeften direct aan de onderneming kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen, met inbegrip van de vraag of deze mechanismen door de onderneming zelf zijn opgezet en/of via deelname aan externe mechanismen; (c) of de onderneming al dan niet over een klachtenmechanisme beschikt voor werknemers (101); en (d) de processen waarmee de onderneming ondersteuning biedt voor de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen via de arbeidslocatie van haar eigen personeel; en (e) hoe zij probleempunten die aan de orde worden gesteld en aangepakt, in beeld krijgt en monitort, en hoe zij de effectiviteit van de betrokken kanalen borgt, onder meer door stakeholders te betrekken die beoogde gebruikers zijn.

33.

De onderneming rapporteert of en hoe zij evalueert dat personen binnen haar eigen personeel bekend zijn met en vertrouwen hebben in deze structuren of processen als een middel om hun zorgen of behoeften kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen. Daarnaast rapporteert de onderneming of zij over beleid beschikt om personen die van deze structuren of processen gebruikmaken (zoals werknemersvertegenwoordigers), tegen represailles te beschermen. Indien dit soort informatie overeenkomstig ESRS G1-1 is gerapporteerd, kan de onderneming naar die informatie verwijzen.

34.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen kanaal heeft vastgesteld om zorgen kenbaar te maken en/of de beschikbaarheid van dit soort mechanismen op de arbeidslocatie voor haar eigen personeel niet ondersteunt, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdsbestek zij dit soort kanaal opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S1-4 – Acteren op materiële impacts op eigen personeel, en benaderingen om wat eigen personeel betreft materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

35.

De onderneming licht toe hoe zij maatregelen neemt om te acteren op materiële negatieve en positieve impacts en om wat haar eigen personeel betreft materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen.

36.

Het doel van deze Rapportage-eis is dubbel. Allereerst moet deze inzicht bieden in maatregelen en initiatieven waarmee de onderneming probeert: (a) negatieve materiële impacts op haar eigen personeel te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden; en/of (b) positieve materiële impacts voor haar eigen te behalen. In de tweede plaats moet deze inzicht geven in de wijze waarop de onderneming op de materiële risico’s acteert en de materiële kansen benut met betrekking tot haar eigen personeel.

37.

De onderneming geeft een beknopte beschrijving van de actieplannen en middelen om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft haar eigen personeel te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

38.

Wat betreft de materiële impacts op haar eigen personeel beschrijft de onderneming: (a) maatregelen die zijn genomen, gepland staan of lopen om materiële negatieve impacts op haar eigen personeel te voorkomen of te mitigeren; (b) of en hoe zij maatregelen heeft genomen om herstel te bieden of te faciliteren met betrekking tot een daadwerkelijke materiële impact; (c) verdere maatregelen of initiatieven die zij heeft opgezet met als hoofddoel het behalen van positieve impacts voor haar eigen personeel; en (d) hoe zij de effectiviteit van deze maatregelen en initiatieven monitort en evalueert wat betreft het behalen van resultaten voor haar eigen personeel.

39.

Wat betreft alinea 36 beschrijft de onderneming de processen waarmee zij in kaart brengt welke maatregelen nodig en passend zijn in reactie op een specifieke daadwerkelijk of potentieel negatieve impact op haar eigen personeel.

40.

Wat betreft materiële risico’s en kansen beschrijft de onderneming: (a) welke maatregelen gepland staan of lopen om voor de onderneming materiële risico’s als gevolg van haar impacts op en afhankelijkheden van haar eigen personeel te mitigeren en hoe zij de effectiviteit daarvan in de praktijk monitort; en (b) welke maatregelen gepland staan of lopen om met betrekking tot haar eigen personeel materiële kansen voor de onderneming te benutten.

41.

De onderneming rapporteert of en hoe zij ervoor zorgt dat haar eigen praktijken geen materiële negatieve impacts op eigen personeel veroorzaken of daaraan bijdragen, met inbegrip van (in voorkomend geval) haar praktijken met betrekking tot inkoop, verkoop en datagebruik. Dit kan inhouden dat zij rapporteert welke benadering wordt gevolgd wanneer er spanningen ontstaan tussen het voorkomen of mitigeren van materiële negatieve impacts en andere zakelijke praktijken.

42.

Wanneer de onderneming de door alinea 40 voorgeschreven informatie rapporteert, houdt zij rekening met ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen indien zij de effectiviteit van een maatregel evalueert aan de hand van een doel.

43.

De onderneming rapporteert welke middelen worden bestemd voor het beheersen van haar materiële impacts, met specifieke en gedetailleerde informatie die gebruikers inzicht biedt in de wijze waarop de materiële impacts worden beheerst.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis S1-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

44.

De onderneming vermeldt de termijngebonden en resultaatgerichte doelen die zij eventueel heeft bepaald wat betreft: (a) het verminderen van negatieve impacts op haar eigen personeel; en/of (b) het bevorderen van positieve impacts op haar eigen personeel; en/of (c) het beheersen van materiële risico’s en kansen wat betreft haar eigen personeel.

45.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming gebruikmaakt van resultaatgerichte doelen om haar voortgang te sturen en te meten, waar het gaat om het aanpakken van haar materiële negatieve impacts en/of het bevorderen van positieve impacts op haar eigen personeel, en/of het beheersen van materiële risico’s en kansen met betrekking tot haar eigen personeel.

46.

De beknopte beschrijving van de doelen die zijn bepaald voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft haar eigen personeel bevat de in ESRS 2 MDR-T vastgestelde informatievereisten.

47.

De onderneming rapporteert over het proces voor het bepalen van de doelen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming direct met haar eigen personeel of met werknemersvertegenwoordigers heeft overlegd bij: (a) het bepalen van dergelijke doelen; (b) het monitoren van de prestaties van de onderneming ten aanzien van die streefdoelen; en (c) het identificeren van eventuele lessen of verbeteringen als gevolg van de prestaties van de onderneming.

Rapportage-eis S1-6 – Kenmerken van de werknemers van de onderneming

48.

De onderneming beschrijft de voornaamste kenmerken van werknemers onder haar eigen personeel.

49.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de benadering van de onderneming van de arbeidsverhoudingen, met inbegrip van de reikwijdte en aard van impacts die voortkomen uit de arbeidsvoorwaarden die zij biedt, om zo contextinformatie te verschaffen die helpt inzicht te krijgen in de informatie die bij andere rapportages wordt gerapporteerd en die als basis kan dienen voor het berekenen van kwantitatieve maatstaven die moeten worden vermeld op grond van andere rapportage-eisen in deze standaard.

50.

Naast de door alinea 40(a) iii van ESRS 2 Algemene toelichtingen voorgeschreven informatie, rapporteert de onderneming: (a) het totale aantal werknemers, en uitsplitsingen naar gender en naar land voor landen waar de onderneming ten minste 50 werknemers heeft of waar werknemers ten minste 10 % van haar totale aantal werknemers vertegenwoordigen; (b) het totale aantal personeelsleden of voltijdse equivalenten (vte’s) van: i. vaste werknemers, en uitsplitsing naar gender; ii. tijdelijke werknemers, en uitsplitsing naar gender; en iii. oproepkrachten, en uitsplitsing naar gender; (c) het totale aantal personeelsleden dat de onderneming tijdens de rapportageperiode heeft verlaten, en het percentage personeelsverloop in de rapportageperiode; (d) een beschrijving van de methodologieën en aannames gebruikt om de data samen te stellen, met inbegrip van de vraag of de aantallen worden gerapporteerd: i. in aantal personeelsleden of als voltijdse equivalenten (vte’s) (met een toelichting van hoe “vte” wordt gedefinieerd); en ii. aan het einde van de rapportageperiode, als een gemiddelde voor de hele rapportageperiode, of volgens een andere methodologie; (e) (in voorkomend geval) contextinformatie die nodig is om de data te begrijpen (bv. fluctuaties in het aantal werknemers tijdens de rapportageperiode); en (f) kruisverwijzingen van onder (a) gerapporteerde informatie naar het meest representatieve cijfer in de jaarrekening.

51.

Voor de in alinea 50(b) vermelde informatie kan de onderneming daarnaast ook uitgesplitst naar regio rapporteren.

52.

De onderneming kan de volgende informatie rapporteren in aantal personeelsleden of als voltijdse equivalenten (vte’s): (a) voltijdwerknemers, en uitsplitsingen naar gender en naar regio; en (b) deeltijdwerknemers, en uitsplitsingen naar gender en naar regio.

Rapportage-eis S1-7 – Kenmerken van medewerkers niet in loondienst binnen het eigen personeel van de onderneming

53.

De onderneming beschrijft de voornaamste kenmerken van medewerkers niet in loondienst binnen haar eigen personeel.

54.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de benadering van de onderneming van de arbeidsverhoudingen, met inbegrip van de reikwijdte en aard van impacts die voortkomen uit de arbeidsvoorwaarden die zij biedt, om zo contextinformatie te verschaffen die helpt inzicht te krijgen in de informatie die bij andere rapportages wordt gerapporteerd en die als basis kan dienen voor het berekenen van kwantitatieve maatstaven die moeten worden vermeld op grond van andere rapportage-eisen in deze standaard. Ook helpt een en ander inzicht te geven in de mate waarin de onderneming op medewerkers niet in loondienst een beroep doet als onderdeel van haar personeel.

55.

De door alinea 53 voorgeschreven rapportage omvat: (a) een vermelding van het totale aantal medewerkers niet in loondienst binnen het eigen personeel van de onderneming, d.w.z. ofwel opdrachtnemers die arbeid leveren aan de onderneming (“zelfstandigen”), of personen die worden geleverd door ondernemingen die zich voornamelijk bezighouden met “Arbeidsbemiddeling en personeelswerk” (NACE-code N78); (b) een toelichting bij de methodologieën en aannames gebruikt om de data samen te stellen, met inbegrip van de vraag of de aantallen medewerkers niet in loondienst worden gerapporteerd: i. in aantal personeelsleden of als voltijdse equivalenten (vte’s) (met een definitie van hoe “vte” wordt gedefinieerd); en ii. aan het einde van de rapportageperiode, als een gemiddelde voor de hele rapportageperiode, of volgens een andere methodologie; (c) (in voorkomend geval) contextinformatie die nodig is om de data te begrijpen (bv. aanzienlijke fluctuaties in het aantal medewerkers niet in loondienst binnen het eigen personeel van de onderneming tijdens de rapportageperiode en aanzienlijke fluctuaties tussen de huidige en de voorgaande rapportageperiode).

56.

Voor de in alinea 55(a) vermelde informatie kan de onderneming de meest gebruikelijke soorten medewerkers niet in loondienst rapporteren (bv. zelfstandigen, personen die worden geleverd door ondernemingen die zich voornamelijk bezighouden met “Arbeidsbemiddeling en personeelswerk”, en andere voor de onderneming relevante soorten medewerkers), hun relatie met de onderneming en het soort werkzaamheden dat zij verrichten.

57.

Wanneer geen data beschikbaar zijn, maakt de onderneming een schatting en vermeldt zij dat zij dit heeft gedaan. Wanneer de onderneming schattingen maakt, beschrijft zij de basis voor het maken van die schatting.

Rapportage-eis S1-8 – Cao-dekkingsgraad en sociale dialoog

58.

De onderneming rapporteert informatie over de mate waarin de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden van haar personeelsleden worden bepaald of beïnvloed door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (“collectieve arbeidsovereenkomsten” – cao’s) en de mate waarin haar werknemers op het niveau van de vestiging en op Europees niveau in de sociale dialoog binnen de EER worden vertegenwoordigd.

59.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin eigen werknemers van de onderneming gedekt worden door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) en door de sociale dialoog.

60.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) het percentage van het totale aantal werknemers dat is gedekt door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s); (b) in de EER: of de onderneming een of meer via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) heeft, en zo ja, het totale percentage van haar werknemers dat door dergelijke overeenkomst(en) wordt gedekt, voor elk land waar de onderneming een “aanzienlijk aantal werknemers” heeft, hier gedefinieerd als ten minste 50 werknemers (in aantal personeelsleden) die ten minste 10 % van haar totale aantal werknemers vertegenwoordigen; en (c) buiten de EER: het percentage eigen werknemers dat door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) is gedekt, uitgesplitst naar regio.

61.

Voor werknemers die niet door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) zijn gedekt, kan de onderneming rapporteren of zij de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden vaststelt op basis van via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) waaronder haar andere werknemers vallen, of op basis van via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s) van andere ondernemingen.

62.

De onderneming kan rapporteren in welke mate de arbeidsvoorwaarden en -omstandigheden van medewerkers niet in loondienst binnen haar eigen personeel worden bepaald of beïnvloed door via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s), met inbegrip van een schatting van de cao-dekkingsgraad.

63.

De onderneming rapporteert de volgende informatie met betrekking tot de sociale dialoog: (a) het totale percentage werknemers dat werknemersvertegenwoordigers heeft, gerapporteerd op landniveau voor elk EER-land waar de onderneming een aanzienlijk aantal werknemers heeft; en (b) het bestaan van overeenkomsten met haar werknemers over vertegenwoordiging door een Europese ondernemingsraad (EOR), een ondernemingsraad van een Europese vennootschap (Societas Europaea – SE) of een ondernemingsraad van een Europese coöperatieve vennootschap (Societas Cooperativa Europaea – SCE).

Rapportage-eis S1-9 – Diversiteitsmaatstaven

64.

De onderneming rapporteert de genderverdeling in het hoger management en de leeftijdsverdeling onder haar werknemers.

65.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de genderdiversiteit op het niveau van het hoger management en in de leeftijdsverdeling van de werknemers van de onderneming.

66.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) de genderverdeling in aantal en percentage op het niveau van het hoger management; en (b) de verdeling van werknemers naar leeftijdsgroep: jonger dan 30 jaar; 30-50 jaar; ouder dan 50 jaar.

Rapportage-eis S1-10 – Leefbare lonen

67.

De onderneming rapporteert of haar werknemers al dan niet een leefbaar loon betaald krijgen en, indien zij niet allen een leefbaar loon betaald krijgen, de landen en het percentage betrokken werknemers.

68.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de vraag of alle werknemers van de onderneming al dan niet een leefbaar loon volgens toepasselijke benchmarks betaald krijgen.

69.

De onderneming rapporteert of al haar werknemers binnen haar eigen personeel een leefbaar loon volgens toepasselijke benchmarks betaald krijgen. Zo ja, dan kan met de vermelding van dit feit worden volstaan om aan deze rapportage-eis te voldoen en is geen verdere informatie vereist.

70.

Indien niet al haar werknemers een leefbaar loon volgens toepasselijke benchmarks betaald krijgen, rapporteert de onderneming in welke landen werknemers een loon onder de toepasselijke benchmark voor een leefbaar loon betaald krijgen, en voor elk van deze landen het percentage werknemers dat een loon onder de toepasselijke benchmark voor een leefbaar loon betaald krijgt.

71.

De onderneming kan de in deze rapportage-eis vermelde informatie ook rapporteren voor medewerkers niet in loondienst binnen haar personeel.

Rapportage-eis S1-11 – Sociale bescherming

72.

De onderneming rapporteert of haar eigen werknemers sociale bescherming genieten tegen inkomensverlies als gevolg van grote levensgebeurtenissen; en indien dat niet het geval is, in welke landen dit niet het geval is.

73.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de vraag of de werknemers van de onderneming sociale bescherming genieten tegen inkomensverlies als gevolg van grote levensgebeurtenissen; en indien dat niet het geval is, in welke landen dit niet het geval is.

74.

De onderneming rapporteert of al haar werknemers – via overheidsprogramma’s of via uitkeringen van de onderneming – sociale bescherming genieten tegen inkomensverlies als gevolg van de volgende grote levensgebeurtenissen: (a) ziekte; (b) werkloosheid, te beginnen vanaf wanneer de eigen werknemer voor de onderneming werkt; (c) arbeidsongeval en niet-aangeboren beperking; (d) ouderschapsverlof; en (e) pensioen. Zo ja, dan kan met de vermelding van dit feit worden volstaan om aan deze rapportage-eis te voldoen en is geen verdere informatie vereist.

75.

Indien niet alle werknemers van de onderneming sociale bescherming genieten overeenkomstig alinea 72, rapporteert de onderneming daarnaast de landen waar werknemers geen sociale bescherming genieten voor een of meer van de soorten gebeurtenissen vermeld in alinea 72 en, voor elk van deze landen, het soort werknemers dat geen sociale bescherming geniet voor elk betrokken grote levensgebeurtenis.

76.

De onderneming kan de in deze rapportage-eis vermelde informatie ook rapporteren voor medewerkers niet in loondienst binnen haar personeel.

Rapportage-eis S1-12 – Mensen met een beperking

77.

De onderneming rapporteert het percentage mensen met een beperking onder haar eigen werknemers.

78.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in welke mate mensen met een beperking deel uitmaken van de werknemers van de onderneming.

79.

De onderneming rapporteert het percentage mensen met een beperking onder haar werknemers, met inachtneming van wettelijke beperkingen inzake gegevensverzameling.

80.

De onderneming kan het percentage werknemers met een beperking rapporteren uitgesplitst naar gender.

Rapportage-eis S1-13 – Maatstaven voor opleiding en ontwikkeling van vaardigheden

81.

De onderneming rapporteert over de mate waarin haar werknemers opleiding en ontwikkeling van vaardigheden aangeboden krijgen.

82.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de activiteiten op het gebied van opleiding en ontwikkeling van vaardigheden die werknemers aangeboden kregen, binnen de context van de permanente professionele groei, om de vaardigheden van werknemers te actualiseren en bij te dragen aan hun blijvende inzetbaarheid.

83.

De door alinea 81 voorgeschreven rapportage omvat: (a) het percentage werknemers dat heeft deelgenomen aan regelmatige evaluaties van prestaties en loopbaanontwikkeling; die informatie wordt uitgesplitst naar gender; (b) het gemiddelde aantal uren opleiding per werknemer en uitgesplitst naar gender.

84.

De onderneming kan rapporteren uitgesplitst naar categorie werknemers, voor het percentage werknemers dat heeft deelgenomen aan regelmatige evaluaties van prestaties en loopbaanontwikkeling, en voor het gemiddelde aantal uren opleiding per werknemer.

85.

De onderneming kan de in deze rapportage-eis vermelde informatie ook rapporteren voor medewerkers niet in loondienst binnen haar personeel.

Rapportage-eis S1-14 – Veiligheids- en gezondheidsmaatstaven

86.

De onderneming rapporteert informatie over de mate waarin haar eigen personeel onder haar beheersysteem voor gezondheid en veiligheid op het werk valt, en het aantal incidenten met arbeidsongevallen, beroepsziekten en sterfgevallen van haar eigen personeel. Daarnaast rapporteert zij het aantal sterfgevallen als gevolg van arbeidsongevallen en beroepsziekten van andere werknemers die op de bedrijfslocaties van de onderneming werkzaam zijn.

87.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de reikwijdte, kwaliteit en prestaties van het beheersysteem voor gezondheid en veiligheid op het werk dat is opgezet om arbeidsongevallen te voorkomen.

88.

De door alinea 86 voorgeschreven rapportage omvat de volgende informatie, in voorkomend geval uitgesplitst in werknemers en medewerkers niet in loondienst binnen het eigen personeel van de onderneming: (a) het percentage personen binnen haar eigen personeel dat onder het beheersysteem van de onderneming voor gezondheid en veiligheid op het werk valt op grond van wettelijke vereisten en/of erkende standaarden of richtsnoeren; (b) het aantal sterfgevallen (102) als gevolg van arbeidsongevallen en beroepsziekten; (c) het aantal en het percentage te registreren arbeidsongevallen; (d) voor de werknemers van de onderneming: het aantal gevallen van te registreren beroepsziekten, met inachtneming van wettelijke beperkingen inzake gegevensverzameling; en (e) voor de werknemers van de onderneming: het aantal dagen verzuim door letsel en overlijden als gevolg van arbeidsongevallen, beroepsziekten en sterfgevallen door beroepsziekte (103). De informatie voor punt (b) wordt ook gerapporteerd voor andere werknemers die op de bedrijfslocaties van de onderneming werkzaam zijn, zoals werknemers in de waardeketen indien deze op de bedrijfslocaties van de onderneming werkzaam zijn.

89.

De onderneming kan de in alinea 88(d) en (e) vermelde informatie ook rapporteren voor medewerkers niet in loondienst.

90.

Daarnaast kan de onderneming de volgende extra informatie verschaffen over de gezondheids- en veiligheidsdekking: het percentage van haar eigen werknemers dat valt onder een beheersysteem voor gezondheid en veiligheid op het werk dat is gebaseerd op wettelijke vereisten en/of erkende standaarden of richtsnoeren en waarvoor een interne audit en/of een audit of certificering door een externe partij heeft plaatsgevonden.

Rapportage-eis S1-15 – Maatstaven voor werk-privébalans

91.

De onderneming rapporteert de mate waarin werknemers recht hebben op en gebruikmaken van gezinsverlof.

92.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de rechten op en de concrete praktijken onder de werknemers om gezinsverlof op te nemen op een genderrechtvaardige wijze, aangezien dit een van de dimensies van de werk-privébalans is.

93.

De door alinea 91 voorgeschreven rapportage omvat: (a) het percentage werknemers dat recht heeft om gezinsverlof op te nemen; en (b) het percentage werknemers dat recht heeft op gezinsverlof en dat ook daadwerkelijk heeft opgenomen, en een uitsplitsing naar gender.

94.

Indien alle werknemers van de onderneming recht hebben op gezinsverlof op grond van sociaal beleid en/of van via collectieve onderhandelingen tot stand gekomen overeenkomsten (cao’s), kan er mee worden volstaan om dit feit te vermelden, om zo te voldoen aan het vereiste van alinea 93(a).

Rapportage-eis S1-16 – Beloningsmaatstaven (loonkloof en totale beloning)

95.

De onderneming rapporteert het procentuele beloningsverschil tussen mannelijke en vrouwelijke werknemers (“loonkloof man-vrouw”) en de verhouding tussen de beloning van de persoon met het hoogste salaris en de mediaan van de beloning voor haar werknemers.

96.

Het doel van deze Rapportage-eis is dubbel: inzicht geven in de omvang van verschillen in beloning tussen vrouwen en mannen onder de werknemers van de onderneming, en inzicht geven in de omvang van de beloningsongelijkheid binnen de onderneming en de vraag of er sprake is van grote beloningsverschillen.

97.

De door alinea 95 voorgeschreven rapportage omvat: (a) het beloningsverschil tussen mannen en vrouwen, omschreven als het verschil tussen het gemiddelde beloning van vrouwelijke werknemers en mannelijke werknemers, uitgedrukt als een percentage van het gemiddelde beloningsniveau van mannelijke werknemers (104); (b) de verhouding tussen de jaarlijkse totale beloning voor de best betaalde persoon en de mediane jaarlijkse totale beloning voor alle werknemers (de best betaalde persoon niet meegerekend) (105); en (c) (in voorkomend geval) contextinformatie die nodig is om inzicht te krijgen in de data, de wijze waarop de data zijn samengesteld en andere veranderingen in de onderliggende data waarmee rekening moet worden gehouden.

98.

De onderneming kan voor het verschil in beloning tussen mannen en vrouwen zoals gedefinieerd in alinea 97(a) een uitsplitsing rapporteren naar werknemerscategorie en/of land of segment. De onderneming kan ook het verschil in beloning tussen mannen en vrouwen rapporteren per categorie werknemers, uitgesplitst in gewoon basissalaris en aanvullende of variabele componenten.

99.

Wat betreft alinea 97(b) kan de onderneming dit cijfer rapporteren, gecorrigeerd voor koopkrachtverschillen tussen landen; in dat geval rapporteert zij de methodologie die voor de berekening is gebruikt.

Rapportage-eis S1-17 – Incidenten, klachten en ernstige impacts op het gebied van mensenrechten

100.

De onderneming rapporteert het aantal incidenten op het werk en/of klachten en ernstige impacts op het gebied van mensenrechten binnen haar eigen personeel en daarmee samenhangende materiële geldboeten, sancties of schadevergoedingen gedurende de rapportageperiode.

101.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin incidenten op het werk en ernstige gevallen van impacts op mensenrechten van invloed zijn op het eigen personeel van de onderneming.

102.

De door alinea 100 voorgeschreven rapportage omvat, met inachtneming van de betrokken privacyregelgeving, incidenten op het werk met discriminatie op grond van gender, ras of etnische afkomst, nationaliteit, religie of overtuiging, beperking, leeftijd of seksuele geaardheid, of andere relevante vormen van discriminatie waarbij tijdens de rapportageperiode interne en/of externe stakeholders in alle activiteiten betrokken zijn. Hieronder vallen ook incidenten van intimidatie als een specifieke vorm van discriminatie.

103.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) het totale aantal incidenten van discriminatie, met inbegrip van intimidatie, gerapporteerd tijdens de rapportageperiode (106); (b) het aantal klachten dat is ingediend via kanalen voor personen binnen het eigen personeel van de onderneming om zorgen aan de orde de stellen (met inbegrip van klachtenmechanismen) en, in voorkomend geval, Nationale Contact Punten (NCP’s) in het kader van de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen voor de onderwerpen die in alinea 2 van deze standaard zijn omschreven, met uitzondering van de klachten reeds gerapporteerd in punt (a) hierboven; (c) het totale bedrag aan geldboeten, geldstraffen en schadevergoedingen voor schade veroorzaakt door de hierboven gerapporteerde incidenten en klachten, samen met een aansluiting tussen de gerapporteerde geldbedragen en het meest relevante bedrag in de jaarrekening; en (d) (in voorkomend geval) contextinformatie die nodig is om inzicht te krijgen in de data en de wijze waarop de data zijn samengesteld.

104.

De onderneming rapporteert de volgende informatie over geconstateerde gevallen van ernstige incidenten op het gebied van mensenrechten (bv. gedwongen arbeid, mensenhandel of kinderarbeid): (a) het aantal ernstige incidenten op het gebied van mensenrechten met betrekking tot het personeel van de onderneming tijdens de rapportageperiode, met inbegrip van een vermelding van hoeveel daarvan gevallen zijn van niet-naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen. Indien dit soort incidenten niet heeft plaatsgevonden, vermeldt de onderneming dit (107); en (b) het totale bedrag aan boeten, geldstraffen en schadevergoedingen voor de incidenten beschreven onder (a), samen met een aansluiting tussen de gerapporteerde geldbedragen en het meest relevante bedrag in de jaarrekening.

ESRS S2

WERKNEMERS IN DE WAARDEKETEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S2-1 – Beleid ten aanzien van werknemers in de waardeketen

–

Rapportage-eis S2-2 – Processen om met werknemers in de waardeketen te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S2-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor werknemers in de waardeketen om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S2-4 – Acteren op materiële impacts op werknemers in de waardeketen, en benaderingen om wat betreft werknemers in de waardeketen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S2-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

Doelstelling

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S2-1 – Beleid ten aanzien van werknemers in de waardeketen

–

Rapportage-eis S2-2 – Processen om met werknemers in de waardeketen te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S2-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor werknemers in de waardeketen om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S2-4 – Acteren op materiële impacts en benaderingen om wat betreft werknemers in de waardeketen materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen en benaderingen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S2-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in materiële impacts op werknemers in de waardeketen die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties en de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen, waaronder: (a) de vraag wat de invloed van de onderneming is op werknemers binnen haar waardeketen, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) maatregelen genomen, en het resultaat van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming, met inbegrip van die met betrekking tot haar impacts op en afhankelijkheden van werknemers in de waardeketen, en hoe zij daarmee omgaat; en (d) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen, met inbegrip van die welke voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van werknemers in de waardeketen.

2.

Om aan deze doelstelling te voldoen, schrijft deze standaard een toelichting voor bij de algemene benadering die de onderneming volgt voor het identificeren en beheersen van materiële daadwerkelijke en potentiële impacts op werknemers in de waardeketen wat betreft: (a) arbeidsvoorwaarden (bv. baanzekerheid, arbeidstijden, leefbaar loon, sociale dialoog, vrijheid van vereniging, met inbegrip van het bestaan van ondernemingsraden, collectieve onderhandelingen, werk-privébalans en gezondheid en veiligheid op het werk); (b) gelijke behandeling en gelijke kansen voor iedereen (bv. gendergelijkheid en gelijke beloning voor gelijkwaardig werk, opleiding en ontwikkeling van vaardigheden, werkgelegenheid voor en inclusie van mensen met een beperking, maatregelen tegen geweld en intimidatie op de werkvloer, en diversiteit); (c) andere werknemersrechten (bv. kinderarbeid, gedwongen arbeid, adequate huisvesting, water en sanitair, en privacy).

3.

Deze standaard schrijft ook een toelichting voor van de wijze waarop die impacts, alsmede de afhankelijkheden van de onderneming van werknemers in de waardeketen, materiële risico’s of kansen voor de onderneming kunnen creëren. Negatieve impacts op werknemers in de waardeketen kunnen bijvoorbeeld de activiteiten van de onderneming ontwrichten (doordat klanten weigeren haar producten te kopen of overheidsinstanties haar goederen in beslag nemen) en haar reputatie schaden. Omgekeerd kunnen respect voor werknemersrechten en Active Support-programma’s (via bijvoorbeeld initiatieven voor financiële geletterdheid) zakelijke kansen creëren, zoals een betrouwbaardere levering of het verbreden van de toekomstige consumentenbasis.

4.

Deze standaard betreft alle werknemers binnen de upstream- en downstreamwaardeketen van de onderneming die materiële impact van de onderneming (kunnen) ondervinden; dit omvat impacts die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties. Hieronder vallen alle medewerkers die niet zijn opgenomen onder “eigen personeel”. (“Eigen personeel” omvat zowel werknemers, individuele opdrachtnemers (d.w.z. zelfstandigen) of medewerkers die worden geleverd door externe partijen die zich voornamelijk bezighouden met “arbeidsbemiddeling en personeelswerk”.) Eigen personeel komt aan bod in ESRS S1 Eigen personeel. Zie TV 3 voor voorbeelden van wat onder het toepassingsbereik van deze standaard valt.

Wisselwerking met andere ESRS

5.

Deze standaard is van toepassing wanneer materiële impacts op en/of materiële risico’s en kansen met betrekking tot werknemers in de waardeketen zijn geïdentificeerd via de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 Algemene toelichtingen.

6.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2, alsmede ESRS S1, ESRS S3 Getroffen gemeenschappen en ESRS S4 Consumenten en eindgebruikers.

7.

De rapportage op grond van deze standaard is consistent, coherent en, in voorkomend geval, duidelijk gekoppeld aan rapportage over het eigen personeel van de onderneming op grond van ESRS S1. Zo kan effectieve rapportage worden geborgd.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

8.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met de door ESRS 2 voorgeschreven rapportage over Strategie (SBM). De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van SBM-3 Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel (daarvoor heeft de onderneming de mogelijkheid om samen met de thematische rapportage te rapporteren).

Strategie

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

9.

In antwoord op ESRS 2 SBM-2 alinea 43 rapporteert de onderneming hoe de belangen, standpunten, rechten en verwachtingen van haar werknemers in de waardeketen die materiële impact van de onderneming kunnen ondervinden, met inbegrip van het respect voor hun mensenrechten, worden meegenomen in haar strategie en businessmodel. Werknemers in de waardeketen zijn een centrale groep getroffen stakeholders.

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

10.

In antwoord op ESRS 2 SBM-3 alinea 48 rapporteert de onderneming informatie over het volgende: (a) de vraag of en hoe daadwerkelijke en potentiële impacts op werknemers in de waardeketen, zoals geïdentificeerd in ESRS 2 IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren: i) terug te voeren zijn op of verband houden met strategie en businessmodellen van de onderneming, en ii) de aanpassing van de strategie en het businessmodel van de onderneming onderbouwen en daaraan bijdragen; en (b) het verband tussen haar materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van werknemers in de waardeketen, enerzijds, en haar strategie en businessmodel, anderzijds.

11.

Bij het vervullen van de vereisten van ESRS 2 SBM-3 alinea 48 rapporteert de onderneming of alle werknemers in de waardeketen die materiële impact van de onderneming dreigen te ondervinden, met inbegrip van impacts die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties, zijn opgenomen in de scope van haar rapportage op grond van ESRS 2. Daarnaast verschaft de onderneming de volgende informatie: (a) een korte beschrijving van de soorten werknemers in de waardeketen die materiële impact van de onderneming kunnen ondervinden, met inbegrip van impacts die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties, met de vermelding of het gaat om: i. werknemers die werkzaam zijn op de bedrijfslocatie van de onderneming maar die geen deel uitmaken van het eigen personeel, d.w.z. die geen zelfstandigen of medewerkers zijn die worden geleverd door externe partijen die zich voornamelijk bezighouden met “arbeidsbemiddeling en personeelswerk” (behandeld in ESRS S1); ii. werknemers die werkzaam zijn bij entiteiten in de upstreamwaardeketen van de onderneming (bv. werknemers die actief zijn in de ontginning van metalen of mineralen of het oogsten van commodity’s, in raffinage, productie of andere vormen van verwerking); iii. werknemers die werkzaam zijn bij entiteiten in de downstreamwaardeketen van de onderneming (bv. werknemers die actief zij in logistieke of distributieondernemingen, bij franchisenemers of detailhandelaren); iv. werknemers die werkzaam zijn in een joint venture of een Special Purpose Vehicle waarbij de rapporterende onderneming betrokken is; v. werknemers (binnen de voorgaande categorieën of daarbuiten) die wegens hun inherente kenmerken of vanwege de specifieke context bijzonder kwetsbaar zijn voor negatieve impacts, zoals vakbondsleden, migrerende werknemers, thuiswerkers, vrouwen of jonge werknemers; (b) geografische gebieden (op landniveau of op andere niveaus) of commodity’s waarvoor er bij werknemers in de waardeketen van de onderneming een aanzienlijk risico bestaat op kinderarbeid of op gedwongen arbeid of verplichte arbeid (111); (c) in het geval van materiële negatieve impacts: of deze ofwel i) wijdverbreid zijn of systemisch in situaties waarin de onderneming actief is of inkoop- of andere zakelijke relaties heeft (bv. kinderarbeid of gedwongen arbeid in toeleveringsketens voor bepaalde commodity’s in specifieke landen of regio’s), dan wel ii) verband houden met individuele incidenten (bv. een bedrijfsramp of een olieramp) of met specifieke zakelijke relaties. Hierbij kan ook rekening worden gehouden met impacts op werknemers in de waardeketen die kunnen voortkomen uit de transitie naar groenere en klimaatneutrale activiteiten. Bij potentiële impacts kan het onder meer gaan om impacts in verband met innovatie en herstructurering, de sluiting van mijnen, de toegenomen ontginning van mineralen die nodig zijn voor de transitie naar een duurzame economie (“transitie-mineralen”), en de productie van zonnepanelen; (d) in het geval van materiële positieve impacts: een korte beschrijving van de activiteiten die positieve impacts opleveren (bv. modernisering inkooppraktijken, capaciteitsopbouw bij werknemers in de toeleveringsketen), met inbegrip van het bieden van kansen aan het personeel zoals banencreatie en bijscholing in het kader van een “rechtvaardige transitie”, en de soorten werknemers in de waardeketen die positief (kunnen) worden beïnvloed. De onderneming kan ook rapporteren of de positieve impacts optreden in specifieke landen of regio’s; en (e) materiële risico’s en kansen die voor de onderneming voortkomen uit de impacts op en afhankelijkheden van werknemers in de waardeketen.

12.

Wanneer de onderneming de belangrijkste soorten werknemers in de waardeketen beschrijft die, volgens de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 IRO-1, negatief (kunnen) worden beïnvloed, rapporteert zij of en hoe zij inzicht heeft verkregen in de wijze waarop werknemers met bijzondere kenmerken, werknemers die werken in een bijzondere context of die bijzondere activiteiten verrichten, een groter risico lopen om schade te ondervinden.

13.

De onderneming rapporteert welke van haar (eventuele) materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van haar werknemers in de waardeketen, impacts zijn op specifieke groepen werknemers in de waardeketen (bv. bepaalde leeftijdsgroepen, werknemers in een bepaalde fabriek of een bepaald land) – en geen impacts die van invloed zijn op alle werknemers in de waardeketen.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis S2-1 – Beleid ten aanzien van werknemers in de waardeketen

14.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts op werknemers in de waardeketen, alsmede de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen.

15.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid inzake het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts meer specifiek op werknemers in de waardeketen, alsmede beleid ten aanzien van materiële risico’s of kansen wat betreft werknemers in de waardeketen.

16.

De door alinea 14 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft werknemers in de waardeketen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s. Daarnaast vermeldt de onderneming of dat beleid specifieke groepen werknemers in de waardeketen dan wel alle werknemers in de waardeketen betreft.

17.

De onderneming beschrijft haar toezeggingen op het gebied van mensenrechtenbeleid (112) die relevant zijn voor haar werknemers in de waardeketen, met inbegrip van de processen en mechanismen voor het monitoren van de naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen (113). Bij haar rapportage legt zij de klemtoon op de thema’s die materieel zijn voor, alsmede op de algemene benadering van: (a) de eerbieding van de mensenrechten van werknemers, met inbegrip van hun arbeidsrechten; (b) overleg met werknemers in de waardeketen; en (c) maatregelen om herstel te bieden voor impacts op mensenrechten en/of om dit herstel mogelijk te maken.

18.

De onderneming verklaart of haar beleid ten aanzien van werknemers in de waardeketen expliciet acteert op mensenhandel (114), gedwongen arbeid of verplichte arbeid en kinderarbeid. Voorts verklaart zij of de onderneming beschikt over een gedragscode voor leveranciers (115).

19.

De onderneming rapporteert of en hoe haar beleid ten aanzien van werknemers in de waardeketen is afgestemd op internationaal erkende instrumenten die voor haar eigen werknemers van belang zijn, met inbegrip van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s) (116). De onderneming rapporteert ook in welke mate gevallen van niet-naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen die werknemers in de waardeketen betreffen, zijn gerapporteerd in haar upstream- en downstreamwaardeketen en, in voorkomend geval, wat de aard van die gevallen was (117).

Rapportage-eis S2-2 – Processen om met werknemers in de waardeketen te overleggen over impacts

20.

De onderneming licht haar algemene processen toe om met werknemers in de waardeketen en hun vertegenwoordigers te overleggen over daadwerkelijke en potentiële impacts op hen.

21.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in zowel de vraag of en hoe de onderneming, in het kader van haar doorlopende due-diligenceproces, met werknemers in de waardeketen en hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers, overlegt over materiële, actuele en potentiële, positieve en/of negatieve impacts die hen (kunnen) treffen, als de vraag of en hoe standpunten van werknemers in de waardeketen worden meegenomen in de besluitvormingsprocessen van de onderneming.

22.

De onderneming rapporteert of en hoe de standpunten van werknemers in de waardeketen worden meegenomen in haar beslissingen of activiteiten gericht op het beheersen van de daadwerkelijke en potentiële impacts op werknemers in de waardeketen. Dit omvat (in voorkomend geval) een toelichting bij de volgende punten: (a) de vraag of overleg rechtstreeks met werknemers in de waardeketen of hun officiële vertegenwoordigers plaatsvindt, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht hebben in hun situatie; (b) het (de) stadium (stadia) waarin wordt overlegd, het soort overleg en de frequentie daarvan; (c) de functie en de belangrijkste rol binnen de onderneming die de operationele verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat dit overleg wordt gevoerd en dat de uitkomsten daarvan worden meegenomen in de benadering van de onderneming; (d) (in voorkomend geval) Global Framework Agreements (GFA’s) of andere overeenkomsten die de onderneming met Global Union Federations (GUF’s) heeft gesloten over de inachtneming van mensenrechten van werknemers in de waardeketen, met inbegrip van hun recht op collectieve onderhandelingen, en met inbegrip van een toelichting over de vraag hoe de onderneming met deze overeenkomst inzicht kan krijgen in de standpunten van werknemers in de waardeketen; en (e) (in voorkomend geval) de vraag hoe de onderneming de effectiviteit van haar dialoog met werknemers in de waardeketen evalueert, met inbegrip van (eventuele) overeenkomsten of de daaruit resulterende uitkomsten.

23.

De onderneming rapporteert (in voorkomend geval) de stappen die zij zet om inzicht te krijgen in de standpunten van werknemers die mogelijk bijzonder kwetsbaar zijn voor impacts en/of gemarginaliseerd zijn (bv. vrouwelijke werknemers, migrerende werknemers, werknemers met een beperking).

24.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen algemeen proces heeft vastgesteld om met werknemers in de waardeketen te overleggen, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S2-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor werknemers in de waardeketen om zorgen kenbaar te maken

25.

De onderneming beschrijft de processen die zij heeft opgezet om te voorzien in of mee te werken aan herstel voor negatieve impacts op werknemers in de waardeketen waarmee de onderneming in verband te brengen is, alsmede kanalen die beschikbaar zijn voor werknemers in de waardeketen om zorgen kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen.

26.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de formele middelen waarmee werknemers in de waardeketen hun zorgen en behoeften direct aan de onderneming kunnen kenbaar maken en/of waarmee de onderneming de beschikbaarheid van dergelijke kanalen (bv. klachtenmechanismen) op de werkvloer voor werknemers in de waardeketen ondersteunt, en hoe de follow-up met deze werknemers verloopt wat betreft de onderwerpen die aan de orde zijn gesteld, en de effectiviteit van deze kanalen.

27.

De onderneming beschrijft: (a) haar algemene benadering en processen om te voorzien in of bij te dragen aan herstel wanneer zij een materiële negatieve impact op werknemers in de waardeketen heeft veroorzaakt of daaraan heeft bijgedragen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming evalueert of het geboden herstel effectief is; (b) specifieke kanalen die zij voor werknemers in de waardeketen heeft opgezet om hun zorgen of behoeften direct aan de onderneming kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen, met inbegrip van de vraag of deze mechanismen door de onderneming zelf zijn opgezet en/of externe mechanismen zijn; (c) de processen waarmee zij de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen via de arbeidslocatie van werknemers in de waardeketen ondersteuning biedt of eist dat deze beschikbaar worden gesteld; en (d) hoe zij probleempunten die aan de orde worden gesteld en aangepakt, in beeld krijgt en monitort, en hoe zij de effectiviteit van die kanalen borgt, onder meer door stakeholders te betrekken die de beoogde gebruikers zijn.

28.

De onderneming rapporteert of en hoe zij evalueert dat werknemers in de waardeketen bekend zijn met en vertrouwen hebben in deze structuren of processen als een middel om hun zorgen of behoeften kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen. Daarnaast rapporteert de onderneming of zij over beleid beschikt om personen die daarvan gebruikmaken, tegen represailles te beschermen. Indien dit soort informatie overeenkomstig ESRS G1-1 is gerapporteerd, kan de onderneming naar die informatie verwijzen.

29.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen kanaal heeft vastgesteld om zorgen kenbaar te maken en/of de beschikbaarheid van dit soort mechanisme op de arbeidslocatie voor werknemers in de waardeketen niet ondersteunt, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort kanaal of proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S2-4 – Acteren op materiële impacts op werknemers in de waardeketen, en benaderingen om wat betreft werknemers in de waardeketen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

30.

De onderneming licht toe hoe zij maatregelen neemt om te acteren op materiële impacts op werknemers in de waardeketen, en om wat betreft werknemers in de waardeketen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen.

31.

Het doel van deze Rapportage-eis is dubbel. Allereerst moet deze inzicht bieden in maatregelen en initiatieven waarmee de onderneming probeert: (a) de negatieve materiële impacts op werknemers in de waardeketen te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden; en/of (b) positieve materiële impacts voor werknemers in de waardeketen te behalen. In de tweede plaats moet deze rapportage-eis inzicht geven in de wijze waarop de onderneming op de materiële risico’s acteert en de materiële kansen benut met betrekking tot werknemers in de waardeketen. De onderneming geeft een beknopte beschrijving van de actieplannen en middelen om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft werknemers in de waardeketen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

32.

Wat betreft materiële impacts beschrijft de onderneming: (a) maatregelen die zijn genomen, gepland staan of lopen om materiële negatieve impacts op werknemers in de waardeketen te voorkomen of te mitigeren; (b) of en hoe zij maatregelen heeft genomen om herstel te bieden of te faciliteren met betrekking tot een daadwerkelijke materiële impact; (c) verdere maatregelen of initiatieven die zij heeft opgezet met als hoofddoel het behalen van positieve impacts voor werknemers in de waardeketen; en (d) hoe zij de effectiviteit van deze maatregelen en initiatieven monitort en evalueert wat betreft het behalen van resultaten voor werknemers in de waardeketen.

33.

Wat betreft alinea 30 beschrijft de onderneming: (a) de processen waarmee zij identificeert welke maatregelen nodig en passend zijn als reactie op een bepaalde daadwerkelijke of potentiële negatieve impact op werknemers in de waardeketen; (b) haar benadering ten aanzien van het nemen van maatregelen met betrekking tot specifieke materiële negatieve impacts op werknemers in de waardeketen, met inbegrip van maatregelen met betrekking tot haar eigen inkooppraktijken of andere interne praktijken, alsmede capaciteitsopbouw of andere vormen van het betrekken van entiteiten in de waardeketen, of andere vormen van samenwerking met sectorgenoten of andere relevante partijen; en (c) hoe zij erop toeziet dat processen om herstel te bieden of te faciliteren bij materiële negatieve impacts, beschikbaar zijn en effectief zijn bij de uitvoering en uitkomsten daarvan.

34.

Wat betreft materiële risico’s en kansen beschrijft de onderneming: (a) welke maatregelen gepland staan of lopen om voor de onderneming materiële risico’s als gevolg van haar impacts op en afhankelijkheden van werknemers in de waardeketen te mitigeren en hoe zij de effectiviteit daarvan in de praktijk monitort; en (b) welke maatregelen gepland staan of lopen om met betrekking tot werknemers in de waardeketen materiële kansen voor de onderneming te benutten.

35.

De onderneming rapporteert of en hoe zij maatregelen neemt om te vermijden dat zij met haar eigen praktijken materiële negatieve impacts op werknemers in de waardeketen veroorzaakt of daaraan bijdraagt, met inbegrip van (in voorkomend geval) haar eigen praktijken met betrekking tot inkoop, verkoop en datagebruik. Dit kan inhouden dat zij rapporteert welke benadering wordt gevolgd wanneer er spanningen ontstaan tussen het voorkomen of mitigeren van materiële negatieve impacts en andere zakelijke praktijken.

36.

De onderneming rapporteert ook of ernstige mensenrechtenproblemen en -incidenten met betrekking tot haar upstream- en downstreamwaardeketen zijn gerapporteerd en, in voorkomend geval, vermeldt zij deze (118).

37.

Wanneer de onderneming de door alinea 32(c) voorgeschreven informatie verschaft, houdt zij rekening met ESRS 2 (zie ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen) indien zij de effectiviteit van een maatregel evalueert aan de hand van een doel.

38.

De onderneming rapporteert welke middelen worden bestemd voor het beheersen van haar materiële impacts, aan de hand van informatie die gebruikers inzicht geeft in de wijze waarop de materiële impacts worden beheerst.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis S2-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

39.

De onderneming rapporteert de termijngebonden en resultaatgerichte doelen die zij eventueel heeft bepaald wat betreft: (a) het verminderen van negatieve impacts op werknemers in de waardeketen; en/of (b) het bevorderen van positieve impacts op werknemers in de waardeketen; en/of (c) het beheersen van materiële risico’s en kansen wat betreft werknemers in de waardeketen.

40.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming gebruikmaakt van termijngebonden en resultaatgerichte doelen om haar voortgang te sturen en te meten, waar het gaat om het aanpakken van haar materiële negatieve impacts en/of het bevorderen van positieve impacts op werknemers in de waardeketen, en/of het beheersen van materiële risico’s en kansen met betrekking tot werknemers in de waardeketen.

41.

De beknopte beschrijving van de doelen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft werknemers in de waardeketen bevat de in ESRS 2 MDR-T vastgestelde informatievereisten.

42.

De onderneming licht het proces toe voor het bepalen van de doelen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming direct met werknemers in de waardeketen, hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht in hun situatie hebben, heeft overlegd bij: (a) het bepalen van dergelijke doelen; (b) het monitoren van de prestaties van de onderneming ten aanzien van die streefdoelen; en (c) het identificeren van eventuele lessen of verbeteringen als gevolg van de prestaties van de onderneming.

ESRS S3

GETROFFEN GEMEENSCHAPPEN

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S3-1 – Beleid ten aanzien van getroffen gemeenschappen

–

Rapportage-eis S3-2 – Processen om met getroffen gemeenschappen te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S3-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor getroffen gemeenschappen om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S3-4 – Acteren op materiële impacts op getroffen gemeenschappen en benaderingen om wat betreft getroffen gemeenschappen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S3-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

Doelstelling

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S3-1 – Beleid ten aanzien van getroffen gemeenschappen

–

Rapportage-eis S3-2 – Processen om met getroffen gemeenschappen te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S3-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor getroffen gemeenschappen om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S3-4 – Acteren op materiële impacts en benaderingen om wat betreft getroffen gemeenschappen materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen en benaderingen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S3-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in materiële impacts op getroffen gemeenschappen die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties en de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen, waaronder: (a) de wijze waarop de onderneming van invloed is op gemeenschappen, in sectoren waar de kans het grootst is dat er zich impacts zullen voordoen en dat deze ernstig zullen zijn, in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) maatregelen genomen, en het resultaat van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming met betrekking tot haar impacts op en afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen, en hoe de onderneming daarmee omgaat; en (d) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen.

2.

Om aan deze doelstelling te voldoen, schrijft deze standaard een toelichting voor bij de algemene benadering die de onderneming volgt voor het identificeren en beheersen van materiële daadwerkelijke en potentiële impacts op getroffen gemeenschappen wat betreft: (a) economische, sociale en culturele rechten van gemeenschappen (bv. voldoende voedsel, adequate huisvesting, water en sanitair, impacts wat betreft land en veiligheid); (b) burgerrechten en politieke rechten van gemeenschappen (bv. vrijheid van meningsuiting, vrijheid van vergadering, impacts op verdedigers van mensenrechten); en (c) bijzondere rechten van inheemse volken (bv. vrijwillige, voorafgaande en geïnformeerde instemming, zelfbeschikking, culturele rechten).

3.

Deze standaard schrijft ook een toelichting voor van de wijze waarop die impacts, alsmede afhankelijkheden van de onderneming van getroffen gemeenschappen, materiële risico’s of kansen voor de onderneming kunnen creëren. Zo kunnen negatieve relaties met getroffen gemeenschappen de eigen activiteiten van de onderneming verstoren of haar reputatie schaden, terwijl constructieve relaties zakelijke voordelen kunnen opleveren, zoals stabiele en conflictvrije activiteiten en het feit dat het gemakkelijker wordt om lokaal aan te werven.

Wisselwerking met andere ESRS

4.

Deze standaard is van toepassing wanneer materiële impacts op en/of materiële risico’s en kansen wat betreft getroffen gemeenschappen zijn geïdentificeerd via de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 Algemene toelichtingen.

5.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2, alsmede ESRS S1 Eigen personeel, ESRS S2 Werknemers in de waardeketen en ESRS S4 Consumenten en eindgebruikers.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

6.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met de door ESRS 2 voorgeschreven rapportage over Strategie (SBM). De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van SBM-3 Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel (daarvoor heeft de onderneming de mogelijkheid om samen met de thematische rapportage te rapporteren).

Strategie

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

7.

In antwoord op ESRS 2 SBM-2 alinea 43 rapporteert de onderneming hoe standpunten, belangen, rechten en verwachtingen van getroffen gemeenschappen, met inbegrip van het eerbiedigen van hun mensenrechten (en, in voorkomend geval, hun rechten als inheemse volken), worden meegenomen in haar strategie en businessmodel. Getroffen gemeenschappen zijn een centrale groep getroffen stakeholders.

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

8.

In antwoord op ESRS 2 SBM-3 alinea 48 rapporteert de onderneming over het volgende: (a) de vraag of en hoe daadwerkelijke en potentiële impacts op getroffen gemeenschappen, zoals geïdentificeerd in ESRS 2 IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren: i) terug te voeren zijn op of verband houden met strategie en businessmodellen van de onderneming, en ii) de aanpassing van de strategie en het businessmodel van de onderneming onderbouwen en daaraan bijdragen; en (b) het verband tussen haar materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen, en haar strategie en businessmodel.

9.

Bij het vervullen van de vereisten van alinea 48 rapporteert de onderneming of alle getroffen gemeenschappen die materiële impact van de onderneming dreigen te ondervinden, met inbegrip van impacts die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties, zijn opgenomen in de scope van haar rapportage op grond van ESRS 2. Daarnaast verschaft de onderneming de volgende informatie: (a) een korte beschrijving van de soorten getroffen gemeenschappen die materiële impacts ondervinden van haar activiteiten of via haar upstream- en downstreamwaardeketen, waarbij zij vermeldt of het gaat om: i. gemeenschappen die leven of werken in de buurt van operationele bedrijfslocaties, fabrieken, faciliteiten of andere fysieke activiteiten van de onderneming, dan wel gemeenschappen verderaf die worden getroffen door activiteiten op die bedrijfslocaties (bv. stroomafwaartse waterverontreiniging); ii. gemeenschappen binnen de waardeketen van de onderneming (bv. gemeenschappen die worden getroffen door de activiteiten van faciliteiten van leveranciers of door de activiteiten van logistieke of distributiebedrijven); iii. gemeenschappen aan één of aan beide uiteinden van de waardeketen (bv. bij de ontginning van metalen of mineralen of het oogsten van commodity’s, of gemeenschappen rond afval- of recyclinglocaties); iv. gemeenschappen van inheemse volken; (b) in het geval van materiële negatieve impacts: of deze ofwel i) wijdverbreid zijn of systemisch in situaties waarin de onderneming actief is of inkoop- of andere zakelijke relaties heeft (bv. gemarginaliseerde bevolkingsgroepen die lijden onder impacts op hun gezondheid en levenskwaliteit in een sterk geïndustrialiseerd gebied), dan wel ii) verband houden met individuele incidenten tijdens de eigen activiteiten van de onderneming (bv. een lozing van giftig afval die van invloed is op de toegang van een gemeenschap tot schoon drinkwater) of met specifieke zakelijke relaties (bv. vreedzaam protest van gemeenschappen tegen bedrijfsactiviteiten dat wordt beantwoord met een gewelddadig optreden van de beveiligingsdiensten van de onderneming). Hierbij kan ook rekening worden gehouden met impacts op getroffen gemeenschappen die kunnen voortkomen uit de transitie naar groenere en klimaatneutrale activiteiten. Bij potentiële impacts kan het onder meer gaan om impacts in verband met innovatie en herstructurering, de sluiting van mijnen, de toegenomen ontginning van mineralen die nodig zijn voor de transitie naar een duurzame economie (“transitie-mineralen”), en de productie van zonnepanelen; (c) in het geval van materiële positieve impacts: een korte beschrijving van de activiteiten die de positieve impacts opleveren (bv. capaciteitsopbouw om meer en nieuwe, lokale vormen van levensonderhoud te ondersteunen), en de soorten gemeenschappen die er positief door (kunnen) worden beïnvloed. De onderneming kan ook rapporteren of de positieve impacts optreden in specifieke landen of regio’s; en (d) materiële risico’s en kansen die voor de activiteiten voortkomen uit de impacts op en afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen.

10.

Bij het beschrijven van de belangrijkste soorten gemeenschappen die, volgens de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 IRO-1, negatief (kunnen) worden getroffen, rapporteert de onderneming of en hoe zij inzicht heeft verkregen in de wijze waarop getroffen gemeenschappen met bijzondere kenmerken of die leven in bijzondere situaties, of die bijzondere activiteiten verrichten, een groter risico lopen om schade te ondervinden.

11.

De onderneming rapporteert welke van haar (eventuele) materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen, impacts zijn die specifieke groepen getroffen gemeenschappen betreffen – en niet alle getroffen gemeenschappen.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis S3-1 – Beleid ten aanzien van getroffen gemeenschappen

12.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van haar materiële impacts op getroffen gemeenschappen, alsmede de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen.

13.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid inzake het identificeren, inschatten, beheersen van en/of bieden van herstel voor haar materiële impacts meer specifiek op getroffen gemeenschappen, alsmede beleid ten aanzien van materiële risico’s of kansen wat betreft getroffen gemeenschappen.

14.

De door alinea 12 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft getroffen gemeenschappen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s. Daarnaast vermeldt de onderneming of dat beleid specifieke getroffen gemeenschappen of alle getroffen gemeenschappen betreft.

15.

De onderneming rapporteert specifieke beleidsmaatregelen om impacts op inheemse volken te voorkomen en aan te pakken.

16.

De onderneming beschrijft haar toezeggingen op het gebied van mensenrechtenbeleid (119) die relevant zijn voor getroffen gemeenschappen, met inbegrip van de processen en mechanismen voor het monitoren van de naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen. Bij deze rapportage legt zij de klemtoon op de thema’s die materieel zijn voor (120), alsmede op haar algemene benadering van: (a) de eerbiediging van de mensenrechten van gemeenschappen, en van inheemse volken in het bijzonder; (b) het betrekken van getroffen gemeenschappen; en (c) maatregelen om herstel te bieden voor impacts op mensenrechten en/of om dit herstel mogelijk te maken.

17.

De onderneming rapporteert of en hoe haar beleid ten aanzien van getroffen gemeenschappen is afgestemd op internationaal erkende normen die meer specifiek voor gemeenschappen en inheemse volken van belang zijn, met inbegrip van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s). De onderneming rapporteert ook in welke mate gevallen van niet-naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen die getroffen gemeenschappen betreffen, zijn gerapporteerd in haar upstream- en downstreamwaardeketen en, in voorkomend geval, wat de aard van die gevallen was (121).

18.

Het beleid kan de vorm aannemen van op zichzelf staand beleid ten aanzien van gemeenschappen of het kan zijn opgenomen in een ruimer document zoals een ethische code of een algemeen duurzaamheidsbeleid waarover de onderneming al heeft gerapporteerd in het kader van een andere ESRS. In die gevallen verschaft de onderneming nauwkeurige kruisverwijzingen om de aspecten van het beleid te identificeren die aan de voorwaarden van deze Rapportage-eis voldoen.

Rapportage-eis S3-2 – Processen om met getroffen gemeenschappen te overleggen over impacts

19.

De onderneming licht haar algemene processen toe om met getroffen gemeenschappen en hun vertegenwoordigers te overleggen over daadwerkelijke en potentiële impacts op hen.

20.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in zowel de vraag of en hoe de onderneming, in het kader van haar doorlopende due-diligenceproces, met getroffen gemeenschappen, hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers, overlegt over materiële, daadwerkelijke en potentiële, positieve en/of negatieve impacts die hen (kunnen) treffen, als de vraag of en hoe standpunten van getroffen gemeenschappen worden meegenomen in de besluitvormingsprocessen van de onderneming.

21.

De onderneming licht toe of en hoe de standpunten van getroffen gemeenschappen worden meegenomen in haar beslissingen of activiteiten gericht op het beheersen van de daadwerkelijke en potentiële materiële impacts op gemeenschappen. Dit omvat (in voorkomend geval) een toelichting bij de volgende punten: (a) de vraag of overleg rechtstreeks met getroffen gemeenschappen of hun officiële vertegenwoordigers plaatsvindt, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht hebben in hun situatie; (b) het (de) stadium (stadia) waarin wordt overlegd, het soort overleg en de frequentie daarvan; (c) de functie en de belangrijkste rol binnen de onderneming die de operationele verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat dit overleg wordt gevoerd en dat de uitkomsten daarvan worden meegenomen in de benadering van de onderneming; (d) (in voorkomend geval) hoe de onderneming de effectiviteit van haar dialoog met getroffen gemeenschappen evalueert, met inbegrip van (eventuele) overeenkomsten of de daaruit resulterende uitkomsten.

22.

De onderneming rapporteert (in voorkomend geval) de stappen die zij zet om inzicht te krijgen in de standpunten van getroffen gemeenschappen die mogelijk bijzonder kwetsbaar zijn voor impacts en/of gemarginaliseerd zijn, en in de standpunten van specifieke groepen binnen de getroffen gemeenschappen, zoals vrouwen en meisjes.

23.

Wanneer het bij getroffen gemeenschappen om inheemse volken gaat, rapporteert de onderneming ook hoe zij rekening houdt met en de eerbiediging garandeert van hun specifieke rechten binnen haar benadering voor stakeholderbetrokkenheid, met inbegrip van hun recht op vrijwillige, voorafgaande en geïnformeerde instemming (FPIC) ten aanzien van: i) hun cultureel, intellectueel, religieus en spiritueel eigendom; ii) activiteiten die van invloed zijn op hun land en hun gebieden; en iii) wetgevings- of bestuurlijke maatregelen die van invloed zijn op hen. Met name rapporteert de onderneming, wanneer inheemse volken worden betrokken, ook of en hoe inheemse volken zijn geconsulteerd over de vorm en parameters van het overleg (bv. bij het vastleggen van de agenda, aard en tijdigheid van het overleg).

24.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen algemeen proces heeft vastgesteld om met getroffen gemeenschappen te overleggen, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S3-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor getroffen gemeenschappen om zorgen kenbaar te maken

25.

De onderneming beschrijft de processen die zij heeft opgezet om te voorzien in of mee te werken aan herstel voor negatieve impacts op getroffen gemeenschappen waarmee de onderneming in verband te brengen is, alsmede kanalen die beschikbaar zijn voor getroffen gemeenschappen om zorgen kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen.

26.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de formele middelen waarmee getroffen gemeenschappen hun zorgen en behoeften direct aan de onderneming kunnen kenbaar maken en/of waarmee de onderneming de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen (bv. klachtenmechanismen) door haar zakelijke relaties ondersteunt, en hoe de follow-up met deze gemeenschappen verloopt wat betreft de onderwerpen die aan de orde zijn gesteld, en de effectiviteit van deze kanalen.

27.

De onderneming beschrijft: (a) haar algemene benadering en processen om te voorzien in of bij te dragen aan herstel wanneer zij heeft geconstateerd dat zij een materiële negatieve impact op getroffen gemeenschappen heeft veroorzaakt of daaraan heeft bijgedragen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming evalueert of het geboden herstel effectief is; (b) specifieke kanalen die zij voor getroffen gemeenschappen heeft opgezet om hun zorgen of behoeften direct aan de onderneming kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen, met inbegrip van de vraag of deze mechanismen door de onderneming zelf zijn opgezet en/of via deelname aan externe mechanismen; (c) de processen waarmee de onderneming voor de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen door haar zakelijke relaties ondersteuning biedt; en (d) hoe zij probleempunten die aan de orde worden gesteld en aangepakt, in beeld krijgt en monitort, en hoe zij de effectiviteit van die kanalen borgt, onder meer door stakeholders te betrekken die de beoogde gebruikers van die kanalen zijn.

28.

De onderneming rapporteert of en hoe zij evalueert dat getroffen gemeenschappen bekend zijn met en vertrouwen hebben in deze structuren of processen als een middel om hun zorgen of behoeften kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen. Daarnaast rapporteert de onderneming of zij over beleid beschikt om personen die daarvan gebruikmaken, tegen represailles te beschermen. Indien dit soort informatie overeenkomstig ESRS G1-1 is gerapporteerd, kan de onderneming naar die informatie verwijzen.

29.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen kanaal heeft vastgesteld om zorgen kenbaar te maken en/of de beschikbaarheid van dit soort kanaal door haar zakelijke relaties niet ondersteunt, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort kanaal of proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S3-4 – Acteren op materiële impacts op getroffen gemeenschappen en benaderingen om wat betreft getroffen gemeenschappen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

30.

De onderneming licht toe hoe zij maatregelen neemt om te acteren op materiële impacts op getroffen gemeenschappen, en om wat betreft getroffen gemeenschappen materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen.

31.

Het doel van deze Rapportage-eis is dubbel. Allereerst moet deze inzicht bieden in maatregelen en initiatieven waarmee de onderneming probeert: (a) negatieve materiële impacts op getroffen gemeenschappen te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden; en/of (b) positieve materiële impacts voor getroffen gemeenschappen te behalen. In de tweede plaats moet deze rapportage-eis inzicht geven in de wijze waarop de onderneming op de materiële risico’s acteert en de materiële kansen benut met betrekking tot getroffen gemeenschappen. De onderneming geeft een beknopte beschrijving van de actieplannen en middelen om haar materiële impacts, risico’s en kansen voor getroffen gemeenschappen te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

32.

Wat betreft materiële impacts beschrijft de onderneming: (a) maatregelen die zijn genomen, gepland staan of lopen om materiële negatieve impacts op getroffen gemeenschappen te voorkomen of te mitigeren; (b) of en hoe zij maatregelen heeft genomen om herstel te bieden of te faciliteren met betrekking tot een daadwerkelijke materiële impact; (c) verdere maatregelen of initiatieven die zij heeft opgezet met als hoofddoel het behalen van positieve impacts voor getroffen gemeenschappen; en (d) hoe zij de effectiviteit van deze maatregelen en initiatieven monitort en evalueert wat betreft het behalen van resultaten voor getroffen gemeenschappen.

33.

Wat betreft alinea 29 beschrijft de onderneming: (a) de processen waarmee zij identificeert welke maatregelen nodig en passend zijn als reactie op een bepaalde daadwerkelijke of potentiële negatieve impact op getroffen gemeenschappen; (b) haar benadering ten aanzien van het nemen van maatregelen met betrekking tot specifieke materiële negatieve impacts op gemeenschappen, met inbegrip van maatregelen met betrekking tot haar eigen praktijken inzake de verwerving van gronden, planning en bouwen, exploitatie of sluiting, alsmede of maatregelen van de bredere sector of samenwerking met andere relevante partijen nodig zullen zijn; en (c) hoe zij erop toeziet dat processen om herstel te bieden of te faciliteren bij materiële negatieve impacts, beschikbaar zijn en effectief zijn bij de uitvoering en uitkomsten daarvan.

34.

Wat betreft materiële risico’s en kansen beschrijft de onderneming: (a) welke maatregelen gepland staan of lopen om voor de onderneming materiële risico’s als gevolg van haar impacts op en afhankelijkheden van getroffen gemeenschappen te mitigeren en hoe zij de effectiviteit daarvan in de praktijk monitort; en (b) welke maatregelen gepland staan of lopen om met betrekking tot getroffen gemeenschappen materiële kansen voor de onderneming te benutten.

35.

De onderneming rapporteert of en hoe zij maatregelen neemt om te vermijden dat zij met haar eigen praktijken materiële negatieve impacts op getroffen gemeenschappen veroorzaakt of daaraan bijdraagt, met inbegrip van (in voorkomend geval) haar praktijken met betrekking tot planning, verwerving en exploitatie van gronden, financiering, ontginning of productie van grondstoffen, gebruik van natuurlijke hulpbronnen, en beheersing van milieu-impacts. Dit kan inhouden dat zij rapporteert welke benadering wordt gevolgd wanneer er spanningen ontstaan tussen het voorkomen of mitigeren van materiële negatieve impacts en andere zakelijke praktijken.

36.

De onderneming rapporteert ook of ernstige mensenrechtenincidenten met betrekking tot getroffen gemeenschappen zijn gemeld en, in voorkomend geval, vermeldt zij deze (122).

37.

Wanneer de onderneming de door alinea 31(c) voorgeschreven informatie rapporteert, houdt zij rekening met ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen indien zij de effectiviteit van een maatregel evalueert aan de hand van een doel.

38.

De onderneming rapporteert welke middelen worden bestemd voor het beheersen van haar materiële impacts, aan de hand van informatie die gebruikers inzicht geeft in de wijze waarop de materiële impacts worden beheerst.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis S3-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

39.

De onderneming rapporteert de termijngebonden en resultaatgerichte doelen die zij eventueel heeft bepaald wat betreft: (a) het verminderen van negatieve impacts op getroffen gemeenschappen; en/of (b) het bevorderen van positieve impacts op getroffen gemeenschappen; en/of (c) het beheersen van materiële risico’s en kansen wat betreft getroffen gemeenschappen.

40.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming gebruikmaakt van termijngebonden en resultaatgerichte doelen om haar voortgang te sturen en te meten, waar het gaat om het aanpakken van haar materiële negatieve impacts en/of het bevorderen van positieve impacts op getroffen gemeenschappen, en/of het beheersen van materiële risico’s en kansen met betrekking tot getroffen gemeenschappen.

41.

De beknopte beschrijving van de doelen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft getroffen gemeenschappen bevat de in ESRS 2 MDR-T vastgestelde informatievereisten.

42.

De onderneming rapporteert over het proces voor het vaststellen van de doelen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming direct met getroffen gemeenschappen, hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht in hun situatie hebben, heeft overlegd bij: (a) het bepalen van dergelijke doelen; (b) het monitoren van de prestaties van de onderneming ten aanzien van die streefdoelen; en (c) het identificeren van eventuele lessen of verbeteringen als gevolg van de prestaties van de onderneming.

ESRS S4

CONSUMENTEN EN EINDGEBRUIKERS

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S4-1 – Beleid ten aanzien van consumenten en eindgebruikers

–

Rapportage-eis S4-2 – Processen om met consumenten en eindgebruikers te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S4-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor consumenten en eindgebruikers om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S4-4 – Acteren op materiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers en benaderingen om met betrekking tot consumenten en eindgebruikers materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S4-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

–

Doelstelling

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Strategie

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis S4-1 – Beleid ten aanzien van consumenten en eindgebruikers

–

Rapportage-eis S4-2 – Processen om met consumenten en eindgebruikers te overleggen over impacts

–

Rapportage-eis S4-3 – Herstelprocessen voor negatieve impacts en kanalen voor consumenten en eindgebruikers om zorgen kenbaar te maken

–

Rapportage-eis S4-4 – Acteren op materiële impacts en benaderingen om wat betreft consumenten en eindgebruikers materiële risico’s te mitigeren en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen en benaderingen

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis S4-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaring in staat zullen stellen inzicht te krijgen in materiële impacts op consumenten en eindgebruikers die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties en de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen, waaronder: (a) de wijze waarop de onderneming van invloed is op de consumenten en/of eindgebruikers van haar producten en/of diensten (in deze standaard “consumenten en eindgebruikers” genoemd), in termen van materiële positieve en negatieve daadwerkelijke of potentiële impacts; (b) maatregelen genomen, en het resultaat van die maatregelen, om daadwerkelijke of potentiële negatieve impacts te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden, en om op risico’s en kansen te acteren; (c) aard, soort en omvang van de materiële risico’s en kansen van de onderneming met betrekking tot haar impacts op en afhankelijkheden van consumenten en eindgebruikers, en hoe zij met die risico’s en kansen omgaat; en (d) de financiële effecten voor de onderneming op korte, middellange en lange termijn van materiële risico’s en kansen die voortkomen uit de impacts van de onderneming op en haar afhankelijkheden van consumenten en/of eindgebruikers.

2.

Om aan deze doelstelling te voldoen, schrijft deze standaard een toelichting voor bij de algemene benadering die de onderneming volgt voor het identificeren en beheersen van materiële daadwerkelijke en potentiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers wat betreft: (a) impacts op consumenten en/of eindgebruikers wat betreft informatie (bv. privacy, vrijheid van meningsuiting en toegang tot (kwalitatieve) informatie); (b) persoonlijke veiligheid van consumenten en/of eindgebruikers (bv. gezondheid en veiligheid, persoonlijke veiligheid en bescherming van kinderen); (c) sociale inclusie van consumenten en/of eindgebruikers (bv. non-discriminatie, toegang tot producten en diensten, en maatschappelijk verantwoorde marketingpraktijken).

3.

Deze standaard schrijft ook een toelichting voor van de wijze waarop die impacts, maar ook de afhankelijkheden van de onderneming van consumenten en/of eindgebruikers materiële risico’s of kansen voor de onderneming kunnen creëren. Zo kunnen bijvoorbeeld negatieve impacts op de reputatie van de producten en/of diensten van de onderneming schadelijk zijn voor haar zakelijke prestaties, terwijl vertrouwen in producten en/of diensten zakelijke baten kan opleveren, zoals hogere omzet of verbreding van de toekomstige consumentenbasis.

4.

Onrechtmatig of verkeerd gebruik van de producten en diensten van de onderneming door consumenten en eindgebruikers valt buiten de scope van deze standaard.

Wisselwerking met andere ESRS

5.

Deze standaard is van toepassing wanneer materiële impacts op en/of materiële risico’s en kansen met betrekking tot consumenten en/of eindgebruikers zijn geïdentificeerd via de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 Algemene toelichtingen.

6.

Deze standaard dient te worden gelezen in samenhang met ESRS 1 Algemene vereisten en ESRS 2, alsmede ESRS S1 Eigen personeel, ESRS S2 Werknemers in de waardeketen en ESRS S3 Getroffen gemeenschappen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

7.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met de door ESRS 2 voorgeschreven rapportage over Strategie (SBM). De op grond daarvan gerapporteerde informatie wordt gepresenteerd samen met de rapportage voorgeschreven door ESRS 2, met uitzondering van SBM-3 Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel (daarvoor heeft de onderneming de mogelijkheid om samen met de thematische rapportage te rapporteren).

Strategie

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-2 – Belangen en opvattingen van stakeholders

8.

In antwoord op ESRS 2 SBM-2 alinea 43 rapporteert de onderneming hoe de belangen, standpunten en rechten van haar consumenten en/of eindgebruikers, met inbegrip van het respect voor hun mensenrechten, worden meegenomen in haar strategie en businessmodel. Consumenten en/of eindgebruikers zijn een centrale groep getroffen stakeholders.

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 SBM-3 – Materiële impacts, risico’s en kansen en de wisselwerking daarvan met strategie en businessmodel

9.

In antwoord op ESRS 2 SBM-3 alinea 48 rapporteert de onderneming: (a) of en hoe daadwerkelijke en potentiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers, zoals geïdentificeerd in Rapportage-eisen ESRS 2 IRO-1 Beschrijving van de processen om materiële verontreinigingsimpacts, -risico’s en -kansen in kaart te brengen en te analyseren: i) terug te voeren zijn op of verband houden met strategie en businessmodel van de onderneming, en ii) de aanpassing van de strategie en het businessmodel van de onderneming onderbouwen en daaraan bijdragen; (b) het verband tussen haar materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van consumenten en/of eindgebruikers, en haar strategie en businessmodel.

10.

Bij het vervullen van de vereisten van alinea 48 vermeldt de onderneming of alle consumenten en/of eindgebruikers die materiële impact van de onderneming dreigen te ondervinden, met inbegrip van impacts die verband houden met de eigen activiteiten en waardeketen van de onderneming, onder meer via haar producten of diensten, alsmede via haar zakelijke relaties, zijn opgenomen in de scope van haar rapportage op grond van ESRS 2. Daarnaast rapporteert de onderneming de volgende informatie: (a) een korte beschrijving van de soorten consumenten en/of eindgebruikers die materiële impacts ondervinden van haar activiteiten of via haar waardeketen, waarbij zij vermeldt of het gaat om: i. consumenten en/of eindgebruikers van producten die inherent schadelijk zijn voor de mens en/of risico’s op chronische ziekte doen toenemen; ii. consumenten en/of eindgebruikers van diensten die potentieel een negatieve impact hebben op hun recht op privacy, op de bescherming van hun persoonsgegevens, op vrijheid van meningsuiting en op het recht op non-discriminatie; iii. consumenten en/of eindgebruikers die afhankelijk zijn van nauwkeurige en toegankelijke informatie over producten of diensten, zoals handleidingen en productlabels, om potentieel foutief gebruik van een product of dienst te voorkomen; iv. consumenten en/of eindgebruikers die bijzonder kwetsbaar zijn voor impacts op gezondheid of privacy of voor impacts van marketing- en verkoopstrategieën, zoals kinderen of financieel kwetsbare personen; (b) in het geval van materiële negatieve impacts: of deze ofwel i) wijdverbreid zijn of systemisch in situaties waarin de onderneming haar producten verkoopt of diensten verricht (bv. staatssurveillance die invloed heeft op de privacy van dienstengebruikers), dan wel ii) verband houden met individuele incidenten (bv. een defect aan een bepaald product) of met specifieke zakelijke relaties (bv. een zakelijke partner die marketing gebruikt om zich op ongeoorloofde wijze op jonge consumenten te richten); (c) in het geval van materiële positieve impacts: een korte beschrijving van de activiteiten die de positieve impacts opleveren (bv. productontwerp dat een product beter toegankelijk maakt voor mensen met een beperking), en de soorten consumenten en/of eindgebruikers die er positief door (kunnen) worden beïnvloed. De onderneming kan ook rapporteren of de positieve impacts optreden in specifieke landen of regio’s; en (d) materiële risico’s en kansen die voor de activiteiten voortkomen uit de impacts op en afhankelijkheden van consumenten en/of eindgebruikers.

11.

Wanneer de onderneming de belangrijkste soorten consumenten en/of eindgebruikers beschrijft die negatief (kunnen) worden beïnvloed, volgens de materialiteitsanalyse beschreven in ESRS 2 IRO-1, rapporteert zij of en hoe zij inzicht heeft verkregen in de wijze waarop consumenten en/of eindgebruikers met bijzondere kenmerken, of personen die bepaalde producten of diensten gebruiken, een groter risico lopen om schade te ondervinden.

12.

De onderneming rapporteert welke van haar (eventuele) materiële risico’s en kansen die voortkomen uit impacts op en afhankelijkheden van consumenten en/of eindgebruikers, specifieke groepen consumenten en/of eindgebruikers betreffen (bv. bepaalde leeftijdsgroepen) – en niet alle consumenten en/of eindgebruikers.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis S4-1 – Beleid ten aanzien van consumenten en eindgebruikers

13.

De onderneming beschrijft haar beleid aangenomen voor het beheersen van de materiële impacts van haar producten en/of diensten op consumenten en eindgebruikers, alsmede de daarmee samenhangende materiële risico’s en kansen.

14.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid inzake het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts meer specifiek op consumenten en/of eindgebruikers, alsmede beleid ten aanzien van materiële risico’s of kansen wat betreft consumenten en/of eindgebruikers.

15.

De door alinea 13 voorgeschreven rapportage bevat de informatie over het beleid dat de onderneming heeft opgezet om haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft consumenten en/of eindgebruikers te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-P Beleid aangenomen voor het managen van materiële duurzaamheidsthema’s. Daarnaast vermeldt de onderneming of dat beleid specifieke groepen consumenten en/of eindgebruikers of alle consumenten en/of eindgebruikers betreft.

16.

De onderneming beschrijft haar toezeggingen op het gebied van mensenrechtenbeleid (123) die relevant zijn voor consumenten en/of eindgebruikers, met inbegrip van de processen en mechanismen voor het monitoren van de naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen. Bij deze rapportage legt zij de klemtoon op de thema’s die materieel zijn voor, alsmede op de algemene benadering van (124): (a) de eerbiediging van de mensenrechten van consumenten en/of eindgebruikers; (b) het betrekken van consumenten en/of eindgebruikers en (c) maatregelen om herstel te bieden voor impacts op mensenrechten en/of om dit herstel mogelijk te maken.

17.

De onderneming rapporteert of en hoe haar beleid ten aanzien van consumenten en/of eindgebruikers is afgestemd op internationaal erkende instrumenten die voor consumenten en/of eindgebruikers van belang zijn, met inbegrip van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s). Ook rapporteert de onderneming in welke mate gevallen van niet-naleving van de UN Guiding Principles on Business and Human Rights (UNGP’s), de Verklaring van de Internationale Arbeidsorganisatie inzake fundamentele principes en rechten op het werk of de OESO-richtlijnen voor Multinationale Ondernemingen die consumenten en/of eindgebruikers betreffen, zijn gerapporteerd in haar downstreamwaardeketen en, in voorkomend geval, wat de aard van die gevallen was (125).

Rapportage-eis S4-2 – Processen om met consumenten en eindgebruikers te overleggen over impacts

18.

De onderneming verschaft toelichting bij haar algemene processen om met consumenten en eindgebruikers en hun vertegenwoordigers te overleggen over daadwerkelijke en potentiële impacts op hen.

19.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in zowel de wijze waarop de onderneming, in het kader van haar doorlopende due diligence, met consumenten en/of eindgebruikers, hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers overlegt over materiële, daadwerkelijke en potentiële, positieve en/of negatieve impacts die hen (kunnen) treffen, als de vraag of en hoe standpunten van consumenten en/of eindgebruikers worden meegenomen in de besluitvormingsprocessen van de onderneming.

20.

De onderneming rapporteert of en hoe de standpunten van consumenten en/of eindgebruikers worden meegenomen in haar beslissingen of activiteiten gericht op het beheersen van de daadwerkelijke en potentiële materiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers. Dit omvat (in voorkomend geval) een toelichting bij de volgende punten: (a) de vraag of overleg rechtstreeks met consumenten en/of eindgebruikers of hun officiële vertegenwoordigers plaatsvindt, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht hebben in hun situatie; (b) het (de) stadium (stadia) waarin wordt overlegd, het soort overleg en de frequentie daarvan; (c) de functie en de belangrijkste rol binnen de onderneming die de operationele verantwoordelijkheid heeft om ervoor te zorgen dat dit overleg wordt gevoerd en dat de uitkomsten daarvan worden meegenomen in de benadering van de onderneming; en (d) (in voorkomend geval) hoe de onderneming de effectiviteit van haar dialoog met consumenten en/of eindgebruikers evalueert, met inbegrip van (eventuele) overeenkomsten of de uitkomsten van die dialoog.

21.

De onderneming rapporteert (in voorkomend geval) de stappen die zij zet om inzicht te krijgen in de standpunten van consumenten en/of eindgebruikers die mogelijk bijzonder kwetsbaar zijn voor impacts en/of gemarginaliseerd zijn (bv. mensen met een beperking, kinderen enz.).

22.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen algemeen proces heeft vastgesteld om met consumenten en/of eindgebruikers te overleggen, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S4-3 – Processen voor herstel van negatieve impacts en kanalen voor consumenten en eindgebruikers om zorgen kenbaar te maken

23.

De onderneming beschrijft de processen die zij heeft opgezet om te voorzien in of mee te werken aan herstel voor negatieve impacts op consumenten en eindgebruikers waarmee de onderneming in verband te brengen is, alsmede kanalen die beschikbaar zijn voor consumenten en eindgebruikers om zorgen kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen.

24.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de formele middelen waarmee consumenten en/of eindgebruikers hun zorgen en behoeften direct aan de onderneming kunnen kenbaar maken en/of waarmee de onderneming de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen (bv. klachtenmechanismen) door haar zakelijke relaties ondersteunt, en hoe de follow-up met deze consumenten en/of eindgebruikers verloopt wat betreft de onderwerpen die aan de orde zijn gesteld, en de effectiviteit van deze kanalen.

25.

De onderneming beschrijft: (a) haar algemene benadering en processen om te voorzien in of bij te dragen aan herstel wanneer zij een materiële negatieve impact op consumenten en/of eindgebruikers heeft veroorzaakt of daaraan heeft bijgedragen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming evalueert of het geboden herstel effectief is; (b) specifieke kanalen die zij voor consumenten en/of eindgebruikers heeft opgezet om hun zorgen of behoeften direct aan de onderneming kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen, met inbegrip van de vraag of deze mechanismen door de onderneming zelf zijn opgezet en/of via deelname aan externe mechanismen; (c) de processen waarmee de onderneming voor de beschikbaarstelling van dergelijke kanalen door haar zakelijke relaties ondersteuning biedt of eist dat deze beschikbaar worden gesteld; en (d) hoe zij probleempunten die aan de orde worden gesteld en aangepakt, in beeld krijgt en monitort, en hoe zij de effectiviteit van die kanalen borgt, onder meer door stakeholders te betrekken die de beoogde gebruikers zijn.

26.

De onderneming rapporteert of en hoe zij evalueert dat consumenten en/of eindgebruikers bekend zijn met en vertrouwen hebben in deze structuren of processen als een middel om hun zorgen of behoeften kenbaar te maken en daarvoor een oplossing te krijgen. Daarnaast rapporteert de onderneming of zij over beleid beschikt om personen die van deze structuren en processen gebruikmaken, tegen represailles te beschermen. Indien dit soort informatie overeenkomstig ESRS G1-1 is verschaft, kan de onderneming naar die informatie verwijzen.

27.

Indien de onderneming de hierboven gevraagde informatie niet kan rapporteren omdat zij geen kanaal heeft vastgesteld om zorgen kenbaar te maken en/of de beschikbaarheid van dit soort mechanismen door haar zakelijke relaties niet ondersteunt, vermeldt zij dat dit het geval is. Zij kan rapporteren binnen welk tijdschema zij dit soort kanaal of proces opgezet wil hebben.

Rapportage-eis S4-4 – Acteren op materiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers en benaderingen om met betrekking tot consumenten en eindgebruikers materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen

28.

De onderneming licht toe hoe zij acteert op materiële impacts op consumenten en eindgebruikers en wat consumenten en eindgebruikers betreft materiële risico’s te beheersen en materiële kansen te benutten, en de effectiviteit van die maatregelen.

29.

Het doel van deze Rapportage-eis is dubbel. Allereerst moet deze inzicht bieden in maatregelen en initiatieven waarmee de onderneming probeert: (a) de negatieve materiële impacts op consumenten en/of eindgebruikers te voorkomen, te mitigeren en daarvoor herstel te bieden, en/of (b) positieve materiële impacts voor consumenten en/of eindgebruikers te behalen. In de tweede plaats moet deze rapportage-eis inzicht geven in de wijze waarop de onderneming acteert op de materiële risico’s en de materiële kansen benut met betrekking tot consumenten en/of eindgebruikers.

30.

De onderneming geeft een beknopte beschrijving van de actieplannen en middelen om haar materiële impacts, risico’s en kansen voor consumenten en eindgebruikers te beheersen overeenkomstig ESRS 2 MDR-A Maatregelen en middelen wat betreft materiële duurzaamheidsthema’s.

31.

Wat betreft materiële impacts beschrijft de onderneming: (a) welke maatregelen gepland staan of lopen om materiële negatieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers te voorkomen, te mitigeren of daarvoor herstel te bieden; (b) of en hoe zij maatregelen heeft genomen om herstel te bieden of te faciliteren met betrekking tot een daadwerkelijke materiële impact; (c) verdere maatregelen of initiatieven die zij heeft opgezet met als hoofddoel positief bij te dragen aan betere maatschappelijke uitkomsten voor consumenten en/of eindgebruikers; en (d) hoe zij de effectiviteit van deze maatregelen en initiatieven monitort en evalueert wat betreft het behalen van resultaten voor consumenten en/of eindgebruikers.

32.

Wat betreft alinea 28 beschrijft de onderneming: (a) de processen waarmee zij identificeert welke maatregelen nodig en passend zijn als reactie op een bepaalde daadwerkelijke of potentiële negatieve impact op consumenten en/of eindgebruikers; (b) haar benaderingen ten aanzien van het nemen van maatregelen met betrekking tot specifieke materiële negatieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers, met inbegrip van maatregelen met betrekking tot productontwerp, marketing of verkoop, alsmede of maatregelen van de bredere sector of samenwerking met andere relevante partijen nodig zullen zijn; en (c) hoe zij erop toeziet dat processen om herstel te bieden of te faciliteren bij materiële negatieve impacts, beschikbaar zijn en effectief zijn bij de uitvoering en uitkomsten daarvan.

33.

Wat betreft materiële risico’s en kansen beschrijft de onderneming: (a) welke maatregelen gepland staan of lopen om voor de onderneming materiële risico’s als gevolg van haar impacts op en afhankelijkheden van consumenten en/of eindgebruikers te mitigeren en hoe zij de effectiviteit daarvan in de praktijk monitort; en (b) welke maatregelen gepland staan of lopen om met betrekking tot consumenten en/of eindgebruikers materiële kansen voor de onderneming te benutten.

34.

De onderneming rapporteert of en hoe zij maatregelen neemt om te vermijden dat zij met haar eigen praktijken materiële negatieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers veroorzaakt of daaraan bijdraagt, met inbegrip van (in voorkomend geval) haar eigen praktijken met betrekking tot marketing, verkoop en datagebruik. Dit kan inhouden dat zij rapporteert welke benadering wordt gevolgd wanneer er spanningen ontstaan tussen het voorkomen of mitigeren van materiële negatieve impacts en andere zakelijke praktijken.

35.

Bij het opstellen van deze rapportage gaat de onderneming na of ernstige mensenrechtenproblemen en -incidenten met betrekking tot haar consumenten en/of eindgebruikers zijn gemeld en, in voorkomend geval, vermeldt zij deze (126).

36.

Wanneer de onderneming de door alinea 32(c) voorgeschreven informatie rapporteert, houdt zij rekening met ESRS 2 MDR-T Effectiviteit van beleid en maatregelen monitoren aan de hand van doelen indien zij de effectiviteit van een maatregel evalueert aan de hand van een doel.

37.

De onderneming rapporteert welke middelen worden bestemd voor het beheersen van haar materiële impacts, met informatie die gebruikers inzicht biedt in de wijze waarop de materiële impacts worden beheerst.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis S4-5 – Doelen wat betreft het beheersen van materiële negatieve impacts, het bevorderen van positieve impacts en het beheersen van materiële risico’s en kansen

38.

De onderneming rapporteert de termijngebonden en resultaatgerichte doelen die zij eventueel heeft bepaald wat betreft: (a) het verminderen van negatieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers; en/of (b) het bevorderen van positieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers; en/of (c) het beheersen van materiële risico’s en kansen wat betreft consumenten en/of eindgebruikers.

39.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming gebruikmaakt van termijngebonden en resultaatgerichte doelen om haar voortgang te sturen en te meten, waar het gaat om het aanpakken van haar materiële negatieve impacts en/of het bevorderen van positieve impacts op consumenten en/of eindgebruikers, en/of het beheersen van materiële risico’s en kansen met betrekking tot consumenten en/of eindgebruikers.

40.

De beknopte beschrijving van de doelen voor het beheersen van haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft consumenten en/of eindgebruikers bevat de in ESRS 2 DC-T vastgestelde informatievereisten.

41.

De onderneming licht het proces toe voor het bepalen van de doelen, met inbegrip van de vraag of en hoe de onderneming direct met consumenten en/of eindgebruikers, hun officiële vertegenwoordigers, of met geloofwaardige vertegenwoordigers die inzicht in hun situatie hebben, heeft overlegd bij: (a) het bepalen van dergelijke doelen; (b) het monitoren van de prestaties van de onderneming ten aanzien van die streefdoelen; en (c) het identificeren van eventuele lessen of verbeteringen als gevolg van de prestaties van de onderneming.

ESRS G1

ZAKELIJK GEDRAG

INHOUDSOPGAVE

Doelstelling

Wisselwerking met andere ESRS

Rapportage-eisen

–

ESRS 2 Algemene toelichtingen

Governance

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 GOV-1 – De rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

–

Rapportage-eis G1-1 – Beleid ten aanzien van zakelijk gedrag en bedrijfscultuur

–

Rapportage-eis G1-2 – Beheer van relaties met leveranciers

–

Rapportage-eis G1-3 – Preventie en opsporing van corruptie of omkoping

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis G1-4 – Bevestigde incidenten van corruptie of omkoping

–

Rapportage-eis G1-5 – Politieke invloed en lobbyactiviteiten

–

Rapportage-eis G1-6 – Betalingspraktijken

Bijlage A:

Toepassingsvoorschriften

Impact-, risico- en kansenmanagement

–

Rapportage-eis G1-1 – Beleid ten aanzien van bedrijfscultuur en zakelijk gedrag

–

Rapportage-eis G1-2 – Beheer van relaties met leveranciers

–

Rapportage-eis G1-3 – Preventie en opsporing van corruptie of omkoping

Maatstaven en doelen

–

Rapportage-eis G1-5 – Politieke invloed en lobbyactiviteiten

–

Rapportage-eis G1-6 – Betalingspraktijken

Doelstelling

1.

Deze standaard heeft tot doel rapportage-eisen te bepalen die gebruikers van de duurzaamheidsverklaringen in staat zullen stellen inzicht te krijgen in strategie en aanpak, processen en procedures van de onderneming en in haar prestaties op het gebied van zakelijk gedrag.

2.

In deze standaard ligt de klemtoon op de volgende thema’s die in deze standaard als “zakelijk gedrag” of “aspecten van zakelijk gedrag” worden aangeduid: (a) bedrijfsethiek en bedrijfscultuur, met inbegrip van het tegengaan van corruptie en omkoping, de bescherming van klokkenluiders en dierenwelzijn; (b) het beheer van relaties met leveranciers, met onder meer betalingspraktijken, en met name wat betreft laattijdige betalingen aan het midden- en kleinbedrijf (mkb); (c) activiteiten en toezeggingen van de onderneming met betrekking tot de uitoefening van haar politieke invloed, met inbegrip van haar lobbyactiviteiten.

Wisselwerking met andere ESRS

3.

De inhoud van deze standaard over algemene toelichtingen, alsmede impact-, risico- en kansenmanagement en maatstaven en doelen, moet worden gelezen in samenhang met, respectievelijk, ESRS 1 Algemene beginselen en ESRS 2 Algemene toelichtingen.

Rapportage-eisen

ESRS 2 Algemene toelichtingen

4.

De vereisten in deze afdeling dienen te worden gelezen in samenhang met en gerapporteerd samen met de door ESRS 2 voorgeschreven rapportage over Governance (GOV), Strategie (SBM), en Impact-, risico- en kansenmanagement (IRO).

Governance

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 GOV-1 – De rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen

5.

Wanneer de onderneming informatie rapporteert over de rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen, laat zij de volgende aspecten aan bod komen: (a) de rol van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen wat betreft zakelijk gedrag; en (b) de deskundigheid van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen wat betreft aspecten van zakelijk gedrag.

Impact-, risico- en kansenmanagement

Rapportage-eis met betrekking tot ESRS 2 IRO-1 – Beschrijving van de processen om materiële impacts, risico’s en kansen in kaart te brengen en te analyseren

6.

Wanneer de onderneming het proces beschrijft om materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft aspecten van zakelijk gedrag te identificeren, rapporteert zij alle relevante criteria die bij dat proces zijn toegepast, zoals locatie, activiteit, sector en de structuur van de transactie.

Rapportage-eis G1-1 – Beleid ten aanzien van zakelijk gedrag en bedrijfscultuur

7.

De onderneming licht haar beleid toe ten aanzien van aspecten van zakelijk gedrag en hoe zij haar bedrijfscultuur wil bevorderen.

8.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de mate waarin de onderneming beschikt over beleid voor het identificeren, inschatten, beheersen van en/of het bieden van herstel voor haar materiële impacts, risico’s en kansen wat betreft aspecten van zakelijk gedrag. Zij tracht ook inzicht te geven in de benadering van de onderneming ten aanzien van bedrijfscultuur.

9.

In de door alinea 7 voorgeschreven rapportage komt ook aan bod hoe de onderneming haar bedrijfscultuur vastlegt, uitbouwt, bevordert en evalueert.

10.

De rapportage van alinea 7 bestrijkt de volgende aspecten van het beleid van de onderneming op het gebied van aspecten van zakelijk gedrag: (a) een beschrijving van de mechanismen voor het identificeren, melden en onderzoeken van zorgen over onrechtmatig gedrag of gedrag dat strijdig is met haar gedragscode of vergelijkbare interne voorschriften, en de vraag of daarin ruimte is voor meldingen van interne en/of externe stakeholders; (b) wanneer de onderneming niet beschikt over beleid tegen corruptie of omkoping dat spoort met het VN-Verdrag tegen corruptie (127), vermeldt zij dit en geeft zij aan of zij plannen heeft om dit soort beleid uit te voeren en volgens welk tijdsschema; (c) de wijze waarop de onderneming klokkenluiders beschermt, met onder meer: i. nadere gegevens over het opzetten van interne kanalen voor meldingen van klokkenluiders, met onder meer de vraag of de onderneming voorziet in informatie en opleiding voor haar eigen werknemers en informatie over de aanstelling en opleiding van medewerkers van interne meldpunten; en ii. maatregelen om haar eigen werknemers die als klokkenluiders optreden, te beschermen tegen represailles, overeenkomstig toepasselijk recht tot omzetting van Richtlijn (EU) 2019/1937 van het Europees Parlement en de Raad (128); (d) wanneer de onderneming niet beschikt over beleid ter bescherming van klokkenluiders (129), vermeldt zij dit en geeft zij aan of zij plannen heeft om dit soort beleid uit te voeren en volgens welk tijdsschema; (e) naast de procedures voor follow-up van meldingen van klokkenluiders overeenkomstig toepasselijk recht tot omzetting van Richtlijn (EU) 2019/1937: of de onderneming beschikt over procedures om incidenten op het gebied van zakelijk gedrag, en met name incidenten van corruptie en omkoping, onverwijld, onafhankelijk en objectief te onderzoeken; (f) (in voorkomend geval) of de onderneming beschikt over beleid inzake dierenwelzijn; (g) het beleid van de onderneming voor opleiding binnen de organisatie rond zakelijk gedrag, zoals doelpubliek, frequentie en mate van diepgang; en (h) de functies binnen de onderneming die het meest aan corruptie- en omkopingsrisico blootstaan.

11.

Ondernemingen die onderworpen zijn aan wettelijke vereisten op grond van nationaal recht tot omzetting van Richtlijn(EU) 2019/1937 of gelijkwaardige wettelijke vereisten ten aanzien van de bescherming van klokkenluiders, kunnen aan de in alinea 10(d) vermelde rapportage voldoen door te vermelden dat zij aan die wettelijke vereisten onderworpen zijn.

Rapportage-eis G1-2 – Beheer van relaties met leveranciers

12.

De onderneming verschaft informatie over het beheer van haar relaties met haar leveranciers en haar impacts op haar toeleveringsketen.

13.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te geven in de beheersing van het inkoopproces van de onderneming, met inbegrip van een eerlijke omgang met leveranciers.

14.

De onderneming verschaft een beschrijving van haar beleid om laattijdige betalingen tegen te gaan, en meer specifiek wat het mkb betreft.

15.

De door alinea 12 voorgeschreven rapportage omvat onder meer de volgende informatie: (a) de benadering door de onderneming van haar relaties met haar leveranciers, rekening houdende met risico’s van de onderneming wat betreft haar toeleveringsketen en van impacts op duurzaamheidsthema’s; en (b) de vraag of en hoe zij sociale en milieucriteria meeweegt bij de selectie van haar leveranciers.

Rapportage-eis G1-3 – Preventie en opsporing van corruptie of omkoping

16.

De onderneming verschaft informatie over haar systeem voor het voorkomen en opsporen, onderzoeken van en reageren op beschuldigingen of incidenten van corruptie en omkoping, met inbegrip van de opleiding rond dat thema.

17.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel transparantie te verschaffen over de belangrijkste procedures van de onderneming wat betreft het voorkomen, opsporen van en omgaan met beschuldigingen van corruptie en omkoping. Dit omvat de opleiding die eigen werknemers krijgen en/of informatie die intern of aan leveranciers wordt verschaft.

18.

De door alinea 16 voorgeschreven rapportage omvat onder meer de volgende informatie: (a) een beschrijving van de procedures die voorhanden zijn om beschuldigingen of incidenten van corruptie of omkoping te voorkomen, op te sporen en daarop te acteren; (b) de vraag of de onderzoekers of het onderzoekscomité los staan van de managementsketen die bij de zaak betrokken is; en (c) het (eventuele) proces om over de uitkomsten te rapporteren aan de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen.

19.

Wanneer de onderneming niet over dit soort procedures beschikt, vermeldt zij dat dit het geval is en (in voorkomend geval) haar plannen om dit soort procedures in te voeren.

20.

De door alinea 16 voorgeschreven rapportage omvat informatie over de wijze waarop de onderneming haar beleid communiceert aan de personen voor wie dat relevant is, zodat het beleid toegankelijk is en zij de implicaties ervan begrijpen.

21.

De door alinea 16 voorgeschreven rapportage omvat, wat opleiding betreft, informatie over het volgende: (a) aard, reikwijdte en diepgang van opleidingsprogramma’s voor de bestrijding van corruptie of omkoping die de onderneming aanbiedt of eist; (b) het percentage risicovolle functies dat door opleidingsprogramma’s wordt bestreken; en (c) de mate waarin opleiding wordt verstrekt aan de leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen.

Maatstaven en doelen

Rapportage-eis G1-4 – Incidenten van corruptie of omkoping

22.

De onderneming verschaft informatie over incidenten van corruptie of omkoping tijdens de rapportageperiode.

23.

De doelstelling van deze Rapportage-eis is transparantie te verschaffen over de incidenten van corruptie of omkoping tijdens de rapportageperiode en de uitkomsten daarvan.

24.

De onderneming rapporteert de volgende informatie: (a) het aantal veroordelingen en het bedrag van geldboeten voor inbreuken op wetgeving tegen corruptie en omkoping (130); en (b) maatregelen tegen inbreuken op procedures en normen voor de bestrijding van corruptie en omkoping (131).

25.

De onderneming kan de volgende informatie rapporteren: (a) het totale aantal bevestigde incidenten van corruptie of omkoping en de aard daarvan; (b) het aantal bevestigde incidenten waarbij eigen werknemers werden ontslagen of disciplinaire maatregelen kregen opgelegd voor incidenten van corruptie of omkoping; (c) het aantal bevestigde incidenten van corruptie of omkoping bij contracten met zakenpartners die werden stopgezet of niet verlengd vanwege inbreuken op het gebied van corruptie of omkoping; en (d) details over openbare rechtszaken over corruptie of omkoping tegen de onderneming en haar eigen werknemers tijdens de rapportageperiode en de uitkomsten van die zaken. Dit omvat ook zaken die in voorafgaande jaren zijn ingeleid, maar waarin er pas in de lopende rapportageperiode een uitspraak kwam.

26.

De vereiste rapportage omvat incidenten waarbij spelers binnen haar waardeketen betrokken zijn, alleen wanneer de onderneming of haar werknemers daar direct bij betrokken zijn.

Rapportage-eis G1-5 – Politieke invloed en lobbyactiviteiten

27.

De onderneming verschaft informatie over de activiteiten en toezeggingen in verband met haar uitoefening van politieke invloed, met inbegrip van haar lobbyactiviteiten met betrekking tot haar materiële impacts, risico’s en kansen.

28.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel transparantie te verschaffen over de activiteiten en toezeggingen van de onderneming wat betreft haar uitoefening van politieke invloed via politieke bijdragen, zoals soort en doel van lobbyactiviteiten.

29.

De door alinea 27 voorgeschreven rapportage omvat: (a) (in voorkomend geval) de vertegenwoordiger(s) die binnen de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen belast is (zijn) met het toezicht op deze activiteiten; (b) voor politieke bijdragen (financieel of in natura): i. de totale monetaire waarde van politieke bijdragen (financieel en in natura) die direct en indirect door de onderneming zijn geleverd, geaggregeerd per land of geografisch gebied (in voorkomend geval), alsmede per type ontvanger/begunstigde; en ii. (in voorkomend geval) hoe de monetaire waarde van bijdragen in natura is geschat; (c) de belangrijkste thema’s van haar lobbyactiviteiten en de belangrijkste posities van de onderneming daarover, kort samengevat. Een en ander omvat toelichting over de vraag wat daarvan de wisselwerking is met de materiële impacts, risico’s en kansen van de onderneming die met haar materialiteitsanalyse op grond van ESRS 2 in kaart zijn gebracht; en (d) indien de onderneming is geregistreerd in het EU-Transparantieregister of in een gelijkwaardig transparantieregister in een lidstaat: de naam van dat register en het identificatienummer van de onderneming in dat register.

30.

De rapportage omvat ook informatie over de aanstelling van leden van de bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen die een vergelijkbare positie binnen overheidsdiensten (met inbegrip van toezichthouders) hebben bekleed in de twee jaar vóór die aanstelling in de lopende rapportageperiode.

Rapportage-eis G1-6 – Betalingspraktijken

31.

De onderneming verschaft informatie over haar betalingspraktijken, met name wat betreft laattijdige betalingen aan het midden- en kleinbedrijf (mkb).

32.

Deze Rapportage-eis heeft tot doel inzicht te bieden in de contractuele betalingstermijnen van de onderneming en haar prestaties op het gebied van betalingen, en met name wat daarvan de impact is op het mkb en meer specifiek wat betreft laattijdige betalingen aan het mkb.

33.

De door alinea 31 voorgeschreven rapportage omvat: (a) de vraag hoe lang de onderneming er gemiddeld over doet om een factuur te betalen vanaf de datum waarop de contractuele of wettelijke betalingstermijn begint te lopen (in aantal dagen); (b) een beschrijving van de standaardbetalingstermijnen van de onderneming (in aantal dagen) per belangrijke categorie leveranciers en het percentage van haar betalingen dat op deze standaardtermijnen is afgestemd; (c) het aantal juridische procedures wegens laattijdige betalingen dat momenteel loopt; en (d) aanvullende informatie die nodig is om voldoende context te geven. Indien de onderneming heeft gebruikgemaakt van een representatieve steekproef om de onder punt (a) gevraagde informatie te berekenen, vermeldt zij dit en beschrijft zij kort de gebruikte methode.

---

(1)  Richtlijn 2013/34/EU van het Europees Parlement en van de Raad van 26 juni 2013 betreffende de jaarlijkse financiële overzichten, geconsolideerde financiële overzichten en aanverwante verslagen van bepaalde ondernemingsvormen, tot wijziging van Richtlijn 2006/43/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot intrekking van Richtlijnen 78/660/EEG en 83/349/EEG van de Raad (PB L 182 van 29.6.2013, blz. 19).

(2)  Richtlijn (EU) 2022/2464 van het Europees Parlement en de Raad van 14 december 2022 tot wijziging van Verordening (EU) nr. 537/2014, Richtlijn 2004/109/EG, Richtlijn 2006/43/EG en Richtlijn 2013/34/EU, met betrekking tot duurzaamheidsrapportering door ondernemingen (PB L 322 van 16.12.2022, blz. 15).

(3)  UN Guiding Principle 16 en de toelichting daarop; UN Interpretive Guide, vragen 21 en 25, alsmede OESO-richtlijnen, hoofdstuk II.Algemene beginselen voor bedrijfsbeleid (paragraaf A.10) en hoofdstuk IV.Mensenrechten (paragraaf 4, en paragraaf 44 van de toelichting); en OESO Due diligence-handreiking, onderdeel II (1.1 en 1.2) en Bijlage, V14 en V15.

(4)  UN Guiding Principle 18 en de toelichting daarop, UN Guiding Principle 20, toelichting bij UN Guiding Principles 21 en 29, en UN Guiding Principle 31(h) en de toelichting daarop; en UN Interpretive Guide, vragen 30, 33, 42 en 76, alsmede OESO-richtlijnen, hoofdstuk II.Algemene beginselen voor bedrijfsbeleid (paragraaf A.14, en paragraaf 25 van de toelichting); en OESO Due diligence-handreiking, onderdeel II (2.1.c, 2.3, 2.4a, 3.1.b en 3.1.f) en Bijlage, V8-V11.

(5)  UN Guiding Principles 17, 18 en 24 en de toelichting daarop, en de toelichting bij UN Guiding Principle 29; en UN Interpretive Guide, vragen 9, 12-13, 27-28, 36-42 en 85-89, en OESO-richtlijnen, hoofdstuk II.Algemene beginselen voor bedrijfsbeleid (paragrafen A.10-11, en paragraaf 14 van de toelichting) en hoofdstuk IV.Mensenrechten (paragrafen 1-2, en paragrafen 41-43 van de toelichting); en OESO Due diligence-handreiking, onderdeel II (2.1-2.4) en Bijlage, V3-V5 en V19-V31.

(6)  UN Guiding Principles 19, 22 en 23 en de toelichting daarop; en UN Interpretive Guide, vragen 11, 32, 46-47, 64-68 en 82-83, en OESO-richtlijnen, hoofdstuk II.Algemene beginselen voor bedrijfsbeleid (paragraaf A.12 en paragrafen 18-22 van de toelichting) en hoofdstuk IV.Mensenrechten (paragraaf 3, en paragrafen 42-43 van de toelichting); en OESO Due diligence-handreiking, onderdeel II (3.1-3.2) en Bijlage, V32-V40.

(7)  UN Guiding Principles 20 en 31(g) en de toelichting daarop; en UN Interpretive Guide, vragen 49-53 en 80, en OESO Due diligence-handreiking, onderdeel II (4.1 en 5.1) en Bijlage, V41-V47.

(8)  Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad van 18 juni 2020 betreffende de totstandbrenging van een kader ter bevordering van duurzame beleggingen en tot wijziging van Verordening (EU) 2019/2088 (PB L 198 van 22.6.2020, blz. 13).

(9)  Richtlijn 2007/36/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 juli 2007 betreffende de uitoefening van bepaalde rechten van aandeelhouders in beursgenoteerde vennootschappen (PB L 184 van 14.7.2007, blz. 17).

(10)  Verordening (EU) 2017/1129 van het Europees Parlement en de Raad van 14 juni 2017 betreffende het prospectus dat moet worden gepubliceerd wanneer effecten aan het publiek worden aangeboden of tot de handel op een gereglementeerde markt worden toegelaten en tot intrekking van Richtlijn 2003/71/EG (PB L 168 van 30.6.2017, blz. 12).

(11)  Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012 (PB L 176 van 27.6.2013, blz. 1).

(12)  Verordening (EG) nr. 1221/2009 van het Europees Parlement en de Raad van 25 november 2009 inzake de vrijwillige deelneming van organisaties aan een communautair milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS), tot intrekking van Verordening (EG) nr. 761/2001 en van de Beschikkingen 2001/681/EG en 2006/193/EG van de Commissie (PB L 342 van 22.12.2009, blz. 1).

(13)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 13 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie van 6 april 2022 tot aanvulling van Verordening (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de Raad betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Genderdiversiteit raad van bestuur”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1816 van de Commissie van 17 juli 2020 tot aanvulling van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad, volgens de indicator “Gewogen gemiddelde verhouding tussen vrouwelijke en mannelijke directieleden” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(14)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Gewogen gemiddeld percentage onafhankelijke directieleden” in onderdeel 1 van bijlage II.

(15)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van due diligence”).

(16)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 4 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Blootstelling aan ondernemingen actief in de sector fossiele brandstoffen”).

(17)  Verordening (EU) 2018/1999 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 inzake de governance van de energie-unie en van de klimaatactie, tot wijziging van Verordeningen (EG) nr. 663/2009 en (EG) nr. 715/2009 van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 94/22/EG, 98/70/EG, 2009/31/EG, 2009/73/EG, 2010/31/EU, 2012/27/EU en 2013/30/EU van het Europees Parlement en de Raad, Richtlijnen 2009/119/EG en (EU) 2015/652 van de Raad, en tot intrekking van Verordening (EU) nr. 525/2013 van het Europees Parlement en de Raad (PB L 328 van 21.12.2018, blz. 1).

(18)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2178 van de Commissie van 6 juli 2021 tot aanvulling van Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad door vaststelling van de inhoud en de presentatie van door aan artikel 19 bis of artikel 29 bis van Richtlijn 2013/34/EU onderworpen ondernemingen te rapporteren informatie betreffende ecologisch duurzame economische activiteiten en door vaststelling van de methode om aan deze rapportageverplichting te voldoen (PB L 443 van 10.12.2021, blz. 9).

(19)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen die chemicaliën produceren”).

(20)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 14 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Blootstelling aan controversiële wapens (antipersoneelsmijnen, clustermunitie, chemische wapens en biologische wapens)”).

(21)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren overeenkomstig artikel 12, lid 1, punt b), van Verordening (EU) 2020/1818.

(22)  Artikel 18, lid 1, punt a), van Richtlijn 2013/34/EU: “de netto-omzet gesplitst naar categorieën van bedrijfsactiviteiten en naar geografische markten, voor zover deze categorieën en markten vanuit het oogpunt van de organisatie van de verkoop van goederen en de verlening van diensten onderling aanzienlijke verschillen te zien geven”.

(23)  Verordening (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2019 betreffende informatieverschaffing over duurzaamheid in de financiëledienstensector (verordening duurzaamheidsinformatie financiële sector) (PB L 317 van 9.12.2019, blz. 1).

(24)  Verordening (EU) nr. 575/2013 van het Europees Parlement en de Raad van 26 juni 2013 betreffende prudentiële vereisten voor kredietinstellingen en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 648/2012 (Verordening kapitaalvereisten – “VKV”) (PB L 176 van 27.6.2013, blz. 1).

(25)  Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad van 8 juni 2016 betreffende indices die worden gebruikt als benchmarks voor financiële instrumenten en financiële overeenkomsten of om de prestatie van beleggingsfondsen te meten en tot wijziging van Richtlijnen 2008/48/EG en 2014/17/EU en Verordening (EU) nr. 596/2014 (PB L 171 van 29.6.2016, blz. 1).

(26)  Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad van 30 juni 2021 tot vaststelling van een kader voor de verwezenlijking van klimaatneutraliteit, en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 401/2009 en Verordening (EU) 2018/1999 (“Europese klimaatwet”) (PB L 243 van 9.7.2021, blz. 1).

(27)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1816 van de Commissie van 17 juli 2020 tot aanvulling van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de toelichting in de benchmarkverklaring over de wijze waarop de ecologische, sociale en governancefactoren in elke aangeboden en gepubliceerde benchmark worden weerspiegeld (PB L 406 van 3.12.2020, blz. 1).

(28)  Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie van 30 november 2022 tot wijziging van de in Uitvoeringsverordening (EU) 2021/637 vastgestelde technische uitvoeringsnormen wat betreft de openbaarmaking van ecologische, sociale en governancerisico’s (PB L 324 van 19.12.2022, blz. 1).

(29)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie van 17 juli 2020 tot aanvulling van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft minimumnormen voor EU-klimaattransitiebenchmarks en op de Overeenkomst van Parijs afgestemde EU-benchmarks (PB L 406 van 3.12.2020, blz. 17).

(30)  Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad van 30 juni 2021 tot vaststelling van een kader voor de verwezenlijking van klimaatneutraliteit, en tot wijziging van Verordening (EG) nr. 401/2009 en Verordening (EU) 2018/1999 (“Europese klimaatwet”) (PB L 243 van 9.7.2021, blz. 1).

(31)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie van 17 juli 2020 tot aanvulling van Verordening (EU) 2016/1011 van het Europees Parlement en de Raad wat betreft minimumnormen voor EU-klimaattransitiebenchmarks en op de Overeenkomst van Parijs afgestemde EU-benchmarks (PB L 406 van 3.12.2020, blz. 17).

(32)  Verordening (EU) 2019/2088 van het Europees Parlement en de Raad van 27 november 2019 betreffende informatieverschaffing over duurzaamheid in de financiëledienstensector (verordening duurzaamheidsinformatie financiële sector) (PB L 317 van 9.12.2019, blz. 1).

(33)  Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad van 18 juni 2020 betreffende de totstandbrenging van een kader ter bevordering van duurzame beleggingen en tot wijziging van Verordening (EU) 2019/2088 (PB L 198 van 22.6.2020, blz. 13).

(34)  Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie van 30 november 2022 tot wijziging van de in Uitvoeringsverordening (EU) 2021/637 vastgestelde technische uitvoeringsnormen wat betreft de openbaarmaking van ecologische, sociale en governancerisico’s (PB L 324 van 19.12.2022, blz. 1).

(35)  Deze informatie is afgestemd op artikel 2, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad (EU-klimaatwet), en artikel 2 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks).

(36)  Gedelegeerde Verordening (EU) 2021/2139 van de Commissie van 4 juni 2021 tot aanvulling van Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad door technische screeningcriteria vast te stellen om de voorwaarden te bepalen waaronder een specifieke economische activiteit kan worden aangemerkt als substantieel bijdragend aan de mitigatie van klimaatverandering of de adaptatie aan klimaatverandering, en om uit te maken of die economische activiteit niet ernstig afbreuk doet aan een van de andere milieudoelstellingen (PB L 442 van 9.12.2021, blz. 1).

(37)  De in aanmerking te nemen CapEx-bedragen houden verband met de volgende NACE-codes:

(a)	B.05 – Winning van steenkool en bruinkool, B.06 – Winning van aardolie en aardgas (beperkt tot aardolie), B.09.1 – Ondersteunende activiteiten in verband met de aardolie- en aardgaswinning (beperkt tot aardolie);

(b)	C.19 – Vervaardiging van cokes en van geraffineerde aardolieproducten;

(c)	D.35.1 – Opwekking, transmissie en distributie van elektriciteit;

(d)	D.35.3 – Productie en distributie van stoom en gekoelde lucht (beperkt tot kolen- en oliegestookte stroom- en/of warmteproductie);

(e)	G.46.71 – Groothandel in vaste, vloeibare en gasvormige brandstoffen en aanverwante producten (beperkt tot vaste en vloeibare brandstoffen).

Voor gasactiviteiten gaat het bij de definitie van de NACE-code om activiteiten met directe broeikasgasemissies van meer dan 270 g CO2/kWh.

(38)  Deze rapportage-eis wordt opgenomen in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 1 – Transitierisico in verband met klimaatverandering, en is afgestemd op artikel 12, lid 1, punten d) tot en met g), en artikel 12, lid 2, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks).

(39)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 (SFDR) vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 4 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder initiatieven voor koolstofemissiereductie”). en is afgestemd op artikel 6 van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks).

(40)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 5 in tabel 1van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aandeel verbruik en opwekking niet-hernieuwbare energie”). De uitsplitsing dient als referentie voor een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts, te vinden onder indicator nr. 5 in tabel 2 van dezelfde bijlage (“Uitsplitsing energieverbruik naar soort niet-hernieuwbare energiebron”).

(41)  Overeenkomstig de vereisten in gedelegeerde handelingen betreffende waterstof uit hernieuwbare bronnen: Gedelegeerde Verordening van de Commissie van 10 februari 2023 ter aanvulling van Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad door de bepaling van een gemeenschappelijke Uniemethode die voorziet in gedetailleerde regels voor de productie van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong, en Gedelegeerde Verordening van de Commissie van 10 februari 2023 tot aanvulling van Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad door de vaststelling van een minimumdrempel voor broeikasgasemissiereducties door brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof en door de methode te specificeren voor de beoordeling van broeikasgasemissiereducties door hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en door brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof.

(42)  Sectoren met een grote klimaatimpact zijn de sectoren vermeld in de NACE-secties A tot en met H en sectie L (zoals gedefinieerd in Verordening (EU) 2022/1288).

(43)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 5 in tabel 1van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aandeel verbruik en opwekking niet-hernieuwbare energie”).

(44)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 6 in tabel 1van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Intensiteit energieverbruik per sector met grote klimaateffecten”).

(45)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder de indicatoren nrs. 1 en 2 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“BKG-emissies” en “Koolstofvoetafdruk”). Deze informatie is afgestemd op artikel 5, lid 1, artikel 6 en artikel 8, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks),

(46)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder de indicator nr. 3 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“BKG-intensiteit ondernemingen waarin is belegd”). Deze informatie is afgestemd op artikel 8, lid 1, van Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks),

(47)  Deze informatie is afgestemd op artikel 2, lid 1, van Verordening (EU) 2021/1119 van het Europees Parlement en de Raad (EU-klimaatwet),

(48)  Deze informatie is afgestemd op Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks).

(49)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 5: Banking book – Klimaatverandering fysiek risico: Aan fysiek risico onderhevige blootstellingen.

(50)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 5: Banking book – Klimaatverandering fysiek risico: Aan fysiek risico onderhevige blootstellingen.

(51)  Deze rapportage-eis wordt opgenomen in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 2: Banking book – Transitierisico’s in verband met klimaatverandering: Leningen gedekt door zekerheden in de vorm van onroerend goed – Energie-efficiëntie van de zekerheid.

(52)  Deze informatie is afgestemd op Gedelegeerde Verordening (EU) 2020/1818 van de Commissie (verordening klimaatbenchmarks).

(53)  Artikel 12, lid 1, van de verordening normen klimaatbenchmarks bepaalt: “ Beheerders van op de Overeenkomst van Parijs afgestemde EU-benchmarks sluiten alle volgende ondernemingen van die benchmarks uit:

a)	ondernemingen die 1 % of meer van hun inkomsten halen uit de exploratie, ontginning, winning, distributie of raffinage van steen- en bruinkool; of

b)	ondernemingen die 10 % of meer van hun inkomsten halen uit de exploratie, winning, distributie of raffinage van oliebrandstoffen; of

c)	ondernemingen die 50 % of meer van hun inkomsten halen uit de exploratie, winning, vervaardiging of distributie van gasvormige brandstoffen; of

d)	ondernemingen die 50 % of meer van hun inkomsten halen uit elektriciteitsopwekking met een broeikasgasintensiteit van meer dan 100 g CO2e/kWh.”

Artikel 12, lid 2, bepaalt: “Beheerders van op de Overeenkomst van Parijs afgestemde EU-benchmarks sluiten van die benchmarks alle ondernemingen uit die volgens hun bevindingen of ramingen of die van externe gegevensverstrekkers in aanzienlijke mate afbreuk doen aan een of meer milieudoelstellingen als bedoeld in artikel 9 van Verordening (EU) 2020/852 van het Europees Parlement en de Raad, overeenkomstig de in artikel 13, lid 2, van deze Verordening vervatte regels inzake ramingen.”

(54)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 1 – Transitierisico in verband met klimaatverandering.

(55)  Richtlijn 2012/27/EU van het Europees Parlement en de Raad van 25 oktober 2012 betreffende energie-efficiëntie, tot wijziging van Richtlijnen 2009/125/EG en 2010/30/EU en houdende intrekking van de Richtlijnen 2004/8/EG en 2006/32/EG (PB L 315 van 14.11.2012, blz. 1).

(56)  Overeenkomstig de vereisten in gedelegeerde handelingen betreffende waterstof uit hernieuwbare bronnen: Gedelegeerde Verordening van de Commissie van 10 februari 2023 ter aanvulling van Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad door de bepaling van een gemeenschappelijke Uniemethode die voorziet in gedetailleerde regels voor de productie van hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong, en Gedelegeerde Verordening van de Commissie van 10 februari 2023 tot aanvulling van Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad door de vaststelling van een minimumdrempel voor broeikasgasemissiereducties door brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof en door de methode te specificeren voor de beoordeling van broeikasgasemissiereducties door hernieuwbare vloeibare en gasvormige transportbrandstoffen van niet-biologische oorsprong en door brandstoffen op basis van hergebruikte koolstof.

(57)  Op basis van Richtlijn (EU) 2018/2001 van het Europees Parlement en de Raad van 11 december 2018 ter bevordering van het gebruik van energie uit hernieuwbare bronnen.

(58)  Aanbeveling (EU) 2021/2279 van de Commissie van 15 december 2021 betreffende het gebruik van milieuvoetafdrukmethoden voor het meten en bekendmaken van de milieuprestatie van producten en organisaties gedurende hun levenscyclus (PB L 471 van 30.12.2021, blz. 1).

(59)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 5 – Aan fysiek risico onderhevige blootstellingen.

(60)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 5 – Aan fysiek risico onderhevige blootstellingen.

(61)  Richtlijn 2010/31/EU van het Europees Parlement en de Raad van 19 mei 2010 betreffende de energieprestatie van gebouwen (PB L 153 van 18.6.2010, blz. 13).

(62)  Deze rapportage-eis is in overeenstemming met de vereisten van Uitvoeringsverordening (EU) 2022/2453 van de Commissie, Template 2: Onroerend goed – Energie-efficiëntie van de zekerheid

(63)  Het kostenpercentage is de conversiefactor die wordt gebruikt voor de omzetting in geldeenheden van niet-monetaire impacts, zoals ton, hectare, m3 enz. Kostenpercentages dienen gebaseerd te zijn op monetaire waarderingsstudies, wetenschappelijk onderbouwd te zijn en de methoden om deze percentages te verkrijgen, dienen transparant te zijn. De nodige handvatten over deze methode zijn bijvoorbeeld te vinden in het door EU-LIFE gefinancierde TRANSPARENT-project.

(64)  Verordening (EG) nr. 166/2006 van het Europees Parlement en de Raad van 18 januari 2006 betreffende de instelling van een Europees register inzake de uitstoot en overbrenging van verontreinigende stoffen en tot wijziging van de Richtlijnen 91/689/EEG en 96/61/EG van de Raad (PB L 33 van 4.2.2006, blz. 1).

(65)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van: (a) een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 2 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen betreffende (“Emissies van luchtverontreinigende stoffen”); (b) indicator nr. 8 in tabel 1 van bijlage I (“Emissies in water”); (c) indicator nr. 1 in tabel 2 van bijlage I (“Emissies van anorganische verontreinigende stoffen”); en (d) indicator nr. 3 in tabel 2 van bijlage I (“Emissies van ozonaantastende stoffen”).

(66)  Volgens Eurostat is de stedelijkheidsgraad (DEGree of URBAnisation – DEGURBA) een indeling die het karakter van een gebied weergeeft. Op basis van het aandeel van de lokale bevolking dat in stedelijke clusters en stedelijke centra woont, worden lokale bestuurlijke eenheden (LBE’s of gemeenten) ingedeeld in drie soorten gebieden: i) steden (dichtbevolkte gebieden); ii) kleinere steden en voorsteden (gebieden met middelhoge bevolkingsdichtheid), en iii) plattelandsgebieden (dunbevolkte gebieden).

(67)  Richtlijn 2010/75/EU van het Europees Parlement en de Raad van 24 november 2010 inzake industriële emissies (geïntegreerde preventie en bestrijding van verontreiniging) (PB L 334 van 17.12.2010, blz. 17).

(68)  Richtlijn 2000/60/EG van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2000 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het waterbeleid (Kaderrichtlijn water) (PB L 327 van 22.12.2000, blz. 1).

(69)  Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (Kaderrichtlijn mariene strategie) (PB L 164 van 25.6.2008, blz. 19).

(70)  Richtlijn 2014/89/EU van het Europees Parlement en de Raad van 23 juli 2014 tot vaststelling van een kader voor maritieme ruimtelijke planning (PB L 257 van 28.8.2014, blz. 135).

(71)  Bron: IFC Performance Standard nr. 6, 2012.

(72)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 7 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder een beleid voor waterbeheer”).

(73)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 8 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Blootstelling aan gebieden met grote waterstress”).

(74)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 12 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder praktijken voor het duurzaam beheren van oceanen/zeeën”).

(75)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 6.2 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Waterverbruik en -recycling – 2. Gewogen gemiddeld percentage water dat is gerecycled of hergebruikt door de ondernemingen waarin is belegd”).

(76)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 6.1 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Waterverbruik en -recycling – 1. Gemiddelde hoeveelheid water verbruikt (in m3) door de ondernemingen waarin is belegd per miljoen EUR aan inkomsten van die ondernemingen”).

(77)  EU-biodiversiteitsstrategie voor 2030 – De natuur terug in ons leven brengen (COM(2020) 380 final).

(78)  Richtlijn 2009/147/EG van het Europees Parlement en de Raad van 30 november 2009 inzake het behoud van de vogelstand (PB L 20 van 26.1.2010, blz. 7) en Richtlijn 92/43/EEG van de Raad van 21 mei 1992 inzake de instandhouding van de natuurlijke habitats en de wilde flora en fauna (PB L 206 van 22.7.1992, blz. 7).

(79)  Richtlijn 2008/56/EG van het Europees Parlement en de Raad van 17 juni 2008 tot vaststelling van een kader voor communautaire maatregelen betreffende het beleid ten aanzien van het mariene milieu (Kaderrichtlijn mariene strategie) (PB L 164 van 25.6.2008, blz. 19).

(80)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 7 in tabel 1 van bijlage I bij de desbetreffende gedelegeerde verordening betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Activiteiten met negatieve gevolgen voor biodiversiteitsgevoelige gebieden”).

(81)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 2 van bijlage I bij de desbetreffende gedelegeerde verordening betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Bodemdegradatie, verwoestijning, bodemafdekking”).

(82)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 14 in tabel 2 van bijlage I bij de desbetreffende gedelegeerde verordening betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Natuurlijke soorten en beschermde gebieden”).

(83)  Richtlijn 2011/92/EU van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2011 betreffende de milieueffectbeoordeling van bepaalde openbare en particuliere projecten (codificatie) (PB L 26 van 28.1.2012, blz. 1).

(84)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder duurzame bodem- of landbouwpraktijken”).

(85)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 12 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder praktijken voor het duurzaam beheren van oceanen/zeeën”).

(86)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 15 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbossing”).

(87)  Zoals vermeld in de IUCN Rode Lijst van bedreigde soorten en de Europese Rode lijst die de Europese Commissie publiceert.

(88)  De directe drukfactor “klimaatverandering” moet worden gerapporteerd op grond van ESRS E1 Klimaatverandering en de drukfactor “verontreiniging” op grond van ESRS E2 Verontreiniging.

(89)  Zoals voorgesteld door Verordening (EU) 2018/2026 van de Commissie van 19 december 2018 tot wijziging van bijlage IV bij Verordening (EG) nr. 1221/2009 van het Europees Parlement en de Raad inzake de vrijwillige deelneming van organisaties aan een communautair milieubeheer- en milieuauditsysteem (EMAS) (PB L 325 van 20.12.2018, blz. 18).

(90)  Richtlijn 2008/98/EG van het Europees Parlement en de Raad van 19 november 2008 betreffende afvalstoffen en tot intrekking van een aantal richtlijnen (PB L 312 van 22.11.2008, blz. 3).

(91)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 13 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aandeel niet-gerecycled afval”).

(92)  Richtlijn 2011/70/Euratom van de Raad van 19 juli 2011 tot vaststelling van een communautair kader voor een verantwoord en veilig beheer van verbruikte splijtstof en radioactief afval (PB L 199 van 2.8.2011, blz. 48). Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aandeel gevaarlijk afval en radioactief afval”).

(93)  Zoals vastgesteld door Richtlijn 2009/125/EG van het Europees Parlement en de Raad van 21 oktober 2009 betreffende de totstandbrenging van een kader voor het vaststellen van eisen inzake ecologisch ontwerp voor energiegerelateerde producten (PB L 285 van 31.10.2009, blz. 10).

(94)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 13 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Activiteiten en leveranciers met een significant risico op dwangarbeid of verplichte arbeid”).

(95)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 12 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Activiteiten en leveranciers met een significant risico op kinderarbeid”).

(96)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een mensenrechtenbeleid”).

(97)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen.

(98)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Blootstelling van de benchmarkportefeuille aan ondernemingen zonder zorgvuldigheidsbeleid ten aanzien van kwesties die aan de orde komen in de fundamentele verdragen 1 tot en met 8 van de Internationale Arbeidsorganisatie” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(99)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van procedures en maatregelen ter voorkoming van mensenhandel”).

(100)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 1 in tabel 2 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Beleggingen in ondernemingen zonder een preventiebeleid voor arbeidsongevallen”).

(101)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 5 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een klachtenregeling voor werknemers”).

(102)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Gewogen gemiddeld percentage ongevallen, gewonden en doden” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II. Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator 2 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ongevallenfrequentie”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Gewogen gemiddeld percentage ongevallen, gewonden en doden” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(103)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 3 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aantal verloren dagen als gevolg van letsel, ongevallen, dodelijke ongevallen of ziekte”).

(104)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 12 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Niet-gecorrigeerde loonkloof tussen mannen en vrouwen”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Gewogen gemiddelde loonkloof tussen mannen en vrouwen” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(105)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 8 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ratio buitensporige beloning CEO”).

(106)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 7 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Gevallen van discriminatie”).

(107)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid een verplichte en aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 1 van bijlage I en indicator nr. 14 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Schendingen beginselen VN Global Compact of van richtsnoeren voor multinationale ondernemingen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)” en “Aantal geconstateerde gevallen van ernstige mensenrechtenproblemen en -schendingen”), en de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren informatie te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Aantal benchmarkonderdelen dat te maken heeft met sociale overtredingen (absoluut aantal en relatief aantal gedeeld door alle benchmarkonderdelen), als bedoeld in internationale verdragen en overeenkomsten, beginselen van de Verenigde Naties en, in voorkomend geval, nationaal recht” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(108)  Richtlijn 2009/38/EG van het Europees Parlement en de Raad van 6 mei 2009 inzake de instelling van een Europese ondernemingsraad of van een procedure in ondernemingen of concerns met een communautaire dimensie ter informatie en raadpleging van de werknemers (PB L 122 van 16.5.2009, blz. 28).

(109)  Richtlijn 2002/14/EG van het Europees Parlement en de Raad van 11 maart 2002 tot vaststelling van een algemeen kader betreffende de informatie en de raadpleging van de werknemers in de Europese Gemeenschap – Gezamenlijke verklaring van het Europees Parlement, de Raad en de Commissie over de vertegenwoordiging van de werknemers (PB L 80 van 23.3.2002, blz. 29).

(*1)   Gender zoals opgegeven door de werknemers zelf.

(110)  Richtlijn (EU) 2022/2041 van het Europees Parlement en de Raad van 19 oktober 2022 betreffende toereikende minimumlonen in de Europese Unie (PB L 275 van 25.10.2022, blz. 33).

(111)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van aanvullende indicatoren voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder de indicatoren nrs. 12 en 13 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Activiteiten en leveranciers met een significant risico op kinderarbeid” en “Activiteiten en leveranciers met een significant risico op dwangarbeid of verplichte arbeid”).

(112)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een mensenrechtenbeleid”).

(113)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van procedures en compliancemechanismen voor het monitoren van de naleving van de beginselen van het VN Global Compact en de OESO-richtsnoeren voor multinationale ondernemingen”).

(114)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van procedures en maatregelen ter voorkoming van mensenhandel”).

(115)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 4 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een gedragscode voor leveranciers”).

(116)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Blootstelling van de benchmarkportefeuille aan ondernemingen zonder zorgvuldigheidsbeleid ten aanzien van kwesties die aan de orde komen in de fundamentele verdragen 1 tot en met 8 van de Internationale Arbeidsorganisatie” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(117)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen, en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren informatie te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicatoren “Aantal benchmarkonderdelen dat te maken heeft met sociale overtredingen (absoluut aantal en relatief aantal gedeeld door alle benchmarkonderdelen), als bedoeld in internationale verdragen en overeenkomsten, beginselen van de Verenigde Naties en, in voorkomend geval, nationaal recht” en “Blootstelling van de benchmarkportefeuille aan ondernemingen zonder zorgvuldigheidsbeleid ten aanzien van kwesties die aan de orde komen in de fundamentele verdragen 1 tot en met 8 van de Internationale Arbeidsorganisatie” in onderdeel 1 en 2 van bijlage II.

(118)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 14 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aantal geconstateerde gevallen van ernstige mensenrechtenproblemen en -schendingen”).

(119)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een mensenrechtenbeleid”).

(120)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van procedures en compliancemechanismen voor het monitoren van de naleving van de beginselen van het VN Global Compact en de OESO-richtsnoeren voor multinationale ondernemingen”).

(121)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Schendingen van de beginselen van het VN Global Compact of van de richtsnoeren voor multinationale ondernemingen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Aantal benchmarkonderdelen dat te maken heeft met sociale overtredingen (absoluut aantal en relatief aantal gedeeld door alle benchmarkonderdelen), als bedoeld in internationale verdragen en overeenkomsten, beginselen van de Verenigde Naties en, in voorkomend geval, nationaal recht” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(122)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 14 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aantal geconstateerde gevallen van ernstige mensenrechtenproblemen en -schendingen”).

(123)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 9 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een mensenrechtenbeleid”).

(124)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 11 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen.

(125)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een verplichte indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 10 in tabel 1 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Schendingen van de beginselen van het VN Global Compact of van de richtsnoeren voor multinationale ondernemingen van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO)”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Aantal benchmarkonderdelen dat te maken heeft met sociale overtredingen (absoluut aantal en relatief aantal gedeeld door alle benchmarkonderdelen), als bedoeld in internationale verdragen en overeenkomsten, beginselen van de Verenigde Naties en, in voorkomend geval, nationaal recht” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(126)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 14 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aantal geconstateerde gevallen van ernstige mensenrechtenproblemen en -schendingen”).

(127)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 15 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Ontbreken van een beleid tegen corruptie en omkoping”).

(128)  Richtlijn (EU) 2019/1937 van het Europees Parlement en de Raad van 23 oktober 2019 inzake de bescherming van personen die inbreuken op het Unierecht melden (PB L 305 van 26.11.2019, blz. 17).

(129)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 6 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Onvoldoende bescherming klokkenluiders”).

(130)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van: financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullend indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 17 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Aantal veroordelingen en bedrag van de boeten voor overtredingen van wetgeving tegen corruptie en omkoping”), en die van benchmarkbeheerders om ESG-factoren te rapporteren op grond van Verordening (EU) 2020/1816, volgens de indicator “Aantal veroordelingen en bedrag van de boeten voor overtredingen van wetgeving tegen corruptie en omkoping” in de onderdelen 1 en 2 van bijlage II.

(131)  Deze informatie ondersteunt de informatiebehoeften van financiële-marktdeelnemers die onder Verordening (EU) 2019/2088 vallen, omdat deze is afgeleid van een aanvullende indicator voor belangrijkste ongunstige impacts te vinden onder indicator nr. 16 in tabel 3 van bijlage I bij Gedelegeerde Verordening (EU) 2022/1288 van de Commissie betreffende regels inzake rapportage over duurzame investeringen (“Gevallen waarin onvoldoende wordt opgetreden tegen inbreuken op de normen voor de bestrijding van corruptie en omkoping”).

(132)  AMSB = Bestuurs-, leidinggevende en toezichthoudende organen.