9.1.2017   

NL

Publicatieblad van de Europese Unie

C 6/42

—

het onderhavige beroep ontvankelijk en gegrond te verklaren;

—

het besluit van 8 december 2015, genomen op basis van artikel 42 quater van het Ambtenarenstatuut, nietig te verklaren;

—

voor zover nodig, het besluit van 19 juli 2016 tot afwijzing van verzoeksters klacht van 8 maart 2016 nietig te verklaren;

—

de verwerende partij te veroordelen tot betaling van een vergoeding, welke onder voorbehoud van aanvulling wordt vastgesteld op 151 101 EUR, voor verzoeksters materiële schade;

—

de verwerende partij te veroordelen tot betaling van een vergoeding, welke ex aequo et bono wordt vastgesteld op 70 000 EUR, voor verzoekster immateriële schade;

—

de verwerende partij te verwijzen in alle kosten.

1.

Eerste middel, ontleend aan een exceptie van onwettigheid van artikel 42 quater van het Statuut van de ambtenaren van de Europese Unie, schending van de artikelen 20 en 21 van het Handvest van de grondrechten van de Europese Unie, schending van richtlijn 2000/78/EG van de Raad van 27 november 2000 tot instelling van een algemeen kader voor gelijke behandeling in arbeid en beroep (PB 2000, L 303, blz. 16), alsmede schending van artikel 1 quinquies van het Statuut.

2.

Tweede middel, ontleend aan schending van artikel 42 quater van het Statuut, schending van mededeling nr. 71/15 aan het personeel die informatie beoogt te geven over de uitvoering van artikel 42 quater van het Statuut, alsmede kennelijke onjuistheid en feitelijke en juridische onregelmatigheid van de redenen die aanleiding zouden zijn geweest om verzoekster ambtshalve verlof te geven.

3.

Derde middel, ontleend aan schending van het recht om te worden gehoord en van de rechten van de verdediging.

4.

Vierde middel, ontleend aan niet-nakoming van de zorgplicht.

5.

Vijfde middel, ontleend aan misbruik van bevoegdheid.