Προσφυγή της 14ης Δεκεμβρίου 2006 — Viega κατά Επιτροπής

(Υπόθεση T-375/06)

(2007/C 42/47)

Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

Διάδικοι

Προσφεύγουσα: Viega GmbH & Co. KG (Attendorn, Γερμανία) (εκπρόσωποι: J. Burrichter, T. Mäger και F. W. Bulst, δικηγόροι)

Καθής: Επιτροπή των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων

Αιτήματα της προσφεύγουσας

Η προσφεύγουσα ζητεί από το Πρωτοδικείο:

Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

Η προσφεύγουσα βάλλει κατά της από 20 Σεπτεμβρίου 2006 αποφάσεως της Επιτροπής C(2006) 4180, τελικό, στην υπόθεση COMP/F 1/38.121 — Σύνδεσμοι σωληνώσεων. Με την προσβαλλόμενη απόφαση επιβλήθηκε στην προσφεύγουσα εταιρία πρόστιμο λόγω παραβάσεως του άρθρου 81, παράγραφος 1, ΕΚ, καθώς και του άρθρου 53, παράγραφος 1, της Συμφωνίας ΕΟΧ. Κατά την Επιτροπή, η προσφεύγουσα φέρεται ότι μετέσχε από τις 12 Δεκεμβρίου 1991 μέχρι τις 22 Μαρτίου 2001 σε μια σειρά συμφωνιών με μορφή καθορισμού των τιμών, καταρτίσεως τιμοκαταλόγων και προσδιορισμού του ύψους των εκπτώσεων, δημιουργίας μηχανισμών εναρμονίσεως των αυξήσεων των τιμών, κατανομής αγορών και πελατών και ανταλλαγής άλλων εμπορικών πληροφοριών στην αγορά συνδέσμων σωληνώσεων (ρακόρ) από χαλκό και κράματα χαλκού.

Προς στήριξη της προσφυγής της η προσφεύγουσα προβάλλει τους ακόλουθους λόγους ακυρώσεως.

Καταρχάς, ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αντιβαίνει προς το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού (ΕΚ) 1/2003 (1), καθόσον η καθής παρέβη θεμελιώδεις αρχές περί του προσδιορισμού του ύψους του προστίμου λόγω εσφαλμένης εκτιμήσεως του κύκλου εργασιών της. Κατά την εκτίμηση της βαρύτητας των προβαλλόμενων παραβάσεων της προσφεύγουσας εταιρίας η καθής έλαβε υπόψη τον κύκλο εργασιών των συνδέσμων σωληνώσεων πιέσεως της εταιρίας αυτής για τον υπολογισμό του γενικού κύκλου εργασιών της μολονότι η προσφεύγουσα σε καμία χρονική περιοδο δεν είχε μετάσχει σε παραβάσεις του ανταγωνισμού σχετικά με συνδέσμους πιέσεως.

Κατόπιν, η προσφεύγουσα διατείνεται ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ και το άρθρο 253 ΕΚ λόγω εσφαλμένης διαπιστώσεως της συμμετοχής ή του χρονικού διαστήματος της συμμετοχής της προσφεύγουσας στις προσαπτόμενες πράξεις. Κατά την προσφεύγουσα, η καθής δεν προέβη σε εμπεριστατωμένη εκτίμηση των αποδεικτικών στοιχείων και διαπίστωσε εσφαλμένα τη διάπραξη παραβάσεων.

Επιπλέον η προσφεύγουσα διατείνεται επικουρικώς ότι η Επιτροπή παρέβη το άρθρο 81, παράγραφος 1, ΕΚ και το άρθρο 253 ΕΚ διότι η περιλαμβανόμενη στο άρθρο 1 της προσβαλλομένης αποφάσεως διαπίστωση της εκτάσεως των παραβάσεων της προσφεύγουσας είναι εσφαλμένη.

Τέλος η προσφεύγουσα ισχυρίζεται επίσης επικουρικώς ότι το άρθρο 2 της προσβαλλομένης αποφάσεως προσβάλλει το άρθρο 23, παράγραφος 2, του κανονισμού 1/2003, καθόσον η Επιτροπή παρέβη θεμελιώδεις αρχές περί του προσδιορισμού του ύψους του προστίμου. Συναφώς, η προσφεύγουσα εκθέτει ότι οι κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων (2) ακολουθήθηκαν εσφαλμένα, έτσι ώστε η προβαλλόμενη παράβασή της να θεωρηθεί ιδιαιτέρως σοβαρή, η διάρκεια της παραβάσεως αυτής να εκτιμηθεί εσφαλμένα, να προσδιοριστεί κακώς αύξηση του βασικού ποσού του προστίμου λόγω της διαρκείας της παραβάσεως και να μη ληφθούν υπόψη ελαφρυντικά στοιχεία.

(1)  Κανονισμός (ΕΚ) 1/2003 του Συμβουλίου, της 16ης Δεκεμβρίου 2002, για την εφαρμογή των κανόνων ανταγωνισμού που προβλέπονται στα άρθρα 81 και 82 της Συνθήκης (ΕΕ L 1, σ. 1).

(2)  Κατευθυντήριες γραμμές για τον υπολογισμό των προστίμων που επιβάλλονται δυνάμει του άρθρου 15, παράγραφος 2, του κανονισμού 17 και του άρθρου 65 παράγραφος 5 της συνθήκης ΕΚΑΧ (ΕΕ 1998, C 9, σ. 3).