Skarga wniesiona w dniu 22 czerwca 2010 r. — mPAY24 GmbH przeciwko OHIM — ULTRA d.o.o. Proizvodnja elektronskih naprav (MPAY 24)

(Sprawa T-275/10)

()

2010/C 234/79

Język skargi: angielski

Strony

Strona skarżąca: mPAY24 GmbH (Wiedeń, Austria) (przedstawiciele: adwokaci Dr. H.G. Zeiner i S. Di Natale.)

Strona pozwana: Urząd Harmonizacji w ramach Rynku Wewnętrznego (znaki towarowe i wzory)

Stroną postępowania przed Izbą Odwoławczą była również: ULTRA d.o.o. Proizvodnja elektronskih naprav (Zagorje ob Savi, Słowenia)

Żądania strony skarżącej

Zarzuty i główne argumenty

Zarejestrowany wspólnotowy znak towarowy będący przedmiotem wniosku o unieważnienie: Słowny znak towarowy „MPAY24” dla towarów i usług z klas 9, 16, 35, 36 i 38 — zgłoszenie nr 2601656

Właściciel wspólnotowego znaku towarowego: Skarżąca

Strona wnosząca o unieważnienie prawa do wspólnotowego znaku towarowego: ULTRA d.o.o. Proizvodnja elektronskih naprav

Prawo ze znaku towarowego przysługujące stronie wnoszącej o unieważnienie: Strona wnosząca o unieważnienie opiera swój wniosek na bezwzględnych podstawach odmowy rejestracji, zgodnie z art. 52 ust. 1 lit. a), art. 7 ust. 1 lit. b), art. 7 ust. 1 lit. c) i art. 7 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009

Decyzja Wydziału Unieważnień: Oddalenie wniosku o unieważnienie

Decyzja Izby Odwoławczej: Uwzględnienie odwołania i w rezultacie uchylenie decyzji Wydziału unieważnień oraz unieważnienie rejestracji wspólnotowego znaku towarowego

Podniesione zarzuty: Na poparcie skargi skarżąca podnosi dwa zarzuty.

W zarzucie pierwszym skarżąca podnosi, że zaskarżona decyzja narusza art. 7 ust. 1 lit. b) i art. 7 ust. 1 lit. c) rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza błędnie stwierdziła, że postanowienia tych artykułów znajdują zastosowanie do spornego wspólnotowego znaku towarowego. W szczególności Pierwsza Izba Odwoławcza, po pierwsze, nieprawidłowo odstąpiła od wcześniejszej decyzji Drugiej Izby Odwoławczej z dnia 21 kwietnia 2004 r., która dotyczyła tej samej kwestii i była uzasadniona tymi samymi względami, oraz po drugie, błędnie ustaliła, że sporny wspólnotowy znak towarowy jest opisowy dla rozpatrywanych towarów i usług, jak również pozbawiony jakiegokolwiek charakteru odróżniającego.

W zarzucie drugim skarżąca twierdzi, że zaskarżona decyzja nie jest zgodna z przepisami rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009, ponieważ Izba Odwoławcza nieprawidłowo unieważniła rejestrację wspólnotowego znaku towarowego dla wszystkich towarów i usług z klas 9, 16, 35, 36 i 38 jedynie na podstawie wątpliwych i niczym niepotwierdzonych przypuszczeń.