Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62017CA0682

    Sprawa C-682/17: Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 20 czerwca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin — Niemcy) — ExxonMobil Production Deutschland GmbH/Bundesrepublik Deutschland (Odesłanie prejudycjalne — Środowisko naturalne — Dyrektywa 2003/87/WE — System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych — Instalacja służąca do przetwarzania gazu ziemnego — Odzyskiwanie siarki — „Proces Clausa” — Wytwarzanie energii elektrycznej w urządzeniu pomocniczym — Wytwarzanie energii cieplnej — Emisja dwutlenku węgla (CO2) związanego w paliwie — Artykuł 2 ust. 1 — Zakres stosowania — Załącznik I — Działanie polegające na „spalaniu paliw” — Artykuł 3 lit. b) — Pojęcie „wytwórcy energii elektrycznej” — Artykuł 10a ust. 3 i 4 — System przejściowy zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji — Decyzja 2011/278/UE — Zakres stosowania — Artykuł 3 lit. c) — Pojęcie „podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple”)

    Dz.U. C 270 z 12.8.2019, p. 7–8 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    12.8.2019   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 270/7


    Wyrok Trybunału (piąta izba) z dnia 20 czerwca 2019 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Verwaltungsgericht Berlin — Niemcy) — ExxonMobil Production Deutschland GmbH/Bundesrepublik Deutschland

    (Sprawa C-682/17) (1)

    (Odesłanie prejudycjalne - Środowisko naturalne - Dyrektywa 2003/87/WE - System handlu uprawnieniami do emisji gazów cieplarnianych - Instalacja służąca do przetwarzania gazu ziemnego - Odzyskiwanie siarki - „Proces Clausa” - Wytwarzanie energii elektrycznej w urządzeniu pomocniczym - Wytwarzanie energii cieplnej - Emisja dwutlenku węgla (CO2) związanego w paliwie - Artykuł 2 ust. 1 - Zakres stosowania - Załącznik I - Działanie polegające na „spalaniu paliw” - Artykuł 3 lit. b) - Pojęcie „wytwórcy energii elektrycznej” - Artykuł 10a ust. 3 i 4 - System przejściowy zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji - Decyzja 2011/278/UE - Zakres stosowania - Artykuł 3 lit. c) - Pojęcie „podinstalacji objętej wskaźnikiem emisyjności opartym na cieple”)

    (2019/C 270/08)

    Język postępowania: niemiecki

    Sąd odsyłający

    Verwaltungsgericht Berlin

    Strony w postępowaniu głównym

    Strona skarżąca: ExxonMobil Production Deutschland GmbH

    Strona pozwana: Bundesrepublik Deutschland

    Sentencja

    1)

    Artykuł 3 lit. u) dyrektywy 2003/87/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 13 października 2003 r. ustanawiającej system handlu przydziałami emisji gazów cieplarnianych we Wspólnocie oraz zmieniającej dyrektywę Rady 96/61/WE, zmienionej dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/29/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r., należy interpretować w ten sposób, że instalacja taka jak instalacja będąca przedmiotem postępowania głównego, która w ramach swojej działalności polegającej na „spalaniu paliw w instalacjach o całkowitej nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 20 [megawatów (MW)]” w rozumieniu załącznika I do tej dyrektywy wytwarza energię elektryczną wykorzystywaną zasadniczo na własne potrzeby, powinna być uważana za „wytwórcę energii elektrycznej” w rozumieniu tego przepisu, jeżeli instalacja ta, po pierwsze, prowadzi jednocześnie działalność w zakresie wytwarzania produktu, który nie jest objęty zakresem tego załącznika, a po drugie, wprowadza w sposób ciągły, za wynagrodzeniem, część wytworzonej energii elektrycznej, choćby nieznaczną, do publicznej sieci elektroenergetycznej, do której rzeczona instalacja powinna być w sposób ciągły przyłączona ze względów technicznych.

    2)

    Artykuł 3 lit. c) decyzji Komisji 2011/278/UE z dnia 27 kwietnia 2011 r. w sprawie ustanowienia przejściowych zasad dotyczących zharmonizowanego przydziału bezpłatnych uprawnień do emisji w całej Unii na mocy art. 10a dyrektywy 2003/87 należy interpretować w ten sposób, że instalacja taka jak instalacja będąca przedmiotem postępowania głównego, w zakresie, w jakim powinna być uznana za „wytwórcę energii elektrycznej” w rozumieniu art. 3 lit. u) dyrektywy 2003/87, nie ma prawa do uzyskania bezpłatnych uprawnień do emisji w związku z działalnością polegającą na „spalaniu paliw w instalacjach o całkowitej nominalnej mocy cieplnej przekraczającej 20 MW”, o którym mowa w załączniku I do tej dyrektywy, gdy ciepło to jest stosowane do celów innych niż produkcja energii elektrycznej, gdyż taka instalacja nie spełnia przesłanek przewidzianych w art. 10a ust. 4–8 tej dyrektywy.


    (1)  Dz.U. C 112 z 26.3.2018.


    Top