1)

Kan, gelet op het beginsel van gelijke behandeling van artikel 3, lid 1, van kaderbesluit 2008/675 (1) en op artikel 3, lid 5, van kaderbesluit 2008/675, in het geval van vaststelling van een totaalstraf wegens veroordelingen in Duitsland en in een andere lidstaat van de Europese Unie, ook een straf worden opgelegd voor het in Duitsland gepleegde strafbare feit wanneer een fictieve samenvoeging met de in een andere lidstaat van de Unie opgelegde straf tot gevolg zou kunnen hebben dat de maximumstraf voor tijdelijke vrijheidsstraffen naar Duits recht wordt overschreden?

2)

Indien de eerste vraag bevestigend wordt beantwoord:

Moet de in artikel 3, lid 5, tweede volzin, van kaderbesluit 2008/675 geregelde inaanmerkingneming van in andere lidstaten van de Europese Unie opgelegde straffen op zodanige wijze plaatsvinden dat het nadeel dat voortvloeit uit het ontbreken van de mogelijkheid om achteraf een totaalstraf vast te stellen bij de straftoemeting voor het in Duitsland gepleegde strafbare feit concreet moet worden aangetoond en onderbouwd, overeenkomstig de grondregels voor de vaststelling van totaalstraffen volgens Duits recht?