—

ten eerste heeft het in strijd met de toepasselijke rechtspraak vastgesteld dat het niet nodig was om de wettigheid te onderzoeken van besluiten van het tot aanstelling bevoegd gezag, indien dat gezag verklaart dat het heeft voldaan aan zijn wettelijke verplichtingen;

—

ten tweede heeft het ten onrechte het rapport van het Joint Monitoring Committee niet aanvaard als bewijs en niet werkelijk rekening gehouden met de aangetoonde onvergelijkbaarheid in de bronnen van informatie die het tot aanstelling bevoegd gezag heeft gebruikt;

—

ten derde heeft het Gerecht zonder enige rechtvaardiging geen rekening gehouden met het door rekwirant aangevoerde argument en bewijs met betrekking tot de mathematische beoordeling van de beschrijvende beoordelingsmethode van het tot aanstelling bevoegd gezag en met het volledige tweede onderdeel van zijn eerste middel;

—

ten vierde heeft het Gerecht ten onrechte aangenomen dat het ontbreken van een daadwerkelijke vergelijkende beoordeling van verdiensten niet kan leiden tot de nietigverklaring van een bevorderingsbesluit.

—

ten eerste door de werkingssfeer en de toepasselijkheid van artikel 25 van het Ambtenarenstatuut en rekwirants aan het Unierecht ontleende grondrechten op willekeurige wijze zodanig te beperken dat dit onverenigbaar is met de wens van de wetgever van de Unie; en

—

ten tweede door rekwirants tweede grief ongegrond te verklaren op basis van kennelijk onjuiste redenen.

—

ten eerste heeft de rechter-rapporteur vooringenomen verklaringen gedaan waaruit blijkt dat het voorbereidend rapport subjectief was zodat de uitkomst van rekwirants middelen reeds vaststond;

—

ten tweede heeft de president van het Gerecht nagelaten de rechter te wraken en de zaak te verwijzen naar een andere kamer ofschoon hij heeft erkend dat de betwiste vooringenomen verklaringen waren gekopieerd uit een andere zaak waarbij andere verzoekers betrokken waren;

—

ten derde heeft het Gerecht op selectieve wijze cruciale argumenten en bewijs buiten beschouwing gelaten en afgewezen zonder deze in aanmerking te nemen of te onderzoeken. Kortom, rekwirant is van mening dat het Gerecht als gevolg van het ontbreken van een onpartijdig en daadwerkelijk onderzoek zijn recht op een doeltreffende voorziening in rechte heeft geschonden.