—

βάσει του άρθρου 263 ΣΛΕΕ, να ακυρώσει την απόφαση αριθ. SRB/ES/2021/22 της 14ης Απριλίου 2021 σχετικά με τον υπολογισμό των εκ των προτέρων εισφορών για το έτος 2021 προς το Ενιαίο Ταμείο Εξυγίανσης (ΕΤΕ), κατά το μέτρο που αφορά την προσφεύγουσα·

—

βάσει του άρθρου 277 ΣΛΕΕ, να κηρύξει ανεφάρμοστες τις ακόλουθες διατάξεις του κανονισμού ΕΜΕ, του εκτελεστικού κανονισμού και του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού:

—

να καταδικάσει το καθού στο σύνολο των δικαστικών εξόδων.

1.

Ο πρώτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της ίσης μεταχειρίσεως στο μέτρο που η μέθοδος υπολογισμού των εκ των προτέρων εισφορών προς το ΕΤΕ, που προβλέπεται από τον κανονισμό ΕΜΕ και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό, δεν αντικατοπτρίζει το πραγματικό μέγεθος ή τον πραγματικό κίνδυνο των ιδρυμάτων.

2.

Ο δεύτερος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της αναλογικότητας, καθόσον ο μηχανισμός των εκ των προτέρων εισφορών προς το ΕΤΕ, που προβλέπεται από τον κανονισμό SRM και τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό, βασίζεται σε μια εκτίμηση η οποία επιτείνει τεχνητώς τα χαρακτηριστικά κινδύνου των γαλλικών πιστωτικών ιδρυμάτων μεγάλου μεγέθους όπως η προσφεύγουσα, και συνεπώς καταλήγει σε ποσό εισφοράς το οποίο είναι δυσανάλογα υψηλό.

3.

Ο τρίτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της ασφάλειας δικαίου, δεδομένου ότι ο υπολογισμός του ποσού των εκ των προτέρων εισφορών, που προβλέπεται από τον κανονισμό ΕΜΕ, τον κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμό και τον εκτελεστικό κανονισμό, αφενός, δεν είναι δυνατό να προβλεφθεί αρκετά νωρίς με ακρίβεια και, αφετέρου, δεν εξαρτάται τόσο από τη συγκεκριμένη κατάσταση και τα χαρακτηριστικά κινδύνου του ιδρύματος όσο από τη σχετική του κατάσταση σε σύγκριση με τα λοιπά συνεισφέροντα ιδρύματα. Τέλος, η προσφεύγουσα θεωρεί ότι η ευθύνη για τον καθορισμό των δεικτών κινδύνου στο πλαίσιο του κατ’ εξουσιοδότηση κανονισμού δεν πρέπει να ανήκει στην Επιτροπή, στο μέτρο που τα κριτήρια αυτά έχουν ιδιαιτέρως καθοριστική και αποφασιστική λειτουργία για τον καθορισμό των ποσών εισφοράς (άρθρο 290 ΣΛΕΕ).

4.

Ο τέταρτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της χρηστής διοικήσεως στο μέτρο που η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιέχει αρκούντως σαφή και πλήρη στοιχεία τα οποία να δικαιολογούν και να καθιστούν δυνατό τον έλεγχο του οφειλόμενου ποσού εισφοράς.

5.

Ο πέμπτος λόγος στηρίζεται σε παραβίαση της αρχής της αποτελεσματικής δικαστικής προστασίας. Προς στήριξη του λόγου αυτού, η προσφεύγουσα προβάλει επίσης ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν περιλαμβάνει αρκούντως σαφή και πλήρη στοιχεία τα οποία να δικαιολογούν και να καθιστούν δυνατό τον έλεγχο του οφειλόμενου ποσού εισφοράς.

6.

Ο έκτος λόγος στηρίζεται σε παράβαση της υποχρεώσεως αιτιολογήσεως όσον αφορά τον περιορισμό της χρήσης αμετάκλητων δεσμεύσεων πληρωμής, λόγω του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αναφέρει επακριβώς και λεπτομερώς τον λόγο για τον οποίο απαιτείται, αφενός, να καθοριστεί στο 15 % το ανώτατο όριο για την προσφυγή σε αμετάκλητες δεσμεύσεις πληρωμής (στο εξής: ΑΔΠ) και, αφετέρου, να γίνουν δεκτά ως εγγύηση μόνον τα μετρητά.

7.

Ο έβδομος λόγος στηρίζεται σε πρόδηλη πλάνη εκτιμήσεως. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει συναφώς ότι οι κίνδυνοι φιλοκυκλικότητας και ρευστότητας που επικαλείται το ΕΣΕ για τον περιορισμό της χρήσης των ΑΔΠ είναι αβάσιμοι, λαμβανομένων ιδίως υπόψη των ειδικών χαρακτηριστικών των ΑΔΠ και του πλαισίου χρήσης τους.

8.

Ο όγδοος λόγος στηρίζεται σε πλάνη περί το δίκαιο. Η προσφεύγουσα υποστηρίζει ότι το ΕΣΕ, αφενός, στηρίζεται σε εσφαλμένη ερμηνεία των διατάξεων που καθιστούν δυνατή τη χρήση ΑΔΠ, επιβάλλοντας, βάσει αφηρημένης ανάλυσης, το ίδιο μέτρο για όλα τα ιδρύματα και, αφετέρου, στερεί από τις διατάξεις αυτές την πρακτική τους αποτελεσματικότητα, στον βαθμό που η αναλογία ΑΔΠ περιορίζεται συστηματικώς και χωρίς επαρκή αιτιολόγηση στο προβλεπόμενο κατώτατο ποσοστό.