α)

Αποτελεί θεμιτό σκοπό, στο πλαίσιο του άρθρου 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2000/78/EΚ, η επιδίωξη ενός εργοδότη να ικανοποιήσει το συμφέρον να παραμείνει ο εργαζόμενος που προσλαμβάνει όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα στην υπηρεσία του μέσω της προβλέψεως ενός ανωτάτου ορίου ηλικίας για τις προσλήψεις;

β)

Eίναι η επιδίωξη ενός τέτοιου σκοπού απρόσφορη στην περίπτωση που έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στην υπηρεσία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ό,τι απαιτείται για την απόκτηση του δικαιώματος καταβολής της νομοθετικά κατοχυρωμένης ελάχιστης συντάξεως σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδοτήσεως το οποίο αποκτάται μετά τη συμπλήρωση πέντε ετών στην υπηρεσία;

γ)

Eίναι η επιδίωξη ενός τέτοιου σκοπού απρόσφορη μόνο στην περίπτωση που έχει ως αποτέλεσμα να παραμένουν οι δημόσιοι υπάλληλοι στην υπηρεσία για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ό,τι απαιτείται —19,51 έτη επί του παρόντος — για την απόκτηση πλήρους δικαιώματος για τη νομοθετικά κατοχυρωμένη ελάχιστη σύνταξη σε περίπτωση πρόωρης συνταξιοδοτήσεως;

α)

Αποτελεί θεμιτό σκοπό, στο πλαίσιο του άρθρου 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2000/78/EΚ, να παραμείνει όσο το δυνατόν μικρότερος ο συνολικός αριθμός των εργαζομένων που πρέπει να προσληφθούν, μέσω της προβλέψεως ενός όσο το δυνατόν μικρότερου ορίου ηλικίας για τις προσλήψεις, προκειμένου να παραμείνουν σε όσο το δυνατόν χαμηλότερα επίπεδα οι παροχές που καταβάλλονται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις όπως είναι παροχές κοινωνικής πρόνοιας σε περίπτωση ατυχήματος ή ασθενείας (όπως είναι τα επιδόματα, καθώς και οι παροχές σε μέλη της οικογενείας);

β)

Ποια σημασία μπορεί να έχει συναφώς το γεγονός ότι οι παροχές κοινωνικής πρόνοιας ή τα επιδόματα που δικαιούνται οι υπάλληλοι μεγαλύτερης ηλικίας (και τα μέλη των οικογενειών τους) σε περίπτωση ατυχήματος ή σε περίπτωση ασθενείας, αντιστοίχως, είναι μεγαλύτερες απ' ό,τι για τους μικρότερης ηλικίας δημόσιους υπαλλήλους, με συνέπεια να υπάρχει το ενδεχόμενο αυξήσεως των καταβλητέων συναφώς δαπανών στην περίπτωση προσλήψεως στο δημόσιο υπαλλήλων μεγαλύτερης ηλικίας;

γ)

Πρέπει να υπάρχουν συναφώς βέβαιες προβλέψεις ή στατιστικά δεδομένα ή αρκούν γενικές προβλέψεις που να στηρίζονται σε επαρκή πιθανολόγηση;

α)

Αποτελεί θεμιτό σκοπό, στο πλαίσιο του άρθρου 6, παράγραφος 1, πρώτο εδάφιο, της οδηγίας 2000/78/EΚ, η πρόθεση ενός εργοδότη να εφαρμόσει συγκεκριμένο όριο ηλικίας για τις προσλήψεις προκειμένου να διασφαλιστεί η «ισορροπημένη ηλικιακή δομή εκάστης σταδιοδρομίας»;

β)

Ποιες απαιτήσεις πρέπει να πληρούν ενδεχομένως οι εκτιμήσεις σχετικά με την πρόβλεψη μιας τέτοιας ηλικιακής δομής προκειμένου να συντρέχουν οι προϋποθέσεις ενός δικαιολογητικού λόγου (πρόσφορος και αναγκαίος χαρακτήρας, ανάγκη);

α)

Δικαιολογείται η απαίτηση συμπληρώσεως ενός ελαχίστου χρόνου υπηρεσίας αποκλειστικά ως αντιστάθμισμα για τη χρηματοδοτούμενη από τον εργοδότη και μόνον απόκτηση προσόντων, μέσω εκπαιδεύσεως παρεχομένης από τον εργοδότη (απόκτηση προσόντων για τη σταδιοδρομία σε θέσεις μέσης βαθμίδας της πυροσβεστικής), προκειμένου διασφαλιστεί ότι ο δημόσιος υπάλληλος θα παραμείνει στη συνέχεια για εύλογο χρονικό διάστημα στην υπηρεσία του εργοδότη ούτως ώστε με τον τρόπο αυτόν ο εργοδότης να αποσβέσει σταδιακά τις δαπάνες που καταβλήθηκαν για την εκπαίδευσή του;

β)

Ποια πρέπει να είναι η διάρκεια του χρόνου υπηρεσίας που έπεται του χρόνου εκπαιδεύσεως; Μπορεί να υπερβαίνει τα πέντε έτη και, αν ναι, υπό ποιες προϋποθέσεις;

γ)

Μπορεί ο εύλογος ή αναγκαίος χαρακτήρας ενός ελάχιστου χρόνου υπηρεσίας, ανεξαρτήτως της απαντήσεως που πρέπει να δοθεί στο πρώτο σκέλος του έβδομου ερωτήματος, να δικαιολογηθεί από το γεγονός ότι στην περίπτωση των δημοσίων υπαλλήλων, των οποίων τη σύνταξη χρηματοδοτεί ο εργοδότης και μόνον, ο αναμενόμενος ενεργός χρόνος υπηρεσίας από της προσλήψεως μέχρι της προβλεπόμενης συνταξιοδοτήσεως πρέπει να επαρκεί προκειμένου ο εργαζόμενος να αποκτήσει πλήρες δικαίωμα για την καταβολή της νομοθετικά κατοχυρωμένης ελάχιστης συντάξεως, δικαίωμα το οποίο αποκτάται κατόπιν συμπληρώσεως —επί του παρόντος— 19,51 ετών στην υπηρεσία;

δ)

Αν, αντιθέτως, η άρνηση προσλήψεως, κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, της οδηγίας 2000/78/EΚ, είναι νόμιμη μόνο στην περίπτωση που, λόγω της ηλικίας του προσλαμβανομένου, τούτο θα είχε ως αποτέλεσμα να πρέπει να του καταβληθεί, κατά τον προβλεπόμενο χρόνο συμπληρώσεως του ορίου ηλικίας για την συνταξιοδότησή του, η ελάχιστη σύνταξη μολονότι δεν έχει ακόμη αποκτήσει πλήρες δικαίωμα προς τούτο;

α)

Πρέπει, για το ζήτημα της συνταξιοδοτήσεως κατά την έννοια του άρθρου 6, παράγραφος 1, δεύτερο εδάφιο, στοιχείο γ', της οδηγίας 2000/78/EΚ, να λαμβάνεται υπόψη το νομοθετικά καθοριζόμενο όριο ηλικίας για τη συνταξιοδότηση, κατόπιν συμπληρώσεως του οποίου αποκτάται δικαίωμα καταβολής συντάξεως, ή πρέπει να λαμβάνεται υπόψη ο μέσος όρος ηλικίας, όπως αυτός διαπιστώνεται βάσει στατιστικών, που ισχύει για συγκεκριμένη κατηγορία δημοσίων υπαλλήλων ή εργαζομένων;

β)

Σε ποιον βαθμό πρέπει ενδεχομένως να λαμβάνεται υπόψη το γεγονός ότι για ορισμένους δημοσίους υπαλλήλους η συμπλήρωση του κανονικού ορίου ηλικίας για τη συνταξιοδότηση μπορεί να παραταθεί έως δύο έτη; Έχει ως συνέπεια το γεγονός αυτό την αύξηση του ανώτατου ορίου ηλικίας για προσλήψεις κατά το αντίστοιχο μέτρο;