This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CN0602
Case C-602/22 P: Appeal brought on 16 September 2022 by ABLV Bank AS, in liquidation, against the judgment of the General Court (Tenth Chamber, Extended Composition) delivered on 6 July 2022 in Case T-280/18, ABLV Bank v SRB
Sprawa C-602/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 6 lipca 2022 r. w sprawie T-280/18, ABLV Bank/SRB, wniesione w dniu 16 września 2022 r. przez ABLV Bank AS w likwidacji
Sprawa C-602/22 P: Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 6 lipca 2022 r. w sprawie T-280/18, ABLV Bank/SRB, wniesione w dniu 16 września 2022 r. przez ABLV Bank AS w likwidacji
Dz.U. C 424 z 7.11.2022, p. 34–36
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
7.11.2022 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 424/34 |
Odwołanie od wyroku Sądu (dziesiąta izba w składzie powiększonym) wydanego w dniu 6 lipca 2022 r. w sprawie T-280/18, ABLV Bank/SRB, wniesione w dniu 16 września 2022 r. przez ABLV Bank AS w likwidacji
(Sprawa C-602/22 P)
(2022/C 424/46)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: ABLV Bank AS w likwidacji (przedstawiciel: O. Behrends, Rechtsanwalt)
Druga strona postępowania: Jednolita Rada ds. Restrukturyzacji i Uporządkowanej Likwidacji (SRB), Europejski Bank Centralny (EBC)
Żądania wnoszącego odwołanie
Wnoszący odwołanie wnosi do Trybunału o:
|
— |
uchylenie zaskarżonego wyroku, |
|
— |
stwierdzenie nieważności decyzji SRB z dnia 23 lutego 2018 r. w odniesieniu do wnoszącej apelację i jej luksemburskiej spółki zależnej, |
|
— |
nakazanie SRB zapłatę kosztów poniesionych przez wnoszącą odwołania i kosztów niniejszego odwołania, oraz |
|
— |
w zakresie, w jakim Trybunał nie jest właściwy do orzekania w niniejszej sprawie, o przekazanie sprawy Sądowi do ponownego rozpoznania. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnosząca odwołanie podnosi cztery podstawy odwołania.
Pierwsza podstawa odwołania: Sąd nieprawidłowo zinterpretował i zastosował art. 18 rozporządzania o SRM (1) i popełnił szereg związanych z tym błędów i faktycznych zniekształceń. Strona wnosząca odwołanie twierdzi:
|
— |
że Sąd nie zachował dokładnego rozgraniczenia kompetencji SRB ustalonych w art. 18 rozporządzenia SRB, który stanowi, iż SRB może przyjąć działania ze skutkiem wiążącym na zewnątrz jeżeli zostały spełnione trzy przesłanki z art. 18 rozporządzenia o SRM i jeżeli Komisja Europejska i Rada Unii Europejskiej nie wyraża sprzeciwu w tym zakresie; |
|
— |
że brak jest podstaw w tekście art. 18 rozporządzenia o SRM dla przyjęcia, iż SRB może przyjąć działania ze skutkiem wiążącym na zewnątrz, jeżeli zostały spełnione tylko dwie przesłanki; |
|
— |
że SRB w rzeczywistości uznała swój błąd przyjmując inne stanowisko w najnowszych analogicznych sprawach; |
|
— |
że Sąd nie zbadał w pełni zgodności z prawem zaskarżonych decyzji (SRB/EES/2018/09 and SRB/EES/2018/10 z dnia 23 lutego 2018 r.) w ten sposób, że nie ustalił, w jaki sposób zgodnie z dokonaną przez Sąd wykładnią zaskarżonych decyzji sytuacja prawna wnoszącej odwołanie i jej spółki zależnej uległa zmianie; |
|
— |
że Sąd zniekształcił jasną treść zaskarżonych decyzji poprzez brak przyznania, że zawierały one postanowienia o likwidacji wnoszącej odwołanie i jej spółki zależnej; oraz |
|
— |
że Sąd dopuścił się w związku z tym kilku błędów, ponieważ min. pomylił zaskarżone decyzje z działaniami, jakie SRB kieruje do krajowych organów ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji w celu wdrożenia zaskarżonych decyzji. |
Druga podstawa odwołania: Sąd dopuścił się kilku naruszeń prawa i procedury, jak również zniekształceń w odniesieniu do ustaleń faktycznych. Wnosząca odwołanie twierdzi:
|
— |
że Sąd zniekształcił treść akt, twierdząc, że doszło do oceny zagrożenia upadłością lub znajdowania się na progu upadłości, bez wspomnienia o tym, że SRB wyraźnie stwierdziła w swojej obronie, iż nie doszło do takiej oceny, i |
|
— |
że odnośnie tego samego kontekstu Sad dopuścił się innych związanych z tym naruszeń i zniekształceń, jak również pominięcia w odniesieniu do argumentów wnoszącej odwołanie, min. przez to, że nie odniósł się do skutków moratorium o zaprzestaniu płacenia zobowiązań oraz że dokonał nieprawidłowej wykładni pojęcia płynności w rozumieniu art. 18 rozporządzenia o SRM. |
Trzecia podstawa odwołania: Sąd dopuścił się szeregu naruszeń prawa, błędów w ustaleniach faktycznych oraz nie odniósł się do zarzutów wnoszącej odwołanie dotyczących powiadomienia FinCEN (Financial Crimes Enforcement Network) i następujących po nim stwierdzeń w wyniku ustaleń łotewskiego urzędu antykorupcyjnego.
Czwarta podstawa odwołania: Sąd popełnił błąd w ustaleniu, iż skarga o stwierdzenie nieważności zaskarżonej decyzji w odniesieniu do spółki zależnej wnoszącej odwołanie jest niedopuszczalna. Wnosząca odwołanie twierdzi, iż Sąd błędnie przyjął, iż zaskarżone decyzje nie powinny być interpretowane zgodnie z publicznymi informacjami obowiązującymi w czasie zaskarżonej decyzji i że znaczenie ma tylko tekst, który został przekazany przez SRB krajowym organom ds. restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji, dla celów wykonania zaskarżonych decyzji, oraz że w każdym razie Sąd dokonał zniekształcenia jasnej treści tego tekstu.
(1) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 806/2014 z dnia 15 lipca 2014 r. ustanawiające jednolite zasady i jednolitą procedurę restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji instytucji kredytowych i niektórych firm inwestycyjnych w ramach jednolitego mechanizmu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz jednolitego funduszu restrukturyzacji i uporządkowanej likwidacji oraz zmieniające rozporządzenie (UE) nr 1093/2010 (Dz.U. 2014, L 225, s. 1).