Access to European Union law
<a href="https://eur-lex.europa.eu/content/help/eurlex-content/experimental-features.html" target="_blank">More about the experimental features corner</a>
Choose the experimental features you want to try
EUR-Lex
Access to European Union law

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

You are here
Use quotation marks to search for an "exact phrase". Append an asterisk (*) to a search term to find variations of it (transp*, 32019R*). Use a question mark (?) instead of a single character in your search term to find variations of it (ca?e finds case, cane, care).
Search tips
Need more search options? Use the Advanced search

Document 62019TN0334

Sprawa T-334/19: Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2019 r. — Google i Alphabet/Komisja

Dz.U. C 255 z 29.7.2019, p. 46–48 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

29.7.2019   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 255/46

Skarga wniesiona w dniu 4 czerwca 2019 r. — Google i Alphabet/Komisja

(Sprawa T-334/19)

(2019/C 255/60)

Język postępowania: angielski

Strony

Strona skarżąca: Google LLC (Mountain View, Kalifornia, USA), Alphabet, Inc. (Mountain View) (przedstawiciele: C. Jeffs, lawyer, J. Staples, Solicitor, D. Beard, QC, i J. Williams, Barrister)

Strona pozwana: Komisja Europejska

Żądania

Strona skarżąca wnosi do Sądu o:

—

stwierdzenie nieważności (całości lub części) decyzji Komisji z dnia 20 marca 2019 r. wydanej w sprawie COMP/AT.40411 — Google Search (AdSense);

—

następnie, bądź tytułem ewentualnym, w ramach przysługującego Sądowi nieograniczonego prawa orzekania, uchylenie nałożonej na skarżące grzywny lub obniżenie jej kwoty; oraz

—

w każdym razie, obciążenie Komisji kosztami poniesionymi przez skarżące w związku z tym postępowaniem.

Zarzuty i główne argumenty

Niniejsza skarga dotyczy stwierdzenia nieważności decyzji Komisji z dnia 20 marca 2019 r. w sprawie postępowania na podstawie art. 102 TFUE i art. 54 Porozumienia EOG [AT.40411 — Google Search (AdSense)]. Skarżące zwracają się o stwierdzenie nieważności wszystkich trzech stwierdzeń poszczególnych naruszeń, które składają się na jedno jednolite i ciągłe naruszenie, za które została nałożona grzywna.

Na poparcie swej skargi skarżące podnoszą pięć zarzutów.

1.

Zarzut pierwszy, dotyczący tego, że Komisja w zaskarżonej decyzji dopuściła się błędu w ocenie rynku właściwego i, co za tym idzie, zajmowanej na nim pozycji dominującej. W szczególności błąd ten dotyczy następujących stwierdzeń:

—

reklamy związane z wyszukiwaniem i reklamy niezwiązane z wyszukiwaniem nie konkurują pomiędzy sobą;

—

reklamy sprzedawane bezpośrednio i te sprzedawane za pośrednictwem sieci reklamowych nie konkurują pomiędzy sobą.

2.

Zarzut drugi, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się w zaskarżonej decyzji błędu, stwierdzając, iż zamieszczane przez Google’a w zawieranych umowach tzw. klauzule wyłączności („Site-Exclusivity Clause”) miały nieuczciwy charakter. W zaskarżonej decyzji Komisja:

—

błędnie określiła klauzulę wyłączności jako zobowiązanie wyłącznej dostawy;

—

dopuściła się błędu, uznając, że nie miała obowiązku przeprowadzania w zaskarżonej decyzji analizy tego, czy klauzule wyłączności mogły wywierać antykonkurencyjne skutki;

—

nie wykazała, że klauzule wyłączności, aczkolwiek nacechowane, mogły ograniczać konkurencję.

3.

Zarzut trzeci, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się w zaskarżonej decyzji błędu, stwierdzając, że stosowane przez Google’a w zawieranych umowach klauzule „najlepszego lokowania”, jak również klauzule określające minimalną wymaganą liczbę reklam („Placement Clause”) miały nieuczciwy charakter. W zaskarżonej decyzji Komisja:

—

błędnie określiła klauzule określające minimalną wymaganą liczbę reklam Google’a;

—

nie wykazała, że klauzule te mogły ograniczać konkurencję.

4.

Zarzut czwarty, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się w zaskarżonej decyzji błędu, stwierdzając, iż stosowane przez Google’a w zawieranych umowach klauzule dopuszczające ekwiwalentną reklamę („Modification Clause”) miały nieuczciwy charakter. W zaskarżonej decyzji Komisja:

—

nie wykazała, że klauzule te mogły ograniczać konkurencję;

—

ewentualnie, błędnie nie wzięła pod uwagę tego, że klauzule te były obiektywnie uzasadnione, ponieważ chroniły użytkowników stron internetowych, wydawców tych stron, reklamodawców i Google’a, lub/i tego, że korzyści płynące ze stosowania tych klauzul przewyższają ewentualny skutek w postaci zamknięcia czy też ograniczenia dostępu do rynku dla innych podmiotów.

5.

Zarzut piąty, dotyczący tego, że Komisja dopuściła się w zaskarżonej decyzji błędu przy nakładaniu grzywny i obliczaniu jej kwoty. W tej decyzji Komisja:

—

nie wzięła pod uwagę tego, że Google nie działał umyślnie lub w wyniku zaniedbania, i tego, że wybrała dany przypadek ze względu na przyjęcie zobowiązań;

—

tytułem ewentualnym, popełniła błąd przy obliczaniu grzywny;

—

tytułem w dalszej kolejności ewentualnym, naruszyła zasadę proporcjonalności.
Top