This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62019CN0400
Case C-400/19: Action brought on 23 May 2019 — European Commission v Hungary
Sprawa C-400/19: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. — Komisja Europejska/Węgry
Sprawa C-400/19: Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. — Komisja Europejska/Węgry
Dz.U. C 255 z 29.7.2019, p. 25–26
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
29.7.2019 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 255/25 |
Skarga wniesiona w dniu 23 maja 2019 r. — Komisja Europejska/Węgry
(Sprawa C-400/19)
(2019/C 255/34)
Język postępowania: węgierski
Strony
Strona skarżąca: Komisja Europejska (przedstawiciele: A. Sipos, A. Lewis i E. Manhaeve, pełnomocnicy)
Strona pozwana: Węgry
Żądania strony skarżącej
Komisja wnosi, aby Trybunał:
|
— |
orzekł, że Węgry uchybiły zobowiązaniom ciążącym na nich na mocy art. 34 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej i rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 poprzez ograniczenie ustalania cen sprzedaży produktów rolnych i artykułów żywnościowych, w szczególności z uwagi na art. 3 ust. 2 lit. u) mezőgazdasági és élelmiszeripari termékek vonatkozásában a beszállítókkal szemben alkalmazott tisztességtelen forgalmazói magatartás tilalmáról szóló, 2009. évi XCV. törvény (ustawy XCV z 2009 r. zakazującej dostawcom nieuczciwych praktyk związanych z produktami rolnymi i artykułami żywnościowymi); |
|
— |
obciążył Węgry kosztami postępowania. |
Zarzuty i główne argumenty
Ustawa XCV z 2009 r. zakazująca dostawcom nieuczciwych praktyk związanych z produktami rolnymi i artykułami żywnościowymi (zwana dalej „Tfmtv”) wprowadziła szczególne przepisy dla sektora związane z ustalaniem cel detalicznych omawianych produktów.
Komisja uważa, że art. 3 ust. 2 lit. u) Tfmtv nie odnosi się do cech charakterystycznych produktów rolnych i artykułów żywnościowych, a jedynie do sposobu ich sprzedaży, z którego to powodu należy uznać go za przepis dotyczący sposobów sprzedaży w rozumieniu wyroku Keck i Mithouard (zob. wyrok z dnia 24 listopada 1993 r., Keck i Mithouard, C-267/91 i C-268/91, EU:C:1993:905). Oceniając skutki tego przepisu, należy stwierdzić, że jest on równoznaczny z ograniczeniem ilościowym w handlu pomiędzy państwami członkowskimi w rozumieniu art. 34 TFUE.
Zdaniem Komisji w rzeczywistości art. 3 ust. 2 lit. u) Tfmtv nie dotyczy w równym stopniu produktów krajowych i przywożonych oraz nie jest on odpowiednim ani proporcjonalnym środkiem w stosunku do jakiegokolwiek słusznego z nim związanego celu.