1)

Czy art. 20 ust. 1-3 dyrektywy ( 1 ) należy interpretować w ten sposób, iż określa on w sposób wyczerpujący sytuacje, w których świadczenia materialne przyznawane w ramach przyjmowania cudzoziemca mogą zostać ograniczone lub cofnięte, czy też z art. 20 ust. 4 i 5 wynika, że prawo do świadczeń materialnych przyznawanych w ramach przyjmowania cudzoziemca może być cofnięte również w ramach sankcji w przypadku poważnego naruszenia reguł dotyczących ośrodków dla cudzoziemców i popełnienia poważnych aktów przemocy?

2)

Czy art. 20 ust. 5 i 6 należy interpretować w ten sposób, że przed wydaniem decyzji w przedmiocie ograniczenia lub cofnięcia prawa do świadczeń materialnych przyznawanych w ramach przyjmowania cudzoziemca lub w ramach sankcji oraz w ramach tych decyzji państwa członkowskie są zobowiązane podjąć niezbędne środki mające na celu zapewnienie godnego poziomu życia w okresie pozbawienia [prawa do bycia przyjętym], czy też cel tych przepisów może zostać zrealizowany w sytuacji, gdy po wydaniu decyzji o ograniczeniu lub cofnięciu prawa do świadczeń materialnych przyznawanych w ramach przyjmowania cudzoziemca zostanie zbadane czy osoba, której ta decyzja dotyczy, ma zapewniony godny poziom życia i w razie konieczności zostaną w tym momencie podjęte środki zaradcze?

3)

Czy art. 20 ust. 4, 5 i 6 w związku z art. 14, 21, 22, 23 i 24 dyrektywy i w związku z art. 1, 3, 4 i 24 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej należy interpretować w ten sposób, że stosowanie środków lub sankcji w postaci tymczasowego (lub definitywnego) pozbawienia prawa do świadczeń materialnych przyznawanych w ramach przyjmowania cudzoziemca jest dopuszczalne w stosunku do małoletniego, w szczególności małoletniego bez opieki, czy też nie?