Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62011TN0274

    Sprawa T-274/11 P: Odwołanie wniesione w dniu 25 maja 2011 r. przez VE (*) od wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-28/10 VE (*) przeciwko Komisji

    Dz.U. C 232 z 6.8.2011, p. 32–32 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    6.8.2011   

    PL

    Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

    C 232/32


    Odwołanie wniesione w dniu 25 maja 2011 r. przez  VE (*1) od wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez Sąd do spraw Służby Publicznej w sprawie F-28/10  VE (*1) przeciwko Komisji

    (Sprawa T-274/11 P)

    (2011/C 232/57)

    Język postępowania: francuski

    Strony

    Wnoszący odwołanie: VE (*1) (przedstawiciel: adwokat L. Vogel)

    Druga strona postępowania: Komisja Europejska

    Żądania

    Wnoszący odwołanie wnosi do Sądu o:

    uchylenie w całości zaskarżonego wyroku wydanego w dniu 15 marca 2011 r. przez drugą izbę Sądu do spraw Służby Publicznej Unii Europejskiej, doręczonego listem poleconym z dnia 15 marca 2011 r., w którym oddalono skargę wnoszącego odwołanie złożoną w dniu 7 maja 2010 r.;

    obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania na podstawie art. 87 § 2 regulaminu postępowania, w tym kosztami niezbędnych wydatków poniesionych z racji postępowania, w szczególności zaś kosztami ustanowienia adresu, podróży i pobytu, a także honorariów adwokatów, zgodnie z art. 91 lit. b) regulaminu postępowania.

    Zarzuty i główne argumenty

    Na poparcie odwołania wnoszący odwołanie podnosi dwa zarzuty.

    1)

    Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 4 załącznika VII do regulaminu pracowniczego oraz przeinaczenia dowodów przedstawionych Sądowi do spraw Służby Publicznej. Wnoszący odwołanie zarzuca, po pierwsze, że Sąd do spraw Służby Publicznej niewłaściwie ocenił przedłożone dokumenty opatrzone w aktach nr 22, 23, 24, 25, orzekając w pkt 31 wyroku, że bytność wnoszącego odwołanie we Francji w latach 1999 — 2000 nie może być uznana za równoznaczną z wolą przeniesienia przez niego ośrodka interesów życiowych do kraju urodzenia, a po drugie, że w pkt 29, 31 i 33 zaskarżonego wyroku Sąd dokonał niespójnej oceny pojęcia zwykłego miejsca zamieszkania.

    Zarzut drugi dotyczący przeinaczenia dowodów przedstawionych Sądowi do spraw Służby Publicznej i braku uzasadnienia, ze względu na to, że Sąd uzasadnił opóźnienie w zaprzestaniu wypłacania dodatku zagranicznego „nieporozumieniem w kwestii miejsca uzyskania przez skarżącego matury”. Wnoszący odwołanie zarzuca, że Sąd nie wziął pod uwagę dokumentu nr 15 z akt, nie udzielił odpowiedzi na pkt 31 skargi, a tym samym poczynił oczywiście nieprawdziwe ustalenia faktyczne.


    (*1)  Informacje usunięto lub zastąpiono w ramach ochrony danych osobowych i/lub poufności.


    Top