1.   

De gereedheid van een gebouw of gebouwunit voor slimme toepassingen is een weergave van het vermogen van dat gebouw of die gebouwunit om zijn werking aan te passen aan de behoeften van de gebruikers en het net, alsmede om de energie-efficiëntie en de algehele prestatie tijdens het gebruik ervan te verbeteren.

2.   

De mate waarin een gebouw of gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen, wordt bepaald op basis van de beoordeling van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen die aanwezig of gepland zijn in — of, in voorkomend geval, voor — een gebouw of gebouwunit, alsook van hun functionele niveau.

3.   

De mate waarin een gebouw of gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen, wordt uitgedrukt met een waardering die wordt afgeleid van een algehele score van gereedheid voor slimme toepassingen, uitgedrukt als percentage, en die de verhouding weergeeft tussen de mate waarin het gebouw of de gebouwunit gereed is voor slimme toepassingen en diens maximaal bereikbare gereedheid voor slimme toepassingen.

4.   

De scores van gereedheid voor slimme toepassingen worden berekend op basis van vooraf vastgestelde wegingsfactoren in overeenstemming met de bijlagen III, V en VII, waarvan de waarde afhankelijk kan zijn van klimaatomstandigheden en andere relevante aspecten, zoals het type gebouw.

5.   

6.   

Voor de berekening van de scores van gereedheid voor slimme toepassingen van gebouwen of gebouwunits wordt gekeken naar de beoordeling van de in het gebouw of de gebouwunit aanwezige of bij het ontwerp geplande diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen, en van hun functioneel niveau. De beoordeling heeft tot doel met voldoende betrouwbaarheid vast te stellen welke diensten aanwezig of gepland zijn en wat het functionele niveau van elk van deze diensten is. Daartoe kunnen digitale modellen van gebouwen, zoals gebouwinformatiemodellen of digitale tweelingen, worden gebruikt indien deze beschikbaar zijn. De diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen en die in een gebouw aanwezig kunnen zijn, zijn opgenomen in een vooraf vastgestelde catalogus, zoals beschreven in bijlage VI, en worden ingedeeld in vooraf vastgestelde technische domeinen zoals beschreven in bijlage IV.

7.   

b)

overeenkomstig de catalogus van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen en overeenkomstig het in bijlage II beschreven impactcriterium inzake de gereedheid voor slimme toepassingen, wordt de score I(d,ic) van elk technisch domein als volgt bepaald: waarbij 1) d = het nummer van het desbetreffende technische domein; 2) ic = het nummer van het betrokken impactcriterium; 3) Nd = het totale aantal diensten in technisch domein d; 4) Si,d = dienst i van technisch domein d; 5) FL(Si,d) = het functionele niveau van dienst Si,d als beschikbaar in het gebouw of de gebouwunit; 6) Iic(FL(Si,d)) = de score van dienst Si,d voor impactcriterium nummer ic, overeenkomstig het functionele niveau van de dienst;

c)

overeenkomstig de catalogus van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen, wordt voor elk impactcriterium de maximale score van ieder technisch domein Imax(d,ic) als volgt bepaald: waarbij 1) FLmax(Si,d) = het hoogste functionele niveau dat dienst Si,d kan hebben volgens de catalogus van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen; 2) Iic(FLmax(Si,d)) = de score voor het hoogste functionele niveau van dienst Si,d , d.w.z. de maximale score van dienst Si,d voor impactcriterium nummer ic;

d)

de score van gereedheid voor slimme toepassingen, uitgedrukt als een percentage voor elk impactcriterium SRic wordt als volgt bepaald aan de hand van de in bijlage V gespecificeerde weging: waarbij 1) d = het nummer van het desbetreffende technische domein; 2) N = het totale aantal technische domeinen (overeenkomstig bijlage IV); 3) Wd,ic = de wegingsfactor, uitgedrukt als een percentage van technisch domein nummer d voor impactcriterium nummer ic;

e)

uitgaande van de drie in bijlage I bis, punt 2, bij Richtlijn 2010/31/EU vermelde essentiële functies worden de scores van gereedheid voor slimme toepassingen, SRf , als volgt bepaald aan de hand van de overeenkomstig bijlage III gespecificeerde wegingsfactoren: waarbij 1) M = het totale aantal impactcriteria overeenkomstig bijlage II; 2) Wf(ic) = de wegingsfactor uitgedrukt als een percentage van impactcriterium nummer ic voor essentiële functie f overeenkomstig bijlage III; (3) SRic = score van gereedheid voor slimme toepassingen voor impactcriterium nummer ic;

f)

de totale score van gereedheid voor slimme toepassingen SR kan als volgt worden berekend als gewogen som van de scores van gereedheid voor slimme toepassingen van de essentiële functies: waarbij 1) SRf = de score van gereedheid voor slimme toepassingen voor essentiële functie f; 2) Wf = het gewicht van essentiële functie f in de berekening van de totale scores van gereedheid voor slimme toepassingen, waarbij ΣWf = 1;

g)	voor elk impactcriterium kunnen de scores van gereedheid voor slimme toepassingen van technische domeinen SRd,ic als volgt worden berekend: waarbij 1) I(d,ic) = de score van domein nummer d voor impactcriterium ic; 2) Imax(d,ic) = de maximale score van domein nummer d voor impactcriterium ic.

1.   

Elk in bijlage II bij deze verordening opgenomen impactcriterium wordt slechts in aanmerking genomen voor een van de drie essentiële functies, zoals beschreven in de punten 2 tot en met 4. Voor elke essentiële functie stellen de lidstaten de respectieve wegingsfactoren van relevante impactcriteria vast.

2.   

Voor de essentiële functie “energieprestatie en werking” zijn de relevante impactcriteria “energie-efficiëntie” en “onderhoud en voorspelling van defecten”.

3.   

Voor de essentiële functie “aanpassing aan de behoeften van de gebruikers” zijn de relevante impactcriteria “comfort”, “gebruiksgemak”, “informatie voor gebruikers” en “gezondheid, welzijn en toegankelijkheid”.

4.   

Voor de essentiële functie “energieflexibiliteit” is het relevante impactcriterium “energieflexibiliteit en -opslag”.

1.   

Elk technisch domein wordt voor elk impactcriterium gewogen en uit de wegingsfactoren blijkt de invloed van het technische domein op het impactcriterium.

2.   

De wegingsfactoren van de technische domeinen worden uitgedrukt als een percentage en voor elk impactcriterium is de som van de wegingsfactoren van de technische domeinen gelijk aan 100 %.

3.   

4.   

De lidstaten definiëren de klimaatzones die zij in voorkomend geval gebruiken om wegingsfactoren vast te stellen. De lidstaten gebruiken daartoe, indien beschikbaar, de desbetreffende richtsnoeren van de Unie.

5.   

De wegingsfactoren van technische domeinen kunnen voor bepaalde impactcriteria verschillen tussen woningen en niet voor bewoning bestemde gebouwen.

6.   

De lidstaten stellen de wegingsfactoren vast en worden aangemoedigd om, indien beschikbaar, de desbetreffende richtsnoeren van de Unie te gebruiken. Zij kunnen ook rekening houden met mogelijke gevolgen van klimaatverandering.

1.   

Voor de berekening van de scores van gereedheid voor slimme toepassingen overeenkomstig de in bijlage I beschreven methode, stellen de lidstaten ten minste één catalogus van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen ter beschikking van deskundigen als basis voor de identificatie en beoordeling van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen.

2.   

Een catalogus van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen omvat de lijst van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen die in aanmerking moeten worden genomen bij de berekening van de score van gereedheid voor slimme toepassingen, de daarmee verband houdende functionele niveaus en de overeenkomstige individuele scores voor de impactcriteria.

3.   

De vaststelling en elke daaropvolgende bijwerking van catalogi van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen, zijn een weerspiegeling van de huidige stand van technologieën die klaar zijn voor slimme toepassingen.

4.   

De lidstaten worden aangemoedigd om deskundigen richtsnoeren te verstrekken om diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen zo doeltreffend mogelijk te identificeren en te beoordelen, indien beschikbaar door gebruik te maken van de desbetreffende richtsnoeren van de Unie.

5.   

De lidstaten kunnen besluiten om verscheidene catalogi van diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen beschikbaar te stellen, bijvoorbeeld voor verschillende soorten gebouwen.

1.   

Om te voorkomen dat een gebouw of een gebouwunit onterecht wordt benadeeld, kunnen sommige diensten die gereed zijn voor slimme toepassingen worden weggelaten uit de berekening van de scores van gereedheid voor slimme toepassingen indien deze diensten niet relevant zijn voor dat gebouw of die gebouwunit.

2.   

De lidstaten bepalen onder welke voorwaarden dergelijke aanpassingen relevant en toegestaan zijn.

3.   

De wegingsfactoren van de technische domeinen waarvoor de (klimaat)energiebalansbenadering op basis van de standaardberekening zou worden gebruikt, kunnen worden berekend op basis van het verbruik zoals beoordeeld in het energieprestatiecertificaat van het gebouw of de gebouwunit in kwestie.

1.   

De waardering van de gereedheid voor slimme toepassingen wordt uitgedrukt op basis van zeven klassen van gereedheid voor slimme toepassingen, van de hoogste mate van gereedheid tot de laagste.

2.   

Elke klasse komt overeen met een van de volgende vorken waarbinnen de totale score van gereedheid voor slimme toepassingen valt: 90-100 %; 80-90 %; 65-80 %; 50-65 %; 35-50 %; 20-35 %; < 20 %.