Hogere voorziening ingesteld op 3 december 2008 door Kahla/Thüringen Porzellan GmbH tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg (Vijfde kamer — uitgebreid) van 24 september 2008 in zaak T-20/03, Kahla/Thüringen Porzellan GmbH, ondersteund door Freistaat Thüringen en Bondsrepubliek Duitsland/Commissie van de Europese Gemeenschappen

(Zaak C-537/08 P)

(2009/C 44/56)

Procestaal: Duits

Partijen

Rekwirante: Kahla/Thüringen Porzellan GmbH (vertegenwoordigers: M. Schütte, Rechtsanwalt, S. Zühlke, Rechtsanwältin, en P. Werner, Rechtsanwalt)

Andere partijen in de procedure: Freistaat Thüringen, Bondsrepubliek Duitsland, Commissie van de Europese Gemeenschappen

Conclusies

Middelen en voornaamste argumenten

De onderhavige hogere voorziening is gericht tegen het arrest van het Gerecht van eerste aanleg waarbij rekwirantes beroep tegen beschikking 2003/643/EG van de Commissie van 13 mei 2003 betreffende staatssteun van Duitsland ten gunste van Kahla Porzellan GmbH en Kahla/Thüringen Porzellan GmbH, voor zover deze beschikking betrekking heeft op de aan Kahla/Thüringen Porzellan GmbH verleende financiële bijstand, is verworpen.

Rekwirante voert twee hoofdmiddelen en één subsidiair middel aan. Volgens haar is het arrest in strijd met het gemeenschapsrecht, omdat het berust op een onjuiste toepassing van de fundamentele beginselen van rechtszekerheid en bescherming van het gewettigd vertrouwen. Ook indien het Hof zich niet bij dit betoog zou aansluiten, vormen bepaalde vaststellingen in het arrest in elk geval een inbreuk op artikel 87, lid 1, EG.

Wat het eerste middel betreft, stelt rekwirante dat het arrest van het Gerecht van eerste aanleg in strijd is met het rechtszekerheidsbeginsel doordat daarin wordt geoordeeld dat de door de Commissie goedgekeurde regeling betreffende het investeringsprogramma voor kleine en middelgrote ondernemingen (KMO's) van meet af aan een beperking inhield voor ondernemingen in moeilijkheden, en de door de Commissie toegestane regeling op grond van § 249h van het Arbeitsförderungsgesetz (Duitse wet ter bevordering van de werkgelegenheid; hierna: „AFG”) van het begin aan particuliere ondernemingen van haar werkingssfeer uitsloot.

Wat het tweede middel betreft, betoogt rekwirante dat het Gerecht van eerste aanleg het beginsel van bescherming van het gewettigd vertrouwen heeft geschonden, doordat het oordeelt dat het ontbreken van uitdrukkelijke beperkingen in de in het Publicatieblad bekendgemaakte of een anderszins voor het publiek toegankelijke versie van de beschikking van de Commissie houdende goedkeuring van het KMO-investeringsprogramma en dier beschikking tot vaststelling dat § 249h AFG geen staatssteun vormt, niet verzoeksters gewettigde vertrouwen kon wekken dat de maatregelen regelmatig waren, zodat van verzoekster mocht worden verwacht dat zij zich behalve via de voor het publiek toegankelijke documenten ook op andere wijze over de regelmatigheid van de steun bleef informeren.

Wat het subsidiaire derde middel betreft, stelt rekwirante ten slotte dat het Gerecht van eerste aanleg artikel 87 EG heeft geschonden voor zover het — zonder na te gaan welke besparing verzoekster daadwerkelijk heeft gedaan — heeft vastgesteld dat zij door de betrokken maatregel een uit het oogpunt van de regels inzake staatsteun relevant voordeel heeft genoten ten bedrage van de verleende subsidie.

(1)  PB L 227, blz. 12.