1)

L-Artikoli 7 u 47 tal-Karta tad-Drittijiet Fundamentali tal-Unjoni Ewropea u l-Artikoli 5, 6.6 u 13 tad-Direttiva 2008/115/KE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tas-16 ta’ Diċembru 2008 dwar standards u proċeduri komuni fl-Istati Membri għar-ritorn ta’ ċittadini ta’ pajjiżi terzi li jkunu qegħdin fil-pajjiż illegalment (1), moqrija fid-dawl tas-sentenza C-181/16 tad-19 ta’ Ġunju 2018, għandhom jiġu interpretati fis-sens li l-qorti adita bir-rikors ippreżentat kontra deċiżjoni ta’ ritorn adottata wara deċiżjoni ta’ ċaħda ta’ għoti tal-protezzjoni internazzjonali tista’, fl-evalwazzjoni tal-legalità tad-deċiżjoni ta’ ritorn, tieħu inkunsiderazzjoni biss bidliet fiċ-ċirkustanzi, li jista’ jkollhom effett sinjifikattiv fuq l-evalwazzjoni tas-sitwazzjoni fid-dawl tal-Artikolu 5 imsemmi iktar ’il fuq, li seħħew qabel l-għeluq tal-proċedura ta’ protezzjoni internazzjonali mill-Conseil du contentieux des étrangers.

2)

Iċ-ċirkustanzi msemmija fl-Artikolu 5 tad-Direttiva 2008/115/KE tal-Parlament Ewropew u tal-Kunsill tas-16 ta’ Diċembru 2008 dwar standards u proċeduri komuni fl-Istati Membri għar-ritorn ta’ ċittadini ta’ pajjiżi terzi li jkunu qegħdin fil-pajjiż illegalment għandhom ikunu seħħew f’mument fejn il-barrani kien f’soġġorn legali jew awtorizzat li jibqa’?