1.

Treba li članak 4. Okvirnog sporazuma o radu na određeno vrijeme, koji se nalazi u Prilogu Direktivi 1999/70 ( 1 ), tumačiti na način da mu se protivi španjolski nacionalni propis koji u članku 12. stavku 3. Texto refundido del Estatuto del Empleado Público (Real Decreto Legislativo [5]/2015, de 30 de octubre) (Pročišćeni tekst Zakona o javnim službenicima, Kraljevski zakonodavni dekret br. 5/2015 od 30. listopada) propisuje mogućnost prestanka ugovora o radu bez ikakve naknade štete ali, naprotiv, propisuje naknadu štete u članku 49. stavku 1. točki (c) Texto refundido del Estatuto de los Trabajadores (Real Decreto Legislativo 2/2015, de 23 de octubre) (Pročišćeni tekst Zakona o radu, Kraljevski zakonodavni dekret br. 2/2015 od 23. listopada), ako do prestanka ugovora o radu dođe zbog drugih zakonom određenih razloga?

2.

Ako je odgovor na prvo pitanje niječan, ulazi li u područje primjene članka 5. Okvirnog sporazuma mjera poput one koju propisuje španjolski zakonodavac, kojom se naknada određuje na iznos u vrijednosti plaće za 12 dana rada po svakoj godini rada, a koja se radniku isplaćuje po isteku njegova ugovora o radu za privremeno obavljanje poslova čak i kad je pravni temelj privremenog zaposlenja samo jedan ugovor?

3.

Ako je odgovor na drugo pitanje potvrdan, protivi li se članku 5. Okvirnog sporazuma zakonska odredba koja radnicima koji su sklopili ugovore na određeno vrijeme priznaje pravo na naknadu štete u iznosu vrijednosti plaće za 12 dana rada po svakoj godini rada zbog prestanka ugovora o radu, ali tu naknadu ne priznaje prethodno navedenom pomoćnom osoblju kada dođe do prestanka njihova ugovora o radu?