1)

Μπορεί η απόφαση С(2021) 5739 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της 27ης Ιουλίου 2021, σχετικά με τη μερική κατάργηση της χρηματοδοτικής συνδρομής του Ταμείου Συνοχής για το επιχειρησιακό πρόγραμμα «Οδικά Δίκτυα» 2007 — 2013 στο πλαίσιο του στόχου «Σύγκλιση» στη Βουλγαρία, CCI2007BG161PO004, να θεωρηθεί έγκυρη υπό το φως των επιταγών του άρθρου 296, τρίτο εδάφιο, ΣΛΕΕ σχετικά με τη νομική βάση, την πληρότητα και την αντικειμενικότητα του διενεργηθέντος ελέγχου και υπό το φως της αρχής της χρηστής διοικήσεως η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 41 του Χάρτη;

2)

Έχει το άρθρο 100 του κανονισμού 1083/2006 (1) του Συμβουλίου την έννοια ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, για τη νομιμότητα των αποφάσεών της, δεν υποχρεούται στο πλαίσιο της διαδικασίας να διαπιστώσει, να εξετάσει και να αξιολογήσει όλα τα κρίσιμα από νομικής απόψεως πραγματικά περιστατικά, αλλά ότι κατά το στάδιο της διαμόρφωσης των συμπερασμάτων της πρέπει να περιοριστεί στην επικοινωνία και ανταλλαγή απόψεων και στοιχείων με το κράτος μέλος και μόνο βάσει αυτών να συναγάγει τα συμπεράσματά της;

3)

Έχουν υποχρέωση οι αρμόδιες εθνικές αρχές, προκειμένου να εφαρμόσουν νομίμως δημοσιονομική διόρθωση δυνάμει του άρθρου 98 του κανονισμού 1083/2006, να διεξαγάγουν δική τους αυτοτελή διαδικασία για τη διαπίστωση παρατυπιών σε υπόθεση όπως η υπό κρίση, όπου υφίσταται νομικά δεσμευτική πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία έχει αποφασιστεί η εφαρμογή δημοσιονομικής διόρθωσης έναντι κράτους μέλους λόγω παρατυπίας κατά τη διάθεση των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο τριών επιμέρους διαδικασιών ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων;

4)

Πρέπει, σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο προηγούμενο ερώτημα, να γίνει δεκτό ότι διασφαλίζεται το δικαίωμα συμμετοχής των προσώπων σε ένδικη διαδικασία σύμφωνα με το δικαίωμα στη χρηστή διοίκηση κατ’ εφαρμογή του άρθρου 41 του Χάρτη;

5)

Έχει το άρθρο 47 του Χάρτη την έννοια ότι τα εθνικά δικαστήρια, σε υπόθεση όπως η υπό κρίση όπου υφίσταται νομικά δεσμευτική πράξη της Ευρωπαϊκής Επιτροπής με την οποία έχει αποφασιστεί η εφαρμογή δημοσιονομικής διόρθωσης έναντι κράτους μέλους λόγω παρατυπίας κατά τη διάθεση των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πλαίσιο τριών επιμέρους διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων, δεσμεύονται από τις διαπιστώσεις και τα συμπεράσματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής όταν πρέπει να αποφανθούν επί προσφυγής στρεφόμενης κατά της δημοσιονομικής διόρθωσης που επιβλήθηκε από την αρμόδια εθνική αρχή και αφορά μία από τις ανωτέρω διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων ή προκύπτει από την προαναφερθείσα νομοθετική ρύθμιση ότι οφείλουν, στο πλαίσιο μιας ολοκληρωμένης ένδικης διαδικασίας και κάνοντας χρήση όλων των μέσων που προβλέπει ο νόμος, να διαπιστώσουν και να εξετάσουν τα πραγματικά περιστατικά και περιστάσεις της ένδικης διαφοράς που έχουν βαρύνουσα από νομικής απόψεως σημασία, παρέχοντας τη ζητούμενη νομική λύση;

6)

Εάν η απάντηση στο προηγούμενο ερώτημα είναι ότι το εθνικό δικαστήριο δεσμεύεται από την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συμπεριλαμβανομένων των διαπιστώσεων της τελευταίας όσον αφορά τα πραγματικά περιστατικά, είναι δυνατό να θεωρηθεί ότι διασφαλίζεται σύμφωνα με το άρθρο 47 του Χάρτη το δικαίωμα πραγματικής προσφυγής και δίκαιης δίκης των προσώπων στα οποία επιβλήθηκε δημοσιονομική διόρθωση;