Choose the experimental features you want to try

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62009TN0162

    Υπόθεση T-162/09: Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2009 — Würth και Fasteners (Shenyang) κατά Συμβουλίου

    ΕΕ C 167 της 18.7.2009, p. 13–14 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

    18.7.2009   

    EL

    Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    C 167/13


    Προσφυγή της 24ης Απριλίου 2009 — Würth και Fasteners (Shenyang) κατά Συμβουλίου

    (Υπόθεση T-162/09)

    2009/C 167/28

    Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική

    Διάδικοι

    Προσφεύγουσες: Adolf Würth GmbH & Co. KG (Künzelsau, Γερμανία) και Arnold Fasteners (Shenyang) Co. Ltd (Shenyang, Κίνα) (εκπρόσωποι: M. Karl και M. Mayer, δικηγόροι)

    Καθού: Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης

    Αιτήματα των προσφευγουσών

    Οι προσφεύγουσες ζητούν από το Πρωτοδικείο:

    να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ή, επικουρικά,

    να ακυρώσει τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009 του Συμβουλίου, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, καθόσον ο κανονισμός αυτός αφορά ατομικά καθεμία από τις προσφεύγουσες, και

    να καταδικάσει το Συμβούλιο στα έξοδα στα οποία υποβλήθηκαν οι προσφεύγουσες για την εκπροσώπησή τους από τους δικαστικούς πληρεξουσίους τους, καθώς και σε όλα τα άλλα δικαστικά έξοδα.

    Ισχυρισμοί και κύρια επιχειρήματα

    Το Συμβούλιο, κατόπιν πρότασης της Επιτροπής, εξέδωσε, στηριζόμενο στον λεγόμενο βασικό κανονισμό αντιντάμπινγκ (1), τον κανονισμό (ΕΚ) 91/2009, της 26ης Ιανουαρίου 2009, για την επιβολή οριστικού δασμού αντιντάμπινγκ στις εισαγωγές ορισμένων συνδετήρων από σίδηρο ή χάλυβα καταγωγής Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (2). Οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι θίγονται από τους δασμούς αντιντάμπινγκ που επιβλήθηκαν με τον κανονισμό αυτό και ζητούν την ακύρωση του κανονισμού (καθόσον τις θίγει).

    Με τον πρώτο λόγο ακύρωσης οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται, προς στήριξη της προσφυγής τους, ότι υπήρξαν διαδικαστικές πλημμέλειες κατά τη διαδικασία αντιντάμπινγκ.

    Με τον δεύτερο έως και τον έκτο λόγο ακύρωσης οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται ότι παραβιάστηκαν κοινοτικές διατάξεις υπέρτερης ισχύος:

    Κατά τις προσφεύγουσες, η Επιτροπή δεν εξέτασε επιμελώς και αμερόληπτα την υπό κρίση περίπτωση από όλες τις απόψεις που έχουν σημασία εν προκειμένω ούτε διερεύνησε επαρκώς και πλήρως τα πραγματικά περιστατικά, πράγμα που είχε ως αποτέλεσμα την παράβαση της κατά το άρθρο 253 ΕΚ υποχρέωσης αιτιολόγησης.

    Η κανονική αξία κατά τον κανονισμό 91/2009 προσδιορίστηκε εσφαλμένα, κατά παράβαση του άρθρου 2, παράγραφος 7, στοιχείο α', του κανονισμού 384/96.

    Δεν υπήρξε υπέρβαση των ανώτατων ορίων που προβλέπονται για τη νόμιμη κίνηση της διαδικασίας αντιντάμπινγκ κατά το άρθρο 5, παράγραφος 4, τρίτο εδάφιο, του κανονισμού 384/96.

    Η έννοια του όρου «ομοειδές προϊόν», ο οποίος χρησιμοποιείται στο άρθρο 1, παράγραφος 4, του κανονισμού 384/96, διευρύνθηκε υπερβολικά με τον προσβαλλόμενο κανονισμό, αφού τα παραγόμενα στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας εμπορεύματα, τα οποία πλήττονται από τον κανονισμό, και τα παραγόμενα στην Κοινότητα δεν είναι ούτε παρόμοια ούτε αμοιβαίως αντικαταστατά.

    Δεν έχει επέλθει ζημία στην κοινοτική βιομηχανία, πράγμα που αποτελεί, κατά το άρθρο 1, παράγραφος 1, και το άρθρο 3 του κανονισμού 384/96, αναγκαία προϋπόθεση για την επιβολή δασμού αντιντάμπινγκ.

    Τέλος, οι προσφεύγουσες ισχυρίζονται, με τον έβδομο λόγο ακύρωσης, ότι τα κοινοτικά όργανα ενήργησαν κατά κατάχρηση εξουσίας κατά την εξέταση των κριτηρίων της ζημίας, του αιτιώδους συνδέσμου και του κοινοτικού συμφέροντος.


    (1)  Κανονισμός (ΕΚ) 384/96 του Συμβουλίου, της 22ας Δεκεμβρίου 1995, για την άμυνα κατά των εισαγωγών που αποτελούν αντικείμενο ντάμπινγκ εκ μέρους χωρών μη μελών της Ευρωπαϊκής Κοινότητας (ΕΕ L 56, σ. 1), όπως τροποποιήθηκε για τελευταία φορά με τον κανονισμό (ΕΚ) 2117/2005 (ΕΕ L 340, σ. 17).

    (2)  ΕΕ L 29, σ. 1.


    Top