28.1.2012

EL

Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης

C 24/63

---

Γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής με θέμα «Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες (ΚΕΒΦΕ)»

[COM(2011) 121 τελικό — 2011/0058 (CNS)]

2012/C 24/12

Εισηγητής: ο κ. Joachim WUERMELING

Στις 6 Απριλίου 2011 και σύμφωνα με το άρθρο 115 της Συνθήκης για τη λειτουργία της ΕΕ, το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάσισε να ζητήσει γνωμοδότηση της Ευρωπαϊκής Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής σχετικά με την

«Πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με την εφαρμογή της κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες (ΚΕΒΦΕ)»

COM(2011) 121 τελικό — 2011/0058 (CNS).

Το ειδικευμένο τμήμα «Οικονομική και νομισματική ένωση, οικονομική και κοινωνική συνοχή», στο οποίο ανατέθηκε η προετοιμασία των σχετικών εργασιών, υιοθέτησε τη γνωμοδότησή του στις 4 Οκτωβρίου 2011.

Κατά την 475η σύνοδο ολομέλειάς της, της 26ης και 27ης Οκτωβρίου 2011 (συνεδρίαση της 26ης Οκτωβρίου 2011) η Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή υιοθέτησε με 137ψήφους υπέρ 22 κατά και 15 αποχές την ακόλουθη γνωμοδότηση:

1.   Συμπεράσματα και συστάσεις

1.1   Η ΕΟΚΕ υποστηρίζει το σχέδιο για τη θέσπιση κοινής ενοποιημένης φορολογικής βάσης για τις εταιρείες (ΚΕΒΦΕ) ως μεγάλο και σημαντικό βήμα στην κοινή αγορά της ΕΕ. Η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς προϋποθέτει εκτενέστερη εναρμόνιση της φορολογικής βάσης για τις εταιρείες.

1.1.1   Το σχέδιο οδηγίας της Ευρωπαϊκής Επιτροπής είναι επιτυχές, διότι με την ΚΕΒΦΕ πραγματοποιούνται . Σε γενικές γραμμές, οι προτεινόμενοι κανόνες, βάσει των οποίων η φορολογία των επιχειρήσεων θα εξαρτάται από τις οικονομικές επιδόσεις, συμβάλλουν στην αποφυγή των στρεβλώσεων και της καταστρατήγησης των κανόνων. Ωστόσο, το σχέδιο οδηγίας πρέπει ακόμη να συγκεκριμενοποιηθεί ως προς τις λεπτομέρειες, ενώ απαιτούνται και ορισμένες αλλαγές.

1.1.2   Τα περισσότερα εντός της ΕΕ, όπως οι περιορισμοί όσον αφορά τον διασυνοριακό συμψηφισμό των ζημιών, ο περίπλοκος υπολογισμός των τιμών μεταβίβασης (transfer pricing), καθώς και η διπλή φορολογία και η άνιση μεταχείριση των μόνιμων εγκαταστάσεων επιχειρήσεων και των θυγατρικών εταιρειών στην ΕΕ και ανάλογα με την τοποθεσία τους εντός ή εκτός των εθνικών συνόρων, θα μπορούσαν να περιοριστούν ή ακόμα και να εξαλειφθούν χάρη στη ΚΕΒΦΕ.

1.1.3   Η ΕΟΚΕ αναμένει ότι το σχέδιο οδηγίας θα οδηγήσει, ήδη μεσοπρόθεσμα, σε σημαντική για τις επιχειρήσεις και σε μείωση του διοικητικού κόστους για τα κράτη μέλη.

1.1.4   Η ΚΕΒΦΕ συντελεί . Χάρη στην ΚΕΒΦΕ, οι επιχειρηματικές αποφάσεις στην εσωτερική αγορά δεν θα λαμβάνονται πλέον με φορολογικά κριτήρια. Επομένως, η ΚΕΒΦΕ εξασφαλίζει δίκαιες και αειφόρες συνθήκες ανταγωνισμού με θετικές επιπτώσεις στην .

1.2   Η ΕΟΚΕ αναγνωρίζει ότι υπάρχει η ανησυχία ότι η ΚΕΒΦΕ θα προκαλέσει , περιορισμό των δυνατοτήτων φορολογικού προγραμματισμού, μείωση των φορολογικών εσόδων ή άλλες απρόβλεπτες συνέπειες. Ειδικότερα, υπάρχει ο κίνδυνος ότι σε ένα περιβάλλον ραγδαία μεταβαλλόμενης και έντονα ανταγωνιστικής παγκόσμιας οικονομίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση σχεδιάζοντας ένα σύστημα ΚΕΦΒΔΕ για 27 κράτη μέλη, δεν διαθέτει δομές που να ανταποκρίνονται ταχέως στις παγκόσμιες μεταβολές στη φορολογία ούτε δέσμες κινήτρων (για παράδειγμα υπέρ της Ε&Α), γεγονός που θα μπορούσε να οδηγήσει σε απώλεια άμεσων ξένων επενδύσεων.

1.2.1   Οι ανησυχίες για την περιστολή της φορολογικής κυριαρχίας και τυχόν απώλειες φορολογικών εσόδων πρέπει να αντιμετωπιστούν κατάλληλα και στο πλαίσιο της ΚΕΒΦΕ. Σε μια ιδιαίτερα δύσκολη δημοσιονομική περίοδο ανά την ΕΕ, τα κράτη μέλη δεν πρέπει επ’ ουδενί να απολέσουν αδικαιολόγητα μέρος των εσόδων τους και θα πρέπει να μπορούν να προβλέπουν τις επιπτώσεις στους εθνικούς τους λογαριασμούς. Τα που αναλογεί στο μερίδιό τους επί της φορολογικής βάσης. Ωστόσο, μέτρα οικονομικής πολιτικής στην φορολογική νομοθεσία σχετικά με την ΚΕΒΦΕ θα μπορούν πλέον να λαμβάνονται μόνο σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Υπάρχει σοβαρή ανησυχία ότι αυτό θα καταστήσει την Ευρώπη λιγότερο ευέλικτη και ανταγωνιστική στη διασφάλιση άμεσων ξένων επενδύσεων, με αποτέλεσμα την απώλεια επενδύσεων εις όφελος χωρών, όπως η Ελβετία ή η Σιγκαπούρη.

1.2.2   Είναι δύσκολο να εκτιμηθεί εάν και κατά πόσο η ΚΕΒΦΕ θα έχει αρνητικό ως προς την επιλογή του τόπου εγκατάστασης των επιχειρήσεων, δεδομένου ότι η φορολογία των επιχειρήσεων είναι μόνο ένας από τους πολλούς παράγοντες που επηρεάζουν την απόφαση αυτή. σχετική .

1.2.3   Η φορολογική βάση ορίζεται ευρύτερα απ' ό,τι ο ισχύων μέσος όρος στα κράτη μέλη, γεγονός που οδηγεί αρχικά σε υψηλότερα φορολογικά έσοδα. Αντιθέτως, ο συμψηφισμός των διασυνοριακών ζημιών οδηγεί σε μικρότερη φορολογική επιβάρυνση. Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, οι αυξομειώσεις θα αντισταθμιστούν κατά τη διάρκεια των ετών και οι ανησυχίες για στα επιμέρους κράτη μέλη είναι αβάσιμες.

1.2.4   Η EOKE θεωρεί ότι η ΚΕΒΦΕ θα πρέπει να . Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την προβλεπόμενη – στην οδηγία – δυνατότητα προσαρμογής, εκ μέρους των κρατών μελών, των φορολογικών συντελεστών κατά τρόπο ώστε να μην αυξάνεται αλλά και να μην μειώνεται η φορολογική επιβάρυνση.

1.2.5   Στο επίκεντρο της τρέχουσας συζήτησης βρίσκονται, όπως είναι λογικό, ζητήματα φορολογικής πολιτικής και φορολογικού συστήματος. Η ΕΟΚΕ καλεί, ωστόσο, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη μέλη να εξετάσουν, κατά τη συνολική αξιολόγηση του σχεδίου, τα που παρέχει η ΚΕΒΦΕ με τη δημιουργία συνθηκών ελεύθερου και δίκαιου φορολογικού ανταγωνισμού μεταξύ όλων των κρατών μελών.

1.2.6   Χάρη στην ΚΕΒΦΕ θα επιτευχθεί μεγαλύτερη διαφάνεια ως προς τις . Η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι δεν θα εξαλειφθεί, λόγω της ΚΕΒΦΕ, η σημασία των εθνικών φορολογικών συντελεστών κατά τη λήψη αποφάσεων για την εγκατάσταση των επιχειρήσεων, διότι ακόμη και μετά την εισαγωγή της ΚΕΒΦΕ οι φορολογικοί συντελεστές μεταξύ κρατών μελών θα είναι ανόμοιοι. Ο σημερινός φορολογικός ανταγωνισμός συνίσταται στη μεταβίβαση των κερδών και των ζημιών σε κράτη μέλη όπου οι φόροι είναι σχετικά χαμηλοί ή υψηλοί. Με την ΚΕΒΦΕ ο φορολογικός ανταγωνισμός θα επικεντρωθεί στους παράγοντες που χρησιμοποιούνται στον μαθηματικό τύπο για τον επιμερισμό της φορολογικής βάσης.

1.3   Η ΕΟΚΕ στα διάφορα κράτη μέλη («ενοποίηση») που βρίσκεται στον πυρήνα των ρυθμίσεων της ΚΕΒΦΕ. Μόνο μέσω της ενοποίησης θα επιλυθούν τα υφιστάμενα προβλήματα ως προς τις τιμές μεταβίβασης, θα επιτευχθεί η φορολογικά ουδέτερη αναδιάρθρωση επιχειρήσεων σε ολόκληρη την ΕΕ και θα αποφευχθεί η διπλή φορολογία. Στο μέτρο που η ενοποίηση αποτελεί το μεγαλύτερο οικονομικό όφελος της ΚΕΒΦΕ, η κοινή φορολογική βάση θα πρέπει να συμπεριλάβει εξαρχής αυτό το στοιχείο.

1.4   Όσον αφορά το πεδίο εφαρμογής της ΚΕΒΦΕ, η ΕΟΚΕ δεν θεωρεί πλέον απαραίτητη την άμεση και υποχρεωτική εφαρμογή της ΚΕΒΦΕ, αλλά και κατά την εισαγωγική περίοδο. Μακροπρόθεσμα ωστόσο, η ΚΕΒΦΕ θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική, αρχικά με την υπέρβαση ενός ορισμένου ορίου. Η συνεχιζόμενη προαιρετική εφαρμογή της ΚΕΒΦΕ θα μπορούσε να επιβαρύνει τα κράτη μέλη σημαντικά με διοικητικό φόρτο, καθώς πέραν του νέου συστήματος της ΚΕΒΦΕ θα συνεχιστεί η εφαρμογή του υπάρχοντος εθνικού συστήματος φορολόγησης των εταιρειών.

1.5   Η ΕΟΚΕ επικροτεί το γεγονός ότι η ΚΕΒΦΕ έχει σχεδιαστεί για και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα από το εάν αυτές λειτουργούν σε διασυνοριακό ή μόνο σε εθνικό επίπεδο. Η επιλογή μιας ΚΕΒΦΕ παρέχει , καθώς συμβάλλει στην αισθητή μείωση του υψηλού κόστους συμμόρφωσης που συνεπάγονται οι διασυνοριακές δραστηριότητες. Τούτο δεν ισχύει, ωστόσο, για πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες ως προσωπικές εταιρείες δεν υπάγονται στο φόρο εισοδήματος εταιρειών.

1.6   Η αποφυγή της διπλής φορολογίας των εισοδημάτων τα οποία έχουν αποκτηθεί εκτός της ΕΕ μέσω της γενικής εφαρμογής της απαλλαγής είναι ευπρόσδεκτη και πρέπει να αναπτυχθεί περαιτέρω. Η ΕΟΚΕ .

1.7    ορισμένων επί μέρους κανόνων είναι προκειμένου , να εφαρμοστούν οι διατάξεις . Πιο συγκεκριμένα, υπάρχει έλλειψη ορισμών, ενώ δεν χρησιμοποιούνται επαρκώς προσδιορισμένοι νομικοί όροι, με αποτέλεσμα να επαπειλείται η ανομοιόμορφη εφαρμογή τους.

1.8   Η Η θεωρεί χρήσιμη για τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης, προκειμένου να καταστεί απλούστερη η φορολογία των μικρομεσαίων επιχειρήσεων (ΜΜΕ) και να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων έναντι των φορολογούμενων. Αυτό όμως προϋποθέτει την ενίσχυση της διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, πράγμα που δεν ισχύει στο παρόν στάδιο, . Ωστόσο, η ΕΟΚΕ σημειώνει ότι υπάρχουν σημαντικές αφορμές για εκδήλωση διαφορών μεταξύ των αρμόδιων εθνικών αρχών των κρατών μελών και της κύριας φορολογικής αρχής σχετικά με τα αιτήματα για τη διατύπωση γνώμης από την αρμόδια αρχή, με τους λογιστικούς ελέγχους εσόδων και τα ζητήματα τύπου επιμερισμού.

1.9   Η ΕΟΚΕ κρίνει ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξετάσει προσεκτικότερα το προτεινόμενο σύστημα του επιμερισμού. Στην παρούσα μορφή της, η πρόταση δίνει βάρος εξίσου στους συντελεστές των πωλήσεων ανά προορισμό, της εργασίας και των στοιχείων ενεργητικού με αποτέλεσμα να ευνοούνται ενδεχομένως τα κράτη μέλη με τα μεγαλύτερα επίπεδα κατανάλωσης λόγω του μεγέθους τους. Επίσης, το γεγονός ότι στον εν λόγω μαθηματικό τύπο δεν συνυπολογίζεται σχεδόν καθόλου ο συντελεστής της διανοητικής ιδιοκτησίας σημαίνει ότι το σύστημα αυτό θα βασίζεται σε μια απαρχαιωμένη αντίληψη της σύγχρονης ευρωπαϊκής οικονομίας, η οποία θα λειτουργεί αποθαρρυντικά και πάντως όχι υποστηρικτικά για την ευφυή οικονομία.

1.10   Κατά τη γνώμη της ΕΟΚΕ, τα σχέδια δύο ή και περισσότερων κρατών μελών να εναρμονίσουν τη βάση φορολογίας εταιρειών μέσω της διακρατικής συνεργασίας, συμβάλλουν στην φορολογική σύγκλιση. Ωστόσο, παρόμοιες πρωτοβουλίες δεν θα πρέπει να δημιουργούν νέα εμπόδια στην ευρωπαϊκή εναρμόνιση ούτε να έχουν στόχο να προκαθορίσουν το αντίστοιχο σχέδιο σε επίπεδο ΕΕ.

2.   Περιεχόμενο της πρότασης και γενικό πλαίσιο

2.1   Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υιοθέτησε στις 16 Μαρτίου 2011 πρόταση οδηγίας του Συμβουλίου σχετικά με την κοινή ενοποιημένη φορολογική βάση για τις εταιρείες (ΚΕΒΦΕ) (COM (2011) 121/4, IP/11/319). . Μέχρι στιγμής, η φορολογική βάση των εταιρειών προσδιορίζεται σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις έως και 27 διαφορετικών εθνικών συστημάτων. Κατά συνέπεια, προκύπτουν σημαντικές διοικητικές δαπάνες, ιδίως για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και στρεβλώσεις του ανταγωνισμού εντός της εσωτερικής αγοράς.

2.2   Χάρη στην ΚΕΒΦΕ αναμένεται να εξαλειφθούν - ή τουλάχιστον να μειωθούν - τα εντός της ΕΕ που παρακωλύουν την ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς:

—	θα μειωθεί σημαντικά το διοικητικό κόστος προσδιορισμού των φόρων («κόστος συμμόρφωσης»)·

—	θα επιλυθεί ο πολύπλοκος υπολογισμός των ενδοομιλικών τιμών μεταβίβασης, καθώς η φορολογική μεταχείριση θα είναι η ίδια παντού·

—	θα είναι δυνατός ο συμψηφισμός διασυνοριακών ζημιών·

—	θα επιλυθεί το πρόβλημα της διπλής φορολογίας σε όλη την Ευρώπη.

2.3   Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην ΕΕ θα εξοικονομήσουν, χάρη στην ΚΕΒΦΕ, κόστος συμμόρφωσης που ανέρχεται σε 700 εκατ. ευρώ ετησίως, 1,3 δισ. ευρώ επιπλέον λόγω της ενοποίησης, καθώς και έως και 1 δισ. ευρώ κατά τις διασυνοριακές τους δραστηριότητες. Επιπλέον, η αγορά της ΕΕ θα καταστεί ελκυστικότερη για τους ξένους επενδυτές χάρη στην ΚΕΒΦΕ.

2.4   Σύμφωνα με το πνεύμα της οδηγίας, το κατά πόσο η εισαγωγή της ΚΕΒΦΕ θα συνεπάγεται μείωση των κρατικών εσόδων εξαρτάται, τελικά, από τις αποφάσεις των κρατών μελών σχετικά με το επίπεδο των φορολογικών συντελεστών. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς βάσει του μοντέλου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, δεν αναμένεται μείωση των εσόδων για αρκετά έτη, ενόψει μάλιστα της ευρύτερης φορολογικής βάσης της ΚΕΒΦΕ σε σχέση με τον μέσο όρο των εθνικών νομοθεσιών.

2.5   Όμως, σε περίπτωση συμψηφισμού των οικονομικών ζημιών σε διασυνοριακή βάση, η κοινή τείνει να συρρικνωθεί. Η μείωση του κόστους συμμόρφωσης και τα κίνητρα για τους επενδυτές από τρίτες χώρες θα αντισταθμίσουν, τουλάχιστον εν μέρει, την τάση αυτή.

2.6    είναι οι κανόνες σχετικά με το πεδίο εφαρμογής της, τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης, τη διασυνοριακή κατανομή των κερδών («ενοποίηση»), τον επιμερισμό των φορολογικών εσόδων μεταξύ των κρατών μελών και σχετικά με ένα ενιαίο σημείο εξυπηρέτησης για τις επιχειρήσεις.

2.7   περιορίζεται σε νομικά πρόσωπα που υπάγονται σε εταιρικό φόρο στην ΕΕ. Επομένως, η ΚΕΒΦΕ δεν τυγχάνει εφαρμογής σε προσωπικές εταιρείες, φυσικά πρόσωπα και επενδυτικά ταμεία.

2.8   Οι εταιρείες που υπάγονται στην παρούσα οδηγία μπορούν να επιλέξουν να φορολογούνται σύμφωνα με το σύστημα της ΚΕΒΦΕ (άρθρ. 6 σχεδίου οδηγίας), αρχικά για διάστημα πέντε και στη συνέχεια για διάστημα τριών φορολογικών ετών (άρθρ. 105 σχεδίου οδηγίας).

2.9   Το σχέδιο οδηγίας περιλαμβάνει όλους τους κανόνες για τον υπολογισμό της βάσης. Δεν περιλαμβάνεται καμία αναφορά σε ειδικούς κανόνες της λογιστικής, παρόλο που οι επιμέρους ρυθμίσεις αντανακλούν τις αρχές εμπορικού δικαίου του Διεθνούς Προτύπου Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (ΔΠΧΠ). Ο προσδιορισμός του φορολογητέου εισοδήματος προσδιορίζεται με υπολογισμό των κερδών και των ζημιών και αντιστοιχεί στη συνήθη διεθνή πρακτική.

2.10   Οι που επιλέγουν την ΚΕΒΦΕ («ενοποίηση»). Επί του παρόντος, η δυνατότητα αυτή δεν υφίσταται ή είναι μόνο περιορισμένη, με αποτέλεσμα σημαντικά φορολογικά μειονεκτήματα για τμήματα της επιχείρησης που βρίσκονται εκτός του κράτους μέλους της έδρας της.

2.11   Το ατομικό πεδίο εφαρμογής περιλαμβάνει καταρχήν όλους τους ομίλους εταιρειών με έδρα στην ΕΕ, καθώς και τις μόνιμες εγκαταστάσεις στην ΕΕ. Οι θυγατρικές εταιρείες υπάγονται εφόσον η μητρική εταιρεία κατέχει άνω του 50 % των δικαιωμάτων ψήφου και συμμετοχή σε ποσοστό άνω του 75 %. Στο κανονιστικό πεδίο εφαρμογής περιλαμβάνονται όλα τα έσοδα των μελών του ομίλου. Το εδαφικό πεδίο εφαρμογής είναι περιορισμένο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

2.12   Τα κέρδη που υπολογίζονται σύμφωνα με τους ενιαίους κανόνες επιμερίζονται αναλόγως με την έκταση (που μετράται βάσει της εργασίας, των στοιχείων του ενεργητικού και του κύκλου εργασιών) των (οικονομικών) επιχειρηματικών δραστηριοτήτων στα εκάστοτε κράτη μέλη. Ο μαθηματικός τύπος για τον επιμερισμό της ενοποιημένης φορολογικής βάσης θα πρέπει να περιλαμβάνει τρεις συντελεστές (εργασία, στοιχεία ενεργητικού και κύκλο εργασιών). Υπόψη λαμβάνονται και οι ιδιαιτερότητες κάθε κλάδου (π.χ. στον χρηματοπιστωτικό τομέα όσον αφορά τα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και τις ασφαλιστικές εταιρείες) μέσω προσαρμογής των παραμέτρων. Σε κάθε κράτος μέλος, το συγκεκριμένο ύψος των φόρων προκύπτει από την εφαρμογή του εθνικού φορολογικού συντελεστή στα κατανεμημένα μερίδια επί των κερδών.

3.   Γενικές παρατηρήσεις

3.1   Η ΕΟΚΕ για την ΚΕΒΦΕ ως σημαντικό μέτρο προς άρση των φορολογικών εμποδίων στην εσωτερική αγορά. Συγκεκριμένα, αποφεύγεται η διπλή φορολογία, η άνιση μεταχείριση των μόνιμων εγκαταστάσεων στην εσωτερική αγορά, συμψηφίζονται οι διασυνοριακές ζημιές και επιλύεται το πρόβλημα των τιμών μεταβίβασης.

3.2   Η ΕΟΚΕ έχει ήδη ταχθεί υπέρ της επικράτησης συνθηκών ελεύθερου και θεμιτού ανταγωνισμού για την προώθηση των διασυνοριακών δραστηριοτήτων μεταξύ άλλων και στον τομέα της φορολογικής νομοθεσίας (1). Πρόσφατα, στις 14 Φεβρουαρίου 2006, η ΕΟΚΕ εξέδωσε γνωμοδότηση με θέμα «Δημιουργία μιας κοινής, ενοποιημένης βάσης για τη φορολογία επιχειρήσεων στην ΕΕ» (2). σε προηγούμενες γνωμοδοτήσεις της.

3.3   Ωστόσο, τα αποδεικτικά στοιχεία που παρουσιάζει η Επιτροπή είναι αντικρουόμενα. Αν και στην εκτίμηση επιπτώσεων, αφενός, παρουσιάζεται μελέτη της Deloitte από όπου προκύπτει ότι οι δαπάνες συμμόρφωσης στην περίπτωση μιας πολυεθνικής που ιδρύει νέα θυγατρική σε άλλο κράτος μέλος θα μπορούσαν να μειωθούν σε ποσοστό άνω του 60 %, αντίστοιχη μελέτη της PWC με βάση δείγμα πολυεθνικών ομίλων εκτιμά ότι το κόστος συμμόρφωσης θα μειωθεί μόνον κατά 1 %. Μια τρίτη μελέτη της Ernst and Young εκτιμά, αφενός, ότι το κόστος συμμόρφωσης θα αυξηθεί κατά 13 %, ως αποτέλεσμα των πρόσθετων δαπανών για την προετοιμασία και την υποβολή της φορολογικής δήλωσης και, αφετέρου, ότι οι σχετικές δαπάνες φορολογικής διαχείρισης θα υπερβούν την αναμενόμενη εξοικονόμηση κόστους λόγω της μειωμένης ανάγκης για τις τιμές μεταβίβασης. Οι διοικητικές δαπάνες των φορολογικών αρχών θα αυξηθούν λόγω της ανάγκης λειτουργίας του εθνικού συστήματος παράλληλα με την ΚΕΒΦΕ.

3.4   Το σχέδιο οδηγίας συμβάλλει σε των επιχειρήσεων και σε μείωση του διοικητικού κόστους των κρατών μελών, παρόλο που βραχυπρόθεσμα προκύπτουν δαπάνες προσαρμογής.

3.5   . Επί του παρόντος, οι αποφάσεις των επιχειρήσεων στην ΕΕ δεν λαμβάνονται μόνο βάσει ανταγωνιστικών κριτηρίων. Αντίθετα, βαρύνουν περισσότερο εκτιμήσεις σχετικά με τη «φορολογική βελτιστοποίηση»: για παράδειγμα, οι επενδύσεις στον ερευνητικό τομέα συχνά πραγματοποιούνται όπου εκπίπτουν τα σχετικά έξοδα, ενώ και οι δραστηριότητες με επιχειρηματικό ρίσκο πραγματοποιούνται σε κράτη μέλη όπου υπάρχει η δυνατότητα οι ζημιές να εκπέσουν από τη φορολογία. Τούτο δεν συνάδει με τη βασική ιδέα της εσωτερικής αγοράς, καθώς οι σχετικές αποφάσεις λαμβάνονται όχι βάσει επιχειρηματικών αλλά βάσει φορολογικών κριτηρίων, γεγονός που επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξη και τη δημιουργία θέσεων εργασίας.

3.6   Ωστόσο, η ΕΟΚΕ δεν παραγνωρίζει τις ανησυχίες που εκφράζονται από πολλούς, κυρίως δε στα εθνικά κοινοβούλια των εννέα κρατών μελών (3) που θεωρούν ότι η πρόταση δεν συνάδει με την αρχή της επικουρικότητας, ως προς την περιστολή της εθνικής κυριαρχίας, τον περιορισμό των δυνατοτήτων φορολογικού προγραμματισμού, τη μείωση των φορολογικών εσόδων ή άλλες απρόβλεπτες συνέπειες.

3.6.1   Ισχύει μεν το ότι τα κράτη μέλη μπορούν πλέον να επιβάλλουν κατά των εταιρειών που επιλέγουν τη λύση της ΚΕΒΦΕ, δεδομένου ότι η φορολογική βάση έχει οριστεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Όμως από την άλλη πλευρά, τα εν λόγω μέτρα χρησιμεύουν για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας και για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο και έχουν θετικά αποτελέσματα στο σύνολο της εσωτερικής αγοράς, χωρίς να ισχύουν διαφορετικές προϋποθέσεις για τις επιμέρους εταιρείες.

3.6.2   Μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα είναι πιθανόν η ΚΕΒΦΕ να οδηγήσει σε λόγω των φορολογικών κινήτρων που παρέχουν ορισμένα κράτη μέλη. Ουσιαστικά, σκοπός της ΚΕΒΦΕ είναι να προλάβει τέτοιες στρεβλώσεις του ανταγωνισμού μέσω φορολογικών ελαφρύνσεων. Ωστόσο, η ΕΟΚΕ θεωρεί ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να εξετάσει πιο εμπεριστατωμένα τα ζητήματα αυτά μέσω μίας , προκειμένου τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη να μπορούν να αξιολογήσουν καλύτερα τις επιπτώσεις αυτές.

3.7   Η των κρατών μελών σε διατηρείται με την ΚΕΒΦΕ, δεδομένου ότι τα κράτη μέλη είναι ελεύθερα να καθορίσουν το ύψος του φόρου του μεριδίου που τους αναλογεί. Με την ΚΕΒΦΕ εναρμονίζεται η φορολογική βάση, δεν εναρμονίζονται οι φορολογικοί συντελεστές. Τα κράτη μέλη εξακολουθούν να μπορούν να καθορίζουν τις δημοσιονομικές τους προτιμήσεις με τους εθνικούς φορολογικούς συντελεστές. Προσωρινά ενδέχεται να μειωθούν οι εισπράξεις, κάτι που όμως μπορεί να διορθωθεί μόνον με τη μελλοντική αύξηση του φορολογικού συντελεστή.

4.   Ειδικές παρατηρήσεις

4.1   Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή «κερδίζει το στοίχημα» με το σχέδιο οδηγίας της, το οποίο όμως πρέπει απαιτούνται και . Οι προτεινόμενοι κανόνες, βάσει των οποίων η φορολογική επιβάρυνση θα εξαρτάται από τις οικονομικές επιδόσεις, συμβάλλουν σε γενικές γραμμές στην αποφυγή των στρεβλώσεων και της καταστρατήγησης των κανόνων.

4.2   Η ΕΟΚΕ επικροτεί το γεγονός ότι η ΚΕΒΦΕ έχει σχεδιαστεί για και μπορεί να χρησιμοποιηθεί ανεξάρτητα από το εάν αυτές λειτουργούν σε διασυνοριακό ή μόνο σε εθνικό επίπεδο –ακόμη και αν η πρόταση οδηγίας απευθύνεται κυρίως σε επιχειρήσεις ή ομίλους που δραστηριοποιούνται διασυνοριακά. Εξάλλου, οι διασυνοριακές δραστηριότητες των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων θα διευκολυνθούν λόγω των σημαντικών πλεονεκτημάτων εξοικονόμησης κόστους που συνεπάγεται η ΚΕΒΦΕ σε σχέση με διάφορες εθνικές φορολογικές έννομες τάξεις. Η ΚΕΒΦΕ παρέχει πλεονεκτήματα στις μικρές και τις μεσαίες επιχειρήσεις που είναι οργανωμένες ως κεφαλαιουχικές εταιρείες. Τούτο δεν ισχύει, ωστόσο, για πολλές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, οι οποίες, ως ατομικές και προσωπικές εταιρείες, δεν υπάγονται στο φόρο εισοδήματος εταιρειών.

4.3   Από την οπτική αυτή γωνία, η ΕΟΚΕ δεν συνιστά την άμεση υποχρεωτική εφαρμογή, αλλά τάσσεται υπέρ της της ΚΕΦΒΕ κατά το εισαγωγικό στάδιο. Μακροπρόθεσμα ωστόσο, η ΚΕΒΦΕ θα πρέπει να καταστεί υποχρεωτική, αρχικά στο μέτρο που οι συναλλαγές των εταιρειών που δραστηριοποιούνται διασυνοριακά υπερβαίνουν ένα ορισμένο όριο. Η συνεχιζόμενη προαιρετική εφαρμογή της ΚΕΒΦΕ θα μπορούσε να επιβαρύνει τα κράτη μέλη σημαντικά με διοικητικό φόρτο, καθώς πέραν του νέου συστήματος της ΚΕΒΦΕ θα έπρεπε να συνεχιστεί η εφαρμογή του υπάρχοντος εθνικού φορολογικού συστήματος για τις επιχειρήσεις.

4.4   O ενδοομιλικός συμψηφισμός κερδών και ζημιών («») είναι καθοριστικής σημασίας για την άρση των φορολογικών εμποδίων στην κοινή αγορά και . Μόνο μέσω της ενοποίησης θα εξασφαλισθούν τα εξής πλεονεκτήματα: διασυνοριακός συμψηφισμός των ζημιών, αποφυγή προβλημάτων ως προς τις τιμές μεταβίβασης, δυνατότητα μιας φορολογικά ουδέτερης εταιρικής δομής σε ολόκληρη την ΕΕ, αποφυγή της διπλής φορολογίας και ίση μεταχείριση των θυγατρικών εταιρειών και των μόνιμων εγκαταστάσεων επιχειρήσεων στην ΕΕ. Πρέπει λοιπόν η ενοποίηση να τύχει αμέριστης υποστήριξης· ως ριζική λύση, είναι προτιμότερη από την περιορισμένη εναλλακτική δυνατότητα μιας μη ενιαίας κοινής φορολογικής βάσης για τις εταιρείες.

4.5   Με τον ορισμό του προσδιορίζονται επαρκώς οι περιπτώσεις εφαρμογής της ΚΕΦΒΕ. Ο καθορισμός του ατομικού πεδίου εφαρμογής βάσει τυπικών κριτηρίων έχει το πλεονέκτημα ότι τα κριτήρια αυτά είναι εύκολα διαχειρίσιμα, επαληθεύσιμα και λιγότερο επιρρεπή σε καταστρατήγηση. Από την πλευρά των επιχειρήσεων, τα κριτήρια είναι πρακτικά εφαρμόσιμα και προσφέρουν ασφάλεια δικαίου. Τούτο δεν ισχύει απόλυτα για τους κανόνες τους σχετικούς με την είσοδο και την έξοδο από τον όμιλο. Πρέπει να αποφευχθεί ένας ευρύς ορισμός του κανονιστικού πεδίου εφαρμογής, το οποίο θα περιλαμβάνει όλα τα εισοδήματα που έχουν αποκτηθεί, για να μην ανακύψουν προβλήματα οριοθέτησης. Επίσης θεωρείται κατάλληλος ο εδαφικός περιορισμός του πεδίου εφαρμογής στο χώρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η περαιτέρω συμπερίληψη εισοδημάτων που έχουν αποκτηθεί σε παγκόσμια κλίμακα θα απαιτούσε πολύπλοκες συμφωνίες ελλείψει διεθνών κανόνων για τον υπολογισμό των κερδών.

4.6   H ΕΟΚΕ θεωρεί προτιμότερο, λόγω της οικονομικής του συνάφειας, τον μεταξύ των κρατών μελών βάσει των συντελεστών εργασίας, στοιχείων ενεργητικού και κύκλου εργασιών από έναν υπολογισμό βάσει μακροοικονομικών δεικτών.

4.6.1   . Η δυνατότητα να υπαχθούν οι φορολογούμενοι στο κράτος μέλος που επιβάλλει τον χαμηλότερο φορολογικό συντελεστή για ορισμένες παραμέτρους περιορίζεται σημαντικά, εφόσον η στάθμιση γίνεται βάσει πολλών παραμέτρων. Η χρήση εναλλακτικών μεθόδων επιμερισμού προϋποθέτει σαφείς κανόνες ως προς την οριοθέτηση και ειδική αιτιολόγηση. Τέτοιες μέθοδοι είναι απαραίτητες στον χρηματοπιστωτικό τομέα (τράπεζες και ασφαλιστικές εταιρείες) λόγω των ειδικών επιχειρηματικών μοντέλων που ισχύουν σε αυτόν.

4.6.2   Ωστόσο, υφίσταται ο του μαθηματικού τύπου από τα επιμέρους κράτη μέλη, με αποτέλεσμα το άθροισμα όλων των επιμερισμένων μεριδίων να υπερβαίνει ή να υπολείπεται του πραγματικού συνολικού εισοδήματος. Στην περίπτωση αυτή, το συνολικό επιμεριστέο εισόδημα θα φορολογηθεί περισσότερο ή λιγότερο απ'όσο θα έπρεπε. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρέπει να αντιμετωπίσει το πρόβλημα αυτό με την έγκαιρη έκδοση εκτελεστικών πράξεων.

4.6.3   Όσον αφορά τον , απαιτείται ένας ακριβέστερος ορισμός όσον αφορά την οικονομική κυριότητα και την πραγματική χρήση και παράλληλα θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να συμπεριληφθεί στην πρόταση το ζήτημα της διανοητικής ιδιοκτησίας. Ως προς το διμερή , εύκολη και πρακτική είναι η κατανομή βάσει του αριθμού των εργαζομένων, παρόλο που ενδέχεται να αποδειχθεί προβληματική, ιδίως εάν μια δραστηριότητα ασκείται «υπό την εποπτεία και ευθύνη» ενός μέλους του ομίλου. Ο επιμερισμός βάσει του παράγοντα «εργασία» ενδέχεται να έχει, σύμφωνα με μελέτες, αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις στην αγορά εργασίας. Η εξέταση της παραμέτρου των κοινωνικών και συνταξιοδοτικών παροχών μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω διενέξεις μεταξύ των ίδιων των κρατών μελών λόγω των διαφορών στα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης στην ΕΕ. Ο διαμορφώνεται με βάση την αγορά με αποτέλεσμα να ευνοούνται ενδεχομένως τα μεγάλα κράτη μέλη λόγω του μεγέθους τους. Συνεπώς, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο απαλοιφής ή αναδιατύπωσης αυτής της αναφοράς όσον αφορά τον τύπο του επιμερισμού.

4.7   Η βάση υπολογισμού ορίζεται ευρύτερα από τον σημερινό μέσο όρο μεταξύ των κρατών μελών, γεγονός που οδηγεί αρχικά σε υψηλότερα φορολογικά έσοδα. Αντιθέτως, ο συμψηφισμός των διασυνοριακών ζημιών οδηγεί σε μικρότερη φορολογική επιβάρυνση. Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ, . Ως εκ τούτου, η ΕΟΚΕ υποστηρίζει την προβλεπόμενη στην οδηγία δυνατότητα να προσαρμόζουν τα κράτη μέλη τους φορολογικούς συντελεστές κατά τρόπο που να αποφεύγεται τόσο η αύξηση όσο και η μείωση της φορολογικής επιβάρυνσης.

4.8   Το που επιλέχθηκε ανταποκρίνεται στα διεθνή πρότυπα, ιδίως δε στα πρότυπα που ισχύουν σε 25 από τα 27 κράτη μέλη. Η ΕΟΚΕ συμφωνεί με αυτήν την προσέγγιση. Το σχέδιο οδηγίας δεν αναφέρεται στους λογιστικούς κανόνες του ΔΠΧΠ για τις εμπορικές επιχειρήσεις, καθώς η ΚΕΦΒΕ αποτελεί ένα σύνολο κανόνων για τoν ανεξάρτητo υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος. Ωστόσο, οι αρχές του ΔΠΧΠ, οι οποίες αναπτύχθηκαν κατά τη διάρκεια των πολυετών εργασιών για την ΚΕΦΒΕ, απαντώνται στις επιμέρους ρυθμίσεις.

4.9   Η ορισμένων επιμέρους κανόνων είναι προκειμένου να αποφευχθεί ο κατακερματισμός κατά την εφαρμογή σε επίπεδο κρατών μελών. Ειδικότερα, υπάρχει , ενώ δεν γίνεται επαρκής χρήση συγκεκριμένων νομικών εννοιών (όπως λ.χ. «πάγιο στοιχείο» ή «κόστος κτήσεως και κατασκευής»). Η δεν διασφαλίζεται, ελλείψει λεπτομερών κανόνων σε επιμέρους τομείς, όπως π.χ. ρυθμίσεις για τα χρηματοοικονομικά περιουσιακά στοιχεία, ή ενόψει ανεπαρκών λεπτομερών κανόνων, όπως π.χ. όσον αφορά τον ορισμό του οικονομικού κυρίου.

4.10   Η ενσωμάτωση μιας γενικής στην επιλεγμένη μορφή αμφισβητείται. Σύμφωνα με το σχέδιο οδηγίας, μη γνήσιες οικονομικές συναλλαγές που πραγματοποιούνται με αποκλειστικό σκοπό την αποφυγή της φορολογίας δεν λαμβάνονται υπόψη κατά τον υπολογισμό της φορολογικής βάσης (άρθρο 80 του σχεδίου οδηγίας). Η εφαρμογή ή η ερμηνεία μιας τέτοιας ρήτρας αποφυγής των καταχρήσεων θα δημιουργούσε σημαντικές δυσκολίες, εφόσον η κατάχρηση θα έπρεπε να επαληθευτεί κατά περίπτωση, σύμφωνα με τη νομολογία του Δικαστηρίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

4.11   Η ΕΟΚΕ τάσσεται υπέρ της αποφυγής της μέσω της γενικευμένης φορολογικής απαλλαγής για τα εισοδήματα αυτά. Με αυτόν τον τρόπο, οι επιχειρήσεις της ΕΕ θα υπάγονται αποκλειστικά στη φορολογία της αγοράς της τρίτης χώρας. Κατά την άποψη της ΕΟΚΕ δεν υφίσταται λόγος για παρέκκλιση, όπως προτείνεται στο έγγραφο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, σε περίπτωση χαμηλής φορολογίας στην τρίτη χώρα. σε περίπτωση πολύ χαμηλής προηγούμενης φορολόγησης σε τρίτη χώρα, είναι κατά τη γνώμη της ΕΟΚΕ αμφισβητήσιμη, καθώς η μέθοδος αυτή επιτρέπει μεν την αποφυγή καταχρηστικών χειρισμών, επιδρά όμως και σε νόμιμες επιχειρηματικές δραστηριότητες.

4.12   Με τον τρόπο αυτό, κατά τη γνώμη της ΕΟΚΕ, περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό η δυνατότητα σχηματισμού προβλέψεων.

4.12.1   Οι προβλέψεις περιορίζονται σε περιπτώσεις στις οποίες υφίσταται νόμιμη υποχρέωση, στις οποίες δεν περιλαμβάνονται οι . Ο περιορισμός αυτός δεν είναι οικονομικά αιτιολογημένος κατά τη άποψη της ΕΟΚΕ, διότι η οικονομική απόδοση και κατά συνέπεια το φορολογητέο εισόδημα περιορίζονται και αυτά από τις επιβαρύνσεις στοιχείων του ενεργητικού που οφείλονται στην οικονομική δραστηριότητα.

4.12.2   Πρέπει να καθοριστούν σαφώς οι στο καθεστώς των προβλέψεων όπου υφίσταται νόμιμη υποχρέωση. Εξάλλου, δεν έχουν καθοριστεί επαρκώς ούτε τα κριτήρια για την εκάστοτε αξιόπιστη εκτίμηση. Ελλείψει συγκεκριμενοποίησης, η αντιμετώπιση των προβλέψεων σχετικά με επαπειλούμενες ζημίες παραμένει ασαφής. Στη διάταξη δεν γίνεται επίσης αναφορά στα αποθεματικά για τις συντάξεις, που είναι απαραίτητο να ληφθούν υπόψη καθώς, σε διαφορετική περίπτωση, η διάταξη σχετικά με την ανεξάρτητη εκτίμηση θα έμενε άνευ αντικειμένου.

4.12.3   Το σχέδιο οδηγίας δεν διευκρινίζει περαιτέρω τους , και οι οποίοι αναγνωρίζονται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία, ούτε αναθέτει εκτελεστικές αρμοδιότητες στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Απαντάται μόνο μια ειδική διάταξη σχετικά με τη δυνατότητα εκπτώσεως των τεχνικών αποθεματικών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων, ενώ τα κράτη μέλη δικαιούνται να προβλέψουν έκπτωση όσον αφορά τα αποθεματικά εξισορρόπησης.

4.12.4   Περαιτέρω λεπτομερείς ρυθμίσεις απαιτούνται ειδικότερα για τον , προκειμένου να ληφθούν δεόντως υπόψη οι ιδιαιτερότητες που οφείλονται στην αντιμετώπιση ειδικών κινδύνων υπό το πρίσμα της οικονομικής κρίσης. Έλλειψη λεπτομερών κανόνων παρατηρείται ιδίως για την αντιμετώπιση των παραγώγων καθώς και της χρηματοδοτικής μίσθωσης. Επιπλέον, αναγκαία κρίνεται η θέσπιση διάταξης για τη δυνατότητα εκπτώσεως των αποθεματικών των τραπεζών (για γενικούς τραπεζικούς κινδύνους) ή τη μείωση της αξίας χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων. Η οδηγία πρέπει να περιέχει, όπως και στην περίπτωση της ειδικής διάταξης για τον ασφαλιστικό τομέα, τις λεπτομερείς ρυθμίσεις για τον χρηματοπιστωτικό τομέα.

4.13   Σκόπιμο κρίνεται να μην εκπίπτουν οι φόροι εισοδήματος των εταιρειών και οι λοιποί σχετικοί φόροι. Ωστόσο, πρέπει να επανεξετασθεί ο κατάλογος των εθνικών φόρων που δεν εκπίπτουν του Παραρτήματος ΙΙΙ που αναφέρεται στο άρθρο 14 του σχεδίου οδηγίας ΚΕΒΦΕ. Επομένως, ο φόρος ασφάλισης, ο οποίος δεν εκπίπτει μόνο ως προς τους φόρους που επιβάλλονται σε εθνικό επίπεδο, δεν μπορεί να συγκριθεί με τον εταιρικό φόρο. Όσον αφορά το φόρο ασφάλισης που καταβάλλεται για το ασφάλιστρο και θεωρείται ως έσοδο των ασφαλιστικών εταιρειών, θα πρέπει να είναι δυνατό να εκπίπτει ως εταιρικό έξοδο.

4.14   Ο καθορισμός του κρίνεται σκόπιμος βάσει της ίσης φορολογικής μεταχείρισης, καθώς η δυνατότητα επιλογής θα συνεπαγόταν υπερβολικά μεγάλη διακριτική ευχέρεια. Από αυτή την άποψη είναι προβληματική η δυνατότητα χρήσης, κατ' εξαίρεση, των συμφωνηθέντων επιτοκίων.

4.15   Η πρόταση προβλέπει τη δυνατότητα . Η λύση αυτή ενδείκνυται. Η τεχνική της συγκεντρωτικής απόσβεσης προσφέρει στις εταιρείες τη δυνατότητα εσωτερικής χρηματοδότησης. Με ποσοστό απόσβεσης της τάξεως μόνο του 25 %, ένα μεγάλο μέρος του ποσού της απόσβεσης θα χρησιμοποιείται κατά την επένδυση αντικατάστασης. Ως εκ τούτου, το ποσοστό απόσβεσης για την συγκεντρωτική απόσβεση πρέπει να αυξηθεί καταλλήλως.

4.16   Ο περιορισμός της έκτακτης απόσβεσης σε υλικά στοιχεία ενεργητικού που δεν μπορούν να αποσβεστούν με την απόδειξη της μακροπρόθεσμης μείωσης αξίας περιορίζει υπερβολικά την έκπτωση των ζημιών. Επιπλέον, δεν προσδιορίζεται συγκεκριμένα, όπως απαιτείται, η ύπαρξη «μόνιμης μείωσης της αξίας». Από την έκτακτη απόσβεση αποκλείονται πάγια στοιχεία του ενεργητικού, των οποίων το προϊόν εκποιήσεως είναι αφορολόγητο, όπως π.χ. οι εταιρικές μετοχές. Τούτο θα μπορούσε να αποβεί επιζήμιο για τις εταιρείες χαρτοφυλακίου και τις εταιρείες επιχειρηματικού κεφαλαίου.

4.17   Η Η ΕΟΚΕ θεωρεί χρήσιμη την εισαγωγή της υπηρεσίας («one-stop-shops») για τον καθορισμό της φορολογικής βάσης, ιδιαίτερα για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, προκειμένου να καταστεί απλούστερη η φορολογία και να διασφαλιστεί η ομοιόμορφη εφαρμογή των κανόνων έναντι των φορολογούμενων. Αυτό όμως προϋποθέτει την ενίσχυση της διοικητικής συνεργασίας μεταξύ των κρατών μελών, πράγμα που δεν ισχύει προς το παρόν, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τον αποτελεσματικό έλεγχο του πεδίου εφαρμογής της ενοποίησης (εταιρείες, θυγατρικές, μόνιμες εγκαταστάσεις) που θα αλλάζουν κάθε χρόνο. Η αυτόματη ανακοίνωση πληροφοριών πρέπει να καταστεί κανόνας στον τομέα του ενδοκοινοτικού ΦΠΑ.

4.18   Σημειωτέον ότι όλη η επικοινωνία με τις φορολογικές αρχές θα λαμβάνει πλέον χώρα αποκλειστικά μεταξύ του λεγόμενου κύριου φορολογούμενου του ομίλου και της κύριας φορολογικής αρχής στην οποία υπάγεται. Έτσι, δεν θα απαιτείται πλέον συντονισμός με τις διάφορες εθνικές φορολογικές αρχές. Η ΕΟΚΕ επικροτεί τη συνεπαγόμενη μείωση του γραφειοκρατικού φόρτου για τους φορολογούμενους και τις φορολογικές αρχές.

---

(1)  Γνωμοδότηση της ΕΟΚΕ με θέμα «Φορολογική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης – Προτεραιότητες για τα προσεχή έτη» - ΕΕ C 48 της 21.2.2002, σ. 73.

(2)  Διερευνητική γνωμοδότηση κατόπιν αιτήματος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ΕΕ C 088 της 14.4.2006, σ. 48.

(3)  Δυνάμει του άρθρου 6 του Πρωτοκόλλου (αριθ. 2) σχετικά με την εφαρμογή των αρχών της επικουρικότητας και της αναλογικότητας, τα εθνικά κοινοβούλια της Βουλγαρίας, της Ιρλανδίας, της Μάλτας, της Πολωνίας, της Ρουμανίας, της Σλοβακίας, της Σουηδίας, τής Ολλανδίας και του Ηνωμένου Βασιλείου απέστειλαν επ’ αυτού αιτιολογημένες γνωμοδοτήσεις στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο και στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

---

---