EUR-Lex Access to European Union law
This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62022CN0602
Case C-602/22 P: Appeal brought on 16 September 2022 by ABLV Bank AS, in liquidation, against the judgment of the General Court (Tenth Chamber, Extended Composition) delivered on 6 July 2022 in Case T-280/18, ABLV Bank v SRB
Υπόθεση C-602/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 η ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 6 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-280/18, ABLV Bank κατά ΕΣΕ
Υπόθεση C-602/22 P: Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 η ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 6 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-280/18, ABLV Bank κατά ΕΣΕ
ΕΕ C 424 της 7.11.2022, p. 34–36
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, GA, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
7.11.2022 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 424/34 |
Αναίρεση που άσκησε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022 η ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση, κατά της αποφάσεως που εξέδωσε το Γενικό Δικαστήριο (δέκατο πενταμελές τμήμα) στις 6 Ιουλίου 2022 στην υπόθεση T-280/18, ABLV Bank κατά ΕΣΕ
(Υπόθεση C-602/22 P)
(2022/C 424/46)
Γλώσσα διαδικασίας: η αγγλική
Διάδικοι
Αναιρεσείουσα: ABLV Bank AS, υπό εκκαθάριση (εκπρόσωπος: O. Behrends, Rechtsanwalt)
Αντίδικοι κατ’ αναίρεση: Ενιαίο Συμβούλιο Εξυγίανσης (ΕΣΕ), Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ)
Αιτήματα
Η αναιρεσείουσα ζητεί από το Δικαστήριο:
|
— |
να αναιρέσει την αναιρεσιβαλλόμενη απόφαση· |
|
— |
να ακυρώσει τις από 23 Φεβρουαρίου 2018 αποφάσεις του ΕΣΕ όσον αφορά την αναιρεσείουσα και τη θυγατρική της με έδρα στο Λουξεμβούργο· |
|
— |
να καταδικάσει το ΕΣΕ στα δικαστικά έξοδα στα οποία υποβλήθηκε η αναιρεσείουσα και στα έξοδα της αναιρετικής διαδικασίας, και |
|
— |
καθόσον το Δικαστήριο δεν είναι σε θέση να αποφανθεί επί της ουσίας, να αναπέμψει την απόφαση στο Γενικό Δικαστήριο. |
Λόγοι αναιρέσεως και κύρια επιχειρήματα
Προς στήριξη της αιτήσεως αναιρέσεως, η αναιρεσείουσα προβάλλει τέσσερις λόγους.
Πρώτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο ερμήνευσε και εφάρμοσε εσφαλμένα το άρθρο 18 του κανονισμού ΚΕΜΕ (1) και υπέπεσε σε διάφορα σχετικά σφάλματα, ενώ παραμόρφωσε και ορισμένα πραγματικά περιστατικά. Η αναιρεσείουσα προβάλλει τα εξής:
|
— |
το Γενικό Δικαστήριο δεν έμεινε πιστό στη σαφή περιγραφή των ορίων των εξουσιών του ΕΣΕ που καθορίζονται στο άρθρο 18 του κανονισμού ΚΕΜΕ, το οποίο προβλέπει ότι το ΕΣΕ δύναται να ενεργεί με έννομα αποτελέσματα έναντι τρίτων μόνον εφόσον συντρέχουν οι τρεις εκεί προβλεπόμενες προϋποθέσεις και εφόσον η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν προβάλουν αντιρρήσεις· |
|
— |
το συμπέρασμα ότι το ΕΣΕ δύναται να λαμβάνει μέτρο με έννομα αποτελέσματα έναντι τρίτων εφόσον συντρέχουν μόνον οι δύο πρώτες προϋποθέσεις δεν βρίσκει κανένα έρεισμα στο άρθρο 18 του κανονισμού ΚΕΜΕ· |
|
— |
το ΕΣΕ αναγνώρισε το σφάλμα του υιοθετώντας διαφορετική στάση στις πλέον πρόσφατες ανάλογες περιπτώσεις· |
|
— |
το Γενικό Δικαστήριο δεν εξέτασε πλήρως τη νομιμότητα των προσβαλλομένων αποφάσεων (SRB/EES/2018/09 και SRB/EES/2018/10 της 23ης Φεβρουαρίου 2018), καθόσον δεν προσδιόρισε επακριβώς, σύμφωνα με τη δική του ερμηνεία των προσβαλλομένων αποφάσεων, τις αλλαγές που επήλθαν στη νομική κατάσταση της αναιρεσείουσας και της θυγατρικής της· |
|
— |
το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το σαφές περιεχόμενο των προσβαλλομένων αποφάσεων, καθόσον δεν έκανε δεκτό ότι αυτές περιέχουν αποφάσεις περί εκκαθαρίσεως της αναιρεσείουσας και της θυγατρικής της· |
|
— |
το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε διάφορα συναφή σφάλματα συγχέοντας, μεταξύ άλλων, τις προσβαλλόμενες αποφάσεις με τα μέτρα τα οποία το ΕΣΕ επέβαλε στις Εθνικές Αρχές Εξυγίανσης για την εφαρμογή των προσβαλλομένων αποφάσεων. |
Δεύτερος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε σειρά νομικών και δικονομικών σφαλμάτων, καθώς και σε πολλαπλή παραμόρφωση ορισμένων πραγματικών περιστατικών όσον αφορά τις επί της ουσίας διαπιστώσεις του. Η αναιρεσείουσα προβάλλει τα εξής:
|
— |
το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το περιεχόμενο του φακέλου κάνοντας λόγο για σιωπηρή αξιολόγηση «FOLTF» (πτώχευση ή πιθανή πτώχευση), ενώ δεν ανέφερε ότι το ΕΣΕ επισήμανε ρητώς στο υπόμνημά του ότι δεν προέβη σε αξιολόγηση «FOLTF», και |
|
— |
στο ίδιο πλαίσιο, το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε διάφορα σχετικά σφάλματα και παραμορφώσεις ορισμένων πραγματικών περιστατικών, ενώ παρέλειψε να απαντήσει στα επιχειρήματα της αναιρεσείουσας, μεταξύ άλλων, καθόσον δεν εξέτασε τα αποτελέσματα του μορατόριουμ για την αναστολή των υποχρεώσεων πληρωμών και καθόσον ερμήνευσε εσφαλμένα την έννοια της ρευστότητας όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 18 του κανονισμού ΚΕΜΕ. |
Τρίτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο υπέπεσε σε σειρά νομικών σφαλμάτων και παραμορφώσεις πραγματικών περιστατικών, ενώ παρέλειψε να απαντήσει στις αιτιάσεις της αναιρεσείουσας όσον αφορά την ανακοίνωση του FinCEN (Δικτύου δίωξης οικονομικών εγκλημάτων) και τις μετέπειτα αποκαλύψεις βάσει των πορισμάτων του λεττονικού γραφείου πρόληψης και καταπολέμησης της διαφθοράς.
Τέταρτος λόγος αναιρέσεως: το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι η προσφυγή ακυρώσεως όσον αφορά την προσβαλλόμενη απόφαση σε σχέση με τη θυγατρική της αναιρεσείουσας είναι απαράδεκτη. Η αναιρεσείουσα προβάλλει ότι το Γενικό Δικαστήριο εσφαλμένα έκρινε ότι οι προσβαλλόμενες αποφάσεις δεν πρέπει να ερμηνεύονται σύμφωνα με τις δημόσιες ανακοινώσεις κατά το χρονικό σημείο εκδόσεως των προσβαλλομένων αποφάσεων και ότι, αντιθέτως, μόνον ένα κείμενο πρέπει να ληφθεί υπόψη, το οποίο διαβιβάστηκε από το ΕΣΕ στις Εθνικές Αρχές Εξυγίανσης για την εφαρμογή των προσβαλλομένων αποφάσεων και ότι, εν πάση περιπτώσει, το Γενικό Δικαστήριο παραμόρφωσε το σαφές περιεχόμενο του εν λόγω κειμένου.
(1) Κανονισμός (ΕΕ) 806/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 15ης Ιουλίου 2014, περί θεσπίσεως ενιαίων κανόνων και διαδικασίας για την εξυγίανση πιστωτικών ιδρυμάτων και ορισμένων επιχειρήσεων επενδύσεων στο πλαίσιο ενός Ενιαίου Μηχανισμού Εξυγίανσης και ενός Ενιαίου Ταμείου Εξυγίανσης και τροποποιήσεως του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 1093/2010 (ΕΕ 2014, L 225, σ. 1).