This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62017CN0297
Case C-297/17: Request for a preliminary ruling from the Bundesverwaltungsgericht (Germany) lodged on 23 May 2017 — Ibrahim Bashar v Federal Republic of Germany
Υπόθεση C-297/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 23 Μαΐου 2017 — Bashar Ibrahim κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
Υπόθεση C-297/17: Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 23 Μαΐου 2017 — Bashar Ibrahim κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
ΕΕ C 309 της 18.9.2017, p. 20–21
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
18.9.2017 |
EL |
Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης |
C 309/20 |
Αίτηση προδικαστικής αποφάσεως την οποία υπέβαλε το Bundesverwaltungsgericht (Γερμανία) στις 23 Μαΐου 2017 — Bashar Ibrahim κατά Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας
(Υπόθεση C-297/17)
(2017/C 309/26)
Γλώσσα διαδικασίας: η γερμανική
Αιτούν δικαστήριο
Bundesverwaltungsgericht
Διάδικοι στην υπόθεση της κύριας δίκης
Αναιρεσείων: Bashar Ibrahim
Αναιρεσίβλητη: Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Προδικαστικά ερωτήματα
1) |
Αποκλείει η μεταβατική διάταξη του άρθρου 52, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ (1) την εφαρμογή εθνικής ρυθμίσεως που προβλέπει ότι αίτηση διεθνούς προστασίας, η οποία υποβάλλεται ενώ άλλο κράτος μέλος έχει ήδη χορηγήσει επικουρική προστασία, είναι απαράδεκτη, δυνάμει της διευρυμένης εξουσιοδοτήσεως που παρέχει το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ εν αντιθέσει προς την αντίστοιχη προγενέστερη διάταξη του δικαίου της Ένωσης, στον βαθμό που η εθνική ρύθμιση εφαρμόζεται και για αιτήσεις οι οποίες υποβλήθηκαν πριν από την 20ή Ιουλίου 2015 ελλείψει εθνικού μεταβατικού καθεστώτος; Επιτρέπει η μεταβατική διάταξη του άρθρου 52, παράγραφος 1, της οδηγίας 2013/32/ΕΕ στα κράτη μέλη να εφαρμόζουν αναδρομικώς τη διευρυμένη εξουσιοδότηση που παρέχει το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ, με αποτέλεσμα να θεωρούνται ως απαράδεκτες και οι αιτήσεις ασύλου οι οποίες είχαν υποβληθεί πριν από την εφαρμογή της διευρυμένης εξουσιοδοτήσεως σε εθνικό επίπεδο, αλλά δεν είχαν κριθεί οριστικά κατά τον χρόνο της εν λόγω εφαρμογής; |
2) |
Παρέχει το άρθρο 33 της οδηγίας 2013/32/ΕΕ δικαίωμα επιλογής στα κράτη μέλη σχετικά με το αν θα πρέπει να απορρίψουν ως απαράδεκτη αίτηση ασύλου λόγω της ευθύνης άλλου κράτους μέλους για την εξέταση της αιτήσεως (κανονισμός Δουβλίνου) ή δυνάμει του άρθρου 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ; |
3) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα: απαγορεύει το δίκαιο της Ένωσης σε κράτος μέλος να απορρίψει, κατ’ εφαρμογή της εξουσιοδοτήσεως που παρέχει το άρθρο 33, παράγραφος 2, στοιχείο α', της οδηγίας 2013/32/ΕΕ, ως απαράδεκτη μια αίτηση διεθνούς προστασίας λόγω της χορηγήσεως επικουρικής προστασίας σε άλλο κράτος μέλος, εάν
|
4) |
Σε περίπτωση καταφατικής απαντήσεως στο ερώτημα 3β: ισχύει τούτο ακόμη και όταν οι δικαιούχοι επικουρικής προστασίας δεν λαμβάνουν ή λαμβάνουν αισθητά περιορισμένες παροχές προς εξασφάλιση της βασικής διαβιώσεως σε σύγκριση με άλλα κράτη μέλη, αλλά η μεταχείρισή τους δεν διαφέρει από εκείνη που επιφυλάσσεται στους υπηκόους του συγκεκριμένου κράτους μέλους; |
5) |
Σε περίπτωση αρνητικής απαντήσεως στο δεύτερο ερώτημα:
|
(1) Οδηγία 2013/32/ΕΕ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 26ης Ιουνίου 2013, σχετικά με κοινές διαδικασίες για τη χορήγηση και ανάκληση του καθεστώτος διεθνούς προστασίας (EE L 180, σ. 60).