EUR-Lex Access to European Union law

Back to EUR-Lex homepage

This document is an excerpt from the EUR-Lex website

Document 62019CA0799

Sprawa C-799/19: Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 listopada 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Košice I – Słowacja) – NI, OJ, PK / Sociálna poisťovňa [Odesłanie prejudycjalne – Polityka społeczna – Dyrektywa 2008/94/WE – Artykuły 2 i 3 – Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy – Pojęcia „niezaspokojonych roszczeń pracowników” i „niewypłacalności pracodawcy” – Wypadek przy pracy – Śmierć pracownika – Zadośćuczynienie za krzywdę – Windykacja roszczenia od pracodawcy – Brak możliwości – Instytucja gwarancyjna]

Dz.U. C 35 z 1.2.2021, p. 17–18 (BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)

1.2.2021   

PL

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

C 35/17


Wyrok Trybunału (ósma izba) z dnia 25 listopada 2020 r. (wniosek o wydanie orzeczenia w trybie prejudycjalnym złożony przez Okresný súd Košice I – Słowacja) – NI, OJ, PK / Sociálna poisťovňa

(Sprawa C-799/19) (1)

(Odesłanie prejudycjalne - Polityka społeczna - Dyrektywa 2008/94/WE - Artykuły 2 i 3 - Ochrona pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy - Pojęcia „niezaspokojonych roszczeń pracowników” i „niewypłacalności pracodawcy” - Wypadek przy pracy - Śmierć pracownika - Zadośćuczynienie za krzywdę - Windykacja roszczenia od pracodawcy - Brak możliwości - Instytucja gwarancyjna)

(2021/C 35/22)

Język postępowania: słowacki

Sąd odsyłający

Okresný súd Košice I

Strony w postępowaniu głównym

Strona powodowa: NI, OJ, PK

Strona pozwana: Sociálna poisťovňa

Sentencja

1)

Artykuł 2 ust. 1 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2008/94/WE z dnia 22 października 2008 r. w sprawie ochrony pracowników na wypadek niewypłacalności pracodawcy należy interpretować w ten sposób, że pracodawcy nie można uważać za „niewypłacalnego”, jeśli złożono wobec niego wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w związku z roszczeniem o zadośćuczynienie uznanym orzeczeniem sądowym, ale w postępowaniu egzekucyjnym uznano wierzytelność za nieściągalną ze względu na faktyczną niewypłacalność pracodawcy. Do sądu odsyłającego należy jednak sprawdzenie, czy zgodnie z art. 2 ust. 4 tej dyrektywy dane państwo członkowskie postanowiło rozszerzyć ochronę pracowników przewidzianą we wspomnianej dyrektywie na taką sytuację związaną z niewypłacalnością, która to sytuacja została stwierdzona na podstawie postępowań przewidzianych w przepisach prawa krajowego, innych niż postępowania określone we wspomnianym art. 2 ust. 1.

2)

Artykuł 1 ust. 1 i art. 3 dyrektywy 2008/94/WE należy interpretować w ten sposób, że zadośćuczynienie należne od pracodawcy na rzecz bliskich osób pozostających przy życiu za krzywdę doznaną wskutek śmierci pracownika w następstwie wypadku przy pracy można uznać za „roszczenie pracowników wynikające z umowy o pracę lub stosunku pracy” w rozumieniu art. 1 ust. 1 tej dyrektywy tylko wtedy, gdy jest ono objęte pojęciem „wynagrodzenia” stosownie do tego, jak to pojęcie zostało uściślone w prawie krajowym, czego ustalenie należy do sądu krajowego.


(1)  Dz.U. C 19 z 20.1.2020.


Top