—

stwierdzenie nieważności sprawozdania z oceny skarżącego za 2016 r.;

—

stwierdzenie nieważności, w zakresie, w jakim jest to potrzebne, również decyzji ECHA z dnia 2 lipca 2018 r., doręczonej skarżącemu w dniu 3 lipca 2018 r., w której oddalono odwołanie skarżącego od sprawozdania z oceny za 2016 r.;

—

zasądzenie zadośćuczynienia za krzywdę wyrządzoną skarżącemu;

—

obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.

1.

Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia art. 2.2 decyzji ECHA z dnia 18 czerwca 2015 r. w sprawie ogólnych zasad wykonania art. 15 ust. 2 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej oraz wykonania art. 44 ust. 1 regulaminu pracowniczego urzędników Unii Europejskiej.

2.

Zarzut drugi dotyczący naruszenia ram proceduralnych sporządzania sprawozdań z oceny zgodnie z decyzją ECHA, a w szczególności z jej art. 7, a także naruszenia art. 43 regulaminu pracowniczego urzędników, mającego zastosowanie w drodze analogii do personelu tymczasowego na mocy art. 15 warunków zatrudnienia innych pracowników Unii Europejskiej.

3.

Zarzut trzeci dotyczący oczywistych błędów w ocenie przeprowadzonej przez osobę sporządzającą sprawozdanie – mając na względzie negatywną krytykę skarżącego.

4.

Zarzut czwarty dotyczący naruszenia obowiązku przedstawienia uzasadnienia.