1)

Czy wierzyciele spółki dzielonej, których wierzytelności pochodzą sprzed podziału i którzy nie skorzystali ze środka prawnego w postaci sprzeciwu na podstawie art. 2503 kodeksu cywilnego (a zatem z instrumentu ochrony wprowadzonego w wykonaniu art. 12 dyrektywy [82/891/EWG] (1)), mogą wnieść powództwo o stwierdzenie bezskuteczności czynności prawnej na podstawie art. 2901 kodeksu cywilnego po dokonaniu podziału w celu uzyskania stwierdzenia bezskuteczności podziału wobec nich, a zatem w celu zapewnienia sobie uprzywilejowania w postępowaniu egzekucyjnym wobec wierzycieli spółki przejmującej lub spółek przejmujących oraz zapewnienia sobie pierwszeństwa przed wspólnikami tych spółek?

2)

Czy pojęcie nieważności zawarte w art. 19 dyrektywy odnosi się wyłącznie do postępowań dotyczących ważności aktu podziału czy również do tych, które mimo że nie dotyczą ważności aktu, określają bezskuteczność względną tego aktu lub niemożność powołania się na ten akt?