This document is an excerpt from the EUR-Lex website
Document 62015CN0193
Case C-193/15 P: Appeal brought on 27 April 2015 by Tarif Akhras against the judgment of the General Court (Seventh Chamber) delivered on 12 February 2015 in Case T-579/11: Tarif Akhras v Council of the European Union
Sprawa C-193/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 12 lutego 2015 r. w sprawie T-570/11, Tarif Akhras/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 kwietnia 2015 r. przez Tarifa Akhrasa
Sprawa C-193/15 P: Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 12 lutego 2015 r. w sprawie T-570/11, Tarif Akhras/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 kwietnia 2015 r. przez Tarifa Akhrasa
Dz.U. C 205 z 22.6.2015, p. 24–25
(BG, ES, CS, DA, DE, ET, EL, EN, FR, HR, IT, LV, LT, HU, MT, NL, PL, PT, RO, SK, SL, FI, SV)
|
22.6.2015 |
PL |
Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej |
C 205/24 |
Odwołanie od wyroku Sądu (siódma izba) wydanego w dniu 12 lutego 2015 r. w sprawie T-570/11, Tarif Akhras/Rada Unii Europejskiej, wniesione w dniu 27 kwietnia 2015 r. przez Tarifa Akhrasa
(Sprawa C-193/15 P)
(2015/C 205/32)
Język postępowania: angielski
Strony
Wnoszący odwołanie: Tarif Akhras (przedstawiciele: S. Millar, S. Ashley, solicitors, D. Wyatt, QC, R. Blakeley, barrister)
Pozostali uczestnicy postępowania: Rada Unii Europejskiej, Komisja Europejska
Żądania wnoszącego odwołanie
|
— |
częściowe uchylenie wyroku Sądu (siódma izba) z dnia 12 lutego 2015 r. w sprawie T-579/11 Tarif Akhras/Rada Unii Europejskiej; |
|
— |
stwierdzenie nieważności zakwestionowanych w sprawie T-579/11 środków z dnia 23 marca 2012 r. i późniejszych w zakresie, w jakim stosują się do wnoszącego odwołanie; |
|
— |
obciążenie Rady kosztami postępowania odwoławczego i kosztami postępowania przed Sądem. |
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie odwołania wnoszący je podnosi dwa zarzuty.
Po pierwsze, Sąd naruszył prawo, uznając, że Rada była uprawniona do zastosowania domniemania, zgodnie z którym wnoszący odwołanie czerpał korzyści z reżimu lub wspierał go, oraz Sąd nie zastosował właściwego kryterium, mającego na celu stwierdzenie, czy ustalone okoliczności stanowiły łańcuch wystarczająco konkretnych, precyzyjnych i spójnych poszlak umożliwiający wykazanie, że wnoszący odwołanie czerpał korzyści z reżimu lub go wspierał.
Po drugie, Sąd naruszył prawo poprzez przeinaczenie dowodów odnoszących się do kwestii, czy wnoszący odwołanie czerpał korzyści z reżimu lub wspierał go, które gdyby nie zostały przeinaczone w ten sposób, wykazałyby, że wnoszący odwołane nie wspierał reżimu ani nie czerpał z niego korzyści.
Gdyby Sąd nie zastosował domniemania lub gdyby zastosował właściwe kryterium lub gdyby nie przeinaczył dowodów, o których mowa powyżej, stwierdziłby nieważność zakwestionowanych w sprawie T-579/11 środków z dnia 23 marca 2012 r. i późniejszych.